ตอนที่376ตระกูลกาฬดิษย์ เจออีกครั้งกลับรู้สึกหวาด กลัว

นัฐพงษ์ที่กำลังหวีผมให้ไอริณก็มองภาสวรด้วยความ ตกใจแต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะเขารู้ว่าปาลีและดนุ พลล้วนไม่ชอบเขา เขาพูดอยังไงพวกเขาก็ไม่สนหรอก สู้อยู่เฉยๆดีกว่า

ธนัทที่แสร้งทำเป็นดูหนังสือพิมพ์อยู่ก็พูดด้วยน้ำเสียง เฉยเมย พ่อบ้าน เอากับข้าวมาจัดโต๊ะ”แต่เขาก็ยังไม่ มองปาลีแม้แต่น้อย

สายตาของปาลีเปล่งประกายความเย็นชา แต่สีหน้า ยังคงไร้อารมณ์ มองดูสภาพสูงส่งของเขา มีความรู้สึก ผิดกับเรื่องในสีปีก่อนนั้นสักที่ไหน

แม้ทวิติยาจะมีจุดอ่อนในมือของปาลี แต่ท่าทีของเธอ ก็ไม่ได้ดีกว่าธนัทสักเท่าไหร่ เธอลุกขึ้นจับมือไอริณ แล้วแล้วเรียกนัฐพงษ์เข้าไปนั่ง ดูเหมือนมองไม่เห็นปาลี เลย

ตั้งแต่ต้นจนจบ ทุกคนล้วนมองไม่เห็นจิรนาถที่ยืนอยู่ ข้างหลังของปาลี

จนถึงทวิติยาเดินผ่านข้างๆของปาลี ปลายตาของม องเห็นว่ายังมีอีกคนอยู่ พอมองละเอียด สีหน้าทวิติยาก็ เปลี่ยนทันที

“แก..แกอยู่นี่ได้ยังไง”
มือที่สั่นเทาชี้ไปยังจิรนาถ ดวงตาของทวิติยาเต็มไป ด้วยความหวาดกลัว ต่อมาเธอก็หันไปมองธนัท

ธนัทขมวดคิ้ว รู้สึกไม่พอใจกับการแสดงออกที่หวาด กลัวของเธอตอนที่เจอกับเรื่องมาก แต่ตอนที่เขาเงย หน้ามองไปจิรนาถ นัยน์ตาเขาก็อดหดไม่ได้

ตอนนั้น จิรนาถคลอดลูกสาวฝาแฝดคู่หนึ่งออกมา เขากับทวิติยาร่วมมือและบอกว่าทารกที่จิรนาถคลอด ออกมาเป็นทารกตาย แล้วแอบย้ายลูกฝาแฝดคู่นั้นไป ที่อื่น สุดท้ายยังบอกว่าจิรนาถเป็นโรคจิตเพราะเสียใจ มากเกินไปแล้วถูกเขากัลบทวิติยาส่งไปโรงพยาบาลจิต แต่คาดไม่ถึงหลังกี่เดือนก็ได้ข่าวว่าจิรนาถหนีออกไป แล้ว ตั้งแต่นั้นพวกเขาก็ไม่มีร่องรอยของเธออีก

เวลาผ่านไปหนึ่งปี พวกเขาเกือบลืมผู้หญิงคนนี้ไป แล้ว

คาดไม่ถึงวันนี้จิรนาถกลับปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา นี่เหมือนตบหน้าพวกเขาสองคนแรงๆเลย

ปาลีมองดูสีหน้าที่สีสันของธนัทลัทวิติยา ในใจรู้สึก สะใจมาก ต่อมามือที่จับแขนของดนุพลก็ใช้แรงบีบ

ดนุพลได้รับสัญญาแล้วพูดว่า”พ่อครับ แม่ครับ เป็น ผมไปรับจิรนาถกลับมาเอง เพื่อให้เธอมาดูแลคุณปู่ ผม เชื่อว่าคุณปู่ก็อยากเจอเธออีกเหมือนกัน”

ดนุพลรู้ว่าพ่อกับแม่เขาไม่ชอบจิรนาถมาตลอด ดังนั้นเขาเลยบอกว่าเป็นเขาไปรับจิรนาถกลับมาเอง ไม่ ได้พูดถึงปาลีแม้แต่น้อย เผื่อพวกเขาสองคนมาหาเรื่อง ปาลี

ปาลีรู้อยู่แล้วว่าดนุพลต้องพูดแบบนี้ เพราะเธอเข้าใจ ดีว่าดนุพลต้องปกป้องเธอ มันใดนั้นก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ เพราะเธอกำลังหลอกใชความรักของดนุพลที่มีต่อเธอ

ส่วนนัฐพงษ์ที่อยู่ข้างๆก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะเขา ได้สังเกตเห็นว่าการกระทำที่ปาลีบีบแขนของดนุพล สําหรับเรื่องชั่วร้ายที่ธนัทและทวิติยาเคยทำลงกับจิร เมธเขาก็เคยได้ยินมาบ้าง ดังนั้นเขาก็นึกออกเรื่องบาง ส่วน

แล้วมุมปากเขาก็ยมยิ้มขึ้น ดูมาแล้วต่อไปชีวิตของ บ้านตระกูลกันตพัฒน์ต้องสนุกแน่ เขาก็ควรมาชมฉาก สนุกแบบนี้บ่อยๆไม่ใช่หรอ

ธนัทและทวิติยาพอได้ยินว่าเป็นดนุพลพาจิรนาถมา เอง สีหน้ายิ่งไม่น่าดูขึ้น แต่ที่ดนุพลทำนั้นก็เพื่อจิรเมธ พวกเขาก็ว่าเขาไม่ได้ อีกทั้งพวกเขาก็ไม่อยากให้ด พลรู้เรื่องชั่วๆที่พวกเขาเคยทำไว้

“คุณพี่ เรื่องคุณ….”ตอนนี้ทวิติยาทำตัวไม่ถูกแล้ว

ตอนนั้นมันไม่ง่ายเลยที่ได้ไล่จิรนาถออกจากบ้านตระ กูลกันตพัฒน์ไป เธอย่อมไม่อยากเห็นจิรนาถเข้ามา บ้านจิรนาถอีก แต่เธอก็ปฏิเสธไปไม่ได้ อีกั้งเธอก็กลัว จิรนาถพูดเรื่องที่เธอกับธนัทส่งเธอเข้าโรงพยาบาลจิตออกมาต่อหน้าดนุพลมาก

ธนัทจ้องเขม็งทวิติยา อีผู้หญิงโง่ ปกติดูร้ายกาจ ขนาดนี้ ทําไมพอเจอเรื่องก็กลัวแล้ว

ธนัทพูดกับดนุพลอย่างเฉยเมย”ดนุ ผู้หญิงคนนี้เป็น คนบ้าที่หนีออกจากโรงพยาบาลจิต แกจะให้เธอมาดูแล คุณปู่แกได้ไง พ่อไม่ตกลง คนมา ไล่อีบ้าคนนี้ออกไป”

“ใช่ๆๆ จะให้คนบ้าเข้าบ้านเราได้ยังไง รีบไล่มันออก ไปซะ”ทวิติยารีบพูดตาม

“เยวกอน”

ดนุพลรีบโบกมือห้าให้คนรับใช้มาไล่จิรนาถออกไป แวพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ตอนนั้นจิรนาถได้รับการกระ ตุ้นแล้วจึงเป็นบ้า แต่ตอนนี้ผ่านไปสองปีเธอก็หายดีแล้ว แต่อาการของคุณปู่กลับยิ่งแย่ลง เราทุกคนพูดกับท่าน ท่านก็ไม่มีการตอบสนองใดๆ บางทีจิรนาถอาจทำให้ ท่านค่อยๆดีขึ้นก็ได้ ผมรู้ว่าพ่อกับแม่ไม่ชอบเธอ แต่เพื่อ คุณปู่ หวังว่าพ่อกับแม่จะให้เธออยู่ต่อ”

เห็นดนุพลช่วยตนเองพูด จิรนาถก็ก้มหน้าเดินออกม จากข้างหลัง แล้วคุกเข่าให้ธนัทและทวิติยาว่า “คุณ ท่าน ฉันขอร้องล่ะให้ฉันอยู่ต่อนะคะ โรคจิตของฉัน หายดีแล้วจริงๆ นี่เป็นใบยืนยันของโรงพยาบาล ถ้าคุณ ท่านยังไม่เชื่อ ท่านสามารถไปหาแพทย์จิตมาทำการ ทดสอบให้ฉันได้ ฉันหายดีแล้วจริงๆ”
พลางพูด จิรนาถพลางไปเอาใบยืนยันในกระเป๋าออกมา