ตอนที่350 หมุนเบนสถานการ

สายตาอันเย็นชาของปาลีเปล่งประกายความเสียดสี เหลือบมองโสรจและขวัญชีวีแล้วก็มองไปแขกทั้ง หลาย มือของเธอก็ค่อยๆคลายอกมา ขยับสิบนิ้วของ ตนเองแล้วพูดว่า”ทุกคน ขอมองมาที่มือของฉันค่ะ”

ได้ยินดังนั้น ทุกคนจ้องไปมือของปาลี สิบนิ้วนั้นเรียว ยาวขาวเนียน ช่างเป็นมืองามที่หายาก มีแขกผู้ชายบาง คนยังหลงไหลไปแล้วอีดด้วย แค่มีแต่วิสาข์รู้ว่าปาลีทำ แบบนี้หมายความว่าอะไร

แหวนของเธอ….”วิสาข์มองนิ้วที่ว่างเปล่าของปาลี “ พูดอย่างตื่นตระหนก“ทำไมแหวนของเธอก็หายไปล่ะ”

ได้ฟังที่วิสาข์พูด คนทั้งหลายถึงปรากฏว่าแหวนบน มือของปาลีก็หายไปแล้ว

“ไม่ใช่ค่ะ แหวนของฉันไม่ได้หายไป แต่เป็น…………..

ปาลีคว้ามือไปเอาแหวนที่อยู่มือของขวัญชีวี พูด ประชดประชัน “แหวนวงนี้เป็นของฉัน มือกี้มีบริกรไม่ ระวังโดนน้ำสาดที่แขนฉัน ฉันเลยไปห้องน้ำล้างมือ ตอนล้างเลยถอดมันออกมาใส่ในกระเป๋าฉัน คาดไม่ถึง เลยว่ามีบางคนกลับมาพูดว่าแหวนวงนี้เป็นของเธอ ตก คนใครต่างหากที่เป็นคนไร้ยางอาย และใครต่างหากที่ ขโมย ฉันว่าตอนนี้ทุกคนคงเข้าใจแล้วแหล่ะ”
เมื่อปาลีพูดแบบนี้ออกมาก็พลิกสถานการณ์กลับทันที แขกทั้งหลายถึงรู้ตอนนี้ว่าที่แท้ปาลีโดนใส่ร้าย

ขวัญชีวีเห็นดังนี้ก็ร้อนรนทันที ยัยนี่มันโกหกชัดๆ พอร้อนรนขึ้นมาเธอก็เสียบันยับันยัง ชี้ไปปาลีตะโกน ว่า“นี่เธอโกหก แหวนวงนี้มันเป็นของฉัน เป็นโสรจ เอา……..ขวัญชีวีเกือบหลุดปากออกมาว่าแหวนวงนี้เป็น โสรจวางเข้าไปแลเธอก็เห็นกับตาเอง

แต่ไม่รอให้เธอพูดจบ โสรจก็วิ่งเข้ามาแล้วดึงเธอ มา แล้วส่งสายตาเดือนเธอ ต่อมาก็หันไปมองปาลี”เธอ บอกว่าแหวนวงนี้เป็นของเธอ แล้วเราจะเชื่อได้ยังไง คนที่อยู่ในนี้ล้วนรู้ว่าแหวนของเธอเหมือนกับแหวนของ น้องสาวฉัน ไม่แน่นี่อาจจะวิธีที่เธอใช้มาปกปิดการกระ ทำที่ชั่วๆของเธอ และแหวนของเธอ เธอก็เอาไปเก็บ เองแล้ว”

ปาลีสบตากับโสรจอย่างไม่เกร่งกลัวอย่างที่เธอพูด นั่นแหล่ะ แหวนของฉันเหมือนกับแหวนของขวัญชีวี แล้วเธอจะแน่ใจได้ยังไงว่ามันไม่ใช่ของฉัน เธอบอกว่า ฉันเอาแหวนของฉันไปเก็นแล้ว งั้นก็ก็อาจสงสัยได้ว่า ขวัญชีวีเอาแหวนของเธอไปเก็บเหมือนกัน ทุกคนว่าที่ ฉันพูดมามันมีเหตุมีผลไหมคะ”

ถึงปาลีภายนอกจะดูสงบนิ่งแต่ในใจก็อดกังวลไม่ได้ เมื่อได้ยินขวัญชีวีว่าแหวนของตนเองหายไป ปาลีก็ นึกถึงภาพที่โสรจชนกระป๋าของเธอตก แถมเธอยังเก็บขึ้นมามาเธอเอง ดังนั้นทุกอย่างมันก็นึกออกได้แล้ว ชั่ว พริบตาปาลีก๋นึกออกวิธีต่อกรทันที

ไม่มีความลังเลใดๆ ปาลีก็ถอดแหวนของตนเองหยัด ใส่ลงใต้จานขนมหนาน แล้วรอดูพวกเธอจะทำอะไรต่อ อย่างที่เธอดาวไม่ผิด พวกเธอก็มาขอค้นกระเป๋าของ ตนเอง

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น ที่ทั้งสองพูดมานั้นล้วนมี เหตุผล ดังนั้นเลยแยกไม่ออกว่าความจริงมันเป็นยังไง

โสรจเห็นทุกคนม่สามารถสรุปคำตัดสินได้ แต่เธอจะ ยอมให้แผนที่เกือบจะสำเร็จพังทลสยไปได้ยังไง ตอน ที่เธอกำลังคิดจะพูดใส่ปาลีต่อ ดนุพลที่เงียบอยู่ข้างๆ ปาลีก็เริ่มแยปาก

เขามองไปวิสาข์และพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เรื่อง มาถึงตอนนี้มันก็ดูชัดเจนแล้วว่ามีคนตั้งใจมาใส่ร้ายที่รัก ของผม น้าวิสาข์ ในเมื่อคุณคุ้นประเป๋าของที่รักฉันแล้ว เพื่อความยุติธรรม คุณก็ควรไปค้นกระเป๋าของลูกสาว สองคนของคณใช่ไหมครับ”