ในห้วงแห่งรัก(NC+)

ตอนที่ 342 รอยแผลเป็น



ตอนที่ 342 รอยแผลเป็น

ปาลีอุ้มนิวิฐขึ้นมาและหอมไปหลายที หลายวันไม่เจอ เด็กน้อย เธอคิดถึงจะตายแล้ว

ดนุพลที่อยู่ข้างๆมองด้วยรอยยิ้ม เขารู้ว่าปาลีปกปิด เขาเรื่องต่างๆของเด็กน้อยนิวิฐคนนี้ไม่น้อยเลย แต่ไม่รู้ ทำไม เขาถึงชอบเด็กคนนี้ ตอนที่เขายิ้มออกมานั้นน่า รักมาก ถ้าหากไม่ใช่ว่าไม่สนิท เขาอยากจะเข้าไปหยิก สักครั้ง

เมื่อนิวิฐเห็นว่าดนุพลยิ้ม เลยทำตาโต จากนั้นก็แลบ ลิ้นใส่ดนุพล และทำหน้าผีน่ารักใส่

ดนพลชอบเขาเข้าแล้ว จึงไม่สามารถห้ามใจได้และ พูดกับปาลีว่า : “ ให้ผมอุ้มหน่อยสิ !”

ปาลีพยักหน้าด้วยความสับสนเล็กน้อย ตั้งแต่เกิด จนถึงตอนนี้ดนุพลไม่เคยอุ้มนิวิฐเลย

กลับไม่คิดเลย ว่าเด็กน้อยในอ้อมแขนของปาลีนั้นจู่ๆ ก็แบมือยื่นออกไปทางดนุพล จากนั้นก็พูดขึ้นว่า : “ นิวิฐ ไม่ใช่จะยอมให้ใครอุ้มง่ายๆ ดูแล้วคุณก็หล่อดี ผมให้ โอกาสครั้งหนึ่ง อุ้มหนึ่งครั้งหนึ่งร้อยบาท ครั้งนึงหนึ่ง นาที !”

หลังจากที่เขาพูดออกมาอย่างนั้น ทุกคนในห้องต่างก็นิ่งเงียบไปสักพัก จากนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ครั้งนี้ปาลีไม่รู้จริงๆว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี เธอ ยกมือขึ้นไป มือเล็กๆของนิวิฐ และท่าเป็นโกรธพร้อม กับพูดว่า : “ นิวิฐ ใครสอนให้พูดแบบนี้ เป็นเด็กเป็นเล็ก จะเอาเงินไปทําอะไร ?”

นิวิฐลูบมือเล็กๆของตัวเองที่โดนตี และพูดขึ้นอย่าง น่าสงสารว่า : “ คุณพ่อชีวสอน เขาบอกว่าผู้ชายนั้นต้อง ห้ามสูญเสีย และยังต้องรู้จักหาเงิน อย่างนี้ถึงจะได้ แต่งงานกับผู้หญิง….

ปาลีพูดไม่ออก เธอหันหน้าไปทางธัญญา ธัญญา ยักไหล่อย่างไม่รู้ไม่ชี้ แสดงว่าเขานั้นก็ไม่รู้ว่าได้ไป ปลูกฝังความคิดแบบนี้ให้กับนิวิฐตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ต่อ ไปต้องไปจัดการผู้ชายคนนี้ให้ดีๆ อะไรก็ไม่รู้ ไม่ใช่ว่า กําลังสอนให้เด็กทําไม่ดีหรอ

แต่ไม่คิด ว่าดนุพลเมื่อได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าอย่าง จริงจังและเห็นด้วย จากนั้นก็เอาเงินออกมาให้กับนิวิฐ หนึ่งร้อย และพูดว่า : “ เรื่องที่จะหาผู้หญิงแต่งงานด้วย นั้นมันสำคัญมาก อะ ฉันอยู่ข้างนาย ”

ทันใดนั้น ทุกคนในห้องที่เห็น ก็ทำท่าเหมือนจะเป็น ลม

นิวิฐรับมันมาด้วยความดีใจ จากนั้น ก็สไลด์ลงจากอ้อมแขนของปาลี เอาเงินไปหยอดลงในกระปุกออมสิน หมูใหญ่ของเขา จากนั้น ก็กลับมาหาดนุพล ทำหน้าตา น่ารักพร้อมกับพูดว่า : “ อุ้มอุ้ม แค่หนึ่งนาทีนะ และถ้า จะหอมแก้ม ต้องคิดเงินแยก !”

คราวนี้ ทุกคนเป็นลมแล้วจริงๆ

เด็กน้อยคนนี้คิดอะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปแล้ว !

หลังจากนั้น ตอนที่ทุกคนถามปาลีว่าอยากจะฉลอง งานวัดเกิดยังไง ปาลึกลับตอบกิจกรรมที่ทุกคนไม่คาด คิดไว้ออกมา นั่นก็คือ ——ไปเที่ยวสวนสนุก ทั้งวัน !

นานแค่ไหนแล้วที่ทุกคนไม่ได้หัวเราะออกมาดังๆ ขนาดนี้นะ วันนี้เป็นโอกาสดีพอดี ทุกคนได้มาพร้อม หน้ากัน!

ทุกคนไม่มีใครคัดค้าน วันนี้ ปาลีเป็นหัวหน้าใหญ่

สวนสนุกเป็นสถานที่ที่ทำให้ผู้คนสามารถลืมปัญหา ต่างๆไปได้ชั่วคราว ทำให้ทุกคนเหมือนได้ย้อนกลับไป ในวัยเด็ก สวนสนุกแห่งเดียวรวบรวมความบังเทิงไว้ ทั้งหมด ในเวลาตลอดทั้งวัน มีรอยยิ้มไม่ขาดสาย แม้ กระทั่งแมวน้ำที่เป็นคนไม่เคยยิ้มเลยก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตั้งสามครั้ง

และแน่นอนคนที่มีความสุขที่สุดก็คือนิวิฐ ของเล่นพวกนี้คือที่ที่เด็กๆชอบที่สุด ดนุพลอุ้มเขาในท่าทีที่พอ เหมาะเลยทำให้เขาสบายตัว หรือเป็นอย่างที่เด็กน้อย พูดว่าดนุพลทั้งหล่อทั้งมีเสน่ห์ เด็กน้อยติดใจดนุพลเข้า แล้ว เขาไม่ยอมให้ปาลีอุ้ม ไม่ให้ธวัฒน์อุ้ม และก็ไม่ให้ ธัญญาอุ้ม จะให้ดนุพลอุ้มคนเดียว และก็ไม่พูดเรื่องเงิน แล้วด้วย

ดนุพลยิ้มแก้มบาน ในใจรู้สึกเหมือนเติมเต็ม

แต่ปาลีนั้นเป็นเพราะเธอเห็นอะไรบางอย่าง เธอเลย รู้สึกหนักใจ เพียงแต่เธอไม่ได้แสดงสีหน้าออกมา นั่นก็ คือ —— ปาลีเห็นรอยแผลบนตัวของปิยะ

และเมื่อตอนที่ทุกคนกำลังนั่งรถไฟเหาะ ปาลีกับปิยะ นั่งในแถวเดียวกัน ความเร็วของรถไฟเหาะนั้นเร็วมาก ลมพัดแรง ทำให้ปลายเสื้อของปิยะปลิวเปิดออก เผย ให้เห็นรอยแผลสีแดง เธอตกตะลึงและรู้สึกกลัว แค่ มองเพียงแวบเดียว ดวงตาก็รู้สึกเจ็บปวด ปาลีเธอเกือบ จะนึกภาพออกเลยว่าตอนนั้นที่ปิยะถูกตีจะเจ็บแค่ไหน

ถ้าหากว่าเป็นคนปกติจะไม่มองไปที่คนอื่น แต่เป็น เพราะหลายปีมานี้ปาลีเธออยากฝึกความกล้าหาญ ของตัวเอง เธอเลยมักจะหาความตื่นเต้นโดยการไปนั่ง รถไฟเหาะ ดังนั้น เธอจึงไม่ได้กลัวการนั่งรถไฟเหาะ แล้ว

รอยแผลของปิยะนั้นได้เรียกความสนใจจากปาลี และมันแทบไม่จำเป็นเลยที่จะถามออกไปทั้งๆที่ปาลีก็รู้ว่า ใครเป็นคนทํา

ถึงแม้ว่าธัญญาจะไม่ได้บอกเธอโดยเฉพาะ แต่ปาลี ก็ยังคงรู้ว่าช่วงนี้ชีวเทพกำลังติดต่อกับนิทัศน์ และดู เหมือนว่ากำลังดึงกลุ่มบริษัทCLกรุ๊ปของภาสวรมาด้วย นิทัศน์ถูกคุกคามทั้งดีและร้ายในเวลาเดียวกัน ได้ยิน มาว่าธุรกิจล่าสุด สูญเสียเงินไปหมดแล้ว ดังนั้น จึงไม่ แปลกใจเลยที่เขากลับบ้านและไปลงใส่ปิยะ

ปิยะไม่ได้บอกปาลี เธอเห็นก็แกล้งทำเป็นว่าไม่เห็น เพราะเธอรู้ว่า ปิยะนั้นมีความภาคภูมิใจและนับถือในตัว เอง

เมื่อถึงตอนบ่าย ปิยะกลับไปก่อนแล้ว เพราะเธอต้อง ไปรับวีนัส

ปาลีและคนอื่นๆยังคงเล่นต่อไป

บนชิงช้าสวรรค์ ปาลีกับธวัฒน์นั่งด้วยกัน

นี่เป็นความตั้งใจของปาลี แม้จริงๆแล้วเธออยากจะ เลือกนั่งกับดนุพล แต่เธอรู้สึกว่าจำเป็นจะต้องพูดคุ ยกับธวัฒน์ และจะพูดคุยเรื่องอะไรกันนั้น ปาลีเธอก็ยัง ไม่ได้คิดเลย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ