ตอนที่ 340 กลัวยิ่งกว่าเจ็บ

“ ฮั้ว ฮั้ว ขอบคุณ ขอบคุณ

เช้าตรูในวันถัดไป ปาลีส่งเสียงด้วยความร่าเริง ยาว ตลอดทางเดินของโรงพยาบาล

ผู้ป่วยและญาติที่ยืนอยู่ เมื่อเห็นปาลีรีบวิ่งมาอย่างรีบ ร้อน ก็ต่างหลีกทางให้เธอ กลัวว่าจะถูกเธอชนเข้า

ดนุพล ดนุพล ผลตรวจออกมาแล้ว ผลตรวจออกมา แล้ว ! ”

ยังไม่ทันจะถึงห้อง ปาลีก็อดใจไม่ให้ร้องตะโกนเสียง ดังไม่ได้

ปกติปาลีเธอไม่ได้เป็นคนที่หุนหันพลันแล่นมาก่อน แต่ว่าวันนี้ เธอดีใจและมีความสุขมากจริงๆ ภาพลักษณ์ อะไรของเธอเธอไม่สนใจมันแล้ว

ในห้องผู้ป่วย ทวิติยามาส่งอาหารเช้าให้ดนุพลพอดี และดนุพลก็อยู่ที่ห้องน้ำ

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนร้องดังของปาลีมาแต่ไกลๆ ทวิ ติยาคิ้วขมวด จากนั้นก็เปิดประตูอย่างแรง พร้อมกับพูด ขึ้นว่า : “ เธอจะร้องอะไรนักหนา ดนุพลนี่ตาบอดหรือยัง ไงกัน ถึงได้มองคนอย่างเธอ พ่อแม่ไม่สั่งสอนสักนิดเลย เธอไม่มีความละอายแต่ฉันอาย ! ”

ปาลีที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข รู้สึกเหมือนโดนสาด น้าใส รอยยิ้มบนใบหน้าหายไป ถ้าทวีติยาด่าเรื่องอื่น ปาลีเธอจะยังกัดฟันทนต่อไปได้ แต่เธอถูกด่าว่าพ่อแม่ ไม่สั่งสอน นั่นก็หมายความว่าเธอด่ารวมไปถึงพ่อแม่ ของเธอด้วย ถึงจะเป็นแม่จาริณีก็เถอะ แต่เธอจะไม่ยอม ให้ใครมาดูหมิ่นพ่อธามเลยแม้แต่นิดเดียว

เมื่อมองไปที่รายงานการตรวจสอบที่อยู่ในมือ แวว ตาของปาลีก็มีความเจ้าเล่ห์เล็กน้อย จากนั้น สีหน้าก็ เปลี่ยนไป และพูดขึ้นมาอย่างเศร้าเสียใจมากว่า : “ คุณ อย่าเพิ่งมาสอนฉันตอนนี้เลย ผลตรวจของดนพลออก มาแล้ว ดนุพลเขา เขา.……….

เมื่อพูดถึงครึ่งหนึ่ง ปาลีก็ตั้งใจหยุดนิ่ง และแสดง สีหน้าที่เศร้าเสียใจออกมา และเมื่อทวิติยาเห็นดังนั้น ผลมันก็ปรากฏอย่างชัดเจนแล้ว คงจะไม่ใช่ผลดีอย่าง แน่นอน

ในช่วงเวลาระหว่างนี้ ใบหน้าของทวิติยาที่ก่อนหน้า นี้ยังดุว่าด่าปาลี ในวินาทีต่อมา ก็เปลี่ยนเป็นซีดขาว ราวกับกระดาษ ร่างกายหยุดนิ่ง เธอก้าวถอยหลังไป หนึ่งก้าว ดวงตาอ่อนนิ่ม ล้มลงไปนั่งกับพื้น และร้องไห้ น้ำตาตกดั่งสายฝน เธอตบต้นขาด้วยความเศร้า และ ร้องออกมาเสียงดังว่า : “ โอพระเจ้า พระเจ้า ทำไมท่าน ถึงโหดร้ายขนาดนี้ ท่านจะให้ฉันอยู่ต่อไปได้ยังไง ดนุพลของฉัน ดนุพลของฉัน..

ในเวลานี้ ดนพลออกมาจากห้องน้ำพอดี และทันที ที่เห็นว่าทวิติยานั่งร้องไห้อยู่ที่พื้น อีกทั้งยังตบขาไป ร้องไห้ไปด้วย ก็เลยรีบพุ่งเข้ามาจับทวิติยา และพูดขึ้น ด้วยความสงสัยว่า : “ แม่ แม่เป็นอะไร ผมอยู่นี่ แม่เรียก ผมทําไม ? ”

“ดนุพล ดนุพล ดนุพลของฉัน………

ทันทีที่เห็นดนุพลมองมาที่ตัวเองอย่างสงสัย ทวิติยา ก็ยิ่งร้องไห้สิ้นหวังยิ่งขึ้น

ตั้งแต่แต่งงานเข้าตระกูลกันต์พัฒน์ เนื่องจาก เหตุการณ์นั้นที่เกิดขึ้นกับเนตแม่ของภาสวร ธนัทนั้นก็ ทำเหมือนว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า เธอไม่เคยมีความ สุขเลยสักวัน ความสบายใจทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับดนุพล และดาวลูกสองคนนี้

แต่ดาวตั้งแต่เล็กก็ชอบที่จะอยู่กับภาสวร เธอพูดยัง ไงก็ไม่ฟังเลย เธอพูดในฐานะแม่ยังไงก็ไม่ฟัง นอกจาก นี้หลังจากที่ดาวโตขึ้นก็ยิ่งมีบุคลิกแปลกๆ และก็ไม่ได้ สนิทกับแม่แท้ๆคนนี้ของเธอเลย ไม่เหมือนกับดนุพล ที่เอาใจใส่เธอ ดังนั้น สำหรับเธอแล้ว ดนุพลคือดวงใจ ของเธอ เป็นคนที่เธอห่วงที่สุดในชีวิต !

ในเวลานี้ ดวงใจของเธอถูกวินิจฉัยว่าป่วยเป็นโรคอย่างนี้แล้วจะไม่ให้เธอปวดใจ ลำบากใจ และร้องไห้ได้ ยังไงกัน

แต่กลับไม่เห็น ว่าปาลีที่ยืนอยู่ข้างๆนั้นพยายามกลั้น ขำมาโดยตลอด อยากจะหัวเราะแต่ก็ไม่สามารถหัวเราะ ออกมาได้ ในใจนั้นขำกลิ้งไปแล้ว

“ ปาลี มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? ”

ดนุพลถามปาลีด้วยความงุนงง

ปาลีไอเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นใบผลรายงานตรวจสอบ ที่ออกตั้งแต่เช้านี้แล้วให้กับดนุพล

หัวใจของดนุพลตกไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที เขารับมันมา ด้วยมือที่สั่นเทา ทุกวันนี้แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างหนัก เพื่อที่จะแสดงว่าเขาไม่ได้สนใจ แต่ใครจะอยากให้ตัว เองเจ็บไข้ได้ป่วย เขาอยากมีเวลามากขึ้นเพื่อที่จะอยู่ กับคนที่เขารัก ที่ดีที่สุดก็คืออยู่กันไปจนแก่

หลังจากอ่านรายงานการตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ดนุพลก็กระพริบตา จากนั้นก็โผลเข้ากอดปาลีด้วยความ ตื่นเต้น น้ำเสียงไม่อาจกดความดีใจไว้ได้ : “ ที่รัก ที่รัก ผมไม่เป็นอะไร ผมไม่เป็นอะไรแล้ว ผมสบายดี ตอนนี้ พวกเราก็จะได้อยู่ด้วยกันนานๆแล้ว ที่รัก ผมดีใจมาก เลย ! ”
“ใช่นานๆเลย ไม่แยกจากกันตลอดชีวิต !”

ปาลึกอดดนุพลไว้แน่น พระเจ้ารู้ดีว่าเธอมีความสุข มากแค่ไหนตั้งแต่เมื่อเธอได้รับรายงานผลตรวจแล้วใน ตอนเช้า เธออยากจะตะโกนให้คนทั้งโลกรู้ ว่าดนุพล ของเธอไม่เป็นอะไร เขาสบายดี ไม่เป็นอะไร !

ใช่แล้ว ข่าวดีก็คือรายงานผลตรวจแผ่นนั้น โรคเลือด ของดนุพลที่แต่ก่อนเคยรักษาดีแล้วจะไม่กลับมาเป็น อีกแล้ว และช่วงนี้ที่เลือดกำเดาไหลบ่อยๆนั้นไม่ได้เกิด จากโรคนี้ แต่เกิดจากสาเหตุอื่น อย่างเช่น : พักผ่อนไม่ เพียงพอ สารอาหารไม่ครบ เครียดมากเกินไป เป็นต้น เพียงแค่คราวหลังให้ระวังและปรับเปลี่ยนมัน เลือด กำเดาที่ไหลนี้ก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ก็ยังคงเป็นเพราะในวันนั้นที่นัฐพงษ์ ทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ เพื่อให้สิ่งที่เขาพูดนั้นทำให้ คนอื่นต้องตกใจ และแน่นอนนี่ก็ไม่สามารถโทษเขาคน เดียวได้ ใครบอกให้ครั้งนั้นเลือดของดนุพลไหลอย่าง รุนแรง ไหลจนต้องมีการถ่ายเลือดเพื่อช่วยชีวิต ถึง แม้ว่าอาการแบบนี้นั้นจะเคยเกิดขึ้น แต่พูดแล้วก็ยังพบ เจอได้น้อยมาก

ถ้าหากว่าครั้งนั้นดนุพลไม่ได้รับการช่วยเหลือจากรัฐ พงษ์ แล้วย้ายไปโรงพยาบาลอื่น บางทีเรื่องเล็กที่เป็น เรื่องใหญ่นี้อาจจะไม่เกิดขึ้น แต่ในทำนองเดียวกัน ปาลี และดนุพลก็จะไม่ได้คืนดีแล้วอยู่ด้วยกันอีก เพราะเหตุนี้ ปาลีเธอจึงต้องขอบคุณนัฐพงษ์ด้วย ไม่อย่างนั้นแล้ว เธอจะสามารถตัดสินใจทำลายกำแพงทุกอย่างและอยู่ กับดนุพลได้อย่างไร ?

และข้างๆ ทวิติยาที่มองดูดนุพลกอดกับปาลีอย่าง แนบแน่น และสาบานว่าจะรักกันและกัน เธอลืมที่จะ ร้องไห้ไปหมดสิ้น เธออึ้งนิ่ง นิ่งเป็นไก่ตาแตก

หลังจากนั้น ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้ว ความรู้สึก เธอ ถูกปาลีหลอก

“ปาลี ! ”

เสียงร้องโวยวายตีโพยตีพาย ทวิติยาโกรธอย่างมาก