ตอนที่ 306 เจอหน้ากัน

เธอเปิดประตูแล้วเรียกบริกรมา บอกว่าเพื่อนดื่มเมาต้อง ไปพักผ่อน แล้วให้บริกรสงอคนช่วยพยุงดนพลไปห้อง ห้อง38ที่เธอเปิดไว้แล้ว

แต่ฉากนี้โดนจักรกฤษเห็นพอดี

ตั้งแต่ที่โดนปาลีปฏิเสธมา จักรกฤษก็มาดื่มเหล้า ที่คลับAisneทุกคืน ที่จริงตอนที่ดนุพลเดินมาเข้ามา คลับAisneเขาก็เห็นเขาแล้ว เพียงแต่เขาไม่ได้เข้าไปทัก ท้าย ไม่รู้ทำไมเขาไม่อยากเจอหน้ากับเขา จนถึงเห็นดนุพล โดนบริกรสองคนนั้นพยุงไป และเห็นโสรจที่สีหน้าแปลกๆ อยู่ข้างๆ หลายวันก่อนเขาเพิ่งรู้ว่าดนุพลกับโสรจกำลังจะ หย่า ดังนั้นเขาก็เหมือนเดาออกอะไรบางอย่าง

คิดไปหลายนาที สุดท้ายเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้ว โทรหาปาลี

ด้านหนึ่งเขาก็หวังว่าปาลีมีความสุข และดนพลก็เป็น ความสุขของเธออย่างไม่ต้องสงสัย

ด้านสอง เขาเองก็เกลียดโสรจมาก เธอไม่เพียงแต่รังแก เขาตั้งแต่เด็ก ยังรังแกแม่ของเขา ถ้าไม่ใช่เพราะโสรจเป็น พี่สาวของเขา เขาจะไม่ให้เธอใช้ชีวิตแบบสงบสุขแน่นอน ส่วนคราวนี้ก็ถือเป็นการลงโทษเล็กน้อยของเขาก็แล้วกัน

แต่การลงโทษเล้กน้อยของเขาครั้งนี้ ทำให้ความหวังสุดท้ายของโสรจได้พังสลาย

ด้านนี้ เมื่อบริกรพยุงดนุพลวางลงบนเตียง โสรจให้ทิป แล้วก็รีบล็อกประตู

ดนุพลที่บนเตียงได้ตื่นขึ้นมาแล้ว แต่ยังคงเวียนหัวไร้ เรี่ยวแรงอยู่ แถมร่างกายค่อยๆร้อยขึ้นมา

ดนุพลกัดฟันอยากจะนั่งขึ้นมา กลับพบว่าตนเองแม้แรงที่ ยกมือขึ้นก็ไม่มีแล้ว มีแต่มองโสรจค่อยๆเดินเข้ามาที่เตียง แล้วค่อยๆถอดเสื้อผ้าของเขา

“ออกไป….”

รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมด ดนุพลถึงจะพูดสองคำนี้ออกมา ได้ ในใจเขาเกลียด01ถึงที่สุดแล้ว

แต่โสรจกลับยิ้มเสน่ห์หวาน ดนุพล คุณอย่าโกรธนะ ตอน นี้คุณแค่นอนดีๆแล้วรอความเพลิดเพลินก็พอ”

เอื้อมมือลูบไปใบหน้าที่หล่อเหลาของดนุพล สายตาของ โสรจทั้งหลงไหลทั้งบ้าคลั่ง”สีปีแล้ว คุณไม่เคยเอากับฉัน ก็ไม่ไปเอากับผู้หญิงคนอื่น คุณอดมาสี่ปี สำหรับผู้ชายที่ อายุ30กว่ามันช่างโหดร้ายจริงๆ ฉันไม่เชื่อว่าคุณไม่อยาก เอา….”

พลางพูด มือของโสรจพลางลูบไล้หน้าอกของเขาแล้ว ค่อยๆลูบลงไปจนถึงท้องน้อยของดนุพล ตอนที่เธออยากลูบลงไปอีก กระดิ่งประตูก็ดังขึ้น

โสรจขมวดคิ้วแล้วลงจากเตียง เดินถึงประตูอยากมองจาก ช่องมองของประตูว่าข้างนอกนั้นเป็นใคร แต่กลับเห็นชอ กุหลาบแดงใหญ่ๆ คนที่มานั้นก็โดนช่อกุหลาบนี้ปิดบังไว้

“ใคร”โสรจเกิดความระมัดระวัง

“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นพนักงานของร้านดอกไม้ มาส่งดอกไม้ ค่ะ”

น้องนอกมีเสียงผู้หญิงดังขึ้น เธอเหมือนเป็นหวัด เสียงอ ขงเธอแหบแห้งมาก

โสรจโล่งใจขึ้นมา และคนข้างนอกเป็นผู้หญิงเลยวางใจ ลง แล้วตอบว่า “คุณส่งผิดห้องแล้ว ฉันไม่ได้จองดอกไม้”

แต่เธอกลับยังไม่ไป“คุณผู้หญิงคะ ที่อยู่มันเขียนว่าเป็น ชั้น12ห้อง38ค่ะ ฉันแค่มาส่งดอกไม้ ถ้าคุณไม่รับงานของ ฉันก็ดำเนินการไปไม่ได้นะคะ โปรดรบกวนคุณออกมาเซ็น รับค่ะ”

โสรจโมโหจริงๆ เวลานี้กลับมีคนมาส่งดอกไม้ น่าโมดห จริงๆ คิดมาต้องเป็นคนที่เปิดห้องนี้คนก่อนเช็คเอาท์แล้ว แต่ลืมบอกให้ร้านดอกไม้เปลี่ยนที่อยู่ ตอนนี้เธอแค่อยากให้ เรื่องจบไวๆ รับดอกไม้แล้วรีบให้เธอไป อย่าให้เธอมาขาด ขวางเรื่องของเธออีก
ใครจะรู้เมื่อเธอเปิดประตู ผู้หญิงของนอกนั้นก็ชนประตู แรงๆแล้วบุกเข้ามา

โสรจไม่ทันระวังแล้วโดนประตูชนเข้าที่หัว เจ็บจนเธอก ชร้องออกมา

เวลานี้ ปาลีก็วิ่งไปหาดนพลที่นอนอยู่บนเตียงแล้ว

ใช่แล้ว คนที่มาส่งดอกไม้นั้นเป็นปาลี

เธอเอื้อมมือออกไปสำผัสก็พบว่าร่างกายของโสรจร้อน มาก ตอนนี้เขาก็ร้อนจนหมดสติแล้ว ปากเขาปเดเล็อกน้อย และกำลังพึมพำอยู่ แต่ก็ฟังไม่ชัดแล้วเขากำลังพูดอะไร

ปาลีแค่มองก็รู้ปล้วว่าเขาโดนวางยาปลุกเซ็ก แถมยังเป็น ยาที่มีผลรุนแรง

โสรจเห็นคนที่ส่งดอกไม้นี้บุกเข้ามาแล้วกลับวิ่งไปหาดน พลที่อยู่บนเตียง ทั้งใดนั้นเธอทั้งโกรธทั้งร้อนรน ตอนนี้เธอ ไม่ได้เห็นหน้าของปาลี เธอก้าวเข้าไปแล้วจบไหล่ของปาลี ตะโกนว่า “นี่อะไรของแกฮะ เขาเป็นผู้ชายของฉัน แกกล้า นักไปตะต้องเขา แกมีความละอายใจ…”

ไม่รอให้โสรจด่าเสร็จ ปาลีก็หันหน้ามา สายตาอัน แหลมคมของเธอจ้องมา เสียงของโสรจหยุดลง