ตอนที่296 เสียใจแทบตาย

คาดไม่ถึงขวัญชีวีไม่ได้มีเกียรติภูมิอย่างที่เธอคาดไว้แล้ว เธอไม่เพียงแต่ไม่แสดงท่าทีโกรธและความไม่พอใจออกมา กับภาสวรแถมยังเอาใจเขาอยู่บ่อยๆ วิสาข์มองอยู่ข้างๆรู้สึก โมโหมาก แต่มีธนัทอยู่ข้างๆเธอก็ไม่สามารถแสดงออกมา เลยหาข้ออ้างว่าไปห้องน้ำแล้วลากขวัญชีวีออกมา ด่าเธอ เป็นใหญ่

ที่เธอไม่รู้ก็คือในใจมีแผนการของเธออยู่

เธอไม่ใช่ลูกสาวของวิสาข์ ไม่ใช่คุณหนูสองของตระกูล กาฬดิษย์ ข้อนี้เธอรู้ชัดเจนกว่าคนอื่น และปาลีก็ปรากฏออก มาบ่อยๆทำให้เธอแทบบ้า เธอรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วฐานะแท้จริง ของเธอต้องโดนเปิดเผยออกมาแน่ เธอจะนั่งรอความตาย ไม่ได้ ก่อนที่ความจริงจะเปิดเผยออกมาเธอต้องหาทางออก ให้ตนเองให้ได้

และคราวนี้การนัดบอดกับภาสวรเป็นโอกาสที่ดีของเธอ อย่างไม่ต้องสงสัย ต้องรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นเงินทองและอำนาจ ตระกูลกันตพัฒน์ล้วนไม่แพ้ตระกูลกาฬดิษย์

ดังนั้น เธอเลยกดความแค้นเมื่อก่อนลงไปก่อน แล้วยิ้มให้ ภาสวร เธอยังบอกในใจว่าต้องคว้าโอกาสครั้งนี้ให้ได้ ก่อน ที่เธอจะไม่สามารถเป็นคุณหนูรองของตระกูลกาฬดิษย์เธอ ต้องเป็นคุณนายรองของตระกูลกันตพัฒน์ให้ได้ แม้กระทั่ง จะต้องขาดใจของวิสาข
เห็นวิสาขโกรธ ขวัญชีวีก็เอาข้ออ้างเธอเตรียมไว้พูดออก มา แม่จ๋า หนูรู้ว่าแม่หวังดีกับหนู แต่….หนูชอบเขาจริงๆ ชอบมากกก ไม่งั้นเมื่อก่อนฉันก็ไม่ยอมวางตัวไปเป็น หญิงชู้ของเขาหรอก ถึงเขาจะไม่ดีต่อหนูแต่หนูชอบเขา จริงๆ หนูอยากแต่งงานกับเขาอยากเป็นภรรยาของเขา หนู เชื่อใจว่าไม่นานเขาต้องตกหลุมรักฉันแน่ แม่ช่วยหนูนะ หนู…”

“ไม่ได้ เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด”

ไม่รอขวัญชีวีอ้อนวอนเสร็จ ขวัญชีวีก็ตัดบทเธอ นี่เป็น ครั้งแรกที่ขวัญชีวีไม่ตอบสนองความหวังของเธอตอนเธอ อ้อนวอน

มองดูใบหน้าที่ไร้การปรึกษา”ของวิสาข์ ขวัญชีวีไม่กล้า พูดอีก เธอไม่กล้าทำแบบตามใจตอนอยากด่าก็ด่าตอน อยากเสียงดังใส่ก็เสียงดังใส่เหมือนที่ทำกับแม่ของตนเอง กับวิสาข์ เพราะวิสาข์ที่ปกติดูเข้าหาได้ง่ายแต่ลับหลังคน เธอมักจะเย็นชาอยู่ตลอด ความเย็นชานั้นทำให้คนไม่กล้า เข้าใกล้

วิสาข์รู้ว่าเมื่อกี้สีหน้าเธอดุร้ายเกินไป เธอคลายสีหน้าแล้ว พูดว่า”หวาน คราวนี้ฟังแม่นะ ภาสวรไม่ใช่คนที่ดีสำหรับหนู ทีหลังแม่จะเลือกคู่ที่เหมาะสมกับหนูมาที่สุดให้นะ หนู….

ตอนพูดวิสาข์ก็อดหาวขึ้นมาไม่ได้ เธอร้องไม่ดีอยู่ในใจ

แล้วรีบผลักขวัญชีวีออกไป พูดอย่างรีบร้อน“ยังไงหนูก็แต่งงานกับภาสวรไม่ได้ ตอนนี้หนูก็ไม่ต้องกลับไปนั่งกิน ข้าวแล้ว จะไปไหนก็ไปเลย แม่ปวดท้อง ไปห้องนําก่อน เดี๋ยวแม่จะกลับไปเองนะ

“ทำไมหนูไม่สามารถ…..

ขวัญชีวียังอยากจะพยายามอีกหน่อย แถมที่ขวัญชีวีพูดว่า เธอไม่สามารถแต่งงานกับภาสวรนั้นทำให้เธอไม่เข้าใจเป็น อย่างมาก ทําไมเธอแต่งงานกับเขาไม่ได้ ทำไมๆ แต่วิสาข์ ผลักเธอออกไปทั้งออกแรงหนักและรีบร้อน เธอเพิ่งอยาก จะพูดต่อก็ดดนผลักออกไป ต่อมาเสียง ปีง’ประตูห้องน้ำก็ ปิดแล้ว

วิสาข์โกรธจนกระทืบเท้า เธอยืนอยู่ที่นั่นสักพักถึงจะจาก

ไป

พอเธอไป ปาลีที่แอบยืนอยู่ที่นั่นก็ออกมา

การสนทนาระหว่างวิสาข์กับขวัญชีวีนั้นเธอได้ยินชัดเจน ยิงรู้สึกซาบซึ้งกับการใช้ความคิดหนักของวิสาข์ และยิ่งรู้สึก ขวัญชีวีหน้าด้านขึ้นมาก

ตอนที่ปาลีจะจากไป ในห้องน้ำก็มีเสียงดังออกมาเหมือน มีสิ่งตกลงบนพื้นแถมยังมรเสียงร้องที่เจ็บปวด

สิ่งแรกที่ปาลีนึกออกก็คือ : วิสาข์ที่อยู่ในห้องน้พล้มลง แล้ว
ไม่ได้คิดมาก ปาลีก็เปิดประตูห้องน้ำวิ่งเข้าไป คงเป็น เพราะเมื่อวิสาข์เร่งรีบมากเลยลืมล็อกประตูจากด้านใน ปาลี พอชนก็ชนเข้าไปแล้ว

แต่สิ่งที่เห็นกลับยิ่งทำให้ปาลีตกใจวิสาข์ไม่ได้ล้มลง แต่เป็น….สองมือจับผมตนเอง แล้วเอาหัวตนเองไปชนกับ ผนัง ชนอย่างหนักมาก

“นี่คุณ…คุณเป็นอะไร

ปาลีเข้าไปห้ามให้เธอทำร้ายตนเองอีก

“อย่า….อย่าห้ามฉัน..ให้ฉันชน…ฉันปวดมาก…ปวดยิ่งกว่า ตาย….

วิสาข์ดวงตาแดงก่ำ มือที่จับแขนของปาลีนั้นใช้แรงมาก แรงจนเล็บปีกเข้าเนื้อหนังของเธอ