ตอนที่ 254 อารมณ์ที่เสแสร้ง

เห็นปาลีโผล่ออกมาข้างหลังโดยไม่ได้ให้ซุ่มให้เสียง จา ริณีร้องตะโกนด้วยความตกใจ เสื้อผ้าที่ถืออยู่ก็ตกลงไปกอง กับพื้น

จากนั้นลดเสียงลงและพูดอย่างประหลาดใจว่า : “ เธอ กลับมาได้ยังไง ไม่ใช่ว่าอยู่ในเมืองหรอ ? ”

ปาลีไม่ได้ตอบคำถามของเธอ เพียงแต่ถามขึ้นมาอย่าง เรียบๆว่า : “ พ่อล่ะ ? ”

ชั่วขณะนั้น การแสดงออกที่เฉยเมยของปาลีนั้นทำให้ใจ ของจาริณีไม่สงบ แต่ก็ยังคงตอบออกไปว่า : “ พ่อเธองีบ หลับอยู่ในห้อง ”

ในชนบทนั้น ชีวิตประจำวันของทุกคนนั้นเป็นสม่ำเสมอ มาก กลางคืนเข้านอนประมาณเจ็ดถึงแปดโมง ตอนเช้า ประมาณตีห้าถึงหกโมงก็ตื่น แล้วในตอนเที่ยงก็งีบหลับสัก หนึ่งหรือสองชั่วโมง

“ พ่อไม่อยู่ก็ดี หนูมีเรื่องอยากจะถาม ”

เรื่องนี้ ปาลีไม่อยากที่จะให้พ่อต้องมีส่วนร่วมด้วย ถ้าหาก บอกว่าโลกนี้ นอกจากธวัฒน์และธัญญาที่เต็มใจช่วยเหลือ เธอในทุกอย่างแล้ว สิ่งที่เธอใส่ใจและรักมากที่สุดคือพ่อที่ดี คนนี้ของเธอ
หลังจากหยุดสักพัก สายตาของปาลีที่จ้องไปยงจารณ์นั้น ราวกับไฟฉาย เธอพูดอย่างจริงจังว่า : “ จริงๆแล้ว หนูเป็น ลูกของแม่หรือเปล่า ? ”

เมื่อถูกถามอย่างนั้นสีหน้าของจาริณีก็ซีดเซียว จากนั้น ก็ยิ้มอย่างประจบประแจงพร้อมกับพูดว่า : “ ปาลี ดูเธอพูด เข้า เธอเป็นลูกสาวแม่อยู่แล้วสิ ทำไมจากไปสี่ปี พอกลับมา ก็ถามคำถามแปลกๆแบบนี้ นี่ก็เที่ยงแล้ว เธอกินข้าวหรือยัง ถ้ายังเดี๋ยวแม่ไปทำให้กิน

ถ้าหากว่าเป็นเมื่อก่อนแค่เห็นจาริณีใส่ใจและดูแลเธอแบบ นี้ หัวใจเธอก็เต็มไปด้วยความสุข แต่ตอนนี้ ปาลีกลับยิ้ม เยาะ และมันเป็นรอยยิ้มที่ไม่ขยับ

เพราะเธอในตอนนี้ เข้าใจอย่างชัดเจนแล้วว่าการดูแลและ เอาใจใส่ของจาริณีนั้นช่างเป็นวิธีที่จอมปลอมเป็นอย่างมาก แต่น่าเสียดายที่เธอในอดีตนั้นกลับมองไม่ออก ต้องการ เพียงที่จะหาแต่ความอบอุ่นของจาริณีผู้เป็นแม่

“ แม่อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง แม่ไม่ต้องตอบคำถามหนูก็ได้ แต่ ว่าหนู รู้คำตอบที่เหมือนกันแล้ว การแพทย์ในปัจจุบันพัฒนา มาขนาดนี้แล้ว หนูสุ่มเอาของที่เหมือนกัน พิสูจน์ DNA ถึง เวลานั้น จะใช่หรือไม่ใช่ มันจะชัดเจนเอง

จาริณีไม่เคยคาดฝันว่าไม่ได้เจอสี่ปี ปาลีเปลี่ยนไปกลาย เป็นคนฉลาดมาก ทั้งคำพูดคำจา ทั้งความเย่อหยิ่ง และความก้าวร้าว ในชั่วขณะหนึ่ง เธอก็เริ่มทนไม่ไหว แตกลบ ยังคงกัดฟันและอยากที่จะเล่นไปตามเกมส์ “ ปาลี ลูกไป ได้ยินคำพูดของแมงหวี่แมลงวันที่ไหนมา แม่เลี้ยงเธอมา 20 กว่าปีทำไมจะไม่ใช่แม่แท้ๆของเธอล่ะ ตอนนั้นแม่คลอด เธอตอนเดือนสิบ ลำบากมากกว่าคลอดน้องเธอมาก ไม่เชื่อ ก็ไปถามพ่อเธอดูสิ!”

อย่างไรก็ตาม เธอแน่ใจแล้วว่าธามไม่เคยต้องการที่จะให้ ปาลีอับอาย ดังนั้น ถึงแม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากัน ธามก็จะทำ ตามสิ่งที่เธอบอก

ปาลีหัวเราะในลำคอ ความคิดของจาริณีนั้นคาดเดาไม่ ได้ จากนั้นเธอจึงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า : “ งั้นก็ดี หนูจะไป ปลุกพ่อ แล้วก็ถามพ่อ แต่หนูจะไม่ถามเรื่องนี้หรอก จริงๆหนู อยากจะถามว่า .………ไมขวัญชีวีถึงกลายเป็นคุณหญิงคน ที่สองของตระกูลกันตพัฒน์ ? ”

ปาลีเกือบจะแน่ใจแล้วว่า เรื่องที่ขวัญชีวีกลายเป็นคุณ หญิงคนที่สองของตระกูลกันตพัฒน์นั้น พ่อจะต้องไม่รู้ แน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางให้แม่ของพวกเธอทำอะไร เละเทะอย่างนี้

แน่นอนว่า ปาลีถูกคำพูดของจาริณีทำให้เจ็บปวด

ทันใดนั้น สีหน้าของจาริณีก็เปลี่ยนเป็นซีดขึ้นมา และดึง ปาลีไว้ด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด “ ปาลี แม่ก็กำลังคิดที่จะ บอกเรื่องนี้กับลูกพอดี ลูกก็รู้สถานการณ์บ้านเรา หลายปีมา นี้แม่ให้พวกเธอสองพี่น้องมีชีวิตที่ดีมาโดยตลอด แล้วมาวันนี้น้องของเธอโชคดี กลายเป็นคุณหญิงของตระกูลทรารวย โดยบังเอิญ เธอก็แค่ยอมปิดตาข้างหนึ่งได้ไหม เดี๋ยวแม่จะ ให้น้องขวัญเอาเงินก้อนหนึ่งให้กับเธอ ถึงตอนนั้นเธอก็จะมี ชีวิตที่ดี อย่างนี้ทุกคนก็จะได้มีความสุข

ปาลีส่ายหัว มองไปที่จาริรีด้วยความผิดหวัง และพูดว่า : “ อะไรที่เรียกว่าโดยบังเอิญ ? หนูดูแล้ว มันก็เห็นๆอยู่ว่ามัน เป็นแผนของแม่ ! บอกหนูมา ลูกสาวของวิสาข์……ใช่หนู หรือเปล่า ? ”

จาริณีได้ยินดังนั้นก็ตกใจยกใหญ่ เธอไม่คิดว่าปาลีจะ นึกถึงขั้นนี้ได้ ดวงตาเบิกโพลง และทันใดนั้น เธอก็พูดไม่ ออกสักคํา

เมื่อเห็นการแสดงออกของจาริณีอย่างนั้น ปาลีก็สั่นไหว ไปทั้งตัว และพูดว่า : ” ดูเหมือนว่าหนูจะเดาเอาไว้ไม่ผิด เป็นแบบนี้จริงๆ ! ”

เมื่อรู้สึกว่าตัวเองนั้นไม่สามารถควบคุมได้แล้ว จาริณีก็รีบ ส่ายหัวพร้อมกับโบกมือและพูดว่า ” ไม่ใช่ไม่ใช่ เธอไม่ใช่ แน่นอน เธอจะใช่ได้ยังไง เธอเป็นลูกแท้ๆของแม่จริงๆ

เงียบ ! ”

ปาลีเงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่กระพริบของจาริณีอย่าง รุนแรง และพูดคำต่อคำว่า : “ อย่าพยายามโกหกหนู แม่ อย่าคิดที่จะโกหกหนูอีก ! ตอนนี้ ถ้าหากว่าแม่ไม่อยากให้เรื่องนี้มันใหญ่ไปกว่านล่ะก็ รับโทรหาขวัญชร หนูจะคุยกับ

น้อง “