ตอนที่215 แขกไม่ได้รับเชิญ

หลังจากที่ปิยะออกจากโรงพยาบาล ก็รีบโทรหาธวัฒน์ ทันที ทั้งสองนัดเจอกันในอีกครึ่งชั่วโมง

แต่ว่าก่อนที่ปิยะจะไปสถานที่นัดพบกับธวัฒน์นั้น กลับได้ รับสายของนิทัศน์

ตอนนี้เกี่ยวกับนิทัศน์ ปิยะจะรักอย่างจะเป็นจะตายเหมือน เมื่อก่อนไม่ได้ เธอไม่ใช่แม่ชีที่ควารักของเธอจะไม่ต้องการ รักตอบ แต่นิทัศน์ไม่เรียนรู้ที่จะให้คืน

เขาเย็นชา เขาเจ้าชู้เขาหลายใจ เขาไม่เข้าใจที่จะไปรัก ผู้ชายสักคน หรือจะพูดได้ว่า เขาไม่เคยรักใครจริงๆ เพราะ ว่าเขารักแต่ตัวเอง

อาศัยความรักที่เข้มข้นและเยอะของปิยะที่เคยมี ก็ถูกเขา ใช้อย่างที่ไม่รู้จักรักษา

ในสาย คำพูดนิทัศน์ไม่มีให้ทางหนีที่ไล่เลย ต้องการให้ ปิยะกลับมาบริษัทตอนนี้ ช่วยเขาจัดหางานให้สองคน

เดิมทีปิยะคิดว่าทั้งสองเป็นแขกสำคัญของบริษัทโจวกรุ๊ป จํากัด แต่ว่าทําไมนิทัศน์จะต้องให้เลขามาจัดการเองล่ะ แต่ ว่าตอนที่เขามองไปยังแขกที่ไม่ได้รับสองคนนี้ มีแวบหนึ่งที่ ปิยะรู้สึกว่าเหมือนสมองเขาหยุดทำงาน มองไปยังกองกระ เป๋ษเล็กใหญ่ของทั้งสองอย่างมึนงง ลืมที่จะตอบกลับ
และสองคนนี้ ก็คือวารีและภูผาที่เข้าเมืองมาจากหมู่บ้าน ซาลา

ท้องของวารีใหญ่มาก ก็ใกล้จะหกเดือนแล้ว

หลังจากที่ร่วมมือกับพ่อฆ่าต้นน้ำแล้ว วารีก็ยังอยู่บ้าน อย่างสบายใจอีกสามเดือน

จากเดิมที่เธอฆ่าต้นน้ำเสร็จก็เข้าเมืองมาหานิทัศน์ได้เลย แต่ว่าเธอที่เป็นคนมีความคิด เธอเป็นห่วงว่าถ้าอายุครรภ์ยัง น้อยนิทัศน์จะให้เธอไปเอาเด็กออก และตอนนี้เธอก็ท้องได้ หกเดือนแล้ว เด็กในท้องตอนนี้เป็นตัวอ่อนแล้วนิทัศน์คงจะ ทําร้ายไม่ลง

และก็แสดงให้เห็นว่าเธอชนะแล้ว

คนเจ้าชู้หลายใจแบบนิทัศน์ ผู้หญิงที่ถูกเขาทำจนท้องใช้ สิบมือนับก็ไม่หมด และนิทัศน์ก็จัดการด้วยการให้เงินหนึ่ง ไปกับผู้หญิงคนนั้น หลังจากนั้นสั่งให้ผู้หญิงคนนั้นไปเอา เด็กออก แต่สถานการณีพวกนั้นล้วนเป็นผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ ได้หนึ่งถึงสองเดือนเท่านั้น ยังไม่เห็นท้องชัดนัก ปกติแล้ว นิทัศน์ก็จะฆ่าลูกตัวเองโดยไม่รู้สึกผิดได้เลย

แต่ว่าครั้งนี้วารีท้องโตมากเหมือนกับเปลือกโลกแล้ว เด็ก ในท้องก็ก้อนเนื้อเล็กๆแล้ว มีทั้งแขนทั้งขาและลำตัว ถ้า เวลานี้เขาให้ทำลงอีกล่ะก็ งั้นเขาก็ไม่ใช่คนจริงๆแล้ว

ด้วยเหตุนี้ นิทัศน์ทำได้แค่เรียกปิยะกลับมาพาวารีกลับบ้านของเขา และบ้านของเขา คนที่คุ้นชินที่สุดก็เป็นปิยะ เพราะว่าการขอร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าของเขา ปิยะย้ายมาอยู่ บ้านเขาได้สามเดือนแล้ว มาอยู่ด้วยกันกับเขา

พอฟังนิทัศน์จะให้วารีมาอยู่ร่วมกันในบ้าน ปิยะก็โกรธ ทันที ทำผู้หญิงคนอื่นท้องก็ปล่อยแล้ว เธอยอมทนแต่ว่า ตอนนี้เขากลับยังเอาผู้หญิงท้องแก่มาให้อยู่ต่อหน้าเธอ มา อยู่ร่วมชาคาเดียวกันกับเธอ เขาคิดว่าเธอไม่มีเกียรติแล้ว หรือไง?

แต่ว่า สุดท้ายปิยะก็ไม่เถียงออกไปสักคำ

เพราะว่าภูผา

เพราะว่าภูผาที่มาด้วยกันกับวารี จากที่เธอเริ่มเปิดประตู เข้ามาก็จ้องมองเธอตรง ๆมองจนปิยะไม่มั่นใจในตัวเอง ยิ่ง ใจสั่นเข้าไปใหญ่

เป็นคนเซ่อเสียจริง ปิยะด่าภูผาอยู่ในใจ ถึงแม้ว่าเธอกับ เขาจะเคยผ่านอะไรกันมา เขาก็ไม่ควรแสดงออกชัดเจน แบบนี้ ถ้าหากถูกนิทัศน์ดูออกขึ้นมา ถึงเวลานั้นเธอจะเป็น ตายยังไงก็ไม่รู้

นิทัศน์ยอมให้ตัวเองสํามะเลเทเมา เปลี่ยนผู้หญิงข้างกาย ไม่ซ้ำ แต่ว่าเขากลับไม่ยอมให้ผู้หญิงของเขาหักหลังเขา นอกจากว่าผู้คนนี้เขาไม่ต้องการแล้ว

และปิยะเธอ เสียดายมากว่านิทัศน์ยังไม่มีแนวโน้มที่ไม่ต้องการเธอ หรือว่าเธอควรจะภูมิใจเพราะว่าตลอดมามา ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยู่กับนิทัศน์เกินสองเดือนเลย แต่ปิยะ กลับอยู่มาแล้วเต็มๆ เก้าเดือนกว่าๆ เรียกได้ว่าเหนือความ คาดหมาย

แต่ว่า ถึงอย่างไรผู้หญิงคนอื่นก็อิจฉาตัวเธอเองจะตาย ปิยะกลับรู้สึกน่าตลก

และสถานการณ์ตรงหน้านี้ ปิยะไม่กล้าที่เสียเวลาหลีก เลี่ยงที่จะถูกนิทัศน์คันเจอ ด้วยเหตุนี้เธอทำได้แค่ก้มหน้า ยอมรับอย่างจนปัญญา หลังจากนั้นพาวารีและภูผาไปยัง คฤหาสน์หรูของนิทัศน์

ในรถ มีคนขับรถโดยเฉพาะ ปิยะขึ้นมานั่งข้างหน้า วารีกับ ภูผานั่งเบาะหลัง

วารีลูบชื่นชมอยู่ในรถอย่างทึ่งๆ ใบหน้าตื่นเต้นและดีใจ

ปิยะนั่งหลังตรงอยู่ข้างหน้า พินิจพิเคราะห์ผาที่นั่งอยู่ หลังเธอผ่ากระจกรถอย่างละเอียด

เจอกันครึ่งปี ภูผาก็ยังเหมือนเมื่อก่อน ใบหน้าหล่อได้รูป กลับคล้ำเล็กน้อย ไม่ได้ดูเด็กน้อยเหมือนเมื่อก่อนกลับเพิ่ม ความแมนและความสุขมขึ้นมา

ภูผาเติบโตขึ้นแล้วล่ะ!

ปิยะดูไปเรื่อยๆ อดไม่ได้ที่จะคิดว่าเธอกับเขาเคยอยู่ที่หมู่บ้านซาลาผ่านวันที่แสนบ้าคลั่งไปด้วยกัน นั่นเป็นช่วงที่ เธอมีความสุขที่สุด เดือนที่จากหมู่บ้านซาลากลับเมือง เธอ มักจะฝันกลางวันถึงภูผาบ่อยๆ คิดถึงรอยยิ้มเขา คิดถึงเสียง เขา คิดถึงร่างกายของเขา….กลับไม่ได้คิดว่า เธอกับภูผาจะ มีวันที่ได้เจอกันอีก