ตอนที่ 209 การโยนความผิดที่ปราดเปรื่อง

ดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าที่ร้อนแผด!

เมื่อปาลีค่อยๆตื่นขึ้นมา ก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว

ไม่รู้ว่าเป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว เธอถูกคนขยับมาวางไว้บน เตียงผู้ป่วย และด้านหัวเตียงของเธอ นอกจากดนผลที่เธอ เฝ้าคอยแล้วยังมีปิยะ ดาว ธวัฒน์และธามกับจาริณีที่ควรจะ อยู่ที่บ้านเกิดเธอ

พอเห็นธามกับจาริณี ปาลีถึงจะคิดขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวัน ที่เธอกับดนุพลจะจัดงานหมั้นกันดังนั้นธามกับจาริณีจึงตั้งใจ มาเป็นพิเศษ กลับไม่คิดว่าต้องมาเจอที่โรงพยาบาลกัน เท่านั้น

พอเห็นว่าในที่สุดปาลีก็ฟื้นขึ้นมา ทุกคนล้วนดีใจค่อยๆ ล้อมกันเข้ามาอย่างยินดี

แต่พอหลังจากปาลีเปิดตา แววตาของเธอหยุดอยู่ที่ ใบหน้าของดนพล มองไม่กระพริบตาแต่กลับว่างเปล่าและ ไร้วิญญาณ

เมื่อทุกคนเห็นแล้ว อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงอาการด้านจิตใจ ของปาลี

ดนุพลย่อตัวลง สองมือประคองใบหน้าซีดเซียวของปาลี อย่างรักใคร่ พูดอย่างเป็นห่วงว่า “ที่รัก คุณเป็นอะไร ไม่สบายตรงไหนใช่หรือเปล่า คุณพูดออกมาดีไหม?”

ปาลีมองใบหน้าหล่อที่ขยายใหญ่ของดนุพลอยู่ตรงหน้า อย่างเลื่อนลอย ดวงตายิ่งชัดเจนกลับยิ่งเยือกเย็น เป็นเวลา นานว่าพูดออกมาอย่างยากลำบากว่า “ลูก…ไม่อยู่แล้ว!”

ดนุพลเจ็บไปทั้งหัวใจน้ำเสียงยิ่งนุ่มนวลพูดว่า “ผมรู้ ผมรู้ ทั้งหมดแล้ว ลูกไม่แข็งแรงมาตลอด เป็นเหตุสุดวิสัยไม่ใช่ ความผิดของคุณ คุณอย่าเสียใจไปเลยนะ ลูกพวกเราค่อยมี ใหม่ก็ได้

ตอนที่เขาออกมาจากโรงแรม รีบกลับบ้านอย่างรีบร้อน รับ รู้ข่าวว่าปาลีแท้ง ณ เวลานั้น เขารู้สึกไม่อยากให้อภัยตัวเอง ที่สุด และโสรจด้วย

พราะว่าแม่ของเขาทวิติยาพูดว่าก็เพราะว่าเขาไม่ได้กลับ บ้านมา ก่อให้ปาลีเกิดการควบคุมอารมร่ไม่ได้ โกรธมาก ผลลัพธ์คือกระตุ้นอาการแพ้ท้อง จนในที่สุดแท้ง และสิบ เจ็ด สิบแปดที่ยืนอยู่อย่างสั่นๆก็พยักหน้าเห็นด้วย

แน่นอนว่าปาลีไม่รู้ว่าดนุพลถูกชักนำไปในทางที่ผิดแล้ว พอได้ฟังคำพูดของดนุพล ไฟที่ไม่รู้มาที่ไปก็ตรงเข้าสมอง ของปาลี เธอลุกขึ้นนั่งอย่างเร็ว คว้าเสื้อด้านหน้าอกของดน พลเอาไว้ พูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดว่า “เหตุสุดวิสัยอะไร?ลูก ไม่อยู่แล้ว ไม่ใช่อุบัติเหตุแต่เป็นธนัทพ่อของคุณทำร้ายจน ตาย เป็นเขาที่ฆ่าลูกของเรา เป็นเขา….

“ที่รัก คุณใจเย็นๆ
ดนุพลรีบจับมือของปาลีไว้ หน้านิ่วคิ้วขมวดพูดว่า “เมื่อ วานที่คุณเกิดเรื่องพ่อผมไม่อยู่บ้าน เขาจะมาทำร้ายลูกเรา ได้อย่างไร ปาลี คุณเข้าใจหน่อยสิ พงบอกว่าอาการป่วย ของคุณหนักขึ้น บางครั้งอาจจะมีอาการหลอน….

ความหมายของคำพูดนี้ ทั้งหมดเพราะว่าความผิดของ ปาลีทำให้เกิดเรื่องขึ้นมา ผลักเรื่องไปให้คนอื่น คนอื่นที่ว่าก็ คือธนัท

ปาลีได้ฟังคำดนุพล งงงันไปเล็กน้อย ทันใดนั้น เธอก็ เข้าใจความหมายของดนุพลแล้ว

ดวงตากำลังเบิกกว้าง จ้องไปยังตนุลอย่างไม่อยากจะเชื่อ แค่พริบตาเดียวน้ำตาปาลลีก็ไหลลงมาดั่งสายฝน น้ำเสียง สั่นจนบังคับไม่ได้นั้น “คุณไม่เชื่อฉัน คุณคิดว่าฉันกำลัง โทษพ่อคุณหรือ?หรือว่า คุณคิดว่า…ฉันบ้าไปแล้ว?”

ภาพหลอน?

เหอะเหอะ อาการหลอน คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะยัดเยียด โรคที่เธอไม่ต้องการนี้ให้ เช่นนี้ ก็สามารถปิดฟ้าข้ามทะเล เอาความรับผิดชอบทั้งหมดโยนมาให้เธอ ดี เป็นวิธีการที่ ฉลาดปราชเปรื่องดีเหอะ!

คำถามน่าตึงเครียดตรงหน้าของปาลี ดนุพลเพียงแค่ส่าย หน้า “ไม่ ที่รักคุณอย่าคิดแบบนี้ คุณจะบ้าได้ยัไงกันล่ะ คุณ แค่ป่วย รอร่างกายหายดีแล้ว ฉันจะพาคุณไปหาจิตแพทย์ คุณก็ไม่เป็นไรแล้ว เชื่อฉันสิ”
ปาล์มองไปที่คนพลอย่างเลื่อนลอย น้ำตาไหลออกมา อย่างไม่มีเสียง!

ดนพลวินิจฉัยอย่างแน่ชัดแล้วว่าเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะแท้ง ลูก วินิจฉัยแล้วว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพ่อของเขา วินิจฉัยว่า ปาลีมีอาการป่วย ปาลียิ่งคิดอารมณ์ก็จะยิ่งแปรปรวน การขึ้น ลงของหน้าอกที่รุนแรงไม่มีเสียงแสดงให้เห็นว่าเวลานี้ใจ ของเธอเสียใจเกินเยียวยาขนาดไหน!

แต่ว่า ปาลีรู้ว่าตัวเองไม่สามารถระเบิดออกมาได้ เพราะว่า ถ้าเธอระเบิดออกมา ทุกคนก็จะคิดว่าอาการป่วยเธอกำเริบ แล้ว เวลานี้เธอพูดอะไรไปก็ไม่มีคนเชื่อ

“ที่รัก คุณมีอะไรอยากพูดไหม? คุณพูดเถอะ อย่าเก็บไว้ ในใจเลย อย่ากลั้นไว้จนทำร้ายตัวเอง”

มองปาลีที่กดดันตัวเอง สิ่งที่ดนุพลพอทำได้คือปลอบ ขวัญอย่างสุดแรงก็เท่านั้น

ปิยะ ธวัฒน์ ธาม จาริณีที่ยืนอยู่ตรงนั้นมาตลอดค่อยๆ เข้าไปปลอบปาลี แต่ว่าพวกเขากลับไม่รู้ว่า สิ่งที่ปา ต้องการตอนนี้ไม่ใช่การปลอบใจ และการปลอบของพวก เขา ก็แค่ยิ่งทำให้ความเจ็บปวดของปาลียิ่งเพิ่มความเวทนา ขึ้น

สูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ปาลีรู้ว่าหัวข้อเรื่องนี้ไม่สามารถ ไปต่อได้แล้ว ถ้ายังต่อไปเธอจะคบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ แล้ว ไม่เช่นนั้น เธอจะป่วยเข้าอย่างแน่นอน แต่ว่าปาลีก็รู้ดีกว่า อาการป่วยซึมเศร้าของเธอไม่ได้หนักขนาดที่จะมีภาพ หลอนขั้นนั้น “เมื่อคืนนี้ คุณไปไหนมา?”

พยายามที่จะปล่อยวางตัวเอง ปาลีถามออกไปหนึ่งคำถาม

ดนุพลแข็งที่อไปทั้งตัว สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “ฉัน…ไปดื่มเหล้าที่คลับasineกับจักรกฤษ

ท่าทางครุ่นคิดซ้ำไปซ้ำมาเวลานี้ของปาลี ในที่สุดดนุพล ก็ตัดสินใจที่จะปิดบังเรื่องเมื่อคืนระหว่างเขากับโสรจ

“หลังจากนั้นล่ะ?”

ปาลีช้อนตาไปสบกับดนุพล สิบนิ้วกำแน่น ผ้าห่มบนเตียง ถูกบิดจนเป็นก้อน