ตอนที่ 206 กว่าจะเสียใจก็สายไปเสียแล้ว

ดนพลสายหัวไปมาอย่างเบื่อหน่าย ผลักโสรจออกอีกครั้ง อย่างไม่ลังเลเลยสักนิด ใบหน้าเย็นพูดว่า “โส คุณเป็นผู้ หญิงที่มีความมั่นใจในตัวเองมาตลอด มาอ้อนวอนแบบนี้ไม่ เหมาะกับคุณเลยนะ เมื่อก่อนผมเลยรักคุณจริงแต่เรื่องพวก นั้นก็ผ่านไปนานแล้ว ตอนนี้ผมรักปาลี รักกว่าที่เคยรักคุณ เมื่อก่อนอีก ดังนั้นคุณอย่าทำแบบนี้อีกเลย ฉันไม่อยากจะ ฉีกหน้าคุณจริงๆ ผมพูดชัดเจนแล้วนะ

ถึงอย่างไรก็เป็นผู้หญิงที่เคยรัก เขาก็เลยตัดใจไม่ลงที่จะ ทําร้ายโสรจรุนแรง

ฟังดนุพลพูดปฏิเสธเขาแบบไม่เหลือเยื่อใย โสรจรู้ ถึง แม้ว่าเธอจะพูดอีกมากมายแค่ไหนก็รั้งดนุพลไว้ไม่ได้

ยิ้มอย่างจำใจ โสรจหมุนตัวไปทางโต๊ะกลางห้อง หยิบ แก้วไวน์สองใบบนโต๊ะขึ้นมา หลังจากนั้นก็เดินมาหน้าคน พล ส่งแก้วหนึ่งในมือให้ดนพล พูดด้วยสายตาที่เจ็บปวดว่า “ในเมื่อคุณแน่ใจแล้ว ฉันยิ่งทำให้วุ่นวายก็มีแต่ตัวเองที่เสีย ฉันโสรจไม่มีทางที่จะทำแบบนั้นแน่ ดื่มแก้วนี้ แล้วเรื่องวาน นี้ทั้งหมดก็จะถูกเป็นโมฆะ

ดนุพลยกมือรับแก้วไวน์ ยิ้มบางๆอย่างวางใจ พูดว่า “แบบ นี้สิถูก ระหว่างชายหญิงนอกจากความรักแล้ว ยังมีมิตรภาพ อีก หลังจากนี้หวังว่าพวกเราจะยังเป็นเพื่อนกันได้นะ”

โสรจยักไหล่ พยักหน้าพลางพูดว่า “โอเคเป็นเพื่อนกัน ก็โอเค เอาตามที่คุณพูดแล้วกัน งั้นหมดแก้วนี้ Cheers ! ”

พูดจบ ดนุพลยกมือแก้วไวน์ทรงสูงมือชนกันเบาๆ

“Cheers!”

ดนุพลเงยหน้าเชิดก็ยกแก้วไวน์ในมือขึ้นม

ใครจะรู้ว่า พอไวน์ไหลลงคอไป เขาก็รู้สึกคึกโครมราวกับ โลกกำลังสั่น

“ไวน์นี้…”

ดนุพลมองแก้วไวน์ในมือ แล้วก็มองไปยังโสรจที่อยู่ตรง หน้า วินาทีสุดท้ายก่อนที่เขาจะหมดสติไป เขาเห็นเพียงแค่ รอยยิ้มชั่วร้ายของโสรจ

“ดนพล ทําไมคุณต้องบังคับให้ฉันใส่ยาคณล่ะ? ฉันไม่คิด ไม่เคยคิดเลยจริงๆ ดนุพล อย่ามาโทษฉันเลยนะ ที่ฉันทำไป ทั้งหมด นั่นก็เพราะว่า…ฉันรักคุณ!”

โสรจพยุงดนุพลที่ตัวโอนเอน มือลูบไปตามใบหน้าหล่อ ของดนุพล สายตาที่หลงไหลลุ่มหลง

อีกด้าน ณ โรงพยาบาล พงยังคงนั่งอยู่ในห้องวีไอพีกับ ธนัท กำลังรอปาลีที่ทำการผ่าตัดพิสูจน์ผลเลือดอยู่
“ติ๊ดติ๊ดติ๊ด….”

เวลานี้ โทรศัพท์บนโต๊ะที่ตั้งอยู่ตรงหน้าทั้งสองคนดัง ขึ้นมา

พงไม่รอช้ากดรับทันที ถามขึ้นมาว่า “สถานการณ์เป็น อย่างไรบ้าง?”

เสียงหมอที่ตรวจให้ปาลีดังออกมาจากสาย ผู้อำนวย การ ผ่าตัดเสร็จแล้วครับ ผลออกมาแล้ว ดีเอ็นเอของเด็กกับ ดีเอ็นเอของดนุพลตรงกัน 99.9% ! ”

ไม่ข้อสงสัยเลยเด็กเป็นลูกของดนุพล

เนื่องจากว่าพงเปิดลำโพงดังนั้นเสียงในสายจึงเสียงดัง ฟังชัดมาก ธนัทก็ต้องได้ยินผลชัดเจนแล้ว

ไม่ได้รู้สึกยินดีหรือโล่งใจเลยสักนิด มีเพียงแต่ความรู้สึก ตะลึง ธนัทหน้านิ่วคิ้วขมวด หยิบบุหรี่ในมือออกมาหนึ่งมวน แล้วจมเข้าไปในภวังค์ความคิดของตัวเอง

ในเมื่อเป็นลูกของลูกชายเขา ถ้าอย่างงั้น เสียงที่อยู่ใน เครื่องบันทึกเสียงตอนบ่ายมันหมายความว่าอะไร?

ดูแล้ว จะต้องมีคนอยู่เบื้องหลังตั้งใจโน้มนำเขาแน่! ธนัท มองค้อนไปหนึ่งที เอาบุหรี่ก้นบุหรี่กดลงบนที่เขี่ยบุหรี่ใบหน้าอมทุกข์

ใคร?

เป็นใครกัน?

ที่จะกล้ามากับเขาแบบนี้?

ได้!

ดีมาก!

ถ้าว่าถูกเขาจับได้นะคนนั้นจะต้องทนไม่ได้แน่ๆ

แต่ทว่าธนัทที่หน้าอมทุกข์เนื่องจากถูกคนปั่นหัวจนโกรธ นี้ โทรศัพท์บนโต๊ะก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้ พงรีบกดเปิดลำโพงอย่างเร็ว เร็วกว่าครั้งแล้วอีก ยัง ไม่ทันรอเขาถามไป อีกฝั่งก็พูดออกมาอย่างร้อนรนว่า “ผู้ อำนวยการครับ แย่แล้ว ครรภ์เป็นพิษครับ มีเลือดออกมาก เกรงว่าเด็กจะหลุดครับ

ได้ยินแบบนั้น ธนัทก็หน้าซีดขาวทันที
ลุกขึ้นอย่างเร็ว นั่งกลับลงไปอย่างไม่มีแรงที่ ช้อนตาไป มองลงอย่างตกตะลึง ปากสั่นจนพูดอะไรไม่ออกเลย

เขาก็คิดไว้ตั้งแต่ตัดสินใจแล้วว่าจะให้ปาลีเจาะน้ำคร่ำ นั้น ธนัทก็คิดไว้แล้วว่าลูกในท้องอาจจะหลุดแต่เข้าก็ยังไม่ เมตตา เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาคิดมาตลอดว่าเด็กในท้อง ต้องไม่ใช่ลูกดนุพล ในเมื่อไม่ใช่ งั้นจะตายหรืออยู่เขาก็ไม่ จำเป็นต้องแคร์

แต่ว่าตอนนี้ ผลการตรวตก็ออกมาแล้ว เป็นลูกของดนุพล แต่ว่ามันก็สายไปแล้ว ให้เขารู้ผลยังไง เด็กก็หลุดไปแล้ว ธนัทปิดตาแน่น ตัวพิงโซตาอยู่กับโซฟาข้างหลัง มือนวดๆ ขมับ หายใจถี่

สิบมือของพงที่อยู่ตรงแขนเสื้อก็ไม่หยุดสั่น ก้มหน้า ไม่มี เสียงอะไรหลุดออกมา