ตอนที่ 204 เจาะน้ำคร่ำ

สิบเจ็ด สิบแปดได้ยินคำสั่งของธนัทก็ไม่กล้าขัด เห็นแบบนี้ ใจของปาลียิ่งกระวนกระวายขึ้นมาอีก

ทั้งรถเงียบสงัดและขับมุ่งไปข้างหน้า ปาลึกลับยิ่ง กระวนกระวาย ด้วยเหตุนี้เธอจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาเบาๆ คิดอยากจะแอบโทรหาดนพล

ใครจะรู้ว่า พอเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ลุงนิมน์เหมือนกับ มีตาหลัง พูดออกมาทันทีว่า “คุณปาลีครับ คุณอยากจะโทร หานายน้อยใช่ไหมครับ? เจ้านายบอกว่า เขาแค่อยากจะ ถามคุณอะไรง่ายๆสักหน่อย ถามเสร็จก็จะส่งคุณกลับบ้าน ไม่ต้องไปรบกวนนายน้อยหรอกครับ นายน้อยจะได้ไม่ตก อกตกใจ เรื่องเล็กอย่าทำให้ใหญ่เลยครับ”

ปาลีได้ฟัง ทำได้แค่เก็บโทรศัพท์ทันที เขาก็พูดออกมา ชัดเจนขนาดนี้แล้ว ถ้าเธอยังคงโทรหาดนพลอีกอาจจะดู พูดไม่ค่อยรู้เรื่องไป

แต่ว่าสิ่งที่ทําให้ปาลีตกตะลึงก็คือ รถนั้นกำลังขับไปโรง พยาบาลเอกชนของจักรกฤษ

ลงรถ ปาลีก็ถูกพยาบาลสองท่านที่รออยู่เชิญไปห้องวีไอ พี ธนัทกำลังรอเธอนั่งรอเธออยู่ที่โซฟา

ปาลีก้มหัวเล็กน้อย สิบนิ้วบิดกันแน่น เดินมาถึงหน้าธนัท
ธน็ทช้อนตามองอย่างเยือกเย็น ลายสี่สิบแล้วแต่หน้ายัง คงหล่อไม่เปลี่ยน และยังมีสเน่ห์ของผู้ชายที่มีอายุมากกว่า พวกวัยรุ่นอีกด้วย เขาจ้องปาลีตาไม่กระพริบ นี่คือครั้งแรกที่ เขาสำรวจปาลีอย่างตั้งใจขนาดนี้

ใจจู่ๆเหมือนถูกอะไรชน ธนัทหน้านิ่วคิ้วขมวด

ณ เวลานี้ เขากลับรู้สึกว่าปาคุ้นเคยมาก ราวกับผู้หญิง คนหนึ่งที่เขาเคยรู้จัก แต่ว่า ความคิดนี้ก็ทำได้แค่เก็บซ่อน ไป ธนัทไม่ได้ไปสืบสาวเอาความ เพราะว่าเวลานี้เขาคลื่น ความโกรธปะทะเข้ากับหัวแล้ว

จนกระทั่งนับตั้งแต่บัดนี้ไป เขาทำอะไรไปในวันนี้ จะ เสียใจไปตลอดชีวิต

แน่นอนว่านี่ก็เป็นเรื่องที่ต้องคุยกันอีก

ธนัทลุกขึ้นยืน สายตาเพ่งมองปาลี เสียงใหญ่ราวกับ จักรพรรดิ พูดเยือกเย็นว่า “เด็กในท้องของเธอ เป็นลูก ใคร?”

ปาลีเงยหน้าด้วยความรวดเร็ว มองไปที่ธนัทอย่างตะลึง คำถามนี้เป็นคำถามที่แปลกเหลือเกิน “คุณ คุณหมายความ ว่าอะไร แน่นอนว่าเป็นลูกของคนพลคะ

ธนัทพูดอย่างไม่เห็นด้วย “ใช่หรือไม่ใช่ มาตรวจดีเอ็นเอพิสูจน์ความเป็นพ่อลูกเถอะ”

ปาลีตกใจมาก โกรธทันทีทันใด ไม่เคารพอีกต่อไป น้ำ เสียงจู่ๆก็สูงขึ้น พูดว่า “หนูรู้ค่ะว่าพวกคุณตระกูลกันตพัฒน์ นอกจากดนพลแล้ว ก็ไม่มีใครเชื่อฉันล้วนดูถูกฉัน ตรวจ ดีเอ็นเอก็ตรวจค่ะ รอเด็กเกิดมาคูณก็รีบจัดการได้เลยค่ะ เพราะว่าเป็นลูกของดนุพล ฉันไม่มีอะไรต้องกลัวอยู่แล้ว”

“ไม่!

ธนัทกลับส่ายหัวไปมา ยิ้มอย่างมีเลศนัย พูดเสียงเย็นว่า “ไม่ต้องรอลูกเกิดหรอก ไม่งั้นพวกเราคงต้องรอเจ็ดแปด เดือน ฉันไม่ได้มีความอดทนขนาดนั้นนะ เลือดตระกูลกันต พัฒน์จะเอามาปะปนไม่ได้ วันนี้ฉันจะต้องรู้ความจริงให้ได้ มาพาเธอไปเจาะน้ำคร่ำ

ธนัทพูดออกไป คุณหมอสาวสองท่ายร่างใหญ่ผลักประตู เข้ามาทันที

หลังจากนั้น สักสองคำก็ไม่ทันพูด ซ้ายขวาจับปาลีไว้

“พวกคุณจะทําอะไร ปล่อยฉัน ปล่อยฉันสิ เจาะน้ำคร่ำ อะไรฉันไม่ทํา ฉันจะไม่ทํา…”

ปาลีทั้งใจร้อนทั้งโกรธทั้งกลัว

เธอตั้งแต่ไหนแต่ไรไม่เคยได้ยินการเจาะน้ำคร่ำมาก่อน เธอก็ไม่รู้ว่าการทำแบบนี้จะอันตรายมากแค่ไหน แต่ว่าแค่ฟังชื่อเธอก็รู้สึกกลัวแล้ว เธอไม่มีทางยอมให้คนมาทำร้าย ลูกเธอในท้องแน่ๆ เธอดิ้นเธอตะโกนเธอคิดที่จะหนี

แต่ว่าทั้งหมดก็เปล่าประโยชน์!

ธนัทก็มองด้วยสายตาเย็นชา มองไปยังเธอที่บ้าคลั่ง กําลังถูกลากออกไป ลากเข้าห้องผ่าตัดเย็นเฉียบ

ปาลีถูกบังคับเดิน พงที่ซ่อนอยู่หลังผ้าม่านมาตลอด ค่อยๆเดินออกมา

ธนัทไม่ได้หันกลับมา ยังคงเพียงแค่จุดบุหรี่หนึ่งมวน สูบ ไปก็พ่นควันออกมา พูดว่า “นายไม่จําเป็นต้องหลบเธอ หรอก”

พงเดินมานั่งลงต่อหน้าธนัท พูดว่า “ยังไงเธอก็เป็นคน ของดนุพล ถ้าฉันอยู่ กลับไม่ช่วยเธอ หลังเรื่องนี้ดนุพลต้อง ไม่ให้อภัยผมแน่ๆ”

แท้จริงแล้ว เขาไม่ต้องการให้ปาลีรู้ ว่าเรื่องนี้มีเขาเกี่ยว และเป็นตัวการสำคัญด้วย

ธนัทสูบบุหรี่ไปเงียบๆ คิ้วขมวดแน่น

พงหยุดไปพักหนึ่ง ก็พูดขึ้นมาอีก “คณลง เกี่ยวกับความ เสี่ยงในการเจาะน้ำคร่ำของปาลี ผมต้องบอกคุณให้แน่ใจ อีกรอบว่า การเจาะน้ำคร่ำ ปกติแล้วต้องไม่ท้องอ่อน ดีที่สุด ตอนเจาะน้ำคร่ำคือช่วงสิบหกถึงยี่สิบสัปดาห์ แต่ปาลีเพิ่งจะตั้งครรภ์ได้ไม่เต็มสิบสัปดาห์ ตัวอย่างในถุงน้ำคร่ำจะค่อน ข้างน้อย ถ้าหากว่าฝืนทำการผ่าตัดต่อ ไม่เพียงแต่ทำร้าย เด็กในท้องยังอาจจะเกิดภาวะแท้งได้ง่าย ดังนั้น คุณลุง ต้องตัดสินใจว่าต้องการทำการผ่าตัดตอนนี้ไหม? ถ้าหากว่า อยากหยุดตอนนี้ก็ยังทันครับ ผมจะรีบโทรไปห้องผ่าตัดให้”