ตอนที่ 201 ตกลงไปในหลุมพราง

ตัวที่แข็งทื่อของปาลีนั่งอยู่ตรงหน้ารฐา หลังจากนั้น พูด อย่างไร้อารมณ์ว่า “มีอะไร คุณพูดเถอะ!”

รฐาจ้องปาลีตาไม่กระพริบ พูดพรวดพราดขึ้นมาว่า “ครั้ง นี้ฉันเกือบโดนคนฆ่าตาย เป็นเธอที่ควบคุมอยู่เบื้องหลัง ใช่ ไม่ใช่?”

หัวใจของปาลี เต้นโครมคราม แต่ใบหน้ายังคงส่ายหัว อย่างไม่มีชีวิตชีวาพูดว่า “ไม่ใช่ฉัน!”

เธอไม่ได้พูดโกหก ไม่ใช่เธอจริงๆ ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ ธัญญาคิดทั้งหมด แน่นอนว่า เธอไม่มีทางเอาธัญญามา สารภาพผิดเด็ดขาด เพราะว่าที่ธัญญาทำแบบนี้ก็เพื่อเธอ ถ้าหากว่ารฐามีพยานหลักฐาน คราวจำเป็นนั้น เธอก็จะ ยอมรับ รับผิดชอบทั้งหมดเอง

แท้จริงแล้วรฐาก็ไม่ได้เชื่อ ยกยิ้มมุมปาก พูดเหน็บแนม ว่า “การเปลี่ยนไปเนี่ยจะใช้การมองมุมเดิมๆไม่ได้แล้วจริงๆ ปาลี เธอเปลี่ยนจากเมื่อก่อนไปมากจริงๆ ช่างมันเถอะ ทำ อะไรก็ได้ผลกรรมคืนแบบนั้น ทั้งหมดนี่ก็ไม่มีใครติดหนี้ใคร แล้ว วันนี้ฉันก็แค่อยากจะมาถามให้แน่ใจสักเรื่อง ฉันรู้แล้ว ว่าเธอท้อง เป็นลูกของฉันใช่ไหม?

ปาลีได้ยิน โกรธจัดแต่ก็ยิ้มออกมา ส่ายหัวไป พูดว่า “รฐา คุณจะมาเล่นตลกอะไรอีก? ลูกในท้องของฉันจะเป็นของ คุณได้ยังไง? เขาไม่ใช่ลูกของคุณ เขาเป็นลูกของฉันกับดนพล”

แต่รฐากลับทำเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของปาลี ยังคงพูด ประหลาดๆออกมาทันทีว่า “ปาลี ไปกับฉันเถอะ ไม่ต้องไป คิดถึงอำนาจเงินทองของตระกูลกันตพัฒน์ พวกเราสามคน ไปใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความสุขดีไหม? ถือว่าฉันขอร้องเธอ นะ พวกเรายังอายุน้อย เงินทองสามารถหาเองได้ ไม่คุ้มที่ จะเอาลูกพวกเราไปแข่งขันตำแหน่งสูง” ปาลีพอได้ยินคำ พูดประหลาดๆ “คุณไม่ใช่ว่าเป็นบ้าไปแล้วหรือ อะไรกันที่ ฉันจะเห็นแก่อำนาจเงินทองของตระกูลกันตพัฒน์ อะไรคือ เอาลูกไปแข่งขันตำแหน่งสูง คุณฟังไม่ออกหรอว่าฉันกำลัง พูดอะไร ไม่ใช่ลูกของคุณ ฉันจะแต่งงานกับดนุพล ก็เพราะ ว่าฉันรักเขา ไม่เกี่ยวกับตระกูลกันตพัฒน์ อย่าคิดว่าคุณกับ จักรกฤษจะร่วมมือกันทําลายความสุขของฉันได้ ฉันจะบอก พวกคุณให้ ฉันกับดนพล ใครก็อย่าได้คิดจะแยกพวกเราได้

พูดจบ ปาลีลุกขึ้นอย่างฮึกเหิม เธอไม่มีทางที่จะคุยต่อ หน้ากับรฐาแบบนี้ต่อไปอีกแล้วจริงๆ ตอนนี้เธอไม่อยากจะ มองหน้าของรฐาที่ทำให้คนอยากจะอาเจียนสักนิด

รฐาไม่ได้ขวาง พิงไปข้างหลังแบบนั้น ก็มองด้วยปาลี สลัดประตูออกไปด้วยสายตาเย็นชา

หลังจากนั้น เขายกมือขึ้นช้าๆ นำเอาปากกาแท่งสวยที่ เสียบไว้ที่กระเป๋าเสื้อมาตลอดออกมาควงเล่น ยกยิ้มมุมปาก อย่างเหี้ยมโหด
ต้องรู้ว่า ปากกาแท่งนี้ไม่ใช่ธรรมดาเหมือนกับรูปลักษณ์ ภายนอก เพราะว่า หัวปากกาแท่งนี้ติดตั้งเครื่องบันทึกเสียง เล็กๆเอาไว้ แน่นอนว่าเครื่องมือเฉพาะทางแบบนี้ เขาไม่มี ทางมี นี่เขาต้องไปขอร้องพี่สาวของจักรกฤษที่บ้านมีอาชีพ เดิมเป็นทหารฐานะร่ำรวยให้มา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า บทสนทนาของรฐากับปาลีเมื่อกี้นี้ ถูก บันทึกอย่างไม่ตกหล่นไปสักตัวเลย

ปาลีที่ออกไปด้วยท่าทางโกรธนั้นยังไม่รู้ ไม่รู้ตัวว่าตกลง มาในหลุมพลางที่จักรกฤษกับรฐาขุดมาด้วยกัน เธอยิ่งไม่รู้ ว่า ในตอนที่เธอกับรฐาคุยกันต่อหน้า ตอนที่เจอกันร้าน กาแฟSKY รถลัมโบร์กินีสีดำที่จอดกำลังอยู่ และในรถ คนที่ นั่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟนั้นคือ ดนุพล

ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฉากที่ปาลีและรฐามาเจอกันตาม ลำพังนั้น อยู่ในสายตาของดนุพลหมดแล้ว

อ้างตามเวลานี้แล้วดนุพลควรจะทำงานอยู่ ก็เพราะว่าได้ รับสายของนัฐพงษ์ ก็ไม่ได้พูดเหตุผล ก็คือต้องการให้เขา ขับรถมาหน้าร้านกาแฟSKY ดนุพลรอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็น นัฐพงษ์ ในที่สุดกลับเห็นปาลีไปกับรฐาตามลำพัง

เนื่องจากตรงกลางมีถนนเส้นหนึ่งตัดผ่าน ดนุพลฟังไม่ ได้ยินบทสนทนาของปาลีกับรฐาอย่างสิ้นเชิง แม้แต่สีหน้า ของพวกเขาทั้งสองคนก็ดูไม่ชัด ทำได้แค่เห็นเงาลางๆสองคนกำลังนั่งเผชิญหน้ากัน

มองไปยังแผ่นหลังของปาลีที่เดินออกจากร้านกาแฟSKY ลมหายใจของดนุพลค่อยๆหนักขึ้น เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่า ปาลีกับรฐายังคงไปมาหาสู่กันอยู่

ล้วงโทรศัพท์ออกมา ใบหน้าเยือกเย็นของดนุพลต่อสาย หาปาลี

ด้านนี้ ปาลีที่ออกมาจากร้านกาแฟSKY อดไม่ได้ที่จะถอน หายใจโล่งๆ เชิดหน้าเล็กน้อย เดินอยู่บนถนนช้าๆ พยายาม ปรับความรู้สึกทุกข์ร้อนในใจอย่างเต็มที่ บอกในใจตัวเอง รอบแล้วรอบเล่า อย่าโกรธง่ายๆเด็ดขาด เพื่อที่ตัวเองจะได้ ไม่เป็นไข้ง่ายๆ และยังมีเด็กน้อยในท้องอีก

แต่ทว่าตอนนี้ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น นั่นคือดนุพลที่โทรมา ปาลีรับสายทันทีทันใด ดนุพล!”

ดนุพลมองผ่านกระจกรถไปยังแผ่นหลังลิงโลดของปาลี ได้ยินเสียงร้องเรียกอย่างดีใจของปาลี ผ่านไปนานพอ สมควร ถึงจะพูดเสียงอ่อนว่า “ที่รัก คุณอยู่ไหน?”