ตอนที่ 177 แก้ปัญหาชั่วคราว

ได้ยินแบบนี้ธัญญาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกและยิ้ม ออกมาจากใจพูดว่า “ยินดีด้วยนะ เธอจะต้องมีความมากๆ ”

ปาลีพยักหน้าอย่างแรง ใช่แล้ว จะต้องมีความสุข

แต่ว่าความสุขของเขามันช่างอันตราย ตอนนี้รฐาก็เหมือน กับระเบิดที่ตั้งเวลาเธออาจจะโดนเขาระเบิดจนแหลกเป็น ผุยผง

พอคิดถึงรฐาก็เหมือนทำให้ปาลีตื่นทันที เธอลืมถาม คำถามสำคัญไปเลย ดังนั้นเลยถามต่อไปว่า “ธัญญา เธอใช้ วิธีอะไรจัดการกับรฐาหรอ?”

“ผู้ชายน่ะ สิ่งที่รักที่สุดก็ต้องเป็นสองอย่างนี้แหละ เงินกับ ผู้หญิง กากเดนแบบรฐาเนี่ยก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ

ธัญญายกยิ้มมุมปาก “ฉันให้เงินปิดปากเขาไปก้อนหนึ่ง แล้วก็มีข้อเรียกร้องนิดหน่อยให้เขาลบรูปของเธอที่มี ทั้งหมดซะ”

ปาลีที่ได้ยินแบบนี้ก็ดีใจขึ้นมา “ลบทั้งหมดจริงๆนะ?”

ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นหลังจากนี้เธอก็ไม่ต้องกลัวรฐาจะ คุกคามเธออีกต่อไปแล้ว

ธัญญาถอนหายใจเบาๆ อย่างน้อยรูปและคลิปในมือถือของเขาก็ถูกลบหมดแล้วล่ะ”

แต่ว่าในส่วนก่อนหน้านี้รฐาจะเอารูปภาพและคลิปพวกนี้ ไปเก็บไว้ที่ไหนบ้างก็ไม่อาจรู้ได้

แต่ทว่าในส่วนของประโยคสุดท้ายธัญญาไม่ได้พูดออก ไป เพราะถ้าพูดออกไปก็ออกจะโหดร้ายกับปาลีเกินไป

มันเทียบได้กับคนกำลังจมน้ำแต่ทันใดนั้นก็มีขอนไม้ลอย มาช่วยด้วยเหตุนี้เธอเห็นความหวังที่จะช่วยชีวิตแต่ทว่าคุณ กลับเผาทางช่วยเดียวของคนอื่น นี่แน่นอนว่าจะยิ่งไม่ให้ ความหวังเขาแล้วยังจะเพิ่มความทุกข์ความกดดันให้เขาอีก

แต่ทำไมปาลีจะไม่รู้ในสิ่งเขาไม่ได้พูดตรงๆล่ะ?

แท้จริงแล้วธัญญาก็คิดถึงเรื่องนี้ ปาลีก็คงคิดถึงเรื่องนี้ เช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่า ปาลีไม่อยากที่จะคิด ก้นบึ้งของ หัวใจโอบไว้ด้วยความหวัง หวังว่ารฐายังจะมีความเป็นคน อยู่บ้าง ตลอดห้าปีที่มาเธอยังรอเขาอย่างจริงใจที่จะปล่อย เธอไป ปล่อยให้ไปใช้ชีวิต แต่ว่า…..

ความเป็นจริงมันก็โหดร้ายแบบนี้แหละ!

ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าปาลี รฐาน่ะสิ่งที่ชอบที่สุดก็คือชอบเก็บ สะสมคอลเลคชั่นต่างๆไว้ในโน๊ตบุ๊คส่วนตัว ไม่ต้องสงสัย เลยว่า รูปภาพและคลิปของเธอคงจะถูกเซฟไว้ในโน๊ตบุ๊ค ของเขานานแล้ว
ซุกหน้าไว้ในสองมือ ปาลีถอนหายใจเฮือกใหญ่ก็ยกยิ้ม แล้วพูดว่า “เขาเอาเงินเธอไปเท่าไหร่? ฉันจะคืนให้

ธัญญาลำบากเรื่องของเธอแล้ว เธอไม่สามารถให้เขามา จ่ายเงินแทนเธออีก

“ถ้าพูดตามตรงเนี่ยก็เยอะ เยอะจนเธอคืนไม่หมดเลยที เดียว”

ธัญญามองปาลีแล้วพูด

ปาลีช็อคไปครู่หนึ่ง “ฉะ…ฉันจะไปยืมดนุพล…”

“อย่า!”

ธัญญาส่ายหัว “ตอนนี้พวกเธอยังไม่แต่งงานกัน เกิดจู่ๆไป ขอเงินเขาเยอะเนี่ย เขาจะคิดว่าเธอเป็นคนยังไงแล้วถ้าเขา ถามเธอว่าเอาเงินก้อนนี้ไปทำอะไร เธอจะตอบเขายังไง? ดังนั้น ทำแบบนี้เรื่องมันก็ยิ่งวุ่นวายไปใหญ่ ก็เป็นหนี้ฉันไป ก่อนเถอะ รอวันที่ฉันไม่มีเงินหรือไปขอทนานอยู่ข้างถนน ตอนนั้นน่ะฉันก็รีบมาขอเงินคืนเองแหละน่า

ถ้าเป็นสาวประเภทสอง คุณค่าของธัญญาเทียบได้กับดาว ดวงใหญ่ เพียงแค่ความงามของเขายังอยู่ เขาไม่มีทางที่จะ ไม่มีเงินเด็ดขาด

ถ้าเป็นเวลาปกติ ปาลีจะต้องขำกับประโยคสุดท้ายของธัญ ญาแน่ๆแต่ว่าตอนนี้เธอขำไม่ออก เธอซึ้งใจมากและยังซึ้งใจอยู่

“ธัญญา ขอบคุณเธอนะ ขอบคุณจริงๆ

นอกจากคำขอบคุณ ปาลีก็ไม่รู้จะเอาไหนมาพูดได้อีก เธอ กับธัญญาไม่ได้เป็นญาติพี่น้องกันแต่ธัญญากลับช่วยเหลือ เธออย่างจริงใจ สาวประเภทสองก็เป็นแบบนี้ถ้าเทียบกับคน ปกติทั่วไปธัญญาดีกว่าไม่รู้กี่เท่าตัว

ธัญญาส่ายหัวยิ้มๆ “กับฉันไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันเคย บอกว่าเราน่ะเป็นคนร่วมชะตาเดียวกัน ฉันก็แค่ใจเขาใจเรา ส่วนด้านรฐาไม่ต้องกังวลหรอกนะช่วงนี้เขาคงยังจะไม่กลับ มาหาเธอ”

“แต่ถ้าหลังจากนี้…เขากลับมาอีกล่ะ?”

ทันใดนั้นปาลีก็รู้สึกหนักอึ้งไปทั้งใจ เมื่อไหร่วันที่หวาด กลัวจะสิ้นสุดสักที!

มองไปยังปาลีที่มีสีหน้าเจ็บปวด แววตาที่แน่วแน่ของธัญ ญา เสียงเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ถ้าเขากล้าเข้ามาแม้แต่น้อย คนแบบนี้นะมีแต่จะต้องฆ่าให้ตายกับตายเท่านั้น”

“ธัญญา เธอ…..

ปาลีเงยหน้าด้วยความรวดเร็ว ไม่กล้าที่จะมองไปยังธัญ ญาตรงๆ แววตาเต็มไปด้วยความตกใจปนหวาดกลัว
เมื่อรู้สึกว่าตัวเองลืมตัวไปธัญญาก็รีบยกยิ้มพูดว่า “ฉันล้อ เล่น”

ปาลีถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอกลัวจริงๆว่าธัญญาจะ ไปทําเรื่องไม่ดีแบบนั้นเข้า ก็พูดออกไปอย่างโมโหทันทีว่า “มุขนี้ไม่ตลกสักนิดเลยนะ”

ธัญญายกไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ก้มหน้าดื่มกาแฟแล้วไม่พูด

อะไร

และปาลีก็ไม่เอาคำพูดของธัญญามาเก็บไว้ในใจแต่อย่าง

ใด

และปาลีก็ไม่เอาคำพูดของธัญญามาเก็บไว้ในใจแต่อย่าง ใด แต่กลับไม่รู้เลยว่า เวลาที่มีคนพูดอะไรออกมาแล้วก็ แสดงว่าคำพูดนั้นความคิดนั้นค่อยๆฝังรากในใจของเขา แล้ว จนกระทั่งกลายเป็นต้นใหญ่ที่ไม่สามารถจัดการกับมัน ได้แล้ว