ตอนที่176 คิสมาร์ก

ถ้าเธอขึ้นไปแล้ว ธัญญาอาจจะยังไม่มา นั้นไม่ใช่เหมือน เอาตัวเองเขาไปในปากเสือ?

ในขณะที่ปาลีกำลังสับสนอยู่นั้น ก็เห็นรฐาเดินออกมาจาก ประตูโรงแรมด้วยท่าทางฮึกเฮิม ปาลีนิ่งไปทันใดนั้นก็รีบ หลบหลังป้ายโฆษณา สักพักก็เห็นธัญญาเดินออกมาจาก โรงแรมเช่นเดียวกัน

ไม่เหมือนกับที่แต่งหน้าจัดๆ เซ็กซี่อย่างตอนอยู่ไทย วันนี้ ธัญญาสวมชุดสูทสีขาวสไตล์เกาหลี ผมยาว เป็นธรรมชาติ โดยรวมแล้วดูสวยสง่า ลดความเซ็กซี่ไปเยอะแต่กลับเพิ่ม ความสวยแบบธรรมชาติขึ้นมา ทำให้ปาลีใจลอยไปครู่หนึ่ง

พอธัญญากำลังเดินผ่านตัวเธอไปนั้นก็ทำให้ปาลีได้สติ ขึ้นมารีบออกมาจากหลังป้ายโฆษณา ตามธัญญาไปแล้ว ตะโกนออกมาว่า “ธัญญา!

ธัญญาได้ยินรีบหันกลับมาทันที พอเห็นปาลีก็ตกตะลึง ไปเล็กน้อย หลังจากนั้นยิ้มออกมาอย่างดีใจ “ปาลี ทำไมมา โผล่ที่นี่ได้?”

“ฉันเป็นห่วงเธอ รฐา..เขาทำอะไรกับเธอบ้างหรือป่าว?”

ปาลีสำรวจทั่วทั้งร่างกายของธัญญาไปหนึ่งรอบอย่างเป็น ห่วง
ธัญญานิ่งไปครู่หนึ่ง สองมือสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกง มองไปยังร้านกาแฟที่บรรยากาศไม่เลวตรงหน้า พูดว่า “พวกเราไปคุยกันที่นั่นเถอะ!”

พูดเสร็จก็เดินนำหน้าไป

ปาลีรีบเดินตามไปทันที

ทั้งสองคนเดินขึ้นชั้นสองที่คนน้อยหน่อย เลือกที่นั่งริม หน้าต่าง

เป็นปาลีจ้องตามายังตัวเองไม่กระพริบ ในที่สุดธัญญาก็ อดที่จะยิ้มบางๆออกมาไม่ได้ แยกสองแขนยกไหล่ตั้ง “เธอ ดูสิ ฉันโอเคทุกอย่างเลย ไม่ต้องทำเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต หรอกหน่า ฉันไม่ใช่เธอนะ รฐาเขาไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก”

“แน่ใจนะ?”

ปาลียังคงเป็นกังวลอยู่เล็กน้อย เธอกลัวว่าถึงแม้จะเกิด อะไรขึ้นกับธัญญาแต่เขาก็ไม่ยอมจะพูดความจริงออกมา และทันใดนั้นด้วยความบังเอิญปาลีก็เห็นหลังคอขาวที่อยู่ ใต้คอปกเสื้อนั้นมีรอยคิสมาร์กอยู่

แค่พริบตาเดียวสีหน้าปาลีซีดเผือด ชั่วขณะนั้นใจของปาลี เต้นรัวจนไม่สามารถควบคุมได้ “ที่คอของเธอมี..รอย เป็น เขาเป็นเขาใช่ไหมที่ทำ ธัญญาฉะฉันขอโทษ มันเป็นความ ผิดของฉัน ฉันจะลากเธอลงมาได้อย่างไรกัน จะลากเธอเข้า มาในสถานการณ์นี้ได้อย่างไรกัน ต่อให้ฉะ..ฉันตายก็ไม่มีวันยกโทษให้ตัวเอง…”

พูดถึงตอนท้าย เสียงของปาลีก็ถูดก้อนสะอื้นกลืนไป พอ คิดถึงธัญญาที่ถูกล่วงละเมิดเพราะเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะ โกรธตัวเอง

ปาลีทำเอาธัญญางงไปนิดหน่อย ยกมือขึ้นมาลูบหลังคอ ตรงรอยคิสมาร์ก ส่ายหัวแล้วยิ้มเจื่อนๆออกมา “ปาลี เธอ เข้าใจผิดแล้ว รฐาไม่ได้ทำอะไรฉันจริงๆ นี่เป็นรอยที่คนอื่น ทําน่ะ”

“ใคร?”

ปาลีที่เพิ่งได้สติถามขึ้นมา แต่พอคำพูดนี้ออกมาจากปาก เธอก็ทำให้เธอนึกได้ว่าพลั้งปากพูดไปแล้ว คิดถึงอาชีพ ของธัญญา นอกจากแขกที่จ่ายเงินให้เธอจะเป็นใครไปได้!”

แต่ธัญญาเหมือนกลับไม่ได้ถือสาอะไร เพียงแค่ยิ้มออก มาบางๆพูดว่า “แขกท่านหนึ่งที่ไทยน่ะ เขาบอกว่าต้นคอฉัน สวยดังนั้นทุกครั้งเขาก็จะ…

“ไม่ต้องพูดแล้ว”

ปาลีรีบพูดห้าม เธอรู้ว่าธัญญาอธิบายซะละเอียดขนาดนี้ก็ เพื่อให้เธอเชื่อว่ารอยนี้ไม่ใช่ของรฐา ไม่ได้เกี่ยวกับเธอและ เธอไม่ต้องรู้สึกผิดอะไร แต่ว่าการที่เขาพูดแบบนี้ก็เหมือน กับเป็นการดูถูกตัวเอง เธอไม่ต้องการให้เขาดูถูกตัวเองเพื่อ มาทําให้เธอสบายใจและไม่รู้สึกผิด
ธัญญายังคงยิ้มบางๆ ทันใดนั้นก็ยกมือเรียกพนักงาน “กาแฟสองแก้วจ่ะ”

“ไม่เป็นไร แก้วเดียวก็พอแล้ว ฉันไม่ดีน่ะ”

ปาลีรีบส่ายหัว

ธัญญารับปากเบาๆอย่างสงสัย “ฉันจำได้ว่าเธอดื่มกาแฟ

นะ”

แต่แค่ดื่มแบบหวานน้อย

แน่นอนว่าเขาต้องรู้เพราะปาลีมาอยู่บ้านเขาหนึ่งอาทิตย์ ธรรมดาที่เขาจะรู้สิ่งที่ปาลีชอบเป็นอย่างดี

ปาลีที่ก้มหัวลงแก้มของเธอแดงขึ้นเล็กน้อย “ฉันตั้งครรภ์ คนท้องน่ะไม่ควรดื่มกาแฟ

พอธัญญาได้ยินแบบนี้ก็ตกใจไปเล็กน้อย เรียกพนักงานที่ อยู่ข้างๆแล้วพูดว่า “งั้นเปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้หนึ่งแก้วจ่ะ”

รอจนพนักงานเดินออกไป ก็มองไปที่ปาลีอย่าง เคร่งเครียดแล้วถามว่า “เป็น…ลูกของดนุพล?”

ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนอื่นที่ถาม ปาลีจะต้องโมโหแน่ๆ แต่ถ้าเป็นธัญญาที่ปาลีรู้ดีว่าเธอไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่น ทั้งหมดก็คือถามจากความห่วงใยเธอ ด้วยเหตุนี้เธอจึงมองเข้าไปในตาของธัญญาแล้วตอบอย่างใจเย็นและเด็ดเดี่ยว ว่า “ใช่ ลูกของดนุพล ฉันท้องก่อนจะไปไทยแล้วล่ะแต่เพิ่ง จะรู้เมื่อไม่นานมานี้แหละ