ตอนที่ 154 าเนินแผนทีละขั้น

เห็นพ่อที่โมโหจนจะระเบิดวารีบพูดขึ้นต่อ “พ่อคะหนู ท้องค่ะเด็กในท้องเป็นของนิทัศน์ค่ะมีเด็กนี่แล้วหนูจะ ดูแลเป็นอย่างดีแต่วันนี้ …นาต้องขัดขวางแน่เลย ค่ะถึงเวลานั้นแทนที่จะได้มาอย่างง่ายๆเกรงว่าจะพังไป หมด…” ชได้ฟังเห็นว่าวารีท้องลูกของนิทัศน์ก็ดีใจ อย่างบอกไม่ถูกแต่พอได้ยินว่าแผนอาจจะพังเพราะ ต้นนาก็เปลี่ยนสีหน้าไม่เต็มใจทันที

ท่าตาอ้อนวอนรอคําตอบนิชเงยหน้าขึ้นพูดกับวารี อย่างตั้งใจ “ลูกรักเรื่องนี้ลูกวางใจได้เลยเดี๋ยวพ่อ จัดการให้เอง”

พูดจบกัดฟันหันหลังจากไป

วารี มือปาดน้ำตาที่ไหลออกยิ้มกริ่มไม่มีเสียงใดๆ นั่นเป็นรอยยิ้มที่ร้ายกาจ

วันนี้ทั้งๆที่มิชออกจากบ้านไปแล้วแท้ๆแต่กลับมา กะทันหันเพราะวารีตั้งใจนำบุหรี่ของนิชไว้ที่บ้าน

นิชสูบบุหรี่มาตั้ง10ปี ให้เสพติดการสูบบุหรี่เดินถึง ครึ่งทางเขารู้สึกอยากสูบบุหรี่ขึ้นมาแต่กลับพบว่าบนตัว ไม่มีบุหรี่ กม้วนเหลืออยู่และเป็นไปตามแผนที่วารีวาง ไว้ถึงครึ่งทางก็เดินกลับบ้านทันที

ใช่แล้ววารีตั้งใจให้เป็นแบบนี้เธอตั้งใจให้พืชเห็นเรื่อง ระหว่างเธอกับตัน จากนั้นเธอใช้ความโกรธของพ่อ ตัวเองให้เป็นประโยชน์เพื่อที่จะกำจัดตัวปัญหา ——

นิชที่เพิ่งพูดจบถึงไม่ได้ชัดเจอแต่วารีก็รู้แล้วว่าเป้า หมายของเธอสําเร็จ

วันนี้นิชนําจอบและพลั่วขึ้นไปยังหลังเขายุ่งจนตกดึก ถึงลากสังขารตัวเองกลับมาบ้าน

วารีที่เห็นทําเป็นไม่รู้เรื่อง

วันที่สอง

นิชไม่ได้ออกบ้านไปไหนอยู่รอต้นน้ำเป็นพิเศษ

พอถึงกลางวันต้นนําที่ทนไม่ไหวปรากฏตัวออกมา และเหยื่อก็ดิ้นรนมาหาถึงที่เอง

ต้นนําที่เตรียมตัวเตรียมใจกับคำด่าใครจะไปรู้พอเขา เดินเข้าไปยังประตูบิชไม่ด่าอะไรเขาเลยแถมยังมีตาที่ ย้มแย้มและตอบตกลงว่าจะให้วารีแต่งงานกับเขา

ในขณะนั้นต้นนาทีสมองคิดตามไม่ทันการกระทําของ นิชวันนี้เกินความคาดคิดจริงๆสักพักใหญ่ต้นน้าไม่อยาก ที่จะเชื่อพูด อาจารย์ท่านจะให้น้องวารีแต่งงานกับผม? ผมไม่ได้ในไปใช่ไหมครับ?”

นิดหัวเราะยกใหญ่พูดเต้น เอ้ยเมื่อคืนฉันคิดมา ทั้งคืนจนฉันคิดได้แล้ววารีเธอก็ได้พบคนที่ไม่ดีอย่าง นิทัศน์และไม่รับผิดชอบเธอและในหมู่บ้านใครๆก็รู้ อ เสียงของเธอก็พังไปหมดต่อจากนี้ฉันอยากหาคนดีๆสัก คนแต่ก็คงเป็นไปไม่ได้ไหนๆนายก็ชอบวา จากใจจริง และพูดว่าจะขอวารีแต่งงานฉันก็เลยยอมไม่ได้และเมื่อ วานฉันก็ใจร้อนเกินไปไม่ทันได้คิดเรื่องพวกนี้ต้น นาย อย่ามาใสใจเลยนะ”

ต้นนําที่ได้ยินสิ่งที่นิชพูดออกมาและวารีก็เหมือน ดอกไม้ประจําหมู่บ้านซาลาแต่เป็นดอกที่ไม่มีใครเอา ทั้งชีวิตเกรงว่าจะไม่มีผู้ชายคนไหนจะขอเธอแต่งงาน แต่วันนี้เป็นตัวเองที่จอเธอน คนที่เป็นพ่อแน่นอนต้อง ขอร้องเป็นธรรมดา

และต้นน้ำที่ดีใจมากนี้มปากไม่หุบมาครึ่งวันทั้งฟังที่ เหลือง ทําให้เห็นแล้วอยากอ้วก

นิชให้ต้นน้ำอยู่บ้านรอกินข้าวด้วยกันและบนโต๊ะก็มี เหล้ารอให้ต้น เมาได้ที่และก็เสนอบางอย่างกะทันหัน อนนําขึ้นเขาไปดูปลากับเขา

ทุกวันนี้ทั้งสองต่างต้องทำงานต้นน้ำไม่ได้คิดอะไร มากและตอบตกลงแบบไม่รีรออะไรเดินตามนิชขึ้นเขา ไป

แต่พอเดินไปเดินไปบนํากลับพบว่ามีบางอย่างผิด ปกติไปถึงเขาจะดื่มเมาก็เถอะแต่สมองยังใช้ได้ดีอยู่

เส้นทางนี้ไม่ได้ไปบ่อนวีนนิครับอาจารย์ท่านไม่ได้ เมาด้วยคนนะครับทําให้นําทางคนอื่นผิดแล้ว”

มองไปรอบๆทั่วทิศทางเต็มไปด้วยป่าลึกลับต้นน้ำเริ่ม รู้สึกใจคอไม่ดีแล้ว

นิชที่คิดคําตอบอยู่ใจอยู่แล้วสีหน้าไม่เปลี่ยนพูดนี้ เป็นทางใหม่ ฉันเพิ่งค้นพบจากเส้นทางนี้เดินไปถึงบ่อ นวันใช้แค่ครึ่งทางก็ถึงแล้ว

*เหรอครับ?” ดัน เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

แน่นอนไม่อย่างนั้นฉันจะหรอกนายไปทําไมเดินตาม ฉันก็พอ”

นิชที่เดินไปด้วยพูดไปด้วยและมองไปยังหญ้ารกที่ไม่ ไกลนักดวงตาเปลี่ยนเป็นดุร้ายเหมือนหมาป่า

ในขณะที่ทั้งสองถึงรกหญ้าพื้นเต็มไปหมดนิชผลัก ต้นน้ำใช้แรงดันต้นน้ำลงไปแต่ไม่ถนัดที่จะผลักดันน้ำ ลงไปได้ง่ายๆและต้นน้ำเป็นนักล่าอยู่ในป่าอยู่แล้ว ทําให้มีชีวิตรอดได้ง่ายๆ

พอได้รับการกระทําของนิชที่ทำลงไปปฏิกิริยาแรก ของต้น คือ นมือออกไปจับตรงปกคอเสื้อของนิชได้ ในตอนนี้เองทำให้นิซทั้งสองตกลงไปพร้อมๆกัน

“พริบ”เสียงดังขึ้นที่แท้เต็มไปด้วยหญ้าบนพื้นยุบทันที ที่แท้นี้ก็เป็นกับดักที่ทำเอาไว้ลึกประมาณ3เมตรได้

ไม่ต้องแปลกใจเลยที่แท้นิซทำกับดักรอต้นน่าไว้เพื่อ ที่จะผลักดันน้ำลงไปเขาใช้เวลาเมื่อวานทั้งวันเพื่อสร้าง

กับดักใหญ่ขึ้นมา