ตอนที่ 148 ไปกายใจ

หลังจากกลับมาจากประเทศไทย เนื่องจากกัดตีไม่ตก ลงหย่ร้าง สุดท้าย… รณาก็ฟ้องก็ดดีกับขวัญชีวันสา สด้วยเหตุที่ผิดประเวณี

เมื่อขวัญชีวีได้รู้ เธอก็ตกตะลึง หลายวันมานี้เธอล้วน อยู่ภายใต้ความกลัว

ส่วนรฐา ตอนแรกเขาก็ไม่อยากกับมาที่นี่กับขวัญ ชีวี แต่เมื่อเขาได้ยินว่าปาลีกับดนุพลก็อยู่ด้วย เขาเลย ตัดสินใจกลับมาด้วยไม่ลังเลสักนิด

เมื่อเขาเห็นปาลหลบอยู่ในอ้อมกอดของดนุพล เหมือนแมวน้อย ดวงดาของเขาก็มีความเกลียดชังแวบ

ไป

แต่เวลาความสนใจของทุกคนล้วนอยู่ที่จารณ์ เลย ไม่มีใครได้สังเกตความผิดปกติของเขา

ขวัญชีวีไปพยุงจารณ์ลุกขึ้นมา แล้วมองไปยังถามอ ย่างเย็นชา”พ่อ ไม่ว่าแม่เขาทำอะไรผิดไป พ่อก็ไม่ควร ตบเขาเป็นอย่างนี้ ถ้าวันนี้เพราะปาลีฟออยากจะหย่า กับแม่หนูก็ไม่ห้าม แต่ต่อไปพอจะเสียภรรยาที่อยู่กันมา หลายสิบกว่าปีและลูกสาวแท้ๆคน ด้วย ตอนเด็กถึงธามก็ดีต่อเธอ แต่ขวัญชีวีรู้สึกเสมอว่าธา ม คอปาลีเป็นพิเศษ ความดีนั้นเกรงว่าเธอกับจารณ์รวม บแล้วยังเทียบไม่ได้

“แก…..แก…”

คำพูดของขวัญชีวีหลายหัวใจเขาจริงๆ ยิ่งกว่านั้น เธอกำลังบีบเขาอยู่ บีบให้เขาวางตัวอ่อนลงในเรื่องนี้ บีบให้เขายกโทษให้จาริณี ลูกสาวตนเองไม่รู้ดีไม่รู้ชั่ว ธามยิ่งคิดยิ่งโกรธ สุดท้ายก็กระอักเลือดออกมาแล้ว เป็นลมไป

“คุณลุง…..

ปาลีกับดนพลร้องขึ้นมา รีบไปพยุงร่างกายของธาม

ไว้

“พี่ธาม…”

จารณ์กับขวัญชีวีก็ตกใจจนหน้า ด สุกท้ายเรื่องยุ่งหญิงระหว่างครอบครัวนี้ก็จบลงด้วย การเป็นลมของธาม

ส่วนนัท ปาลีครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็ยังเลือก ปล่อยเขาไป เพราะไปฟ้องเขาต้องพัวพันถึงจารณีแน่ ตอนนี้ที่บ้านก็วุ่นวายไปหมดแล้ว ปาลีไม่อยากให้พ่อมา ปวดหัวเพราะเรื่องนี้อีก

แต่เวลานี้ยังมีคนที่ไม่รู้เรื่องมาสร้างเรื่องให้ปาลีอีก

ตอนบ่าย ป้าอ้อยก็ลากชายหนุ่มมาหาปาลี พลาง ตะโกนว่า “หนูปาลี ดูสิ นี่เป็นลูกของป๋าชื่อป้าอ้อย ไม่ได้ เจอกันมานาน หนูยังจําเขาได้ไหม

ปาลีก็คิดถึงหลายวันก่อน ป้าป้าอ้อยบอกว่าจะแนะนํา ลูกชายของเธอให้ ตอนนี้ปาลีคิดว่าเขาพูดเล่น คิดไม่ ถึงเลยว่าเขาเอาจริงเอาจังไปแล้ว แต่เพราะมารยาท ปา เลยยังยิ้มให้เธอและพูดกับป้าอ้อยว่า”ป้าอ้อย สวัสดี”

ป้าอ้อยเป็นคนร่างสูง แข็งแกร่ง ตาใหญ่คิ้วดำ ใบหน้า ที่คําๆนั้นยังมีความอายนิดหน่อย เขายิ้มให้ปา อย่าง ป้าอ้อยเห็นลูกชายตนเองมัวแต่ยิ้มไม่พูดสักค่า เรียบ มาช่วยพูด”หนูปาลี แม้ลูกของผ้าตัวสูงใหญ่ แต่เขาเป็น คนขี้อาย หนู….

“ป้าอ้อย”

มองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของป้าอ้อยก็รู้สึก เบื่อมาก รีบตัดบทของเธอ พูดตรงๆว่า “หนูมีแฟนแล้ว

“หา ? ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของป้าอ้อยก็นิ่งไป

ดนุพลที่อยู่ข้างหลังของปาลีก็ก้าวเดินขึ้นไปแล้วไป กอดที่เอวของปาลี ฉีกรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ออกมา เป้า อ้อยและน้องป้าอ้อยใช่ไหมครับ ขอโทษทีนะ ผมไม่ เพียงแต่เป็นแฟนของปาลี อีกทั้งอีกไม่นานเราก็จะ แต่งงานกันแล้ว ถึงตอนนี้พวกคุณต้องมาร่วมงานด้วย นะครับ”

สุดท้ายป้าอ้อยก็ยิ้มแห้งๆสองทีแล้วนำป้าอ้อยรีบ กลับบ้านไป แต่คาดไม่ถึงว่าป้าอ้อยพาป้าอ้อยกลับไปไม่นาน จู่ๆ

ป้าอ้อยก็กลับมาคนเดียว