ตอนที่ 142 รักอย่างลึกซึ้ง

มองเห็นจากนี้ นัทพังทลายทันที เขาสายหัวอย่าง หวาดกลัว ตะโกนว่า “เธอบ้าไปแล้ว เธอมันบ้าจริงๆ อย่า ทําลายตนเองอีก ถ้าอย่างนี้ต่อไป เธอต้องตายแน่น ไม่แตะต้องเธอ ไม่แตะต้องเธอแล้ว….

สุดท้าย เสียงตะโกนของนัทจนมีความสะอึกสะอื้นอยู่ ในนั้น คุณชายที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีมาตั้งแต่เล็ก จะ เคยเห็นฉากแบบนี้ซะที่ไหน

ตอนนี้เขาแค่อยากจะออกไป และไปจากผู้หญิงที่บ้า คลั่งคนนี้ แต่ประตูดดนล็อกไว้แล้ว เขาอยากไปก็ไปไม่ ได้ ขาอ่อนจนล้มลงบนพื้น เสียใจที่ไม่ควรฟังข้อเสนอ ของจารณ์

“นายคิดว่าฉันจะ..จะเชื่อนายอีกหรอ ?

ปาลีที่เลือดไหลออกมาเยอะก็เริ่มรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา แต่เธอยังคงเบิกตาโต จ้องไปยังนัทโดยไม่ละสายตา แล้วแสยะยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆ พูดว่า “ฉันเคยเชื่อใจ นายขนาดนี้ เ อใจทุกคนบนโลก แต่…สุดท้าย นกลับ ตกอับเบบบบ …พวกนาย….ไม่ใช่คน ล้วนไม่ใช่คน…..…. แต่ไม่นานเธอก็เริ่มหายสติก ปาลีก ในมือขึ้นมา เป็นครั้งที่สาม อยากจะขีดลงไปอีก

แต่ขณะนี้เสียง”ปีง”ตั้งขึ้นมา ประตูห้องถูกคนอื่นบ จนเปิดจากข้างนอก เงาคนสามคนเหมือนสิงโตที่โมโห วิ่งเข้ามา

ปาลีเงยหน้าข้นมา เมื่อมองเห็นใบหน้าของคนในนั้น ชัดเจน มีชั่วขณะที่คิดว่าตนเองกำลังฝันอยู่

เสี้ยววินาทีต่อมาเธอก็โดนลากเข้าอ้อมกอดที่อบอุ่นที่ คุ้นเคย เสียงเรียกที่ทั้งเจ็บใจทั้งลึกซึ้งดังอยู่ข้างหู

“รักาา….

ตนพลกดปาลีไว้แน่ เรียกเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทำไม เธอโง่ขนาดนี้ ทไมเธอถึงได้โหดร้ายกับตนเองแบบนี้ ที่รัก…นัฐพงษ์ รีบมาจัดการแผลให้เธอ เร็วเข้า

ถูกต้อง สามคนที่พุ่งเข้ามานั้นเป็นดนุพล นัฐพงษ์ จัก

รกฤษ

วันนั้นตนพลไม่ได้ตามทันปาลี เขาก็ไม่ได้กลับ ประเทศ แต่กลับเป็นไปหาราชากะเทยธัญญา แถมยัง ตามยุ่งธัญญาทุกวัน ธัญญาไม่บอกเขาว่าปาลีไปไหน เขาก็ไม่หยุด สุดท้ายธัญญาหมดหนทาง อีกทั้งยังสาม ข็งในความจริงใจของเขา สิ่งที่สําคัญคือธัญญารู้ว่าใน ใจของปาลีก็ยังมีคนพลอยู่ ดังนั้นธัญญาเลยบอกดนพล ว่าปาลึกลับบ้านเกิดไปแล้ว

กว่าจะได้ที่ไปของปาลี ดนุพลก็รีบนั่งเครื่องบินกลับ ประเทศแล้วรีบไปสบที่อยู่บ้านเกิดของปาลี ต่อมาก็ เรียกจักรกฤษไปเอาเครื่องบินส่วนตัวของเขามาบินไป หมู่บ้านน้ำขาว เมื่อนัฐพงษ์รู้ว่าดนุพลและจักรกฤษจะไป หมู่บ้านนาขาว หาปาลี ก็ไม่ลังเลที่จะตามมา

ทั้งสามคนไปเคาะประตูของบ้านของปาลี จารเห็น เป็นดนุพล สีหน้าก็เปลี่ยนทันที เพราะเขาเพิ่งหลอก ปาลีไปขึ้นบนเตียงของนิทแล้ว

คนพลเห็นสีหน้าที่ผิดปกติของจารณ์ ในใจก็ ระมัดระวังขึ้นมา รีบไปคุกคามจาริณีให้บอกปาลีอยู่ ที่ไหน

บวกกับความช่วยเหลือของนัฐพงษ์และจักรกฤษ จา รณีที่เป็นคนปากร้ายคนนี้ก็กลัวขึ้นมา รีบบอกความจริง ออกไป ทั้งสามคนฟังเสร็จก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ก็ยังรู้ดีว่า สิ่งที่สำคัญคือไปช่วยปาลีก่อน เลยเกิดจากเมื่อกี้

ดนุพลพูดเสร็จ นัฐพงษ์ก็รีบมาทพแผลให้ปา

ส่วนจักรกฤษ เขากําลังค่อยดีนัทที่กำลังนั่งบนพื้นอยู่ จักรกฤษตัวทั้งใหญ่ทั้งสูงแถมยังฝีมือไม่เลว คนอ้วน อย่างนัทจะรับมือกับเขาได้ยังไง โดนจักรกฤษค่อยจน ไม่มีแรงรับมือ มีที่ตะโกนร้องอยู่

ข้าง ปาลีโดนดนุพลกอดอยู่ในอ้อมกอด เมื่อได้กลิ่น ที่คุ้นเคยบนตัวของดนุพล ปาลิซาบซึ้งจนน้ำตาไหล เธอ ที่อดทนมาตลอดเวลานี้ได้ผ่อนคลายลง

แต่การที่ผ่อนคลายลงมา ผลฤทธิ์ของยาโป๊ะก็ กระจายออกมา ยืดสติของปาลิไป

“ดนุพลๆ…”

ตอนนี้ปาลีหวั่นไหวแล้วแต่เธอรู้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้า เธอเป็นผู้ชายที่เธอรัก เธอเพียงรู้ว่าเวลานี้ เธอได้ให้ ตัวออกไปอย่างวางใจแล้ว มือเล็กๆของเธอเริ่มสั่นและ เหยียดเข้าไปในเสื้อของดนุพล สัมผัสผิวที่ละเอียด อ่อนของเขา