ตอนที่ 140ถูกบังให้ติดอยู่ด้วยกัน

ผ่านไปแบบเดียวปาลีกำลังจะปิดไฟนอนทันใดนั้น ได้ยินเสียงรบกวนจากข้างนอก

นอกจากนี้ยังมีเสียงร้องอย่างเร่งด่วนของจาริณี คุณ คุณคุณอย่าไปคุณไปไม่ได้นะคุณกลับมา…….

ปารีบลุกออกจากเตียงเปิดประตูและมองไปนอก ห้องโต๊ะและเก้าอี้ล้มลงกับพื้นจารณียืนอยู่กลางห้อง ด้วยความกังวลและโกรธ

แม่เป็นอะไรเกิดอะไร บ?”

ปาล์วิ่งไปด้วยความชุลมุนตรงไปถาม

จารณีเห็นใบหน้าของปาลีก็คล้ายกับมองเห็นแกนก ของหัวใจและจับมือปาลีไว้พูดด้วยความร้อนรนว่า”แย่ แล้วเมื่อกี้แม่ทนไม่ได้หลุดเล่าเรื่องเมื่อตอนกลางวัน ที่ลูกโดนนัททําร้ายให้พ่อฟังพอพ่อได้ยินอย่างนั้นก็ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟออกไปแล้วเห็นพูดว่าจะไปสู้กับนัท ให้สุดชีวิตปา ลูกเราจะทำยังไงกันดีพ่อลูกก็อายุมา แล้วเขาจะไปสู้กับนัทได้ยังไงครั้งที่แล้วที่กลังตกบันได ลงมาร่างกายของพ่อก็ยิ่งไม่ค่อยดีเขาไปบ้านคนอื่น ด้วยความโกรธขนาดนั้นแม่กลัวว่าพ่อจะไม่ได้กลับมา

ปา พอได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจมาก”งั้นเราจะยังยืนอยู่ ตรงนี้หาอะไรล่ะรีบไปตามพ่อกลับมาเร็วเถอะ

ปารีบออกจากบ้านแทบจะไม่ได้คิดอะไรตรงไปยัง บ้านพักตากอากาศของนัท

กลับมองไม่เห็นว่าสีหน้าของจาริณีที่ยืนอยู่ข้างหลัง คิดถึงแผนร้ายที่วางไว้แล้วยิ้ม

แต่เพื่อให้แผนการสําเร็จตามที่คิดไว้จาริณีก็รีบตาม ไปด้วย

ฟังคําพูดของแม่ด้วยความเป็นห่วงทำให้จัดการอะไร ไม่ถูกปา เป็นห่วงธามทำให้เธอลดความระมัดระวังตัว ขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจยิ่งกว่านั้นจาร ดูเหมือนกับว่าไม่ได้ มีอะไรผิดปกติอีกทั้งยังตามไปด้วยผลคือจาร ตอน กลางวันได้พูดกับบทไว้แล้วปาลีถูกจาริณีลวงเข้าไปใน ห้องนอนของนัท ปาล์มุ่งตรงเข้าไปในห้องนอนของนัทคิดว่าเข้าไป จะเจอเหตุการณ์ที่ธามและนัทกำลังทะเลาะและชกกัน อยู่แต่ใครจะไปรู้ในห้องนอนมีเพียงแค่นัทอยู่คนเดียว กำลังนั่งอยู่บนหัวเตียงด้วยความตกตะลึงมือถือที่ปอก ผลไม้อยู่กําลังปลอกแอปเปิ้ลที่อยู่ในมือ

“ปาลีเธอมาจริงจริงด้วย ! ”

เมื่อนัทได้ยินเสียงของปาลีเขาก็ดีใจขึ้นมาทันทีใน ขณะที่ยุ่งอยู่กับการปอกผลไม้เขาก็เอาทั้งมีดและแอ ปเปิ้ลโยนทิ้งไว้ที่ตู้เล็กเล็กบนหัวนอน

ปาล์มึนงงและกลัว พ่อฉันละ….. …..

เธอยังไม่ทันได้คิดอะไรทันใดนั้นจาริณีที่ตามเธอมา ด้วยก็ผลักเธอจากข้างหลังด้วยความรุนแรงปาลีร้อง ด้วยความตกใจทันทีทั้งตัวของเธอถูกผลักเข้ามาใน ห้องนอนของนัทหลังจากนั้นเสียงประตูที่ถูกจาริณีปิดก็ ดังขึ้นเธอรีบปิดรูเล็กเล็กของประตูและล็อคประตู

“แม่แม่ทําอะไรปล่อยหนูออกไป..

ปาล็ลุกลี้ลุกลนมองไปทั้งห้องมีแค่ตัวเธอและก็นัท สองคนในที่สุดปาล์ก็รู้ว่าเธอถูกหลอกแล้ว เธอใช้แรงกระแทกเพื่อจะเปิดประตูปาลีหวาดกลัว อย่างมาก

แม้ว่าเธอทําแบบนั้นจนมือบวมก็ไม่มีผลอะไรกับจา รณีที่อยู่ข้างนอกประตูจาริณียิ้มอย่างดีใจและหันกลับ บ้านของตัวเองเรื่องต่อจากนี้เป็นหน้าที่ของนัทแล้ว

และนัทก็อยู่หลังประตูที่ถูกจาริณีล็อคอยู่ด้วยทำให้ รู้ความหมายของจาริณีที่สื่อมาทันใดนั้นก็รู้สึกตื่นเต้น ประหม่าและรู้สึกกลัวเล็กน้อย

ถึงยังไงก็เป็นแค่วัยรุ่นที่ยังไม่เคยผ่านมือใครมา

ก่อน !

“ปาล์ ! ”

นัทหน้าแดงและเดินตรงเข้ามาหาปาลี

นายอย่าเข้ามานะหยุดอยู่ตรงนั้นฉันไม่ให้เข้ามาถ้า นายยังเข้ามาอีกฉันจะตะโกนให้คนช่วย……..….

ปาล์มองไปที่นัทด้วยความหวากลัวแต่ห้องใหญ่ ขนาดนี้เธอสามารถวิ่งหนีได้ การแสดงออกของปาลีทําให้นัทรู้สึกเสียใจนมา ทันทีมันยิ่งทําให้กระตุ้นความต้องการที่อยู่ภายในของ ผู้ชายทันใดนั้นเขาทําสายตาเข้มงวดและพูดว่า”ทำไปก็ เท่านั้นบ้านพักตากอากาศของฉันทั้งหมดสร้างจากวัสดุ ที่ดีและแพงกำแพงกันเสียงได้ดีมากแม้ว่าเธอตะโกน คอแตกข้างนอกก็ไม่ได้ยินเสียงเธอหรอก”

พอปาลีได้ยินดังนั้นทันใดนั้นเธอก็รู้สึกกลัวและหน้าก็ เริ่มขีดเซียว

นัทพูดต่อว่า”ปาลีเธอก็ทำตามสิ่งที่แม่เธอต้องการมา เป็นผู้หญิงของผมเถอะฉันสาบานทั้งชีวิตนี้ของฉันจะรัก เธอคนเดียวจะดีกับเธอแค่คนเดียวอีกอย่างบ้านฉันรวย ต่อจากนี้คุณจะมีอาหารอันโอชะกินจะมีเงินมีทองใส่มื คฤหาสน์หรูๆอยู่เธอจะมีกอย่างแต่งงานกับฉันเถอะเธอ จะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกแน่นอน

ในขณะที่พูดทันใดนั้นร่างที่อ้วนท้วมก็เคลื่อนตัวด้วย ความว่องไวโถมตัวเข้าไปใกล้ประตูที่ปาลีอยู่

ปา ร้องด้วยความตกใจ ม านึกเหมือนแมวตัว หนังเธอทะลุไปอยู่ข้างหลังของนัท นัทน่ะอ้วนเกินไปไมความสามารถเคลื่อนไหวอย่าง รวดเร็วได้แต่ห้องนอนใหญ่ขนาดนี้ปาลีรู้ว่าเธอไม่ สามารถหลบนัทที่ไล่จับเธอไปได้ตลอดทันใดนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นมีดที่นัดทิ้งไว้บนตู้หัว เตียง

ทันใดนั้นปาลีที่รู้สึกสิ้นหวังก็เห็นแสงความหวังเล็ก เล็กสุดท้ายปาลีไม่ลังเลที่จะพุ่งไปเอามีดปอกผลไม้นั้น มาไว้ในมือของตัวเองจากนั้นเธอก็มุ่งไปที่นัทที่กำลังจะ เข้ามาหาเธอแล้วพูดด้วยเสียงที่รุนแรงว่า “หยุดอยู่ตรง นั้นถ้านายยังกล้าก้าวเข้ามาฉันจะฆ่านายจริงๆ