ตอนที่ 137ถูกคลุมถุงชน

วันต่อมาในขณะที่ธามหามจอบไปทำสวนจารณีก็รีบ ออกจากบ้านไป

ไปไม่นานนักแต่ขากลับก็พาผู้ชายมาเพิ่มมาอีกคน

ผู้ชายคนนั้นยังวัยรุ่ยอายุประมาณสิบแปดสิบเก้า อ้วนท้วมอย่าง ก็น่าจะหนึ่งร้อยกิโลกรัมได้แต่ว่าผิว ของชาวตากลมโตดังนั้นต่อให้อ้วนขนาดนี้ก็ไม่ได้ดูน่า เกลียดแถมยังดูน่ารักเสียด้วยซ้ำ

ปาลีที่ยังเก็บห้องไม่เสร็จเรียบร้อยพอเห็นแม่พา ผู้ชายอ้วนท้วนกลับมาบ้านก็อดไม่ได้ที่จะชะงักตกใจ

ผู้ชายอ้วนท้วนคนนั้นพอเห็นเข้ากับปาลีก็ตาลุกวาวรีบ ก้าวพุ่งไปตรงหน้าของปาลีใบหน้าที่ตื่นเต้นพูดว่า”ปาล์ นี่เธอจริงๆใช่ไหม?ไม่ได้เจอกันตั้งนานหลายปีเธอสวย ข็นเยอะเลยนะ!”

“คุณคือ?”

ปา มองอย่างสงสัยไปที่ผู้ชายอ้วนท้วมคนนั้นฟังจาก น้ำเสียงเขาเหมือนกับรู้จักอย่างนั้นแหละ ฉันนัทไง”

นัททำมือทําไม่อย่างดีใจแล้วพูดว่า”ก็คือหมูอ้วนไง ตอนเด็กๆที่มักจะน้ำหมูกย้อนอยู่หลังเธอไงเธอยังจำ ได้หรือเปล่า?”

“หมูอ้วน?”

ปาลีฉุกคิดเล็กน้อยก็ยิ้มออกมาทันที”นายก็คือหมู อ้วนนี่เองโตขึ้นเยอะเลยนะน้ำหมูกก็ไหลย้อยแล้วแล้ว ที่บ้านเธอไม่ใช่ย้ายออกจากหมู่บ้านน้ำขาวไปแล้ว หรอกหรอ?ทําไม..หรือว่าย้ายกลับนี้อีกแล้วล่ะ?”

ตอนเด็กๆทุกคนก็ล้วนมีเพื่อนเล่นกันทั้งนั้นและนัทที่ อยู่ตรงหน้านี้ก็คือหนึ่งในเพื่อนเล่นที่ไม่เยอะของตอน เด็กๆปาลี

เมื่อก่อนพ่อของนัทเคยเป็นผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านน้ำขาว มาก่อนแต่เพราะว่าเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งตอนนัทหก ขวบก็ต้องย้ายไปอยู่ในเมืองจากนั้นปาลีก็ไม่ได้พอกับ นัทอีกเลยก็คือหมูอ้วนนั่นเอง

แปปเดียวก็ผ่านไปสิบสองปีแล้วได้กลับมาเจอกันอีก ครั้งก็ยังเห็นความน่ารักในตัวนัทเจ้าหมูอ้วนอยู่ดี นัท มออกไปอย่างซื่อๆมือก็เกาหัวพูดไปว่า”พ่อฉัน บอกว่าวงการราชการเยี่ยมันสกปรกท่านไม่อยากจะ เข้าไปคดโกงทำเรื่องไม่ดีน่ะก็เลยลาออกมาเมื่อสอง สามปีก่อนมาทําการค้าไม่กี่ปีมานี้ในวงการค้าพ่อฉันก็ ประสบความสําเร็จอยู่แต่ว่าคนพอแก่ตัวไปก็เริ่มหวน คิดถึงเรื่องเก่าๆดังนั้นเมื่อสองเดือนก่อนพ่อฉันก็เลย กลับมาสร้างบ้านพักตากอากาศที่หมู่บ้านน้ำขาวไว้บาง ครั้งก็กลับมาพักผ่อนกันทั้งบ้านนี้ฉันก็เพิ่งกลับมาเมื่อ วานนี้เองพอได้ยินว่าเธอก็กลับมาก็เลยรีบมาหาเธอน่ะ”

ได้ยินดังนั้นปาลีพยักหน้าด้วยความอิจฉา”บ้านของ พวกเธอเนี่ยมีความสุขจัง

ทันใดนั้นทั้งสองก็พูดคุยกันไปมา

จากด้านข้างจาริณีที่เห็นแบบนี้แล้วก็ยกยิ้มขึ้นมาดู แล้วการที่ได้ป่าแดงมาเป็นแม่สื่อเนี่ยไม่เลวเลยจริงๆถ้า ได้คนฐานะดีแบบนัทมาเป็นลูกเขยเขาจะต้องได้ของ ตอบแทนที่คาดไม่ถึงแน่ๆ

แผนในใจของแม่ปาลีรู้ที่ไหนกันล่ะพอได้เจอนัทเธอ ก็เพียงแค่ปฏิบัติในฐานะเพื่อนเล่นตอนเด็กๆเท่านั้นยิ่ง กว่านั้นช่วงนี้จิตใจของเธอก็ยังคงห่อเหี่ยวเหมือนเดิม แต่ได้เจอเพื่อนสนิทตอนเด็กก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึก สนิทสนมอบอุ่นหัวใจ

เนื่องจากวันนี้นัทอยู่กินข้าวที่บ้านตระกูลค่ล้อมก็เริ่ม จะไม่อยากกลับบ้าน

ทั้งยังหลายวันมานี้ทุกวันก็กระตือรือร้นที่จะมาบ้าน ตระกูลค่ล้อมมาช่วยทำงานบ้านให้ปาลีอยู่หลาย ชั่วโมง

ธามรู้ความหมายของการกระทำของนัทดีแต่ว่าปาลี กลับดูไม่ออก

เพราะว่าในใจของเธอนัทก็คือหมูอ้วนที่ตอนเด็กๆมัก จะน้ำหมูกย้อนอยู่หลังเธอปล่อยไปตามธรรมชาติไม่ ต้องเสแสร้งแกล้งทำเธอก็คิดว่าในใจของนัทก็คิดว่า เธอเป็นพี่สาวที่มักจะพาเขาออกไปวิ่งเล่นข้างนอก

วันนี้หลังจากตอนที่นัทพาปาลีไปบ้านพักตากอากาศ ของเขารามก็อดไม่ได้ที่จะลากจาริณีมาถามว่า “นี่ แม่คุณว่าเจ้านัทเนียคุณตั้งใจที่ทำอะไรไม่ดีใช่ไหม?

จารณีทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ว่า “คุณพูดอะไรของคุณฉันก็แค่ หาเจ้าบ่าวให้ลูกสาวก็เท่านั้นคุณก็ว่าไปเรื่องไม่ดีที่ไหน กันล่ะไม่รู้เรื่องเลยคุณ ” ธามขมวดคิ้ว”เรื่องของลูกคุณก็จะไม่ให้ลูกเลือกเอง หรอ?จะทำไปเพื่ออะไรกันผมบอกคุณก่อนนะว่าถ้าปาลี ไม่ชอบเจ้านัทคุณก็ห้ามไปบังคับลูกเด็ดขาดไม่อย่างงั้น เรามีเรื่องกันแน่ๆ

พูดจบก็หามงอบออกไปทำงาน

บ่อยๆที่เขายอมที่จะทำเกษตรให้เหน็ดเหนื่อยแต่ก็ไม่ ยอมที่จะอยู่กับจาริณี

ช่วงสิบปีมานี้เธอก็มักจะเป็นแบบนี้

จ้องมองไปยังแผ่นหลังของธามที่ไกลออกไปจาริณี กัดปากแน่นไฟแห่งความโกรธในใจก็ถูกจุดขึ้นมาทุก ครั้งที่มีเรื่องเกี่ยวกับวิสาข์และปาลีจากวันปกติของเขา ก็เหมือนเป็นเพื่อนของปาลีก็เปลี่ยนเป็นแม่มดใจร้ายอด ไม่ได้ที่จะขึ้นมา

ดังนั้นหลายครั้ง จาริณีมักจะเลือกที่จะเงียบไม่เห มือนกับธามที่หัวชนฝาหลังจากนั้นก็ทำให้จากที่ไม่มี อะไรก็มีเรื่องขึ้นมา

ครั้งนี้ก็เหมือนเช่นเคย ใต้ใบหน้าของจาริณีซ่อนรอยยิ้มเยือกเย็นเอาไว้

แต่ในอีกด้านปาลีที่ถูกนัทพาไปบ้านพักตากอากาศ ของเขาก็เพิ่งจะรู้ว่าพ่อแม่ของนัทไม่อยู่ทั้งบ้าน นอกจากสิ่งของที่จัดเรียงไว้อย่างหรูหราก็ไม่เห็นเงา ใครสักคนเดียว