ตอนที่ 128 ความสุขที่ถูกจังหวะ

พอถึงวันที่สาม นัฐพงค์และจักรกฤษก็บินมาที่ไทยเหมือน กัน พอเจอหน้า ก็ด่าดนุพลไม่หยุดมาเที่ยวทั้งทีทำไมไม่พา พวกเขามาด้วย พอมีนัฐพงค์และจักรกฤษมาด้วย การเที่ยว ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นสนุกสนานขึ้น ถึงดนุพลและปาลีจะไม่ได้ อยู่ในทัวร์ตลอด ปาลีก็เจอรฐาและธวัฒน์น้อยมาก ทำให้ ค่อยๆลืมไปว่ายังมีสองหนุ่มที่ยังอยู่

แว็บเดียว เวลาก็ผ่านไปแล้วเจ็ดวัน

พรุ่งนี้ ทุกคนก็ต้องเตรียมกลับประเทศแล้ว

ขณะที่ปาลีกำลังเริ่มเก็บของของเธอและดนุพล ดนุพล ที่นอนอยู่บนโซฟาดูข่าวอยู่ กันไปมองปาลีเห็นแผ่นหลัง ของเธอรู้สึกอบอุ่นกะทันหัน

ลกขึ้น เดินเข้าไปหาปาลี ค่อยกอดปาลีจากด้านหลัง พูด : “ที่รัก หลายวันที่ผ่านมานี้สนุกไหม?”

“อือ สนุกและมีความสุขมากเลย แล้วคุณล่ะ?”

ปาลียิ้มหวานๆ

“ที่รักมีความสุขผมก็มีความสุขครับ

ดนุพลกัดหูอันน้อยของปาลี ในขณะเดียวกันมือก็เริ่มจับที่

ที่ไม่ควรจับของปาลี
“ด…….ฉันกำลังเก็บเสื้อผ้านะ อย่า

หน้าของปาลีเริ่มแดง ปัดมือของดนุพลที่กำลังจะจับเสื้อ ของเธอออก ถึงแม้ว่าดนุพลจะมีฉากหวานๆมาแล้วหลาย ครั้ง แต่ปาลีก็ยังหน้าแดงและใจเต้น เขินราวกับครั้งแรก อย่างนั้น “เสื้อผ้าเก็บพรุ่งนี้ก็ยังไม่สาย

ดนุพลอุ้มปาลีขึ้นและวางไว้ที่เตียงนอนทั้งอบอุ่นและ เอาแต่ใจขึ้นคร่อมปาลีไว้ ทั้งคู่เริ่มขึ้นๆลงและต่างถอดเสื้อ บนร่างกายของกันและกัน

จากนั้น ดนุพลจะถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้ว โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ในตอนที่ไม่ควรจะดังขึ้นพอดี

ดนุพลจําใจรับโทรศัพท์ขึ้นมา คือจักรกฤษเป็นคนโทร มา บอกว่าเขากับนัฐพงค์อยู่ไนต์คลับแห่งหนึ่ง เรียกให้ดน พลออกไปเที่ยวด้วยกัน

ดนพลกำลังจะปฏิเสธ ด้านจักรกฤษก็วางสายไปซะแล้ว

“ดน นี่ก็5ทุ่มกว่าแล้วคุณยังจะไปอีกหรอ?” ปาลีใช้ค้อง คอของดนุพลไว้ พูดอ้อนๆขึ้นมา

“ที่รักไม่อยากให้ไป อย่างนั้นผมก็จะไม่ไป

ดนุพลได้แต่ยิ้มล้วพูดว่า “พวกเรา…….ต่อกันเถอะ!”พูดจบ ค่อยโน้มตัวจูบปาลี ค่อยๆเข้าไป
เสียงของปาลีเรียกขึ้น ร่างกายค่อยๆค้องไว้ และลูปผม

ของดนุพล

ใครจะไปรู้อีกกำลังได้สามนาที โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้ คนที่โทรมาคือจักรกฤษ

ดนุพลไม่อยากรับอยู่แล้ว แต่นัฐพงค์ก็จะโทรจิกตาม เหมือนเจ้ากรรมนายเวร ถ้าเขาไม่รับ ทำเอาเขาอยู่อย่าง สบายใจไม่ได้ “ดน……..ณรับโทรศัพท์เถอะ”

ปาลีที่หน้าแดง ผลักร่างของดนุพลออก” ให้ตายสิ”

ดรุพลพูดพึมพำ ทำได้แค่หยุดทำทุกอย่างและรับ โทรศัพท์ อีกฝั่งนัฐพงค์ก็พูดเร็วจนจบจากนั้นก็ไม่ให้อีกฝั่ง ได้โอกาสปฏิเสธ รีบวางสายทันที

ดนุพลที่โดนนัฐพงค์และจักรกฤษมาขนาดนี้แล้ว เขา รู้สึกบรรยากาศก็ถูกทำลายไปเรียบร้อย และปาลีก็สวมเสื้อ เตรียมจัดของอยู่แล้วด้วย “ที่รัก ผมว่าต้องสักแปแล้วแหละ ไม่อย่างนั้นนัฐพงค์และจักรกฤษสองตัวก็ไม่ปล่อยผมไว้ แน่ๆ ” ดนุพลพูดอย่างไม่พอใจและขมวดคิ้วเข้าด้วยกัน

ปาลีที่รู้คำตอบอยู่แล้วว่าดนุพลปฏิเสธพวกเขาไม่ได้อยู่ แล้ว ดังนั้นเลยไม่แปลกใจอะไร พูด: “ถ้าอย่างนั้นฉันจะไป กับคุณค่ะ” พูดจบ เธอก็เลือกชุดให้ตัวเองและดนุพลหนึ่งชุด

“แต่ว่าที่รัก นี่มันก็ดึกมากแล้ว คุณนอนพักอยู่ในห้อง เถอะ สองตัวนั้นสนุกสนานจะบ้ามาก ถ้าไม่ถึงตีสองตีสามไม่ ปล่อยผมไปง่ายๆหรอกดนุพลไม่อยากให้ปาลีไปเป็นเพื่อน เขาจริงๆ “ไม่!”

ปาลีส่ายหัวไปมา “คุณไม่อยู่ ฉันนอนคนเดียวก็ไม่หลับ อยู่ดี พรุ่งนี้ก็ต้องกลับประเทศแล้ว ครั้งหน้าไม่รู้อีกเมื่อไหร่ จะได้มาเที่ยวที่ไทยอีก งั้นพวกเราก็ไปมันส์ด้วยกันครั้งหนึ่ง กันไปเลย

จริงๆแล้วในใจของปาลีไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะ หมด ถึงจะไม่ค่อยสนิดอะไรกับจักรกฤษและนัฐพงค์เท่า ไหร่ แต่ปาลีรู้ล็กๆอยู่แล้วว่า พวกเราต่างก็เป็นหลานที่มีตระ กลูสถานะทางบ้านดีเป็นคุณชายทั้งหลาย ยิ่งงานกลางคืน แบบนี้ สนุกจนไม่มีขีดจำกัด เธอจะวางใจได้อย่างไรให้ดนุ พลไปสนุกจนถึงตีสองตีสามแบบนี้

ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจดนุพล แต่ถ้าจะโทษก็โทษโลกนี้ว่า ทําไมมีสิ่งล่อลวงมากเกินไป กลับคิดไม่ถึงเลยว่า การตัดสิน ใจในคืนนี้ของเธอ จะทำให้เธอเสียใจกับชีวิตที่เหลือต่อจาก นี้ ทั้งเจ็บปวดและเกลียดชัง การต่อสู้