ตอนที่ 122 สะใจจริงๆ

สองพี่น้องฝาแฝดมีนามสกุลว่าแซมีสุข คนหนึ่งชื่อ: จริยา อีกคนชื่อจารวีชอบใส่เสื้อเหมือนกันกินเหมือนกันชอบทำ อะไรก็ทำด้วยกัน หรือแม้กระทั่งผู้ชายยังใช้ด้วยกันได้ ก็ อย่างเช่นนิทัศน์

ตอนนั้นเอง พวกเธอเดินส่ายเอวไปมาและเข้าไปยัง ห้องน้ำ ไม่แม้สังเกตเห็นปาลีและปิยะที่แอบตามพวกเธอไป

เข้าไปยังห้องน้ำ สองพี่น้องเลือกคนละห้องจากนั้นก็ปิด ประตู นี่เป็นห้องน้ำสาธารณะที่ใหญ่มาก สามารถเข้า ออกๆได้ง่ายมือที่จับแน่ของปาลีรีบเข้าห้องน้ำตามไปและ หาห้องที่จารวี จริยากำลังทำธุระส่วนตัว และเหมือนว่าโชค จะเข้าข้างพวกเธอ ที่แม่บ้านกำลังทำความสะอาดห้องน้ำ อยู่ทำให้เหลืออยู่สองห้องที่มีคนกำลังเข้าอยู่

“ปาลี เธอคิดจะทำอะไรอะไรกันแน่?

ปิยะทนไม่ไหวถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ

ปาลีรีบซูมือบอกให้เงียบๆ และชี้ไปยังทางสองฝาแฝด นั้นให้ปิยะหนึ่งคน จากนั้นใช้มือชี้ไปยังอ่างล้างมือที่อยู่ตรง หน้าของพวกเธอ

ปิยะตกใจครู่หนึ่ง และเข้าใจความหมายที่ปาลีจะสื่อทันทีอ้าปากมองดูปาลีเกือบหลุดตะโดนออกมา

ปาลีรีบใช้มือปิดปากของปิยะไว้ จากนั้นทั้งสองจับมือเดิน ไปตรงอ่างล้างหน้าใช้ขันเติมน้ำเต็มๆสองขัน และหลังจาก นั้น มายังหน้าประตูห้องน้ำของจริยาและจารวี

“สาม สอง หนึ่ง! ”

ปาลีมองปิยะพร้อมพูดเบาๆนับถอย หลังนับเสร็จและใน ขณะเดียวกันทั้งสองเทน้ำลงพร้อมกัน น้ำที่เต็มขันสองได้ ดิ่งลงสู่ในห้องน้ำที่จริยา และจารวีเข้าอยู่ ลงสู่หัวของทั้ง สอง

“กรี๊ด….…..กรี๊ด……

จากนั้นเสียงกรี๊ดตกใจจากห้องน้ำได้ดังขึ้นจากหญิงทั้ง

สอง

เข้าห้องน้ำได้ไม่ถึงครึ่ง กำลังสบาย จากนั้นโดนน้ำที่ไหน ไม่รู้สาดลงมาสู่หัวถึงทั้งตัว ความรู้สึกแบบนี้เป็นใครก็ไม่ ชอบหรอก

“โอ๊ย ใครที่ไหนทำอะไรบ้าๆเนี่ย…….

“คนบ้าที่ไหนกันเนี่ย….
ทั้งสองกรี๊ดเสร็จ รีบดึงกางเกงขึ้นมาใส่ในขณะเดียวกันก็ บนด่าไปพร้อมกัน

ด้านประตูด้านนอก ปาลีและปิยะได้ใจ รีบวิ่งหนีออกจาก ห้องน้ำ วิ่งไปด้วยหัวเราะไปด้วย อย่างนี้เขาเรียกว่าสะแกใจ แล้วจริงๆ !

ทันทีที่กลับไปยังห้องโถงใหญ่ ปาลีและปิยะก็ทำเหมือน เรื่องทั้งหมดไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดนรังแกมานานขนาดนี้ ใน ที่สุดวันนี้ได้แก้แค้นสักหน่อย ปิยะอารมณ์ดีขึ้นเยอะ จับมือ ของปาลีไว้และหัวเราะไม่หยุด

“หยุดหัวเราะได้แล้ว หัวเราะอีกเดี๋ยวก็ถูกจับได้หรอก”

ปาลีที่เก็บและกลั้นขำไว้ มองไปยังทางจาริยาและจาร เปียกเหมือนซุปต้มไก่เดินมาทางนี้ และรีบเก็บอาการให้เร็ว ที่สุด พูดอะแฮ่ม: “พวกเธอมาแล้ว หยุดยิ้มได้แล้ว ใจเย็น ใจเย็น! ”

ปิยะตัดสินใจว่าจะไม่หัวเราะแล้ว แค่หันหัวเห็นจริยาและ จารวีสภาพแบบนั้น หัวเราะอย่างกะทันหัน และไม่สามารถ เก็บไว้ได้หวัดราะออกมา จริยาและจารวีไม่เคยสงสัยในตัว พวกเธอเรื่องห้องน้ำที่เกิดเหตุเจอคนนำน้ำมาเทใส่พวกเธอ แต่เป็นเพราะปิยะ ปิยะแค่หัวเราะ หญิงทั้งสองก็แน่ใจทันที

ในเวลาเดียวกันก็มองปิยะอย่างแรง และเดินไปข้างของ นิทัศน์ ฟ้องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดด้วยน้ำเสียงแอบ แบัว ในขณะเดียวกัน ไม่คิดเลยว่า พวกเธอเปียกไปทั้งหัวจรดเท้า เสื้อผ้าเปียกที่แนบติดร่างกาย หุ่นที่สมบูรณ์แบบ

นอกจากนี้ยังเห็นชุดชั้นในที่เซ็กซี่กับกางเกงในจีสตริง แค่ เวลานั้น ก็สามารถดึงดูดความสนใจจากคนในห้องโถงที่ กำลังแข่งขันกันจ้องมองไปยังตัวของพวกเธอ

นิทัศน์ที่เห็นก็ขมวดคิ้วขึ้น มองดู สายตาที่เย็นชามองดู จริยาและจารวีกลับไม่ได้รู้สึกอะไรพูด: “เปียกมาขนาดนี้แล้ว ยังมีหน้ากล้ามาให้ฉันขายขี้หน้าอีก รีบลงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”

“แต่ว่า…..นี้เป็นเพราะว่าปิยะที่ทำให้พวกเรากลายเป็น

แบบนี้นะคะ”

“ใช่ค่ะ ท่านประธาน คุณต้องจัดการให้พวกเราด้วยนะ คะ!” หญิงทั้งสองโดนมาขนาดนี้ จะแพ้ง่ายๆแบบนี้ก็ไม่ใช่ อยู่แล้ว พวกเธอไม่รู้เลยว่ายิ่งพวกเธอทำแบบนี้ยิ่งทำให้ นิทัศน์ลำคานและรังเกียจมากขึ้นเรื่อยๆ สายตาของนิทัศน์ มองแรง พูดอย่างเย็นชา “กลับไปการประมูลของวันนี้พวก เธอก็ไม่ต้องเข้าร่วมแล้ว รีบไสหัวออกไปจากตรงนี้เดี๋ยว ” หญิงทั้งสองตกใจจนตัวสั่น ทุกวันนี้ นิทัศน์ไม่เคยพูด รุนแรงขนาดนี้มาก่อน แต่เป็นเพราะพวกเธอยิ่งอยู่ยิ่งทำตัว ได้ใจเรื่อยๆ จนถึงเวลา ทั้งสองรู้แล้วว่าที่ของตัวเองอยู่ตรง ไหนกันแน่ ไม่กล้าพูดแม้แต่คำเดียว หันหลัง ก้มหน้าเดิน ออกจากห้องโถงไป

ตอนที่เดินผ่านปิยะและปาลี กัดปากพูด“ปิยะ หล่อนจำไว้ เลยนะว่าพวกเราจะแก้แค้นอย่างสาสม!

พูดจบ ถึงจะยอมไปสักที
ปาบีที่ได้ยิน พูดอย่างเป็นห่วงขึ้นมาว่า “ปิยะวันนี้ฉัน ทำให้แกเดือดร้อนแล้วหรือเปล่า?”

ถึงน้ำขันเมื่อกี้จะสะใจมากแค่ไหน แต่ถ้าหลังจากนี้จะ ทำให้ปิยะเดือดร้อนมากขึ้นหรือเปล่า เธอไม่น่าใจร้อนเลย เมื่อกี้