ตอนที่100 ฮูหยินสาวโฉมงามลึกลับ

แม้ว่าจะไม่มีอันตรายถึงแก่ชีวิต แต่กลับยังไม่พ้นขีด

อันตราย

ผ่านพ้นคืนนี้ไปได้ก็จะไม่เป็นอะไร หากผ่านพ้นไปไม่ได้ งั้นก็ไร้ซึ่งกำลังจะต่อต้านลิขิตฟ้าแล้ว

ปาลีเฝ้าอยู่ที่ข้างเตียงของธามด้วยความร้อนรน กุมมือ ของธามเอาไว้แน่น พูดถึงเรื่องราวน่าสนใจที่ผ่านมาในวัย เด็กกับธามเบาๆ เพราะนัฐพงษ์บอกว่า ทางที่ดีที่สุดให้พูด คุยกับคนไข้ได้ตลอด เช่นนี้โอกาสที่คนไข้จะฟื้นขึ้นมาจะมี มากขึ้นมาหน่อย

ดนุพลก็อยู่ข้างกายปาลีตลอดเวลา อยู่เป็นเพื่อนปาลี กังวลใจไปด้วยกัน ทุกข์ใจไปด้วยกัน

จาริณีกลับยืนอยู่หน้าห้องผู้ป่วยอย่างวัวสันหลังหวะ เธอ กลัว เธอกลัวมากว่าธามจะหลับไปไม่ฟื้นและลาจากโลกไป ในตอนนี้ ถึงเวลานั้น กลัวเพียงแต่ว่า ถึงตอนที่เธอแก่จะไม่ ได้มีความสุขอยู่กับลูกหลาน กลับยังต้องติดคุกไปจนตาย น่ะสิ!

และในเวลานี้ ขวัญชีวีก็ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน จาริณีอยู่บน ระเบียงด้านนอกห้องผู้ป่วยเพียงคนเดียว เดินไปเดินมา อย่างร้อนรนไม่ยอมหยุด สุดท้าย เธอก็ตัดสินใจอย่างแรง กล้า ออกจากโรงพยาบาล โบกรถแท็กซี่คันหนึ่ง มุ่งหน้าไป ยังบ้านพักต่างอากาศที่หรูหราหลังหนึ่งในทันที
ที่ด้านนอกของบ้านพักตากอากาศ จาริณีลังเลอยู่นาน แต่ สุดท้ายก็ยังคงตัดสินใจกดกริ่งประตู

ไม่ช้าก็มีคนใช้สาวคนหนึ่งวิ่งออกมาเปิดประตู

“มาหาใคร?”

คนใช้สาวพอเห็นสไตล์การแต่งตัวแบบหญิงแก่บ้านนอก ของจาริณี ในคำพูดก็อดไม่ได้ที่จะมีความหยิ่งทะนงและ ความดูหมิ่นเพิ่มเข้ามา

จาริณีแต่เดิมก็เป็นคนที่หัวสูง เย่อหยิ่งในศักดิ์ศรีอยู่แล้ว ทว่าในเวลานี้เธอกลับไม่ก้มหัวไม่ได้ ทำได้เพียงเอ่ยขึ้นด้วย รอยยิ้มว่า “แม่หนู ฉันอยากมาหานายหญิงของที่นี่ วิสาข์ ฉันมีธุระด่วน ต้องการพบเธอเดี๋ยวนี้”

พอสาวใช้ได้ยินว่าจาริณีมาหานายหญิงของพวกเธอ สายตาก็ยิ่งเพิ่มความดูหมิ่นขึ้นมาในทันที เชิดหน้าเอ่ยขึ้น ด้วยรอยยิ้มที่เย้ยหยันว่า “นายหญิงของพวกเราเป็นคนที่ เธออยากจะพบก็พบได้หรอ นึกไม่ถึงว่ายังจะขานชื่อเต็ม นายหญิงของพวกเราออกมาตรงๆ เธอนึกว่าเธอเป็นใคร กัน?”

พอจาริณีได้ยินดังนั้น ความโมโหก็วิ่งพล่านขึ้นมาบนหัว ในทันที แต่เธอก็กัดฟันอดทนต่อไป ยืนกรานรอยยิ้มบน ใบหน้าพลางเอ่ย “ฉันเป็นพี่สะใภ้ของวิสาข์ ฉันชื่อจาริณี ไม่ เชื่อเธอลองไปถามนายหญิงของเธอดูว่าเขาจะรู้จักฉันไหม ฉันมีธุระด่วนจริงๆ แม่หนู ขอร้องเธอไปแจ้งให้หน่อยเถอะ มิเช่นนั้นผลลัพธ์ที่ตามมาไม่อาจจะคิดได้ ไม่ใช่สิ่งที่เธอและ ฉันจะรับผิดชอบไหวด้วยน่ะสิ ! ”

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ สาวใช้คนนั้นเห็นจาริณีพูด อย่างมีเหตุมีผล ก็อดไม่ได้ที่จะลังเลขึ้นมา นิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่รำคาญว่า ก็ได้ งั้นคุณรออยู่ที่ นี่ก่อน”

พูดจบก็ปิดประตูลง จากนั้นก็เข้าไปรายงานนายหญิง

ไม่ช้า ก็กลับมาอีกครั้ง

และสีหน้าก็เปลี่ยนแปลงไปอย่าง360องศาในทันที เปิด ประตูให้จาริณีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม โค้งตัวลง พลางเอ่ย “คุณป้าคะ นายหญิงเชิญคุณเข้าไปพูดคุยในบ้าน เชิญคุณเดินมาทางนี้ค่ะ! ”

ใครให้ในตอนที่นายหญิงวิสาข์ได้ยินชื่อของจาริณีแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก จากนั้นก็รีบให้เธอเชิญเข้า มาในทันทีกันล่ะ เธอยังจะกล้าต้อนรับจาริณีอย่างขาดตก บกพร่องได้ที่ไหนกัน

จาริณีอุทานออกมาอย่างดูหมิ่น คราวนี้เปลี่ยนเป็นเธอที่ ยโสโอหังขึ้นมา ชักสีหน้าสั่งสอนสาวใช้อย่างรุนแรงไปสอง สามประโยค นี่ถึงนับว่าได้เป็นการระบายความโมโหในใจ ของเธอ

พอเข้ามาในบ้านพักตากอากาศที่หรูหรา จาริณีชั่วขณะก็ราวกับในเรื่องพจมานเดินเข้าบ้านทรายทองก็ไม่ปาน มอง เห็นอะไรก็แปลกใหม่ ตระการตา เกือบจะมองจนสายตาทั้ง สองข้างไปหมด

สาวใช้พาจาริณีมาถึงยังด้านในของห้องรับรองแขกที่อยู่ ด้านข้าง จากนั้นก็ถอยออกไปอย่างนอบน้อม

ภายในห้อง เก้าอี้ตัวใหญ่หันไปทางนอกหน้าต่าง ผู้หญิง คนหนึ่งสวมชุดกระโปรงยาวอย่างสตรีชั้นสูงสีมรกต นั่งพิง ตัวอยู่บนนั้น เนื่องจากหันหลังให้จาริณี ในชั่วขณะ จาริณีไม่ สามารถมองเห็นรูปร่างของผู้หญิงคนนั้นอย่างชัดเจนได้

“วิสาข์ คือเธอใช่ไหม?”

จาริณีหยั่งเชิงถามออกไปหนึ่งคำ

“เธอมาหาฉันมีธุระอะไร?

เสียงของผู้หญิงคนนั้นเยือกเย็นเป็นอย่างมาก เยือกเย็น ราวกับน้ำแข็ง ไม่แฝงความอบอุ่นเลยแม้แต่น้อย ฉันไม่ใช่ว่า เคยบอกเธอแล้วหรอกหรอ หากไม่ถึงคราวจำเป็นจริงๆห้าม มาหาฉัน นอกเสียจากลูกสาวของฉันเกิดเรื่อง”

พูดถึงลูกสาวสองคำนี้ เสียงที่เย็นชาของผู้หญิงคนนั้นถึง ได้มีความอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย

จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็หมุนเก้าอี้ตัวใหญ่ หันหน้ามาทางจา ริณี ลุกยืนขึ้นอย่างดุดัน ประชิดเข้าใกล้จาริณี สายตาดุจดั่งคบเพลิง เอ่ยขึ้นด้วยน้าเสียงที่ร้อนรน “หรือว่าลูกสาวของ ฉันเกิดเรื่องขึ้น?”

และการหมุนตัวในครั้งนี้ของผู้หญิงคนนั้น ในที่สุดก็ทําให้ จาริณีมองเห็นรูปโฉมของเธอได้อย่างชัดเจน

ทันใดนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องในใจ โชคชะตาเหตุใดจึง ไม่ยุติธรรมเช่นนี้?

เธอปีนี้อายุเพียงแค่45 เท่านั้นเอง กลับผมขาวเหมือนสี ขนนกกระเรียน เป็นยายแก่บ้านนอกที่หน้าตาน่าเกลียด และ ผู้หญิงด้านหน้าคนนี้ วิสาข์ เธออายุน้อยกว่าเธอเพียงแค่ห้า ปีเท่านั้น

ทั้งๆที่อายุ40แล้ว แต่ยังดูเหมือนอายุ30 ผิวขาวใสเหมือน ดั่งเมื่อก่อน เนียนละเอียดราวกับหยก เรือนร่างอรชรเหมือน ดั่งเมื่อก่อน มีส่วนนูนส่วนโค้ง รูปโฉมงดงามเหมือนดั่งเมื่อ ก่อน สวยงามสะดุดใจคน เทียบกับเมื่อตอนยังสาวแล้วยิ่ง เพิ่มความมีเสน่ห์ในวัยผู้ใหญ่ เทียบกับเมื่อก่อนแล้วยิ่งเพิ่ม ความเซ็กซี่ มีเสน่ห์น่าดึงดูด