ตอนที่93 โกรธเป็นอย่างยิ่งเพราะความอับอาย

กิรณาทำได้เพียงต้องหลับตาตามที่กิตติบอกอย่างจํา ใจ ตอนนี้เธอคิดแต่เพียงต้องการโอ๋กิตติให้รีบกลับไปยัง

ตำแหน่งงานของตนเอง

ใครจะรู้ว่า เธอเพิ่งจะหลับตาลง ก็รู้สึกเย็นวาบช่วงระหว่าง ขาในทันที มือข้างหนึ่งที่เย็นเฉียบได้ยื่นเข้ามาในกระโปรง

ทํางานเอวสูงของเธอ

“คุณทําอะไรคะ?”

กิรณาตกใจจนรีบลืมตาขึ้น พยายามจะหุบเขาให้ชิดติดกัน

ในทันที

“ที่รัก อย่าตื่นตระหนกไป

กิตติคาดการณ์ได้ตั้งนานแล้วว่ากิรณาจะมีการเคลื่อนไหว นี้ เขาจึงได้นำขาข้างหนึ่งยืนสอดเข้าไปตรงระหว่างขาทั้ง สองข้างของกิรณาอย่างดูเหมือนไม่ได้ตั้งใจเอาไว้ล่วงหน้า แล้ว เช่นนี้กิรณาไม่สามารถรวบขาเข้าหากันได้โดยสมบูรณ์ แบบ และก็ภายใต้การหยุดยั้งในช่วงเวลานี้เอง กิตติได้นำ สิ่งของที่อยู่ในมือสอดใส่เข้าไปในร่างกายของกิรณาได้

สําเร็จไปอย่างรวดเร็ว

“คุณ…คุณทําอะไร?”

ของสิ่งนั้นพอเข้าไปก็กระตุกและสั่นไหว กิรณาถูกการกระทําที่ใจกล้าของกิตติทําให้ตกใจไปจนหมด

“นี่ก็คือของขวัญที่ผมมอบให้กับคุณในวันนี้ ของใช้ทาง อารมณ์ของสามีภรรยา”

มุมปากของกิตติยกสูงขึ้นกลายเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้าย “ที่รัก คุณอย่าขยับมากนะ ไม่อย่างนั้นพอไม่ระวัง มันก็จะลึก เข้าไป ดังนั้น คุณจะต้องเชื่อฟัง นั่งเฉยๆ อย่าขยับ”

“คุณ…กิตติ คุณบ้าไปแล้ว ที่นี่คือบริษัท!”

กิรณาทั้งอาย ทั้งโกรธ ทั้งโมโห

เธอสูงส่งและเย่อหยิ่งมาโดยตลอด ต่อให้ในตอนที่

ปฏิบัติกิจกรรมระหว่างสามีภรรยากับกิตติ เธอก็จะทำตาม ขนบธรรมเนียม ไม่ยอมที่จะออกนอกกรอบมาก่อน แต่การก ระทำในวันนี้ของกิตติ ได้ทำให้ความเย่อหยิ่งและความ สูงส่งของเธอแหลกละเอียดโดยสมบูรณ์แบบ

“ที่รัก คุณอย่าโกรธ ลองตั้งใจรู้สึกถึงมันสักหน่อย รสชาติ แตกต่างจากปกติใช่ไหมล่ะ นี่ก็คือของขวัญพิเศษในวันครบ รอบแต่งงานสามปีที่ผมมอบให้กับคุณ”

กิตติไม่สนใจความโกรธเพราะอับอายและความโมโหขอ งกิรณาเลยแม้แต่น้อย ยิ้มด้วยใบหน้ากลุ่มกริ่มต่อไป

แต่งงานมาสามปี ความรู้สึกที่กิตติมีต่อกิรณานั้นซับซ้อน มาก แน่นอนว่าเขานั้นรักกิรณาจริงๆ เขารักที่เธอความรู้ความสามารถเยี่ยมยอดชนะผู้ชาย รักเธอที่บุคลิกสูงส่ง ราวกับสตรีชั้นสูง แต่ในขณะเดียวกันเขาก็เกลียดเธอ เขา เกลียดเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างต่างก็เหนือกว่าเขา เกลียดที่เธอ เห็นอาชีพการงานสำคัญไปกว่าเขา ยิ่งเกลียดเธอที่สูงส่ง จนโอหังและถือดีไม่ยอมแสดงความตื่นต่อเขามาก่อน

ก๊อกๆๆ!”

ในเวลานี้เอง อยู่ๆด้านนอกก็ดังสะท้อนเสียงเคาะประตู เบาๆขึ้นมาสามที ปาลีหอบเอาเอกสารปึกใหญ่เดินเข้ามา

กิรณาสีหน้าซีดเผือด รีบหนีบขาทั้งสองข้างให้ชิดติดกัน ในทันที แล้วนั่งลงอย่างเคร่งขรึม

ในตอนที่เห็นปาลีกิตติกลับยิ้มขึ้นเล็กน้อยจนตาหยี เขา ที่ผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน แน่นอนว่าเพียงแวบเดียวก็มอง เห็นความงามที่ไม่เหมือนกับคนธรรมดาทั่วไปนั่นบนตัวของ ปาลีออกเป็นธรรมดาอยู่แล้ว อีกทั้งยิ่งมองยิ่งสะท้านใจ ไม่ ถึงสามวินาที ในใจของกิตติก็ได้ตัดสินแล้วว่า ผู้หญิงคนนี้มี รสชาติยิ่งกว่าขวัญชีวี ยิ่งกว่ากิรณาเสียอีก

ปาลีไม่รู้เลยว่าการเข้ามาของเธอนั้นมีความไม่ทันเวลา มากแค่ไหน พอเห็นในห้องทำงานของกิรณามีกิตติผู้ชาย แปลกหน้าคนนี้เพิ่มขึ้นมา เธอก็ยืนอึ้งเล็กน้อย จากนั้นก็รีบ เอ่ยขอโทษว่า “พี่กิรณา ฉันเข้ามารบกวนพี่คุยธุระแล้วใช่ ไหมคะ งั้นอีกสักครู่ฉันค่อยเข้ามาใหม่”

“ไม่ต้อง เธอมีธุระอะไรก็ว่ามา
หรือจะเป็นความขี้เกรงใจ ดังนั้นแทบจะคิดก็ไม่ได้คิด กิ รณาก็รีบปฏิเสธความหวังดีของปาลี ทว่าพอคำพูดออกมา จากปาก เธอก็รู้สึกเสียใจในภายหลังขึ้นมาทันที

มุมปากของกิตติยกขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มที่ดูเหมือนจะมี แต่ก็ดูเหมือนไม่มีในขณะเดียวกัน จากนั้นก็ยื่นมือขวาออก ไปตรงหน้าปาลี แล้วเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มอบอุ่นว่า “สวัสดีครับ ผมชื่อกิตติ เป็นหัวหน้าเลขาผู้จัดการใหญ่! ”

พอปาลีได้ยินว่าเขาก็คือหัวหน้าเลขาผู้ชายในข่าวลือคน นั้น ก็ยื่นมือออกไปจับมือกับเขาด้วยความเซอร์ไพรส์ใน ทันที “ที่แท้คุณก็คือคุณเลขากิตติ สวัสดีค่ะ สวัสดี ฉันชื่อ ปาลี เป็นหัวหน้าฝ่าย บริหารสำนักงานที่มาใหม่ค่ะ”

จับมือเล็กขาวสะอาดที่เนียนใสนุ่มนวลราวกับไร้กระดูก เอาไว้ในมือ ใจของกิตติก็ร้อนวูบขึ้นมาอย่างมิอาจจะห้ามได้ แต่ก็ยังปล่อยมืออย่างมีขอบเขต จากนั้นก็พูดกับกิรณาว่า “ผู้ จัดการกิรณา คุณทำงานต่อเถอะครับ ผมไม่รบกวนแล้ว จำ เรื่องที่เราคุยกันเมื่อสักครู่นี้ไว้ด้วยนะครับ ของส่งไปวางไว้ ที่คุณก่อน สักพักพอเลิกงาน ผมจะมาตรวจสอบและรับเก็บ”

พูดจบก็จัดชุดสูทที่ดูเป็นทางการบนร่างกาย จากนั้นก็เดิน ก้าวท้าวใหญ่ๆและรวดเร็วราวกับฝนดาวตกออกไป แต่ในใจ ได้จดจำปาลีเอาไว้เป็นที่เรียบร้อย

ได้ฟังคำพูดที่สองแง่สองง่ามของกิตติ แก้มทั้งสองข้าง ของกิรณาก็ร้อนระอุขึ้นมาในทันที แต่ก็ยังตอบกลับไปหนึ่ง คำด้วยน้ำเสียงที่เป็นสูตรตายตัวอย่างให้ความร่วมมือเป็นอย่างยิ่ง “ค่ะ!”

พอกิตติออกไป ปาลีก็รีบนำเอกสารสองปีกที่อยู่ในมือ ส่งให้กิรณาในทันทีพลางเอ่ยอธิบายอย่างละเอียดอีก ด้วยว่า “พี่กิรณา นี่คือข้อมูลประวัติส่วนตัวของเด็กใหม่ ที่มาสัมภาษณ์ในวันนี้ ทั้งหมดรวม 55 คน ในนั้นมี 8 คนที่ พรสวรรค์ไม่เลว ฉันได้แจ้งพวกเขาแล้วว่าพรุ่งนี้ให้มาสอบ รอบสุดท้าย นี่คือข้อมูลของพวกเขาค่ะ ข้อมูลในปีกที่อยู่ ด้านล่างคืออีก 47 คนที่เหลือ พวกเขาส่วนใหญ่ดูไม่มีอะไร เป็นพิเศษ ฉันบอกให้พวกเรารอฟังประกาศจากพวกเราค่ะ”

กิรณาพยักหน้าอย่างฝืนทำเป็นนิ่งๆ “ทำได้ดีมาก”

ในน้ำเสียงมีความสั่นที่เกิดจากการข่มกลั้นอย่างเต็มความ

สามารถ ต้องรู้นะว่าของสิ่งนั้นยังคงอยู่ในร่างกายของเธอ

“พี่กิรณา พี่ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าคะ?”

เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ปาลีจึงรู้สึกได้ถึงความผิด ปกติของกิรณาในทันที รีบเอ่ยถามขึ้นอย่างเป็นห่วง

“ฉันไม่เป็นไร เธอไปทำงานต่อเถอะ

กิรณาถูกเธอถามจนซีดไปทั้งหน้า ขาทั้งสองข้างที่หนีบ เข้าหากันไขว้เข้าไว้ร่วมกันอย่างช้าๆ จากนั้นก็พูดเสริมขึ้น มาอีกหนึ่งประโยค “อย่าลืมปิดประตูด้วย”