ตอนที่ 68 ความคลุมคลั่งบนหลังม้า 1

เมื่อปิยะถูกซักถามแบบนี้ก็นิ่งอึ้ง และหน้าก็เริ่มแดงระเรื่อ เธอรู้ดี ว่าสิ่งที่ภูผาพูดคือเรื่องของครั้งที่แล้ว เมื่อจ้องมองดวงที่แฝงด้วย แววตาไร้เดียงสาและความหวังของภูผา ความขุ่นเคืองและความ วู่วามภายในใจของปิยะก็สงบนิ่งลง สุดท้ายก็พยักหน้าเล็กน้อย พร้อมพูดว่า : “ตกลง พวกเราออกไปกันเถอะ”

เมื่อภูผาได้ยินก็รีบพยักหน้าอย่างแรงด้วยความดีใจ จากนั้นก็ จูงมืออันเรียวเล็กของปิยะเดินออกไปทางหลังบ้าน

มือของปิยะไม่ได้สลัดออก และไม่ได้ขัดขืนด้วย แต่ปล่อยให้มือ อันหนาใหญ่ของภูผาจับมืออันเนียนนุ่มของเธอ และพูดด้วยเสียง แผ่วเบาว่า : “คุณจะพาฉันไปไหน?”

“พี่สาวมาจากเมืองใหญ่ น่าจะไม่เคยขี่ม้ามาก่อนแน่เลย ที่บ้าน ” ของผมเลี้ยงม้าตัวหนึ่ง เดี๋ยวผมสอนพี่สาวขี่ม้าให้ ดีไหม?

ขณะ ที่พูด ภูผาก็จูงปิยะมาถึงหลังบ้านแล้ว และเห็นม้าสีดำตัวมี รูปร่างใหญ่สูงแข็งแรงตัวหนึ่งผูกอยู่

“ม้าตัวนี้สูงมาก ฉันลูบมันได้ไหม?

ปิยะไม่เคยขี่ม้ามาก่อน และนี่เป็นครั้งแรกที่เห็นม้าตัวจริงด้วย ทันใดนั้นเธอก็เกิดความสงสัย

“ได้สิ มันมีนิสัยเชื่อฟัง คุณไม่เพียงว่ามารถลบได้ นั่งบนมันได้ ด้วยนะ”

ภูผายกขาของปิยะเหยียบบนอานม้า จากนั้นก็ประคองเอวของ ปิยะ เมื่อออกแรงยกขึ้น ปิยะก็ได้นั่งบนหลังม้าน้อยสีดำแล้ว

จากนั้นก็พลิกตัวเองนั่งลงบนหลังม้า เพราะอานม้าไม่ได้กว้าง มาก ภูผาเลยต้องแนบชิดใกล้กับปิยะ กล้ามหน้าอกอันแน่นแบบ ชิดแผ่นหลังของปิยะ

ปิยะหัวใจสั่นหวิว และรีบขยับไปข้างหน้า เพราะไม่กล้าอยู่ใกล้ ภูผามากเกินไป

ภูผาไม่ได้คิดมาก เขาแค่อยากพาปิยะขี่ม้าเล่น เพราะอยากให้ เธอลืมความกังวลในตอนนี้ลง “พี่สาว นั่งดีๆ ไป

แสงพระจันทร์สว่างไสว ม้าวิ่งร่อน ลมพัดเสียงดังกระหึ่ม ผมยาว ของปิยะถูกลมพัดพริ้วกลางอากาศ และกระทบบนใบหน้าของ ภูผาด้วย จนทำให้หน้ารู้สึกซา

“ฮ่าฮ่า เร็วมาก สามารถเพิ่มความเร็วกว่านี้ได้ไหม!”

ครั้งแรกในการขี่ม้า ทำให้ปิยะรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ จนอดไม่ ไหวที่จะหัวเราะด้วยความดีใจออกมา

คนที่ไม่เคยขี่ม้าจริงๆมาก่อน จะไม่สามารถสัมผัสถึงความรู้สึก โลดแล่นกลางอากาศ และคงไม่เข้าใจถึงความรู้สึกปลดปล่อยอัน แท้จริง

” แน่นอนว่าสามารถเร็วกว่านี้ แต่คุณเพิ่งขี่ม้าครั้งแรก ผมกลัวว่า ถ้าเกินไปคุณจะเจ็บสะโพก

ภูผาร้องตะโกนจากข้างหลังปิยะ เพราะลมแรง เลยต้องพูดเสียง “ฉันไม่กลัว เร็วกว่านี้หน่อยนะ”

ปิยะจะเชื่อฟังเสียที่ไหนล่ะ เพราะความรู้สึกขี่ม้าช่างสนุกสนาน มากเกินไปแล้ว

ภูผาจำใจทำตาม เลยตีท้องม้าหนึ่งที เกิดเสียงดังสูงขึ้น จากนั้น ม้าก็เพิ่มความเร็วมากขึ้น ลมแรงกระหน่ำพัดเสื้อของเขากับปิยะ อย่างแรง ขณะเดียวกันก็เกิดเสียงดังแสบแก้วหูขึ้น

“โห! เร็วมากเลย!

ปิยะหลับตาลงชั่วขณะ และไม่ได้สนใจระยะห่างระหว่างตัวเอง กับภูผา ทันใดนั้นเธอก็แนบชิดในอ้อมอกของภูผา

เธอไม่รู้ว่าท่วงท่านี้ หากภูผากำลังก้มหน้าลงสามารถจ้องมอง หน้าอกของเธอ วันนี้ปิยะสวมชุดออกกำลังกาย คอเสื้อไม่ถือว่าต่ำ มาก แต่เนื่องจากสั่นสะเทือนตั้งแรกม้าเริ่มวิ่งร่อน และด้วยหน้าอก ของเธอขนาดสามสิบหก/D จึงทำให้หน้าอกของเธอสั่นสะเทือน อย่างรุนแรง

เมื่อภูผาที่อยู่ข้างหลังเห็นก็สะดุ้ง และรีบเคลื่อนย้ายสายตาไป ทางอื่น เพราะไม่กล้าจ้องมอง

แต่ร่างกายของเขามีการเปลี่ยนแปลงแล้ว บริเวณที่แข็งและยืด ตรงที่พุ่งกระทบกับปิยะที่อยู่เบื้องหน้าแล้ว

ปิยะเป็นคนที่เคยมีประสบการณ์มาก่อน เลยทราบทันทีว่าเกิด อะไรขึ้น ทันใดนั้นก็ยิ่งหลับตาลงไม่กล้าลืมตามองดู

เมื่อม้าวิ่งร่อนไปสักพัก ภูผาก็เริ่มสั่งให้ม้าลดความเร็วของฝีเท้า ลง สุดท้ายก็ให้เดินอย่างช้าๆ ภายใต้แสงดวงจันทร์

“ทำไหมไม่วิ่งแล้วล่ะ?”

ปิยะค่อยๆลืมตา และเงยหน้าเล็กน้อย แล้วมองภูผาที่อยู่ข้าง

หลัง

“พี่สาว ผม… ”

ภูผาจ้องมองปิยะด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ เขานิ่งเงียบสักพัก ก่อน พูดว่า : “ผมสามารถ… จูบพี่เหมือนครั้งที่แล้ว ได้ไหม?”

ปิยะนิ่งอึ้ง และหัวใจก็เริ่มเต้นตูมตามเร็วมากขึ้น คิดไม่ถึงเธอจะ พยักหน้าโดยไม่ลังเล

“พี่สาว!”

เมื่อภูผาเห็นปิยะยินยอม ก็รีบก้มหน้าลงจูบริมฝีปากอันอวบอิ่ม ของปิยะ และมืออันหนาใหญ่ข้างหนึ่งก็มาจับหน้าอกอันอุดม สมบูรณ์ของปิยะจากข้างหลังด้วย ความอ่อนนุ่มและความร้อนอุ่น ทําให้ภูผายิ่งรู้สึกเร้าร้อน

” ภูผา….

ปิยะตกใจกับการกระทำของภูผา เมื่อกี้บอกว่าแค่จูบ บางเรื่อง ผู้ชายไม่ต้องเรียนรู้ก็สามารถเข้าใจด้วยตัวเองได้

“พี่สาว พวกเราทําเหมือนวันนั้น ได้ไหม?”

ภูผาจูบตั้งแต่ริมฝีปากจนมาถึงไห้ปลาร้าของปิยะ สุดท้ายก็ ถอดเสื้อผ้าของปิยะออก จากนั้นก็กัดดอกท้อสีชมพูเข้าปาก

“เอิ่ม…”

ปิยะทนไม่ไหวจนต้องส่งเสียงร้องออดอ้อนออกมา เหมือนกับ ยินยอม รู้อยู่แก่ใจว่าในเวลาตอนนี้ควรปฏิเสธภูผา แต่เธอทำไม่ ได้ วินาทีนี้เธออยากให้ภูผาปกป้องเธอ โดยไม่เกี่ยวกับเหตุผลเมื่อ

ครั้งก่อน