ตอนที่4 ความฮึกเหิมในตอนเช้า

พอได้ยินที่เขาพูด ปาลียิ่งอายกว่าเดิมอีก แต่ในใจก็รู้สึก ซาบซึ้งไปด้วย

คิดไม่ถึงเลยเขาเอาใจใส่เธอขนาดนี้ มิน่าล่ะเช้านี้เธอ

แค่รู้สึกเจ็บปวดนิดเดียว ไม่มีการเจ็บฉีกเหมือนผู้หญิงอื่น

หรือว่าเขาเอาใจใส่ลูกค้าของเขาทุกคนเลยหรอ

คิดถึงจุดนี้ ปาลีรู้สึกอึดอัดใจนิด

ดนุพลไม่รู้ความคิดในใจของเธอ เห็นเธอกัมหน้าอยู่ คิด เธอ เพิ่งอยากจะถอดกางเกงในของเธอ

ว่าเธอยอมรับโดยปริยาย เลยขึ้นบนเตียง เกะคลุมอาบน้ำของ

“อย่า….”

การกระทำอาจหาญของเขาทำให้ปาลีได้สติกลับมา เธอ รีบหนีบขาให้แน่น รู้สึกอายจนหูแดงไปด้วย

“อย่ากลัวน่ะ ผมจะเบาๆหน่อยจะ”

ดนุพลกดเธอไว้ ปลอบเธออย่างมีความอดทน มองเธอ ด้วยสายตานุ่มนวลและยิ้มแบบอบอุ่น ภายใต้การโหมเข้าโจมตี แบบนุ่มนวลและสายตาที่เวทนาของเขา ปาลีค่อยๆคลายลง

“แต่…ตอนนี้กลางวันแสกๆ รอตอนเย็นค่อย…ค่อยทำ”

ความคิดโบราณของเธอซึมเข้ากระดูก ปาลีเลยยังเปิดตัวไม่ได้ แต่ก็ยอมถอยไปนิดๆ

พอพูดออก เธอจึงสังเกตออกตัวเองพูดอะไรไป เธอจะ บอกให้เขามาทายาตอนเย็นทำไม อยากจะให้เขาอยู่ต่ออีกหนึ่ง คืนหรือไง ปาลีก้มหัวต่ำกว่าเดิมอีก

“ตอนเย็นต้องทา แต่ตอนนี้ก็จำเป็นต้องทาด้วย”

ดนุพลฟังออกความหลงไหลในคำพูดของเธอ ยิ่งอด ยิ้มไม่ได้ และพูดเบาๆต่อ “ถ้าแสงสว่างทำให้เธออาย งั้นผมปิด ม่านลงน่ะ”

พูดเสร็จดนุพลกดรีโมทที่อยู่บนหัวเตียง ม่านก็ค่อยปิด ลงมา เนื่องจากพระอาทิตย์สว่างจ้า แม้จะปิดม่านลง แต่ในห้อง ยังสว่างอยู่

ปาลียังอยากจะปฏิเสธ แต่ก็กลัวเขาคิดว่าเธอเป็นคน ชอบเสแสร้ง เธอเลยหลับตา เขาจะทำไรก็ช่างเถอะ

ดนุพลรู้ว่าเธอยอมแล้ว จึงถอดกำเกงในของเธอออกมา อย่างเบาๆ แล้วทายาให้เธออย่างตั้งอกตั้งใจ

ยานั้นมีกลิ่นหอมเบาๆและชื่นเย็น ตอนทาทำให้เธอรู้สึก เย็นสบาย โดยเฉพาะมือเขามีแคลลัสนิดๆ ไม่ละเอียดนุ่มนวล ทุกครั้งที่มือของเขาได้สัมผัสจุดส่วนตัวของเธอ เธอก็รู้สึกสั่น เหมือนไฟฟ้าช็อต

ความสั่นของเธอทำให้ใจของดนุพลสั่นไปด้วยกัน เดิมทีเขาแค่ใช้มือทารอบนอก แต่ตอนนี้นิ้วเขาเริ่มเข้าไปทีละ นิดๆ สุดท้ายก็อดไม่ได้บุกเข้าไปข้างในของเธอ
“อืม”

ปาลีครวญครางออกมาเบาๆ ตกใจเลยรีบหนีบขาให้ แน่น และลืมตามองไปยังดนุพล ที่ไหนได้สายตาเธอทำให้ดน พลตัวร้อนยิ่งขึ้น

“อย่าดื้อน่ะ คุณหนีบมือผม ผมจะทายาให้คุณได้ยังไงล่ะ ครับ”ดนุพลนอนอยู่ข้างๆเธอ ใช้มือยันหัวไว้ แววตาร้อนๆผะผ่าว มองหน้าแดงๆของเธอ

“คุณ….คุณทายาสักที่ไหน คุณ… ปาลีโดนเขามองจน หน้าแดงก่ำกว่าเดิม

“คืออะไร “ดนุพลยิ้มแบบเลวๆอีก

“คุณ…น่าเกลียด”บัดนี้ปาลีถึงเข้าใจ ไอ้หมอนี่ดูเหมือน อบอุ่นสดใส ที่แท้เป็นหมาป่าที่ใส่หนังแพะต่างหาก

ดนุพลยิ้มสักพัก ก้มหัวไปกัดดึงหูของเธอและเป่าลม เบาๆ”มือผมโดนหนีบเจ็บมาก….”

ปาลีโดนเขาเป่าจนตัวสั่น แต่พอได้ยินเขาพูดว่ามือเจ็บ เธอรีบปล่อยขา แล้ว…

เดิมที่มีอของดนุพลเข้าไปถึงครึ่งแล้ว ปู่ เข้าไปทั้งนิ้วล่ะ และยังหมุนกลมอย่างเบาๆอยู่ในนั้นอีก”อ้า….”

ปาลีอดไม่ได้ครางออกมา อยากหนีบขาให้แน่น แต่ อดทนมือที่กระตุ้นอยู่ในนั้นไม่ได้ ทั้งงอลทั้งอาย เลยกำมือ ปั้นดินพล “คนเลว…คุณระรานฉัน..อูม”
ยังไม่ทันด่าให้หมด คำพูดเหล่านั้นก็จบลงในจูบของดน

พล

จูบจนปาลีรู้สึกหายใจไม่ออก ดนุพลจึงปล่อยเธอ เริ่มจูบ คอไปยังหน้าอก แล้วอมดอกสีชมพูนั้นเข้าไป

“อืม”

ปาลีตัวสั่นและโค้งตัวใกล้ชิดเขาอย่างไม่รู้ตัว แขนกอด

หัวของดนุพลที่อยู่หน้าอกของเธอ

เธอก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้กินยาโป๊ ไม่ควรมีอะไรกับเขาอีก แต่ร่างกายเธอปฏิเสธการสัมผัสของเขาไม่ได้ เธอชอบความ รู้สึกนี้ ชอบได้อยู่กับเขา

ดนุพลเห็นเธอตอบสนองโดยไม่ได้กินยาโป๊ เขาลึกล้ำ

ยิ่งขึ้น

ตอนร่างของสองคนได้ติดกันมิดชิด ทั้งสองอดไม่ได้ที่ จะครางออกมา ขณะนี้ทั้งสองสติปลอดโปร่ง แต่ต่างก็หลง ไหลในความฮึกเหิมนี้ไป