ตอนที่ 82 คุณก็อยากได้ถึงหนิงเหรอ

แม้จะมีข่าวด้านลบออกมาจากที่ไหนก็ไม่ทราบ ยังมีการ แสดงความเห็นที่หลากหลายปนเปกันไปบนโลกออนไลน์ แต่ ถังหนึ่งก็ไม่ปล่อยให้มันทำเธออารมณ์บูด เธอเปลี่ยนไปใส่ชุด กระโปรงสไตล์โบฮีเมียนและพักผ่อนหย่อนใจอยู่บนเรือยอช ตกับโม่ถึงผู้สวมสูทขาวแบบสบายๆ สิ่งเดียวที่เธอคว้ามาด้วย ก็คือกล้องถ่ายรูป แม้แต่โทรศัพท์เธอก็ยังทิ้งไว้ที่วิลล่า

โม่ถึงก้มมองหญิงสาวขณะโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขน แสนอบอุ่น ทีแรกเขาคิดว่าเธอจะบังคับตัวเองให้แข็งแกร่ง แต่ ถังหนิงกลับสงบราวกับว่าเธอปลดเปลื้องคราบความเป็นนาง แบบออกไปจนหมดสิ้น

“คุณยังไม่อยากกลับบ้านไปก่อนจริงๆ เหรอ”

“ทำไมต้องรีบล่ะคะ” ถึงหนิงเงยหน้าขึ้นมาถามไม่ถึง “ท่านประธานโม่คะ คุณคิดว่าฉันจะยอมปล่อยวันหยุดที่ได้มา จากการที่ฉันให้คุณทำงานหนักมาตลอดไปง่ายๆ เหรอคะ งาน ของฉันสำคัญก็จริง แต่ตอนนี้ คุณสำคัญที่สุด…

โม่ถึงจ้องหญิงสาวก่อนจะประทับจูบลงบนริมฝีปากเธอ

“อย่าแบกภาระไว้คนเดียวและศรัทธาในตัวฉันนะคะ ฉัน จะหาทางแก้เอง”

ไม่ถึงพยักหน้าก่อนจะใช้มือประคองหลังคอหญิงสาวและมอบรสจูบอันดูดดื่ม ท่ามกลางบรรยากาศอันงดงามของแม่น้ำ แซน คู่รักดื่มกับจุมพิตอันแสนหวานขณะร่างสองร่างคลอ เคล้ากันและกัน…

ชั่วขณะหนึ่ง นายใหญ่แห่งวงการบันเทิงและนางแบบแสน เซยนั้นไม่มีตัวตนอีกต่อไป สิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงสามีภรรยาธร รมดาๆ คู่หนึ่งที่จูงมือกันเดินไปบนถนน ในฝรั่งเศส

ขณะเดินทอดน่องกันอยู่ พวกเขาก็บังเอิญไปเจอตรอก เล็กๆ ที่มีคู่รักหลายคู่กำลังจูบกัน ทั้งสองอึ้งไปชั่วครู่ก่อนจะ มองหน้ากันแล้วยิ้มออกมา ในสายตาของพวกเขาไม่มีร่องรอย ของความกระอักกระอ่วนเลยแม้แต่น้อย

ดูเหมือนว่าแม้ทั้งคู่จะไม่ได้มาจากนิยายรักหวือหวา ทว่า ความสัมพันธ์ของทั้งสองจะยังคงยืนยาวนิรันดร์…

คู่รักเดินเที่ยวไปรอบๆ ต่อทั้งวัน หลังจากกลับถึงวิลล่า แล้ว นอกจากหน่วยความจำกล้องของถังหนึ่งที่แทบจะเต็มอยู่ รอมร่อ มือของโม่ถึงก็เต็มไปด้วยข้าวของของหญิงสาวเช่นกัน แต่เขาก็ไม่ถือสาเพราะนี่เป็นช่วงเวลาแห่งการผ่อนคลายที่หา ยากและเขารู้สึกโชคดีมากเหลือเกิน

ผู้หญิงที่น่าอัศจรรย์คนนี้

…เป็นเพราะเธอ ชีวิตของเขาจึงรู้สึกเหมือนได้ค้นพบ ความหมายอีกครั้ง

คืนนั้น ไม่ถึงโอบกอดถังหนึ่งอยู่ในอ่างอาบน้ำใบใหญ่ ทั้งคู่หลับตาลงพลางดื่มช่วงเวลาแห่งความเงียบสงบ หลังจากเงียบมาสักพัก ไม่ถึงก็เอื้อมมือไปจับผมเปียกๆ ของถัง หนิงพลาง โน้มตัวเข้าใกล้เธอมากขึ้น “พรุ่งนี้กลับบ้านกันดี กว่า…”

“หือ?” ถึงหนึ่งค่อยๆ ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นพลางส่งเสียง

สงสัย

“วันเดียวก็เกินพอแล้วสำหรับผม ผมรู้ว่าคุณกำลังเจอกับ สถานการณ์แบบไหนอยู่ และในเมื่อคุณไม่ยอมให้ผมเข้าไปยุ่ง เกี่ยว ผมก็กังวลเรื่องคุณมากเลยนะ คุณถังครับ ไม่รู้เหรอว่าผม เป็นแฟนคลับคุณน่ะ”

เพราะสถานะที่ได้มาอย่างยากลำบากของถังหนึ่ง มันจึง เป็นสิ่งสำคัญกับโม่ถึงมาก เธอทุ่มเทและเสี่ยงเดินบนพื้นน้ำ แข็งบางๆ กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ เขาไม่ต้องการให้มันสูญเปล่า

“มีคนเคยกล่าวไว้ว่า “คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ มีคนเทิดทูนเท่าไรก็มีคนรอซ้ำเติมมากเท่านั้น ไม่ถึงคะฉันรู้ เรื่องพวกนี้ดี…”

โม่ถึงกอดถึงหนึ่งไว้แน่นโดยไม่พูดอะไรต่อ หลังจากเธอ เผลอหลับไปแล้ว ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปโทรศัพท์หาลู่เช่อ “นาย หาเจอหรือยังว่าใครเป็นคนปล่อยข้อมูล

ลู่เช่อสันนิษฐานไว้แล้วว่าไม่ถึงต้องถาม เขาจึงตอบใน ทันที “ผู้จัดการของบริษัทเฉิงเถียนชื่อหยางจึงครับ น้องสาวคน เล็กของเธอเป็นนางแบบที่เซ็นสัญญากับเฉิงเถียน เดิมที่เธอถูก เชิญให้เป็นนางแบบเปิดโชว์ลักเชอรี่แต่โดนสับเปลี่ยนกับคุณผู้หญิง แล้วหลังจากนั้น เทียนก็ราดน้ำมันใส่กองไฟ ปล่อยข่าว ลือผิดๆ ออกไปครับ

“ถ้าเป็นเฉิงเถียน ฉันจะปล่อยไปก่อนก็แล้วกัน”

แต่สำหรับเทียน…

…พวกเขาเหลือเวลาอีกไม่นานแล้ว!

อย่างไรก็ดี ทันทีที่ถึงหนึ่งเซ็นสัญญากับเฉิงเถียน เธอจะมี โอกาสมากมายที่จะได้สอนบทเรียนแก่พวกที่คิดว่าตัวเองดีเด่ เหล่านี้ ที่สำคัญที่สุด เป้าหมายสุดยอดของถังหนึ่งในตอนนี้คือ กราบหันอผ่านและไม่อโหรว โดยจะยังมือเสียก่อน และ ทำให้พวกเขาสงสัยในตัวเอง

ถังหนิงเอาไว้แล้วว่าไม่ถึงจะโทรหาลู่เชื่อเกี่ยวกับ สถานการณ์ของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้หลับลึก เธอลุกขึ้นกอด เอวไม่ถึง “คุณจะไม่ฟังที่ฉันพูดเลยใช่ไหมคะเนี่ย”

“แค่พยายามหาข้อมูลสำคัญนิดหน่อยเพื่อให้ใจผมสงบ ลงน่ะ” โม่ถึงยิ้ม

“ประธานโม่คะ ฉันว่าคุณต้องยังเหนื่อยไม่พอแน่เลย… ถังหนึ่งพูดสองแง่สองง่าม เธอใช้จมูกไล้ไปตามแผ่นหลังของ ชายหนุ่ม ความหลงใหลในร่างของเขาปะทุขึ้นอีกครั้ง “มานี่สิ คะ มาออกกําลังกายบนเตียงกันดีกว่า…”

เวลาสิบโมงเช้า ณ ประเทศฝรั่งเศส และตีสี่ ณ กรุงปักกิ่งหนอผ่านสะดุ้งตื่น เขาเดินไปยังห้องนอนแขกด้วยท่าทีเหนื่อย ล้าและเห็นไม่อโหรวนอนหลับอยู่ใต้แสงจันทร์ ความคิดที่ว่า ผู้หญิงคนนี้ไปหลับนอนกับชายอื่นทำให้หัวใจของเขาเปี่ยมไป ด้วยความเกลียดชัง ดวงตาทั้งสองข้างของชายหนุ่มแดงไป ด้วยโทสะ…

ในโลกออนไลน์ ข่าวที่ถังหนึ่ง ใช้ผู้ชายหลายคนเพื่อความ ก้าวหน้าในอาชีพแพร่ออกไปราวไฟป่า ในขณะเดียวกัน ไม่อ โหรวก็เพิ่งถูกจับได้ว่ามี

หนอผ่านห้ามใจตัวเองอยู่สักพักก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือ ถือของโม่อโหรวมาแอบอ่านข้อควมที่คุณหลีส่งหาเธอ

คุณหลี่ต้องการให้เธอทำให้หันอผ่านใจเย็นลงขณะที่เขา จะพยายามหาทางปลดปล่อยเธอให้เป็นอิสระจากเทียน เมื่อ เลื่อนลงมาอีก หันอผ่านก็เห็นประโยคที่ไม่อโหรวพิมตอบ กลับไปแล้วพลัน ใจสลาย

“เขาอยากให้ฉันเก็บเด็กไว้จริงๆ นั่นแหละ…ฉันไม่แน่ใจ เลยว่าเด็กจะหน้าเหมือนใครตอนที่เกิดมา

หันอผ่านกำหมัดแน่นก่อนจะแอบเซฟเบอร์นั้นไว้

แทนที่เขาจะนั่งรอโดนทิ้งหรือใช้เป็นหินเหยียบข้าม มัน คงดีกว่าหากเขาแลกเปลี่ยน โม่อโหรวกับบางอย่างที่มี ประโยชน์มากกว่านี้ ดังนั้นเขาจึงระงับความอับอายของตัวเอง เอาไว้แล้วโทรหาคุณหลี่และออกคำสั่ง “ฉันปล่อยไม่อโหรว ไปก็ได้ ภายใต้เงื่อนไขข้อเดียว!”
ชายคนนั้นยิ้มอย่างมีเลศนัย เขารู้ว่าหนอผ่านจะทำแบบ

นี้ ดังนั้นเขาจึงตอบนิ่งๆ “ว่ามาสิ”

“ในการแข่งขันหรือรางวัลไหนก็ตามที่คุณเป็นกรรมการ ถ้ามีผู้เข้าแข่งขันที่มาจากเทียน คุณต้องให้รางวัลพวกเขา ด้วย!”

คุณหลี่เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะออกมา “นี่มันก็แค่ไม่ อโหรวนะ…ฉันคงไม่ทำอะไรแบบนั้นเพื่อยัยนั่นหรอก เว้นแต่ ว่า…”

“เว้นแต่ว่าอะไร”

“เว้นแต่ว่าคุณจะเสนอถึงหนึ่งให้ผมน่ะสิ แต่ก่อนผมคิดว่า เธอสะอาดและบริสุทธิ์ แต่กลายเป็นว่าเธอก็ไม่ต่างกับนางแบบ ราคาถูกคนอื่นที่ใช้ผู้ชายเพื่อความก้าวหน้าของตัวเอง ในเมื่อ เป็นแบบนั้น ทำไมคุณไม่ให้ผมได้เล่นกับเธอสักหน่อยล่ะ…ผม ให้ผลประโยชน์เธอได้อยู่นะ

“คุณก็อยากได้ถึงหนิงเหรอ” เสียงหันอผ่านดังก้าวร้าว

มากขึ้น

“ผู้หญิงสองคนนั้นทรยศคุณ หากเอาพวกเขามาแลก เปลี่ยนเพื่อผลประโยชน์ของนางแบบหน้าใหม่ของคุณ มันก็คุ้ม ไม่ใช่เหรอ”

ดวงตาหันอผ่านลุ่มลึก ม่านตาสีน้ำตาลอ่อนของเขาแฝง ไปด้วยความเกลียดชัง งั้นไอ้แก่โสมมก็ไม่ได้แค่นอนกับโม่อ โหรวสินะ มันยังหมายตาถังหนิงเอาไว้อีกด้วย
ในงานคือจรัสแสง เขาหวาดกลัวไม่ถึง จึงต้องระวังตัว แต่ ตอนนี้เขาค้นพบแล้วว่าถังหนึ่งก็ใช้ผู้ชายเพื่อความก้าวหน้า แน่นอนว่าเขาไม่ยอมอยู่เฉยๆ แน่

“ตกลงไหม”

“คำพูดไม่มีความหมายอะไร เราต้องเซ็นข้อตกลงกัน หันอผ่านกังวลว่าคุณหลี่จะโกหกเขา

“สบายมาก…คุณเลือกสถานที่นัดเจอกันมาได้เลย

เสียงหันอผ่านก้องอยู่ในห้องนอน ครั้งนี้ ไม่อโหรวยืน เงี่ยหูฟังอยู่หน้าประตูเพื่อฟังบทสนทนาอย่างเงียบๆ…เธอไม่รู้ ว่า นอวี่ฝานขายเธอไปเรียบร้อยแล้ว สิ่งเดียวที่เธอได้ยินก็คือ ชื่อของถังหนิง