ตอนที่ 62 บัตรเชิญที่ถูกฉีกทิ้ง

ตอนที่ไม่อโหรวกำลังฟื้นคืนวงการอยู่นี้ คนที่ดีใจที่สุดคงจะ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากหันรั่วเสวย เพราะเธออยากจะควบคุม ถึงหญิงและนั่งดูเธอถูกบดขยี้ใจจะขาด เดิมทีหันรั่วเสงี่ยหมด ศรัทธาในตัวโอโหรวไปแล้ว แต่ใครจะคิดว่าระหว่างที่ยังหน งกับเทียน กำลังฟาดฟันกันอยู่นั้น ไม่อโหรวจะหาทางพลิก สถานการณ์ได้โดยการมีคุณสมบัติรับรางวัลท็อปเทนโมเดล แล้วยังจะกำลังเป็นผู้ชนะรางวัลอีกด้วย

“ยินดีด้วยนะอโหรว! ในฐานะที่เธอเป็นหนึ่งในผู้มี โอกาสได้รับรางวัล เธอได้รับเชิญให้ไปงานคัดเลือกนางแบบ คืนจรัสแสงด้วย ที่นั่นจะมีศิลปินชื่อดังจากหลายบริษัทและ แหล่งแฟชั่นมากมายไปเข้าร่วม เธอต้องใช้โอกาสนี้ให้เกิด ประโยชน์สูงสุดนะ มีข่าวลือออกมาว่าจะมีแขกรับเชิญพิเศษมา ร่วมงานด้วย แน่นอนว่าถังหนึ่งก็ได้รับเชิญ…แต่…” หันรั่วเสวี่ย หยิบบัตรเชิญของถังหนึ่งออกมาและฉีกมันออกเป็นสองชิ้นต่อ หน้าหันอผ่านและไม่อโหรว “อย่าฝันเลยว่ามันจะได้ไป ด้วย”

“เจ้ แน่ใจนะว่านี่เป็นความคิดที่ดีน่ะ” หันอผ่านนั่งอยู่ที่ โต๊ะพลางหัวเราะเยาะถังหนึ่ง

“ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น…ในคืนงานวันนั้น ถ้าฝ่ายผู้จัดถาม เราจะบอกเขาว่าถึงหนิงได้รับบัตรเชิญแล้วแต่จงใจไม่มาเองมันเคยเป็นแค่หมาเฝ้ายามให้เทียน ถึงมันจะพัฒนาจากพันธุ์ ต่ำๆ จนขึ้นมาสูงส่งขนาดนี้ได้ มันก็ยังเป็นแค่หมาตัวนึงอยู่ดี” หันรั่วเสงี่ยมองทั้งคู่ตาแข็งกร้าวและชั่วร้าย ไม่จำเป็นต้องพูด เลยว่าแม้ถังหนึ่งจะไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้ามายุ่มย่ามกับงาน ของเธอได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะวางแผนต่อกร แบบอื่นๆ กับเธอไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของ บริษัท และผู้จัดงานก็มักจะติดต่อผ่านบริษัทเสมอ ไม่ใช้ติดต่อ ศิลปินโดยตรง

หลังจากหันรั่วเสวี่ยออกไปจากห้องด้วยท่าทีแห่งผู้ชนะ แล้ว ความเงียบก็เข้าปกคลุมระหว่างหันอผ่านและไม่อโหรว ทันที ในที่สุดหนอผ่านก็พูดขึ้นมาว่า “อโหรว คุณไม่คิดบ้าง หรือว่าคณะกรรมการของรางวัลท็อปเทน โมเดลไม่ค่อยชอบมา พากล”

ไม่อโหรวตัวแข็งทื่อ สีหน้าไม่สบายใจพาดผ่านใบหน้า เธอไปชั่วขณะหนึ่ง เมื่อรวบรวมสติได้ เธอจึงตอบว่า “ถังหนึ่ง พูดอะไรกับคุณงั้นเหรอ”

อย่ามาเปลี่ยนไปพูดเรื่องดังหนิงทุกครั้งที่มีเรื่องเกิดขึ้น กับคุณเลย ทั้งหมดที่ผมถามก็คือ คุณได้แอบไปทำอะไรกับ กรรมการพวกนั้นลับหลังผมหรือเปล่า” หันอวี่ผ่านมองไม่อ โหรวด้วยท่าทางท้อแท้ เขาเชยคางเธอและจ้องเข้าไปใน ดวงตาคู่นั้น “ความดำมืดในวงการนี้น่ะ คุณคิดว่าผมไม่คุ้นเคย กับเรื่องพรรค์นี้เหมือนคุณเหรอ เพื่อคุณ… ผมเกือบจะเอาแม่ เข้ามาเกี่ยวด้วยแล้วนะ ถ้าคุณหักหลังผม งั้นความสัมพันธ์ของเราก็…จบกัน”

“อผ่าน ฉันก็ดีใจเหมือนกันที่ได้รางวัล” ไม่อโหรว บังคับตัวเองให้นิ่งเข้าไว้และทำท่าทางเหมือนที่เธอทำเป็นปกติ

“อย่าให้จับได้ว่าคุณไปทำอะไรเลวๆ มาแล้วกัน ผมสู้กับ ถังหนิงมาขนาดนี้ก็เพื่อคุณ อย่ากล้าดีมาแทงข้างหลังผม

“ฉันยังมีลูกอยู่ในท้องนะ จะไปทำอะไรเสี่ยงๆ ได้ยังไง”

เด็กในท้องเป็นการการันตีอย่างสุดท้ายที่ไม่อโหรวม หันอผ่านคิดวิเคราะห์อยู่สักพักก่อนจะยอมเชื่อใจเธอในที่สุด “ก็ได้ๆ ผมเชื่อใจคุณ

หากพระเจ้าต้องการทำลายใครสักคน พระองค์จะทำให้ คนคนนั้นทำเรื่องบ้าๆ และตอนนี้ ไม่อโหรวก็อยู่ท่ามกลาง ความบ้านั่นแล้ว….

เธอนึกไม่ถึงเลยว่าเธอกำลังเล่นอยู่กับไฟ สิ่งเดียวที่เธอ ฝันหาก็คือ…การได้ยืนอยู่บนเวทีรับรางวัล

เนื่องจากได้รับแจ้งว่าไม่อโหรวมีชื่อชิงรางวัล งานของ เทียนที่กำลังจะมาถึงจึงถูกเปลี่ยนแปลงไป หนอผ่านจัดการ ประชุมผู้บริหารระดับสูงที่บริษัทขึ้น เล่าเรื่องเหตุการณ์ที่ถึงหนึ่ง ข่มขู่หันรั่วเสงี่ยว่าจะยกเลิกสัญญา เขาอยากให้คนพวกนี้เลิก หวังกับถังหนึ่ง หันมาโฟกัสที่ไม่อโหราและสนับสนุนเด็กหน้า ใหม่แทน เมื่อค้นพบว่าถังหนึ่งจะไปจากเทียนไม่ช้าก็เร็ว ผู้ บริหารเหล่านั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรับฟังข้อเสนอแนะ ของหันอวี่ฝาน
ในตอนนั้น ถึงหนึ่งยังถ่ายแบบโฆษณาของไอเอสเอ็มอยู่ หลังจากงานเสร็จสิ้น หลงเจียก็รีบพุ่งไปหาถึงหนึ่งพร้อมคลุม ไหล่เธอด้วยเสื้อแจ็กเก็ต “ตอนนี้งานที่นี่เสร็จแล้ว คุณอยาก กลับไปเทียนเพื่อคุยเรื่องสัญญากับทีคิวเลยไหมคะ”

“อย่าเพิ่งพูดเรื่องคิวกันดีกว่านะ” ถึงหนิงตอบ เธอแน่ใจ ว่า ในตอนที่ไม่อโหรวกำลังจะได้รับรางวัลแบบนี้ ไม่มีทางที่ เทียนจะผ่อนผันกับเธอ ในขณะเดียวกัน ผู้บริหารของเทียน คนอื่นๆ ก็สนแต่เรื่องกำไร และการถ่ายกับทีคิวก็เป็นเรื่องเสียง เกินไป ถ้าเธอไปนำเสนอตอนนี้ มันต้องถูกปฏิเสธทันทีแน่

“คุณถึงหนึ่งคะ ในช่วงนี้คุณต้องระวังตัวเป็นพิเศษเลยนะ คะ หันรั่วเสวี่ยและสองคนนั้นกำลังร่วมมือกันต่อต้านคุณ พวก เขาจะทำอะไรต่อก็ยังบอกได้ยาก” หลงเจียช่วยเธอล้างเครื่อง สำอางออกและเปลี่ยนชุด ก่อนจะนำทางเธอออกไปจากสตูดิ โอพลางทักทายแฟนคลับที่กำลังคอยอยู่ด้านนอก

“ฉันแค่ต้องไม่ไปขวางทางของพวกเขาก่อนพิธีรับรางวัล เท่านั้นเอง…” ถังหนิงอมยิ้ม

“เราควรหาหลักฐานที่ไม่อโหรวติดศีลบนกรรมการไว้

ไหมคะ”

“หลงเจีย การจะไปโจมตีกรรมการพวกนั้นไม่ใช่เรื่องดี

สำหรับเราหรอกนะ มันอาจจะเป็นสิ่งที่ไม่อโหราอยากให้เรา

ทำก็ได้ เพราะถ้าเราทำแบบนั้นก็ไม่ต่างกับเผาตัวเองทั้งเป็น

อย่าเสี่ยงเลยดีกว่า เรามความเป็นความตายของโอโหรวไว้ในมือแล้วนี่ ไม่เห็นต้องทำอะไรเพิ่มเติมเป็นพิเศษเลย” ถัง หนึ่งคิดทุกอย่างไว้อย่างระมัดระวังแล้ว เพราะไม่อโหรากล้า มากพอจะทำอะไรแบบนี้ เธอต้องเตรียมการมาดีแน่

เธอกล้ามากพอที่จะทรยศหันอผ่านเสียด้วยสิ…

มีอะไรอีกล่ะที่เธอจะไม่ทำ

พวกเขาจะให้เธอก้าวไปรับรางวัล ไม่มีความจำเป็นต้อง หยุดเธอ เพราะในท้ายที่สุดแล้ว…เธอจะยังต้อง….ตกลงไปใน หุบเหวลึกอยู่ดี

“งั้นตอนนี้เราไปไหนกันต่อดีคะ”

“บริษัทไหรีย…ไปรับไม่ถึงกลับจากที่ทำงานกันดีกว่า” ถัง หนิงดวงตาเป็นประกายวิบวับ ไหนๆ เธอก็ทำงานเสร็จแล้ว สิ่ง เดียวที่เธออยากทำตอนนี้คือ เป็นภรรยา

หลงเจียยิ้มบางๆ ความสัมพันธ์ของถังหนึ่งกับนายใหญ่ พัฒนาขึ้นทุกวันและเธออดมีความสุขแทนถังหนึ่งไม่ได้

เวลาห้าโมงเย็น คนในเมืองปักกิ่งยังคงตั้งหน้าตั้งตา ทำงานกันอยู่ ถังหนึ่งมาถึงร้านกาแฟตรงข้ามกับไห่รุ่ยเอ็นเตอร์ เทนเมนต์ เธอนั่งลงและส่งข้อความหาไม่ถึง (พอเลิกงานแล้ว มาที่โรงแรมฝั่งตรงข้ามตึกนะคะ ฉันอยากทานอาหารเย็นกับ ท่านประธานโม่]

โม่ถึงเพิ่งเสร็จจากการประชุมอันยาวนาน ครั้นเห็น ข้อความของถังหนึ่ง เขาก็ตอบกลับทันที (คุณอยากมาอยู่เป็นเพื่อนผมที่ออฟฟิศไหมล่ะ

ถ้าฉันไป ทุกคนจะเห็นนะคะ ฉันไม่ไปน่าจะดีกว่า จริงๆ แล้วถึงหนิงอยากไปมาก เธออยากเห็นกับตาตัวเองว่าออฟฟิศ ของพี่ใหญ่แห่งวงการบันเทิงจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน

มาตรงที่จอดรถชั้นใต้ดิน ผมจะให้เซ่อพาคุณขึ้นมาผ่าน ทางเข้าลับ หากไม่รุ่ยไม่มีการเตรียมการสำหรับเรื่องลับสุด ยอด พวกเขาจะเป็นที่รู้จักในฐานะเจ้าอาณาจักรวงการบันเทิง ได้อย่างไร

(ถ้างั้นก็รอฉันแป๊บหนึ่งนะคะ] เมื่อพิมพ์เสร็จ ถึงหนึ่งก็ สวมเสื้อคลุมก่อนจะตรงไปที่ลานจอดรถใต้ดินพร้อมหลงเจีย เธอกำลังคอยพวกเขาอยู่ เขานำนางเธอไปยังทางเข้าลับและ ตรงขึ้นไปยังชั้นสี่สิบสองหรือออฟฟิศของผู้บริหารนั่นเอง

“คุณผู้หญิงครับ ถ้าอยากมาที่นี่ก็แค่บอกท่านประธานแล้ว ผมจะลงมารับครับ ที่ไม่รุ่ย คุณไม่ต้องห่วงเรื่องความลับเลย ครับ” เออธิบาย “พนักงานบริษัททุกคนได้เซ็นรับข้อตกลง แล้วว่า หากมีเรื่องซุบซิบแพร่ไปในบริษัท พวกเขาจะต้องจ่าย เงินหนึ่งพันล้านหยวนข้อหาละเมิดสัญญา ดังนั้นถึงพวกเขาจะ เห็นอะไร คุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าพวกเขาจะเอาไปพูดต่อ ครับ…”

ตามที่คาดไว้ โม่ถึงมีวิธีเฉพาะตัวในการปกครอง อาณาจักรของเขาจริงๆ ด้วย…