ตอนที่ 310 ไม่มีใครรังแกถังหนิงได้
“ฉันสงสัยว่าทำไมคุณถึงไม่เคยสืบถึงประเด็นนี้” เย่ว์ซานซาน เอ่ยถาม “แน่นอนว่ามันไม่ได้มีค่าพอจะเอ่ยถึงเท่าไหร่ แต่ถ้าจะ ให้พูดถึงเรื่องที่ไม่รุ่ยรู้ความลับและข้อมูลเยอะมาก ก็น่า ประหลาดใจดี แต่ก็ดูสมเหตุสมผลอยู่นะ…”
“นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ไม่ถึงต่างจากคนอื่น คนที่ภักดีต่อเขา
น่ะจะไม่มานั่งสนใจหรอกว่าเขารู้เรื่องลับๆ ของตัวเองหรือ เปล่า อันที่จริง พวกเขาจะรู้สึกเหมือนได้รับการปกป้องด้วย
“คุณกลับตรงกันข้าม คุณรู้จักแต่การแบล็กเมลคนอื่น… นี่เป็นสิ่งที่ทำให้คุณสองคนต่างกัน” พูดจบเย่ว์ซานซานก็ลุกขึ้น ยืน ก่อนจากไป หญิงสาวก็ส่งจูบให้เจคิง “หวังว่าคุณจะทำ สำเร็จและหวังว่าคุณจะไม่ตายอย่างทุกข์ทรมานนะ!”
“ถึงยังไงบนโลกใบนี้ก็มีคนที่คิดว่าตัวเองทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ได้เหมือนๆ กับคนอีกคน ในตอนที่ได้รับอำนาจและสถานะ แต่ ความเป็นจริงจะพิสูจน์เองว่าคนคนนั้นน่ะควรเจียมกะลาหัวเอา ไว้ตั้งแต่แรก!”
เจคิงลูบริมฝีปากตนเองด้วยท่าที่เย็นชา เขามาไกลจนถึง จุดนี้แล้ว ทำไมเขายังจะต้องคิดถึงเรื่องพรรค์นั้นด้วยล่ะ
สิ่งที่เขารู้และแน่ใจก็คือผู้ชายทุกคนล้วนมีความ ทะเยอทะยาน ผู้ชายที่ไหนจะไม่ชอบอำนาจกัน
วันถัดมา ถังหนึ่งและไม่ถึงนอนหลับอยู่ข้างๆ กันไปทั้ง เช้า เดิมที่หญิงสาวต้องการให้โม่ถึงพักผ่อนสักสองสามวัน แต่ หลังจากได้เห็นใบหน้าอันตื่นเต้นของเขาเวลาที่เขาพูดถึงหนัง เรื่องโง่แล้ว เธอก็รู้สึกว่าไม่ควรไปห้ามเขาเอาไว้
ปัญหาเดียวที่ถังหนึ่งในตอนนี้ก็คือ ท่าที่พวกเขานอน เมื่อคืนนั้น ไม่ค่อยสบายสำหรับเธอเท่าไร ดังนั้นเมื่อตื่นขึ้นมา ใบหน้าเธอจึงเป็นรอยแดงเล็กน้อย
อวัยวะส่วนสำคัญของชายหนุ่มยังคงอยู่ในอวัยวะส่วน สำคัญของหญิงสาว เธอไม่คิดว่ามันจะรู้สึกสบายได้เลย ถัง หนิงจึงพยายามช่วยเขาเอามันออก
เมื่อถึงหนิงเอื้อมมือออกไป ไม่ถึงก็ตื่นขึ้นมาพอดี ทว่า เขาไม่ทำให้เธอรู้ตัวเพราะเขาไม่ต้องการให้ภรรยาสาวของเขา รู้สึกเคอะเขิน…
หลังจากถังหนึ่งทำภารกิจเสร็จก็ห่มผ้าให้เขา ในที่สุดไม่ ถึงก็เอี้ยวตัวไปกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและกดเธอไว้ใต้ร่างเขา “คุณหญิงโม่ครับ คุณช่างแสนดีจริงๆ
ถังหนิงรู้ว่าเขาจงใจแกล้งหยอกเธอ หญิงสาวจึงยกมือขึ้น มาปิดแก้มด้วยความเขินอาย “คุณควรจะหลับต่ออีกหน่อยนะคะ ยังเหลือเวลาอีกสักพักก่อนที่เราจะต้องไปสนามบิน” พูดจบ ถังหนึ่งก็ปลดตัวเองจากอ้อมกอดของโม่ถึงและไปซ่อนใน ห้องน้ำ
โม่ถึงลุกขึ้นนั่งพลางหัวร่อต่อกระซิก หากเขามีความสุข ได้เช่นนี้ทุกเช้า เขาก็ยอมแลกมันด้วยชีวิต
เวลาบ่ายโมง คู่รักต้องขึ้นเครื่องเพื่อบินกลับไปยังกรุง ปักกิ่ง ทว่าก่อนจะถึงเวลาขึ้นเครื่อง ถังหนึ่งได้รับสายที่คาดไม่ ถึงซึ่งเป็นผลให้ท่าทีของเธอเปลี่ยนไป
“นี่ถังเซวียนนะ กลับจีนแล้วมาเจอฉันหน่อย
ตระกูลถัง!
เมื่อได้ยินเสียงถังเซวียน ถังหนิงก็รู้สึกเหมือนกำลังคุยอยู่ กับใครบางคนที่มาจากชาติปางก่อน ใครจะไปคิดว่าเวลาเก้า ปีผ่านไปรวดเร็วแค่เพียงพริบตา
ในความเป็นจริงแล้ว ถังหนึ่งนั้นคุ้นชินกับการอยู่อย่าง ไม่มีครอบครัวไปแล้ว สำหรับเธอ การที่มีคนจากตระกูลถัง โทรมานั้นหมายถึงกำลังมีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้น
เมื่อสังเกตเห็นว่าถึงหนิงเงียบและไม่ตอบอะไรกลับมา ถัง เซวียนจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นกว่าเดิม “ไม่เต็มใจมางั้น เหรอ”
“ฉันไม่คิดว่าเรามีเรื่องจำเป็นที่จะต้องเจอกันค่ะ” ถึงหนึ่ง ตอบตรงๆ ในวัยเด็ก เธอมักจะรู้สึกเหมือนตัวเองได้ไปขโมยของบางอย่างมาจากคนอื่น แต่นั่นเป็นเพราะอายุเพียงสิบเจ็ด สิบแปดปี ยังความเป็นเด็กและใจร้อนอยู่ ทว่าตอนนี้หญิง สาวอายุเธออีกต่อไป นอกเหนือจากความเกลียดชังที่ต่อกันและ กัน เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเหล่าพี่น้องตระกูล
ฉันส่งคนรถไปรับเธอพรุ่งตอนแปดโมงเช้า
ถังเซวียนจะไม่แยแสกับสิ่งหนึ่งพูดเลย
ถังหนึ่งไม่อยากให้วุ่นวาย ท้ายขับรถเองค่ะ
แล้วแต่เธอ
เมื่อถึงกดวางสาย ไม่ก็ยกแขนขึ้นโอบไหล่เธอ
เกิดอะไรเหรอครับ
“ถังเซวียนอยากน่ะถัง ถังหนึ่งอธิบาย ยังไง ฉันแค่อยากใช้ชีวิตร่วม กับอยากยุ่งกับครอบครัวถังต่อไปแล้วค่ะ
ไม่ถึงหน้าผากหญิงสาวพลางพูดด้วยน้ำ“ครับ”
“พรุ่งนี้พอฉันเจอเธอพักแล้ว ฉันจะรีบกลับบ้าน เลยค่ะ คิดเห็นอะไรหรือไม่
ตกลงครับ เอาคันที่ดีที่สุดของไป…
ถังหนึ่งเข้าใจเจตนาของไม่ถึง เขาไม่ต้องการให้เธอถูก ถังเวียนดูถูก ทว่าถังหนึ่งไม่รู้สึกว่าการทำเช่นนั้นมีประโยชน์ อะไร การแบ่งแยกชนชั้นของถังเซวียนได้ฝังรากลึกย้อนกลับ ไปตั้งแต่เรื่องแม่ของถังหนึ่งแล้ว
หลังจากขึ้นเครื่อง ถังหนึ่งก็หลับไปอย่างรวดเร็วเพราะ กิจกรรมอันหนักหน่วงเมื่อคืน ขณะเดียวกัน ไม่ถึงที่กำลังกอด เธออยู่ในอ้อมแขนก็คิดกับตัวเองว่า ไม่มีใครรังแกถังหนึ่งได้ ทั้งนั้น ไม่แม้แต่คนจากตระกูลถัง
เช้าวันถัดมา ถังหนึ่งมุ่งหน้าไปยังโรงรถของพวกเขาและ เหลือบไปเห็นรถรุ่นลิมิเต็ดคั่นหนึ่งจอดอยู่ที่หัวมุม ทว่าหญิง สาวส่ายหน้าก่อนจะตัดสินใจเลือกรถคันที่ดึงดูดความสนใจ น้อยที่สุดจากทั้งหมด นี่เป็นตัวเลือกที่สะดวกกว่า
เธอต้องไปพบถังเซวียนที่สมาคมไฮคลาสส่วนตัวแห่งหนึ่ง ในกรุงปักกิ่ง
เวลาเก้าโมงเช้า ถังหนึ่งเดินทางไปถึงสมาคมนั้นและนั่ง อยู่ภายในบูธที่จองไว้รอถังเซวียน
ดูเหมือนว่าแม้เวลาจะผ่านมานานหลายปี ถังเซวียนก็ยังมี นิสัยเดิมๆ เธอมีความสุขกับการที่ทำให้คนอื่นต้องรอเพื่อที่จะ เน้นให้เห็นว่าสถานะทางสังคมของเธอนั้นสูงส่งแค่ไหน
แต่ถังหนิงดูไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย เธอนั่งอ่านนิตยสารรอไปพลางๆ อย่างผ่อนคลาย
ที่น่าประหลาดใจก็คือ จากนิตยสารสามเล่มตรงหน้า เธอ ได้ปรากฏตัวอยู่บนปกถึงสองเล่ม
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ถังเซวียนโผล่ก็มา ในที่สุด เมื่อถึงหนึ่ง ต้องเผชิญหน้ากับถังเซวียนผู้ทะลงตัว ถังหนึ่งก็ดูประดุจดอก กุหลาบอันน่าทะนุถนอมทันที
ถังเวียนสวมเสื้อไหมพรมคอเต่าสีเลือดหมูคลุมทับด้วย โค้ตสีดำ ผมสีดำขลับของเธอม้วนเป็นลอน ปล่อยสยายยาว ไปจนถึงกลางหลัง ความงามของเธอแฝงร่องรอยแห่งความ ก้าวร้าวดุดันเอาไว้
เมื่อเห็นถึงหนิง หญิงสาวรีบหยิบสัญญาฉบับหนึ่งออกมา จากกระเป๋าถือฝังเพชรของเธอทันที “นี่คือ ใบรับรองการโอน หุ้นของบริษัทบันเทิงของฉัน ลองอ่านดูสิ ถ้าเธอพอใจละก็ เซ็น มันซะ”
ถังหนึ่งไม่ตอบอะไร มุมปากหญิงสาวยกขึ้นเล็กน้อยด้วย ความรู้สึกเย้ยหยัน
“เมื่อสักพักก่อนหน้านี้ ฉันกำลังดื่มชากับลูกค้าอยู่ที่ชั้น ล่าง เห็นรถที่เธอขับเข้ามาแล้ว ถึงตอนนี้เธอจะกำลังคบหา อยู่กับคนใหญ่คนโตในวงการบันเทิง แต่เธอก็ดูไม่ได้สำคัญ สำหรับเขาเท่าไรเลยนะ เธอไม่เห็นได้ครองฐานะหรือความ พิเศษอะไรสําหรับเขาเลย นี่ค่อนข้างเสียเปรียบไปหน่อย เซ็น สัญญานี่ซะ จะได้แน่ใจว่าในอนาคตเธอจะไม่หมดสิ้นทุกอย่าง
ถังหนึ่งมอง หยิบแก้วกาแฟตรงหน้าขึ้นมาจิบ “นี่คุณ โทรเรียกฉันมาที่นี่เพราะเรื่องนี้เหรอคะ”
“สองสามวันก่อน คุณปู่พูดชื่อเธอต่อหน้าฉัน
“คุณกลัวว่าฉันจะกลับไปที่บ้านถังเหรอ” ถังหนึ่งเข้าใจ เจตนาของถังเวียนในที่สุด น้ำเสียงของหญิงสาวเย็นชาขึ้นมา ทันที “ถ้าคุณไม่มายุ่งกับฉัน ฉันก็คงลืมการมีอยู่ของตระกูลถัง ไปแล้ว เอาเอเจนซี่ของคุณกลับไปเถอะ ถ้าไม่อยากให้ฉันกลับ ไป ฉันขอให้คุณทำตามเงื่อนไขเพียงข้อเดียวเท่านั้นซึ่งก็คือ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก
“ความตั้งใจจริงๆ ของฉันคือให้เธอออกจากวงการ บันเทิงต่างหาก ถังเซวียนพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชายิ่งกว่า “เธอมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่มีคนพูดถึงเธอ พวกเขา ก็จะคิดถึงพื้นฐานครอบครัวของเธอด้วย ถึงเราจะไม่อยาก ยอมรับความสัมพันธ์ของเธอกับพวกเรา แต่สื่อก็จะยังโยงเรา เข้าหากันอยู่ดี ฉันไม่อยากให้ชื่อของสมาชิกครอบครัวถังคน ไหนต้องไปปรากฏบนนิตยสารโสมมพวกนั้น
“การที่ชื่อของพวกเราไปปรากฏอยู่ข้างๆ ชื่อของพวกคน ต่ำๆ มันทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ