ตอนที่ 272 ถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะ ต้องการไหม

ณ ออฟฟิศบรรณาธิการหลิน สตูดิโอหวาทรง

โทรศัพท์จากชาร์ลีนที่ส่งไปปลดล็อกนั้น ในที่สุด บรรณาธิการหลินก็ได้กลับคืนมาในตอนเย็น

รูปภาพส่วนมากเป็นการแข่งขันระหว่างถึงหนึ่งกับเงินมั่น นีในงานดินเนอร์เลี้ยงฉลอง

บรรณาธิการหลินมองรูปภาพเหล่านั้น ก็สังเกตเห็นข้อ เปรียบเทียบระหว่างถึงหนึ่งกับเงินมั่นนี้ ภายในใจเขาเอน เอียงไปอยู่ฝ่ายถังหนึ่งมากกว่า เพราะไม่ว่าอย่างไรนางแบบที่ สวมได้ทุกชุดนั้นก็หาได้ยากจริงๆ

แต่เขาก็ยังไม่ชอบที่ถังหนึ่งเล่นสนุกกับผู้ชายไปทั่วใน ขณะที่แสร้งทำตัวใสซื่อ….

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ บรรณาธิการหลินก็เลื่อนดูรูปภาพต่อ และเขาก็ต้องประหลาดใจปนยินดี เมื่อเบ้งเอิญเจอรูปภาพที่ ค่อนข้างใกล้ชิดกันของถังหนังกับโม่ถึง โดยเฉพาะรูปที่ถัง หนิงตัวติดกับโม่ถึงตอนเธอเมา และรูปที่ไม่ถึงให้ถึงหนึ่งหลัง

ในงานเลี้ยง

“มารยาสาไถยซะจริง บรรณาธิการหลินยิ้มเยาะ
วันนี้เป็นวันที่ข่าวเรื่องโม่ถึงเป็นเกย์แพร่กระจายไปอย่าง รวดเร็ว หากรูปภาพพวกนี้ถูกปล่อยวันนี้ ข่าวลือก็จะไม่มีน้ำ หนักอีกต่อไป เพราะในรูปถ่ายพวกเขาดูเหมือนว่าจะแนบชิด สนิทเนื้อกันมาก หากมีคนบอกว่าพวกเขาไม่ใช่คู่รักก็คงไม่มี ใครเชื่อ ฉะนั้นตอนนี้เขาจะยังไม่เปิดเผย

จนแล้วจนรอดเขาก็พบหลักฐานบางอย่างจนได้

ถังหนึ่ง วันที่เธอจะถูกทำลายอยู่อีกไม่นานเกินรอแล้ว

เวลาหนึ่งทุ่มตรง ณ โรงแรมไขสา

ฮั่วจิงจิงมานัดบอดตามที่ตกลงกันไว้ หญิงสาวตั้งใจจะ ลบล้างอดีต จึงมาปรากฏตัวที่โรงแรมด้วยการแต่งกายอย่างดี รูปลักษณ์ของเธอเฉิดฉายเทียบเท่ากับการปรากฏตัวที่งาน ประกาศรางวัล

หลังจากมาถึงที่บูธวีไอพี ฮั่วจิงจิงก็พบว่าอีกฝ่ายมาถึง แล้ว ยั่วจึงจึงมองนาฬิกาที่ข้อมือ ชายชาวฝรั่งเศสคนนี้ค่อน ข้างตรงเวลาเลยทีเดียว

หลายปีที่อยู่ในวงการ ทำให้เธอเชี่ยวชาญหลายภาษา ดังนั้นการสื่อสารระหว่างทั้งสองคนจึงไม่ใช่ปัญหา เมื่อเห็นว่า ชายคนนี้เป็นสุภาพบุรุษมาก ชั่วจึงจึงไม่อาจปล่อยให้เขาเสีย เวลาเมื่อรู้เรื่องภายหลัง เธอจึงอธิบายภูมิหลังและอดีตของเธอ

ให้เขาฟังอย่างตรงไปตรงมา
ชายคนนั้นตั้งใจฟัง บางครั้งเขาก็จะตอบสนองด้วยการ อ้าปากค้าง แต่เขาไม่ดูถูกเธอเลย ฮั่วจิงจิงจึงรู้สึกโล่งใจได้ใน ที่สุด

ชายชาวฝรั่งเศสคนนี้ชื่อบราตต์ เป็นประธานบริษัทเครื่อง เพชรแห่งหนึ่งประจำภูมิภาคเอเชีย เขาทั้งสุภาพและประสบ ความสําเร็จ แต่ยังไม่ได้แต่งงาน

ฮั่วจิงจิงรู้สึกประทับใจกับการแสดงออกของเขา และยัง พอใจรูปลักษณ์ของเขาอีกด้วย

ทั้งสองคนคุยกันอยู่ที่โรงแรมต่ออีกสามสี่ชั่วโมง ก่อนบ ราตต์จะพาฮั่วจิงจิงไปส่งบ้านอย่างสุภาพบุรุษ

ฮั่วจิงจิงรู้สึกว่าทั้งเขาอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เธอรีบ โทรศัพท์หาถึงหนึ่งเพื่อรายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นในการเดตให้ ฟังทันที

“เขาไม่สนใจอดีตของฉันเลย และเราก็ไม่มีปัญหาเรื่อง การสื่อสารด้วย ฉันรู้สึกว่าเขาอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ฉันมีความ สุขมากจริงๆ

“แค่สบายใจอย่างเดียวเหรอ” ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทั้ง หนึ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับปฏิกิริยาของฮั่วจิงจิง

ความสบายใจ…

คนสองคนไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้ด้วยเพียงความ สบายใจ เพราะความรักนั้นสร้างขึ้นมาจากฐานการเคารพรักซึ่งกันและกันทั้งสองฝ่าย จะเป็นไปได้ไหมว่าฮั่วจึงจึงไม่เคยเจอ ผู้ชายดีๆ แบบนี้เลย เลยคิดว่าตัวเองด้อยค่า หรือให้พูดอีก อย่างก็คือ เธอคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงสกปรก อย่างนี้ใช่ไหม เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับคนของตัวเอง ก็เลยตัดสินใจจะ แต่งงานกับชาวต่างชาติและย้ายถิ่นฐานอย่างนั้นหรือ

“เดี๋ยวเราก็จะรู้จักกันมากขึ้นเอง” ฮั่วจิงจิงตอบอย่างร่าเริง “ฉันมีความรู้สึกว่าบราตต์จะปั่นผู้ชายที่น่าทึ่งทีเดียวล่ะ แล้วฟังอ ไม่น่าทึ่งหรือไง ถังหนึ่งคิด

“ยังไงก็ตาม ฉันตัดสินใจแล้วว่าถ้าเราเข้ากันได้ดีพอ ฉัน จะแต่งงานกลางปีหน้า จากนั้นก็ค่อยมีลูกตอนปลายปี ฮั่วจิงจิ งวางแผนอนาคตของเธอไว้เรียบร้อยแล้ว นี่เธอไม่เก็บฟังอไว้ พิจารณาเลยจริงๆ เหรอ

“งั้นก็ดี ลองดูก็ได้ แต่ถ้ามีอะไรไม่เข้าท่า รีบออกมาให้ เร็วเท่าที่สุดเลยนะ”

“โอเค ว่าแต่เรื่องเฉวียนเขียนอะไรกัน เขาตั้งใจทำให้ ประธานไม่เสียชื่อเสียงเหรอ”

“เธอคิดว่าประธานโม่จะนั่งอยู่เฉยๆ ปล่อยให้เขาสาด โคลนใส่หรือไงล่ะ” ถังหนึ่งตอบอย่างไม่ใส่ใจ มีเพียงแค่ต่อ หน้าฮั่วจิงจิงเท่านั้นที่เธอจะทำตัวสบายๆ ได้ “อย่ากังวลเรื่อง ของเราเลย กังวลแค่ตัวเธอเองเถอะ อย่าทำผิดซ้ำซากอีกล่ะ

ฮั่วจิงจึงพยักหน้าอย่างจริงจัง แต่หลังจากที่วางสาย เธอก็ฟังกำแพงและค่อยๆ ทรุดร่างกายลง

เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงยังรู้สึกเหงาอยู่

และเพื่อต้อนรับการเกิดใหม่ของเธอ ฮั่วจึงจึงจึงรีบบอก ลับไปทำงาน ดังนั้นในวันถัดมา เธอจึงกลับมาที่บริษัทพร้อม กับผู้จัดการ และพบกับฟังอวีที่รวบรวมงานของเธอที่หยุดพัก ไว้

ในเวลานี้บราตต์โทรศัพท์มาหาเธอ จะชวนให้ไปทานมื้อ กลางวันด้วยกัน ฮั่วจึงจึงรู้สึกว่าเวลาเหมาะสม ก็เลยบอกให้ เขารอที่ลานจอดรถ

เมื่อเผชิญหน้ากับฟังอ ฮั่วจึงจึงทำตัวเหมือนปกติ ซึ่งมี เพียงแค่เรื่องธุรกิจระหว่างพวกเขา ดังนั้นทั้งสองคนจึงตกลง กันได้อย่างรวดเร็ว หลังจากเสร็จสิ้นแล้ว ฟังอวก็ลุกขึ้นจาก เก้าอี้ เตรียมพร้อมจะออกไป “คุณกำลังจะไปไหนล่ะ ให้ผมไป ส่งแล้วกัน”

“ไม่เป็นไรค่ะ มีคนกำลังมารับฉัน” ฮั่วจิงจิงตอบอย่าง

สุภาพ

ทั้งสองคนมุ่งหน้าไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินด้วยกัน และ ออกไปชั้นเดียวกัน เมื่อฟังอวี้เดินไปเปิดประตูรถ ก็เห็นว่าชั่วจึง จิงขึ้นรถชายฝรั่งไป

ฟังอนิ่งไปก่อนตระหนักได้ว่าชายคนนั้นเป็นใคร

“บราตต์?”
ฟังอวี้โดยไม่ต้องคิดอะไรอีก รีบเดินไปที่รถคันนั้นแล้วดึง

ฮั่วจิงจิงออกมา

“ฟัง” นายจะทำอะไรน่ะ

ฟังอลากเธอไปที่รถเขา และบังคับให้เธอขึ้นไป เขาไม่ สนใจเสียงตะโกนของบราตต์ขณะจากไปพร้อมกับชั่วจิงจิง

“ไหนอธิบายมา” ฮั่วจิงจิงหันร่างของเธอเล็กน้อย ก่อน พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ฟังอมีสีหน้าน่ากลัว หลังจากขับรถมาจุดที่เงียบสงบแล้ว เขาก็ครองอารมณ์ให้เย็นลง ก่อนพูดขึ้นในที่สุด “คุณรู้จักบรา ตได้ยังไง”

ฮั่วจิงจิงเองก็รู้สึกประหลาดใจที่ฟังอรู้จักบราตต์ ความ อยากรู้ของเธอแทนที่ความโกรธอย่างฉับพลันขณะตอบ “เพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันแนะนำให้รู้จัก…

“คุณมีสมองไหมเนี่ย เพื่อนคุณจงใจหลอกคุณแล้วล่ะ ชั่ว จิงจิงคุณก็ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ทำตัวให้ฉลาดกว่านี้หน่อยได้ไหม คุณรู้ไหมว่าบราตต์มีชื่อเสียงในแวดวงเกย์มากแค่ไหน” ฟังอ ถามด้วยความผิดหวัง ฮั่วจิงจิงพูดอะไรไม่ออก

“เมื่อไรคุณจะเริ่มฉลาดเรื่องผู้ชายสักที”

“อย่างน้อยฉันก็ไม่เหมือนคุณ ฉันไม่ได้ไปช่วยคนโน้นที ไปสนับสนุนคนนี้ที่เหมือนคุณ” ฮั่วจิงจิงโกรธมากจนระเบิด ความคิดที่อยู่ลึกที่สุดออกมา
ฟังอนิ่งไป…

ฮั่วจิงจิงตระหนักได้ว่าเธอเพิ่งพูดอะไรที่ไม่ควรออกไป รีบ ปิดปากทันที และมองออกไปนอกหน้าต่าง สุดท้ายแล้วฟังอวี้ก็เป็นคนยอมแพ้ก่อน และสตาร์ตรถอีก

ครั้ง “ผมพาไปส่งบ้านแล้วกัน”

“ฉันก็แค่อยากเจอใครสักคนที่ไม่ดูถูกฉัน…” ดวงตาฮั่วจึง จึงเริ่มแดงเรื่อ “ฉันเป็นซูเปอร์โมเดลระดับนานาชาติแล้วยังไง ในสายตาของคนอื่น ฉันก็แค่ผู้หญิงสกปรกเท่านั้นแหละ

“ร่างกายคนเราไม่ได้สำคัญอย่างที่คุณคิดหรอกนะ แค่ เพราะคุณคิดว่าตัวเองเป็นแบบไหน ไม่ได้หมายความว่าคนอื่น จะคิดแบบนั้น”

“งั้นถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะต้องการร่างกายนี้ไหม” ฮั่วจิงจิง หันมาถามอย่างกระตุ้นความรู้สึก พูดจบ เธอก็รู้สึกว่าตนเอง วู่วามเกินไป

บางครั้งเมื่อต้องเผชิญกับความรัก เธอจะสูญเสีย สัมปชัญญะนึกคิดไปทั้งหมด ไม่ว่าเธอจะได้รับบทเรียนมาก ครั้ง ก็ไม่เคยเรียนรู้จากความผิดพลาดเลย