ตอนที่ 266 ท่านประธาน ไม่กำลังจะ ร้องเพลงเหรอ

ใต้แสงไฟเจิดจ้า ถังหนึ่งหันหน้าไปมองโม่ถึง ผู้ชายของเธอ หรือราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งวงการบันเทิงคนนี้ที่กำลังพินิจพิเคราะห์ เธอด้วยสายตาแห่งความชื่นชม

ถังหนึ่งมองหน้าเขาด้วยความฉงน ในตอนที่เธอกำลังจะ อ้าปากถามนั้นเอง ไม่ถึงก็พูดขึ้นมาก่อนว่า “ผมมีข่าวดีเรื่อง คุณมาบอก…”

“ซื้อ” ถึงหนึ่งมองเขาด้วยความสงสัยพลางกัดริมฝีปากล่าง

“ดีไซเนอร์ระดับโลกที่ชื่อ โกลดแอน ส่งคำเชิญมาที่ไม่ย พวกเขาอยากให้คุณไปร่วมงานเปิดตัวสินค้าใหม่ของพวกเขา ไม่ถึงอธิบาย “คุณควรจะรู้ไว้ว่ามีไม่กี่คนที่มีความสามารถใน การดึงดูดความสนใจจากดีไซเนอร์ระดับโลกได้ ในเอเชีย ตอนนี้คุณคือหนึ่งในคนเหล่านั้น…

โกลดแอน…

ถังหนิงตกใจมาก “เป็นไปได้ยังไงกันคะ

“ก่อนหน้านี้ผมส่งข้อมูลของคุณไปที่อเมริกาเพื่อเข้าชิง รางวัลขางามที่สุดในโลก และโกลดแอนก็หลงใหลในตัวคุณ ไม่ถึงคว้าแชมเปญสองแก้วจากบริกรที่เดินผ่านมาแล้ว ยื่นให้ถึงหญิงหนึ่งแก้ว “น่าเสียดายนะครับที่เราเพิ่งพลาด อีเวนต์ของวิกตอเรีย ซีเคร็ตไป

“ปีหน้ายังมีค่ะ…” ถังหนังปลอบ “ไม่ว่าจะมีอะไร เปลี่ยนแปลงอีกในอนาคต ใครบอกกันล่ะว่าฉันจะไม่ได้ไป ปรากฏตัวบนรันเวย์ของวิกตอเรียส์ซีเคร็ต

ไม่ถึงเอื้อมมือออกมาลูบผมถังหนิงพลางพูดด้วยน้ำเสียง อ่อนโยน “คุณใช้เวลาแค่สี่เดือนก็ประสบความสำเร็จถึงจุดนี้ แล้ว แค่นี้คุณก็น่าอัศจรรย์มากแล้วครับ

“เราจะไปอีเวนต์นี้เมื่อไหร่คะ

“วันที่สิบแปด ผมจะไปกับคุณด้วย ผมจะไปช่วยคุณต่อสู้ กับโลก”

ขอบตาถังหนึ่งพลันแดงขึ้นมา เธอถือแก้มแชมเปญอยู่ ด้วยมือข้างหนึ่งและกุมมือไม่ถึงด้วยมืออีกข้าง ในตอนที่ไม่มี ใครสังเกตนั้น เธอแอบประสานมือกับเขา

“นี่คุณรุ่นน้อง เพลงที่คุณร้องกับฮั่วจิงจิงที่งานรับรางวัล น่ะเพราะมากเลยนะ ร้องอีกรอบได้ไหม” คนในงานตื่นเต้นกัน ใหญ่ รบเร้าให้ถังหนึ่งร้องเพลง

ทว่า….เธอไม่ใช่นักร้อง… อีกอย่างที่นี่ก็มีนักร้องดังๆ มากมายอยู่ด้วย ถังหนึ่งไม่อยากทำให้ตัวเองต้องอับอาย

“ฉันร้องเอาสนุกเท่านั้นค่ะ” ถังหนิงตอบ
“ไม่เป็นไรหรอก เฟิงเกอก็ไม่ใช่นักแสดงเหมือนกัน เขา แค่ไปเป็นแขกรับเชิญตามรายการบ่อยๆ นะ ฮ่าฮ่า!

“ถูกต้องแล้วล่ะคุณรุ่นน้อง เร็วเข้า ร้องเลย

ถังหนึ่งมองไม่ถึงอย่างหมดหนทางพลางทําท่าทางร้องขอ ความช่วยเหลือ ทว่าไม่ถึงโยนมือเธอไปข้างหน้าและพูดว่า “ไปสิครับ

ถังหนิงเงยหน้าขึ้น สอดส่ายมองไปรอบๆ ทันใดนั้นความ คิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในใจ เธอจับมือไม่ถึงอีกครั้งและลากเขาขึ้น ไปยังเวที

“โห…ท่านประธาน ไม่กำลังจะร้องเพลงเหรอ”

“ฉันสงสัยจังว่าเสียงท่านประธานจะเป็นยังไงเวลาร้อง

“เขาจะไม่ร้องเพี้ยนใช่ไหม”

“คนที่มีความสามารถขนาดท่านประธานน่ะจะร้องเพลง เพี้ยนได้ยังไง นายจะเชื่อไหมล่ะถ้าฉันบอกว่าท่านประธานตีบท แตกกว่านักแสดงดังๆ หลายๆ คนเสียอีก ถ้าเขาเลือกจะทำซะ อย่าง

โม่ถึงถูกถังหนิงลากขึ้นไปบนเวทีขณะที่ฝูงชนพากันไปล้อ มรอบๆ อย่างรวดเร็ว

ถังหนึ่งหยิบไมโครโฟนของตัวเอง และส่งอีกตัวให้ไม่ถึง พลางมองเขาด้วยสายตาจริงจังราวกับหยั่งเชิงว่าเขาจะเต็มใจร้องเพลงกับเธอหรือไม่ “ถ้าคุณไม่อยาก ก็ไม่เป็นไรค่ะ…ก็แค่ หลังจากแต่งงานกับคุณมาตั้งนาน ถ้าไม่นับที่ฉันเข้าใจนิสัย คุณแล้ว ฉันก็ไม่รู้เลยว่าคุณมีงานอดิเรกไหม ทำอะไรได้อีก บ้าง…

ไม่ถึงเลิกคิ้ว “สิ่งที่ผมทำได้หรือไม่ได้ ก็มีข้อมูลอยู่ มากมายไม่ใช่เหรอ

“คุณก็รู้ดีเหมือนกับฉันนั่นแหละว่าข้อมูลในอินเทอร์เน็ต เชื่อถือได้แค่ไหน”

“คุณอยากจะร้องเพลงกับผมจริงๆ เหรอ

ถังหนึ่งพยักหน้าเพื่อทำให้เขาพอใจ

ไม่ถึงไม่พูดอะไรต่อ เขาเพียงหยิบไมโครโฟนมาจากมือ ถังหนึ่งแล้ววางไว้บนขาไมค์ข้างๆ จากนั้นชายหนุ่มก็มองไปที่ นักไวโอลินคนหนึ่ง “ส่งไวโอลินนั้นมาหน่อย

ชายคนนั้นรีบยื่นไวโอลินของเขาให้โม่ถึงทันที ไม่ถึงถือ

ไวโอลินในมือพลางมองหน้าถังหนึ่ง “มีคนอยู่เยอะเกินไป ผม ไม่อยากร้องเพลง แต่…ผมเล่นดนตรีให้คุณได้ครับ

“คุณร้องเพลงไม่ได้เหรอคะ”

“ผมไม่ชอบร้องเพลงต่อหน้าคน กลับบ้านแล้ว…ผมจะร้อง ให้ฟังเท่าที่คุณต้องการเลยครับ ไม่ถึงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะ เตือนให้ถึงหนึ่งสนใจสถานการณ์ตรงหน้าก่อน “มาเริ่มกันดี กว่า”
ไวโอลินเป็นหนึ่งในทักษะอีกหลายอย่างของโม่ถึง ดังนั้น แขกในงานจึงไม่ประหลาดใจเท่าไรนัก แม้กระนั้นก็ไม่มีใคร เคยได้ยินเขาเล่นไวโอลินมาก่อนเช่นกัน

ส่วนทักษะอื่นๆ ของโม่ถึงนั้น ไม่มีใครทราบได้อย่าง

ทุกคนพิศดูโม่ถึงวางไวโอลินบนไหล่ของเขา ครูต่อมา

ท่อนอินโทรของเพลง “หลงทาง ก็ก้องกังวานอยู่ในโสต

ประสาทของทุกคน ถังหนึ่งยกไมค์ขึ้นจ่อปากและเริ่มร้องเพลง

แม้การร้องเพลงของเธอจะไม่ได้เข้าขั้นมืออาชีพ แต่อย่างน้อย

เธอก็จำโน้ตกับเนื้อเพลงได้ เสียงของหญิงสาวนั้นยังแสน

เสนาะหูอีกด้วย…

ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาก็ทำการแสดงมาถึงท่อนอิน เตอร์ลูด เสียงอันไพเราะของไวโอลินผสมผสานเคล้าเพลง จน แม้แต่นักร้องในงานยังต้องประหลาดใจ

ส่วนที่โม่ถึงเล่นนั้นเป็นส่วนที่น่าหลงใหลมากที่สุดใน

เพลง

ถังหนิงเองก็รู้สึกงงงวยเช่นกัน เธอคุ้นเคยกับโม่ถึงในชุด สูทผู้ปกครองโลกแห่งธุรกิจ ดังนั้นการได้เห็นด้านนี้ของเขาจึง ไม่ได้มีบ่อยครั้งนัก

โม่ถึงเล่นไวโอลิน…

ถังหนึ่งยังคงตกอยู่ในห้วงนึกจนลืมไปเลยว่าเพลงเพิ่งเล่นไปได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น ไม่ถึงมองหญิงสาวเป็นการเตือน อย่างรวดเร็ว ทว่าถังหนึ่งได้วางไมค์ของตัวเองลงเสียแล้ว เธอ เพียงแค่อยากฟังไม่ถึงเล่นส่วนที่เหลือของเพลงนี้

ไม่ถึงจ้องลึกเข้าไปในดวงตาเธอ และตัดสินใจสนอง

ความต้องการของหญิงสาว โดยเล่นเพลงส่วนที่เหลือต่อไป หลังจากเล่นจบแล้วชายหนุ่มก็ส่งไวโอลินคืนให้แก่นักไวโอลิน

ทุกคนพึงพอใจเป็นอย่างมาก จากทุกงานดินเนอร์เลี้ยง ฉลองที่ไม่รุ่ยเคยจัดมา นี่เป็นครั้งแรกที่ไม่ถึงปล่อยวาง โดยสิ้น เชิง เขาไม่เพียงแต่หัวเราะและพูดคุยกับทุกคน แต่ยังขึ้นไป แสดงบนเวทีอีกด้วย

แต่ว่าไม่ถึงนิสัยดีขนาดนั้นเลยหรือ ชายหนุ่มทำทั้งหมด นั้นก็เพราะเขาอยากให้ถังหนึ่งได้รับการดูแล และอยากให้เธอ มีเพื่อนเพิ่มขึ้น เขาอยากให้เธอเป็นทุกข์น้อยลง

เพียงพริบตาเดียว ดินเนอร์เลี้ยงฉลองก็ใกล้จะจบลง โม่ งอยากกลับพร้อมถังหนึ่ง แต่เพราะหญิงสาวสวมรองเท้าส้นสูง มาเป็นเวลานานเกินไป ขาของเธอก็เริ่มแสดงอาการล้า

ไม่ถึงหันมามองอย่างรวดเร็วและคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ ขณะที่กำลังจะออกจากงาน “ขึ้นมาสิ เดี๋ยวผมจะแบกคุณเอง

“ข้างนอกคนเยอะนะคะ!” ถังหนึ่งรีบเตือนให้เขาลุกขึ้น

“คุณจะขึ้นมาดีๆ หรือให้ผมบังคับคุณ

ถังหนึ่งไม่อยากถกเถียงเรื่องนี้ต่อหน้าคนอื่นๆ จึงจำยอมปีนขึ้นไปบนหลังไม่ถึง “ตอนนี้คนในเอเจนซี่รู้กันหมดแล้วนะ คะ!”

“คนนอกเอเจนซี่ไม่รู้” โม่ถึงตอบ “ตราบใดที่ผมไม่ อนุญาตให้พวกเขาแพร่ข่าวลือ ก็จะไม่มีใครกล้าพูดถึงเรื่องนี้ สาธารณะจะรู้เรื่องก็ต่อเมื่อผมบอกให้เผยแพร่ข่าวเท่านั้น อย่างเช่น…

อย่างเช่น รูปเปรียบเทียบเงินมั่นกับถังหนึ่ง…

ณ ตอนนั้น ถึงหนึ่งยังคงไม่รู้เรื่องรูปดังกล่าว และไม่ว่า เธอจะรู้เรื่องนั้นหรือไม่ ทันทีที่เงินมั่นนี้กลับถึงอะพาร์ตเมนต์ เธอก็ถูกซ้อมอาการสาหัส

โม่ถึงได้พูดเอาไว้แล้วว่าเขาจะตาต่อตาฟันต่อฟันกับ

เธอ…

…และการเตรียมการของฟังอวี้ก็เป็นไปตามกำหนด แม้ ว่าเงินมั่นที่จะเจ็บถึงขั้นต้องไปโรงพยาบาล เธอก็จะไม่มีทางรู้

ได้เลยว่าใครทําร้ายเธอ

ชาร์ลีนไม่ได้พยายามหลีกเลี่ยงการโดนทำร้าย คนอย่าง เธอจะต้องโดนเช่นนี้ไม่ช้าก็เร็วอยู่แล้ว แต่กระนั้น หญิงสาวก็รู้ ดีว่านี่คือฝีมือของไม่รุ่ยและเธอจะไม่ยอมทนนิ่งดูดาย ชาร์ลีน ตั้งใจจะนำความลับของไร่รุ่ยไปบอกซิงหวงเพื่อที่เธอจะได้อยู่ อย่างมีความสุขตลอดกาลกับแฟนหนุ่มของเธอ