ตอนที่ 228 แค่เพราะเป็นประธาน บริษัท หมายความว่าคุณแหกกฎได้เห รอคะ

ถังหนึ่งคิดว่าฮั่วจิงจิงคงไม่รับโทรศัพท์ แต่อีกฝ่ายกลับรับสาย อย่างคาดไม่ถึง….

“ฉันถึงหนิงนะ” ด้วยกลัวว่าวจึงจึงจะวางสาย ถังหนึ่งจึง รีบเผยตัวตนทันที

“ฉันรู้” เสียงชั่วจิงจิงแหบแห้งเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเธอ ร้องไห้ติดต่อกันเป็นเวลานาน ทว่าน้ำเสียงของเธอแฝงแวว ความดื้อรั้นอยู่ด้วย ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้สิ้นหวังซะทีเดียว

“เรื่องข่าวฉาวนะ…

“ทุกอย่างที่พวกเขาพูดในข่าวเป็นความจริง” ดูเหมือนว่า ในที่สุดฮั่วจิงจิงก็เจอใครสักคนให้คุยด้วย เธอจึงสานต่อ ประโยคของถังหนึ่ง “ซูเปอร์โมเดลระดับนานาชาติน่าอับอาย ยหน้า ชั่วจิงจิงอยู่กินกับนักพนันที่บ้าน ยิ่งกว่านั้นเธอแท้ง ลูกมาแล้วสามครั้ง แถมยังถูกทุบตีเป็นประจำ

“เขากับฉันเจอกันตอนเราอายุสิบเจ็ดปี แล้วก็เริ่มคบกัน ตอนอายุสิบแปด ช่วงเวลานั้นฉันไม่เคยฝันถึงการเป็นซูเปอร์ โมเดลเลย แต่ฉันเองก็ร่ำรวยอะไรนัก ตอนที่พ่อแม่ฉันจำเป็นต้องใช้เงิน เขาก็เลยแนะนำให้ฉันไปเป็นนางแบบ เขายังช่วย ฉันหางานอย่างสุดความสามารถอีกด้วย”

“พวกเรามีความสุขกันมากในช่วงสองสามปีแรก ถัง หนึ่ง…เรามีความสุขมากกว่าเธอกับโม่ถึงซะอีก แต่เพราะสิ่งล่อ ตาล่อใจในวงการนี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ จนแล้วจนรอดเขาก็อดรน ทนไม่ไหว ไปนอนกับนางแบบคนอื่น

“แต่ฉันมันโง่เองที่ปล่อยเขาไปไม่ได้ ที่แย่กว่านั้น หลัง จากเมียน้อยเขาตายไป เขาถึงขนาดหาว่าฉันเป็นคนอยู่เบื้อง หลัง ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาอีกเลย…

“ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามันผ่านมากี่ปีแล้ว…..

“ฉันรักษาสัญญาที่เคยให้ไว้กับเขา ยังทิ้งค่าแรงครึ่งหนึ่ง ของฉันไว้ที่บ้าน แต่ฉันรู้ดีว่าเขาเอาไปเล่นการพนัน ไปกิน เหล้าเป็นประจำ เมามาเมื่อไรเขาก็จะทุบตีฉัน….

“มีหลายครั้งเหลือเกินที่ฉันคิดจะจบชีวิตตัวเอง ฉันคิดว่า อะไรๆ มันคงดีขึ้น คิดว่าทุกอย่างจะจบลง จนกระทั่งฉันได้มา เจอกับผู้จัดการคนปัจจุบัน เขาดึงศักยภาพของฉันออกมา ทำให้ไหร่ยก็ยอมรับฉัน และฝึกฝนฉัน…..

“ฉันยังเคยคิดเลยว่า สำหรับชีวิตที่เหลืออยู่ ฉันจะเต็มใจ ขยันทำงานเพื่อประธานโม่ แต่ไม่คิดว่าวันหนึ่งทุกอย่างจะถูก เปิดเผย เก็บความลับไว้นานๆ มันทำได้ยากจริงๆ

ถังหนิงรับฟังขณะที่ฮั่วจิงจิงเล่าประสบการณ์ของเธอ เธอจินตนาการได้ว่า ผู้หญิงที่มีสถานะอย่างเธอยอมทนอยู่กับ ผู้ชายอย่างนั้นต่อไป ความรักที่เธอมีต่อเขาจะลึกซึ้งมากขนาด ไหนกัน

“เธอทําดีที่สุดแล้ว”

“เขาเป็นคนปล่อย เพราะว่าฉันไม่ยอมให้เงินเขา ฉันไม่ อยากเชื่อเลยว่าเขาจะขายข้อมูลให้ชิงหวง….

คนสารเลว! ถึงหญิงสบถอยู่ในใจ

หมอนี่ก็พอๆ กับหันอผ่าน

“ตอนนี้ฉันได้ระบายทุกอย่างออกไปแล้ว รู้สึกดีขึ้นเยอะ

เลย”

ถังหนึ่งไม่เข้าใจว่าทำไมฮั่วจิงจิงถึงเชื่อใจเธอมากขนาดนี้ บางทีอาจเป็นเพราะพวกเธอผ่านความยากลำบากมามากจน รู้สึกว่าสามารถเข้าอกเข้าใจกันได้

“ฉันจะประกาศอย่างเป็นทางการว่าจะออกจากไหนุ่ย ฉัน ไม่อยากให้เพื่อนกับครอบครัวของฉันต้องเข้ามาพัวพัน โดย เฉพาะเธอ ฉันรู้ว่าไม่ง่ายที่เธอจะขึ้นมาอยู่จุดนี้ได้ แต่ตอนนี้ฉัน มีข่าวมากเกินไป…ฉัน….

“จิงจิง ไม่รุ่ยคือบ้านเธอนะ จะทิ้งบ้านตัวเองได้ยังไง ถัง หนิงพยายามหยุดยั้งฮั่วจิงจิง “ฉันเชื่อว่าเธอเจนโลกมาพอแล้ว จนบางทีเธออาจรู้สึกเบื่อ แต่ฟังฉันนะ ถ้าฉันเจอโม่ถึงได้ เธอ เองก็จะพบใครสักคนที่จริงใจกับเธอได้เหมือนกัน
“อดทนไว้นะ…”

“อดทนอีกสักนิดเถอะ”

ชั่วจึงจึงไม่ได้ตอบ เธอแค่หัวร่ออย่างขมขื่นก่อนวางสาย

ไป

ถังหนิงวางโทรศัพท์ลง แค่นึกถึงสถานการณ์ของฮั่วจิงจิ งก็ทำให้เธอตัวสั่นกลัวแล้ว วงการบันเทิงช่างน่ากลัว ใจคนที่ คาดเดาไม่ได้ทำให้ต้องคอยหวาดระแวง

เมื่อไม่ถึงออกมาจากห้องทำงานหลังเสร็จประชุม ก็เห็น สีหน้าอันซีดเซียวของถังหนึ่ง จึงยื่นมือออกไปปลอบโยน ร่างกายอันสั่นเทาของหญิงสาว และรู้สึกได้ว่ามือเธอเย็นเฉียบ เขารีบอุ้มเธอไปยังเตียงนอนทันที “เกิดอะไรขึ้นเหรอ”

ถังหนิงเกาะแขนโม่ถึงไว้ด้วยความสับสน ฮั่วจิงจิง คือผู้ชายที่เธอหลงรักมาหลายปี

“คนที่ทําร้าย

ทันใดนั้นเอง ไม่ถึงก็เข้าใจว่าถังหนึ่งกำลังกลัวอะไร เขา ประคองแก้มถังหนึ่งไว้ในมือ แล้วบรรจงจูบเธออย่างอ่อนโยน

เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของโม่ถึงบนริมฝีปาก ถัง หนึ่งก็หลับตาลง ดื่มไปกับห้วงนาทีนั้น กระทั่งเธอรู้สึกผ่าว ร้อนไปทั่วสรรพางค์กาย หญิงสาวจึงถอนจูบออกมาในที่สุด

“ดีขึ้นไหม”

“ดีขึ้นมากเลยค่ะ” ถังหนึ่งพยักหน้า
ทั้งสองคนสบตากัน ไม่ถึงไม่ต้องได้ยินคำพูดของถังหนี งก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ไม่รุ่ยจะแก้แค้นชิงหวงอย่าง แน่นอน และที่สำคัญ พวกเขาจะทำให้คนทรยศต้องรับผล การกระทำอย่างสาสม หาไม่แล้วจะยังหลงเหลือความหวัง อะไรบนโลกนี้อีก

จะมีอะไรอีก…ที่ฟื้นความกล้าหาญของคนกลับคืนมาได้

ถังหนิงอารมณ์สงบขึ้นแล้ว ก็สะกิดไม่ถึง “ไปทำงานของ คุณเถอะค่ะ ฉันไม่เป็นไรแล้ว

ไม่ถึงไม่ได้ตอบสนอง เพียงแค่ดึงถึงหนึ่งให้ลุกขึ้น แล้ว พาเธอไปที่ห้องทำงานด้วย เขาจะทำงานของตัวเองต่อ แต่จะ ไม่ยอมปล่อยให้ถึงหนึ่งคลาดสายตา

ดังนั้นถังหนิงจึงลงเอยด้วยการนั่งอยู่เงียบๆ คอยสังเกต สีหน้าจริงจังของโม่ถึงขณะทำงาน ก่อนตัดสินใจ เขาจะ พิจารณาอย่างรอบคอบทุกครั้ง นี่แหละคือผู้ชายที่เธอชื่นชม

หลังจากไม่ถึงทำงานเสร็จ ถึงหนึ่งก็อยากกลับไปที่ห้องสวี ตของตัวเอง แต่ไม่ถึงกลับอุ้มเธอไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำด้วยกัน ครั้นแล้วทั้งสองก็มานอนข้างกัน

ถังหนิงรู้สึกได้ถึงอ้อมกอดของโม่ถึงจากข้างหลัง ก็อด หัวเราะไม่ได้ “ไหนคุณว่าในช่วงที่ฉันทำงาน เราจะทำตาม สัญญาอย่างเคร่งครัด

“ใช่ แต่ผมเป็นประธานบริษัทนครับ”
“แค่เพราะเป็นประธานบริษัท หมายความว่าคุณแหกกฎ ได้เหรอคะ” ถึงหนึ่งหันมายิ้มพร้อมเอาตัวเข้าทาบทับไม่ถึง

“เพื่อคุณแล้ว ไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้ ไม่ถึงตอบหลังจาก

อึ้งอยู่ชั่วครู่

ประโยคนี้ก้องสะท้อนอย่างชัดเจนจากศีรษะไปยังส่วน อื่นๆ ของร่างกายของถังหนึ่ง เธอนิ่งไปด้วยความประหลาดใจ

“ผมรู้ว่าคุณกลัวจะเสียผมไป แต่ผมกลัวจะเสียคุณไป มากกว่าอีก”

ได้ยินดังนั้นถังหนึ่งก็หัวรอต่อกระซิก เพราะตระหนักได้ว่า โม่ถึงเข้าใจความกลัวของเธอ กลายเป็นว่าไม่ใช่เธอเพียงคน เดียวที่กลัว… โม่ถึงเองก็กลัวเช่นกัน

“แล้วคุณคิดว่าทำไมผมถึงยืนกรานจะเป็นผู้จัดการคุณให้

ได้ล่ะ…

“มันเป็นเพราะคุณเสมอมา…

“ทั้งหมดนี้ก็เพื่อคุณ”

พลันหัวใจถังหนึ่งก็ถูกเติมเต็มด้วยสิ่งที่เรียกว่า มั่นใจ ทั้งหมดนี้มาจากความรักของโม่ถึง และเพราะสิ่งนี้เอง เธอถึงไม่เป็นทุกข์จากสถานการณ์ของฮั่วจึงจึงอีกต่อไป เธอแค่ เชื่อความรู้สึกในหัวใจ

‘ความ

ผู้ชายคนนี้คือคนที่ใช่สำหรับเธอ และเขาก็สมควรได้รับความรักจากเธอ
“ฉันยังต้องทำงานอีกหนึ่งวัน หลังจากทำงานเสร็จแล้ว เรากลับปักกิ่งด้วยกันนะคะ ถึง…สัญญากับฉันนะว่าคุณจะไม่ ปล่อยซิงหวงและผู้ชายคนนั้นให้รอดพ้นจากสิ่งที่พวกเขาทำ

ไม่ถึงไม่ได้พูดอะไร เขาตัดสินใจว่าจะสนองคำขอนี้ด้วย การกระทํา ชายพลันพลิกตัวแล้วกดถังหนึ่งไว้ใต้ร่างเขา

ถังหนิงเอาแขนคล้องคอโม่ถึงอย่างเปี่ยมล้นด้วยอารมณ์ เมื่อถึงเวลาเช่นนี้ที่ทั้งคู่เข้ากันได้ดีมานานแล้ว แต่ท่าทางที่ เรียบง่ายก็เพียงพอแล้วที่จะเข้าใจความต้องการของอีกฝ่าย

ทว่าก่อนที่พวกเขาจะดำดิ่งลึกลงไป ถังหนึ่งก็อดไม่ได้ที่ จะกัดไหล่โม่ถึง….

ประหนึ่งว่าเธอปรารถนาจะประทับรอยที่คงอยู่ตลอดกาล ไว้บนกายเขา เพื่อแสดงสัญลักษณ์ความเป็นเจ้าของ ผู้ชายคน นี้เป็นของถังหนิงแต่เพียงผู้เดียว ใครก็อย่ามาแตะต้องเขา