ตอนที่ 206 ใครจะเป็นผู้จัดการให้ฉันคะ

ครั้งนี้ ไม่ถึงไม่ให้ทางเลือกอื่นกับเธอและไม่เอ่ยถึงชื่อชิงหวง โดยสิ้นเชิง เขาบอกแกมบังคับว่าเธอมีแค่ตัวเลือกเดียวเท่านั้น คือย้ายมาไหร่ย!

บนโลกนี้ ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าความยุติธรรม แต่พลังอำนาจ นั้นมีอยู่จริง

ไหร่ยเป็นของไม่ถึง

เมื่อไรก็ตามที่ใครทำเรื่องไม่ดีในไหนุ่ย โม่ถึงจะไม่ให้ โอกาสพวกเขาเลยแม้แต่น้อย ต่อให้เป็นซูเปอร์สตาร์ที่มีชื่อ เสียงแค่ไหน ไม่ถึงก็พร้อมจะดึงพวกเขาลงมาจากคอน

แม้ถังหนิงจะไม่ได้พยักหน้าตกลง แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธเขา ที่จริงแล้ว ขณะที่พวกเขากำลังจะวางสาย ใบหน้าหญิงสาว ประดับด้วยรอยยิ้ม

เธอไม่กลัวหรือกังวลเรื่องการเข้าไม่รุ่ยอีกแล้ว…

ครั้งนี้กลายเป็นข่าวใหญ่โตรุนแรงเกินรับไหว ถังหนึ่งไม่มี โอกาสได้พักเลยเพราะการต่อต้านกำลังแทรกซึมเข้าไปในทุก ระดับชั้น แม้แต่นิตยสารเฮอร์วิชั่นที่เพิ่งมีรูปเธอเมื่อไม่นานมานี้เองก็ได้รับผลกระทบไปด้วย ดูเหมือนว่าจะเป็นเพราะมีหนึ่ง ชีวิตเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ทำให้แม้แต่ความเป็นมืออาชีพของ ถังหนิงเองก็ยังช่วยเธอให้พ้นจากการโดนป้ายความผิดและคำ กล่าวหาจากกลุ่มแอนตี้แฟนไม่ได้ นี่เป็นเพราะตัวเฮารู้ทันวิธี การประชาสัมพันธ์ของเธอเมื่อเกิดปัญหาขึ้น

อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้คำร้องเรียนและการข่มขู่นั้นมาจาก ทั่วทั้งประเทศ… แอนตี้แฟนทุกคนมารวมตัวกัน แม้แต่คนที่กล้า ออกมายืนหยัดเพื่อถังหนิงก็ถูกทำลายลงโดยแอนตี้แฟนทันที ดังนั้น ในเหตุการณ์ที่มีชีวิตของหันซินเออร์เข้ามาเกี่ยว ด้วย จึงไม่มีใครกล้าออกมาพูดแทนถังหนึ่งเลย…

แม้กระทั่งคนที่เพิ่งร่วมงานกับเธอไปอย่างหลินเหว่ยเซ็น จากทีคิวก็ตัดสินใจไม่พูดอะไรเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสื่อเรื่อง ปัญหานี้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เชื่อใจถึงหนึ่ง แต่เพราะรู้ดีว่าไม่ว่า พวกเขาจะพูดอะไร คนก็จะคิดว่าพวกเขาพูดอ้างไปเรื่อย สำหรับถังหนิงแล้ว นั่นเป็นการราดน้ำมันรดกองไฟ

แน่นอนว่าเฉิงเถียนไม่ตอบรับใดๆ กับปัญหานี้เลย

ในตอนที่โพสต์ถูกเผยแพร่ หลานก็ได้ติดต่อหาตัวเอาไป แม้เธอจะเกลียดชังถังหนึ่ง แต่ด้วยสถานะของถังหนึ่งตอนนี้ เฉิงเถียนกำลังได้รับกำไรมหาศาล หลังจากอันจื่อเฮาเปิดเผย เรื่องแย่ๆ เกี่ยวกับเฉิงเถียน พวกเขาก็กู้ชื่อเสียงกลับมาได้อีก ครั้งเพราะความนิยมของถังหนึ่งที่เพิ่มขึ้น

ดังนั้นสิ่งที่ตัวเฮ้าทำในครั้งนี้จึงเกินควร นับเป็นการทำให้อนาคตเฉิงเถียนตกอยู่ในอันตรายด้วยซ้ำ หลานจึงไม่พอใจ ในสิ่งที่เขาทำเป็นอย่างมาก

“นายรู้ไหมว่าเราต้องพึ่งถึงหนึ่งไม่ว่าจะดีหรือร้าย ไป เปิดโปงเธอแบบนี้ ไม่กลัวเธอจะลากเฉิงเถียนตกต่ำลงไปด้วย หรือไง” หลานซีโยนหนังสือพิมพ์ใส่หน้าตัวเฮา “รู้ไหมว่าหุ้นใน บริษัทเราตกต่ำลงที่สุดในประวัติการณ์ตั้งแต่นายปล่อยข่าว ฉาวเรื่องถึงหนึ่งออกมา

ได้ยินเช่นนั้น ลัวเฮาก็ใช้ความคิดเล็กน้อย แล้ว…กระแอม ทีหนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมรู้ว่าผมทำอะไรอยู่

“รู้ว่าทำอะไรอยู่งั้นเหรอ!” หลานหัวเราะเยาะ “นายนี่มัน ไม่รู้จักขีดจำกัดจริงๆ คิดว่าตัวเองเป็นใครฮะ พระเจ้า? นาย อาจควบคุมความคิดคนบางคนได้ แต่นายควบคุมทุกคนใน อินเทอร์เน็ตได้ไหม

“รู้ไหมว่าฉันรู้มาตลอดแหละระหว่างหยางจิ้ง อันจื่อเช่า กับนายนะ นายเป็นคนที่มีความอดทนมากที่สุด… เพราะนาย คิดว่านายจะได้รอรับแต่สิ่งดีๆ

“ฉันยอมรับว่าการมีนายอยู่ข้างๆ ทำให้คนรอบตัว สบายใจ แต่…

“เวลาที่นายตัดสินใจชักดาบออกมา นายทั้งรวดเร็วทั้ง

โหดเ***ยมจริงๆ”

ในที่สุดหลานก็เข้าใจความหมายของวลีที่ว่า หว่านพืช เช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น เธอตระหนักได้ทันทีว่าทำไมเธอถึงล้มเหลวและทำไมหน้าที่การงานของเธอถึงค่อยๆ ถูกทำลายไป อย่างต่อเนื่อง ในมือของเธอเอง

“ถ้าผมบอกว่าผมรู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ คุณก็ควรปล่อย

ให้ผมจัดการสิ หลานไม่พูดอะไรต่อ เธอเพียงแต่มองวเฮาด้วยสายตา เย้ยหยัน

พวกเขาจ้องตากัน สุดท้ายหลานก็เป็นคนยอมรับความ พ่ายแพ้ ในเมื่อหลายสิ่งหลายอย่างถล่มาไกลจนถึงจุดนี้แล้ว พวกเขายังหันหลังกลับไปได้อยู่ไหม

จากหลายครั้งหลายคราที่เธอโจมตีถังหนิง…นี่เป็นครั้ง แรกที่เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย

ฆาตกร!

เมื่อใครบางคนถูกตีตราด้วยนิยามนี้ ชีวิตคนคนนั้นจะถูก ทำลายไปอย่างโหดร้ายแค่ไหนกัน นั่นเป็นเรื่องที่อยู่เหนือการ ควบคุมจริงๆ

(ฉันได้ยินมาว่าเพื่อนของหันซินเอ๋อร์พยายามติดต่อถัง หนึ่งหลายครั้งแล้ว แต่เธอบอกว่าปล่อยให้ซินเอ๋อร์ตายๆ ไปซะ]

(ฉันก็ได้ยินมาเหมือนกันว่าเธอซ้อมเพื่อนของหันซินเอ๋อร์ แถมยังขู่ให้พวกเขาอยู่เงียบๆ อีกด้วย

พวกเธอไม่ได้ยินข่าวล่าสุดเหรอ ดูเหมือนว่าถังหนึ่งจะเกลียดจงชังตระกูลหันมาก ถึงขนาดป้องกันไม่ให้หันซินเอ๋อร์ หาผู้บริจาคคนอื่นได้น่ะ

ถังหนึ่งควรไปตายซะ!

[ใช่ๆ ถึงหนึ่งสมควรตาย!

ถังหนึ่ง ทำไมไม่ไปตายซะ

ถังหนึ่งได้รับคำกล่าวหาอย่างล้นหลาม และการดูถูก เหยียดหยามที่เธอได้รับนั้นก็สกปรกอย่างที่สุด ชาวเน็ตเริ่ม กระจายคำกล่าวหาผิดๆ นี้ไปทั่ว เปลี่ยนจาก ถังหนึ่งผิดสัญญา ส่งผลให้หันซินเอ๋อร์เกือบตาย” เป็น “ถังหนึ่งอยากให้หันซินเอ อร์ตาย …

เคราะห์ซ้ำกรรมซัด แฟนคลับเก่าๆ ก็ตัดสินใจโพสต์เที่ยว บินกลับของถังหนึ่งพร้อมเขียนแคปชั่นว่า นั่งคนชั้นกำลัง กลับมาบ้านแล้ว มาดูกันว่าหล่อนจะโดนทำร้ายยังไงบ้าง

ในความเป็นจริงแล้ว ณ เวลาสี่ทุ่มที่ลอนดอน และแปด โมงเช้าที่ปักกิ่ง ถังหนึ่งได้กลับมาถึงปักกิ่งแล้วหนึ่งวันก่อน ตารางเวลา

โม่ถึงสั่งให้คนของเขาไปรับถังหนึ่งจากสนามบินโดยไม่ ให้สื่อรู้และส่งเธอกลับมายังไฮแอทรีเจนซี

เมื่อถึงหนิงก้าวเข้าประตูหน้าบ้านไปก็เห็นไม่ถึงกำลังยืน คอยอยู่ตรงทางเดินในชุดอยู่บ้าน นาทีที่เขาสบตาเธอ เขาก็อ้า แขนต้อนรับ
ถังหนิงโผตัวเข้าหาอ้อมกอดนั้น โดยไม่ลังเล ซุกหน้าลงไป ในอ้อมอกของเขา ทั้งคู่ถอนหายใจออกมาอย่างอิ่มใจ

มีคนเคยว่าไว้…

ผู้หญิงคือกระดูกซี่โครงชิ้นหนึ่งของผู้ชาย เวลากอดกัน

ซี่โครงชิ้นนั้นก็เหมือนได้กลับบ้าน [1] “ฉันตกลงค่ะ” จู่ๆ ถึงหนึ่งก็พูดประโยคสั้นๆ นี้ขึ้นมาขณะ

กอดเอวไม่ถึงเอาไว้แน่น

ฉันตกลงค่ะ…?

โม่ถึงงุนงงอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเข้าใจว่าเธอตกลงเรื่องอะไร

“ฉันไม่ได้ตอบคุณผ่านโทรศัพท์ก็เพราะฉันอยากให้คุณ เห็นสีหน้าของฉันค่ะ ฉันอยากให้คุณเห็นว่าฉันไม่ได้ล้อเล่น ถังหนึ่งก้าวถอยหลังออกไปเล็กน้อยจากอ้อมกอดของไม่ถึง แล้วเงยหน้ามองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง

หัวใจโม่ถึงรู้สึกเจ็บปวดขณะลูบผมถังหนึ่งอย่างนุ่มนวล แล้วพยักหน้า “อาณาจักรของผมจะมอบการปกป้องที่แน่นหนา ที่สุดให้คุณเอง”

“ฉันรู้ค่ะ” ถังหนิงพยักหน้า

“ผมจะให้คุณได้รับการปฏิบัติอย่างดีที่สุด”

“เรื่องนั้นฉันก็ทราบดีค่ะ” ถังหนึ่งตอบอย่างรวดเร็ว “ฉันก็ แค่กลัวว่าคนอื่นๆ ที่ไม่รุ่ยจะมองว่าไม่ยุติธรม
“คุณทำให้คนตะลึงมาแล้วที่เจเคโชว์ แถมยังได้งานจาก แบรนด์หรูๆ มาตั้งมากมาย ใครจะกล้าสงสัยคุณอีก

“ที่ฉันหมายถึงก็คือ ในเมื่อคุณจะปกป้องฉัน ฉันกลัวว่า คุณจะปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างไม่ยุติธรรมต่างหาก” ถึงหนึ่ง หัวเราะคิกคัก “คุณคิดว่ามันจะเกิดขึ้นไหมคะ

“สำหรับความก้าวหน้าของศิลปินในสังกัด เอเจนซี่ของ

เรามีการคำนวณแผนที่เหมาะสมให้กับแต่ละคน พวกเขาทุก คนมีเป้าหมายและโอกาสเป็นของตัวเอง”

อีกความหมายก็คือ การเตรียมการของไห่รุ่ยสำหรับ ศิลปินแต่ละคนนั้นจะสอดคล้องกับพัฒนาการของพวกเขา ไม่ รุ่ยสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ของศิลปินในสังกัด และ ทันทีที่พวกเขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลง ผู้จัดการของพวก เขาก็จะทำการปรับเปลี่ยนแบบแผนจนกว่าศิลปินเหล่านั้นจะ เข้าใจตำแหน่งที่ตัวเองยืนอยู่

การกระทำนี้ส่งผลให้พวกเขามองว่าเพื่อนร่วมงานเป็นคู่ แข่งและมองว่าคู่ต่อสู้เป็นเป้าหมาย

“ถ้าอย่างนั้น ใครจะเป็นผู้จัดการให้ฉันคะ”