ตอนที่ 170 แผ่นหลังนั้นเป็นของใคร

หลงเจียรู้สึกเหมือนกำลังถูกบีบคอจนหายใจไม่ออกขณะที่ ความเป็นไปได้นับล้านฉายชัดเข้ามาในความคิด

เมื่อเข้ามาในบ้านของหลาน หลงเจียก็พบคุณปู่ของเธอ กำลังพูดคุยกับหลานด้วยรอยยิ้มใจดีภายใต้แสงไฟเจิดจ้า เธอรู้สึกได้ถึงอารมณ์เดือดปะทุขึ้นข้างในราวกับภูเขาไฟที่จวน จะระเบิด

“ประธานหลาน…นี่หมายความว่ายังไงคะ” น้ำเสียงหลง เจียสั่นเครือเล็กน้อย

เมื่อได้ยินเสียงหลงเจีย หลานและคุณปู่หลงก็หันหน้ามา หลานลุกขึ้นต้อนรับและทักทายหลงเจีย “เธอเชื่อฟังถึงหนึ่ง เสมอมา ฉันเลยอยากให้รางวัลเธอสักหน่อย เธอไม่ว่าอะไรใช่ ไหมที่ฉันเชิญเธอมาที่นี่

“เสี่ยวมั่น [1] ประธานหลานใจดีกับปู่มาก เธอปฏิบัติกับ เหมือนเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว หลานต้องขอบคุณเธอนะ” คุณปู่หลงยิ้มอย่างมีความสุข เขาสวมเสื้อผ้าใหม่เอี่ยม กำลัง โบกมือให้หลงเจีย

หลงเจียมองหลานอย่างโกรธจัดมือกำหมัดแน่น เธอ อยากถามหลานว่ายังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างไหม เธอไม่แม้แต่จะปล่อยผู้เฒ่าอายุเจ็ดสิบแปดปีไป…คิดจะหลอกใช้แม้แต่คนแก่อายุเจ็ดสิบแปดปี

“ลัวเฮา พาคุณปู่หลงไปพักผ่อนก่อน ฉันมีเรื่องบางอย่าง ต้องพูดคุยกับหลงเจีย” หลานมองหลงเจียอยากข่มขู่ สายตา เธอแหลมคมดุจใบมีดเย็นเฉียบ

หลงเจียอยากดึงตัวคุณออกไป แต่เธอรู้ว่า…หากเธอไม่ ยอมทำตามความปรารถนาของหลาน เธอจะไม่สามารถออก ไปจากที่นี่ได้

“ถ้างั้นก็คุยกันไปนะ จะไปพักสักหน่อย คนเราแก่ตัวลง ไม่มีเรี่ยวมีแรง…แค่นั่งรถเดี๋ยวเดียวก็เหนื่อยแล้ว

หลังจากคุณปลับสายตาไปแล้ว หลงเจียจึงเอ่ยถามใน ที่สุด “คุณต้องการอะไร “เธอดูไม่ออกหรือว่าฉันต้องการอะไร” หลานซีเดินจาก หลงเจีย อ้อมไปนั่งโซฟา “ฉันต้องการใช้เธอ ก็แค่นั้นแหละ แต่

ฉันจะทำยังไงให้สุนัขแสนชื่ออย่างเธอละทิ้งถังหนึ่งได้ สิ่งเดียว

ที่ฉันคิดออกคือครอบครัว!

“หลงมั่น [2] เธอก็อยู่ในวงการนี้มาสักพักแล้วนะ ไม่เคย เห็นวิธีแบบนี้มาก่อนหรือไง มันไม่ได้ธรรมดาสำหรับเธอหรอก เหรอ”

หลงเจียกลั้นน้ำตาไว้ แม้เธอจะมีนิสัยที่ดี แต่ก็ไม่อาจ ต้านทานความอัปยศอดสูและการข่มขู่ที่หลานมอบให้เธอได้ “ต้องการอะไรก็บอกมา อย่าพูดอ้อมค้อมเสียเวลา
หลานหัวร่อต่อกระซิกพร้อมยกขวดไวน์ขึ้นจากโต๊ะตรง หน้า ก่อนเดินไปที่หน้าต่างพูดว่า “ฉันอยากรู้ความลับของถัง หนิงทุกอย่าง”

“ความลับอะไร”

“ในโฆษณาของแอลเอ็ม แผ่นหลังนั้นเป็นของใคร หลงเจียก้มหน้าลงแล้วยิ้ม ก่อนตอบว่า “คนในตระกูลถัง

หลงเจียเรื่องขึ้นมา “คุณก็รู้ว่าถังหนึ่งเป็นทายาท ตระกูลถัง เธอจะไปพาใครมาได้อีกล่ะ เธอก็พามาได้แค่คนใน ตระกูลถังเท่านั้นแหละ แต่เธอให้คนอื่นในตระกูลรับรู้ไม่ได้ เลยต้องเก็บเป็นความลับ ลองคิดดูให้ดี ถ้าเป็นศิลปินคนอื่น พวกเขาคงอยากเปิดเผยตัวเองแทบตาย พวกเขาจะหายตัวไป โดยไม่พูดอะไรเลยได้ยังไง”

หลานหันมาจ้องหลงเจีย สายตาเธอเย็นเยียบ แต่ก็ดู เหมือนว่ายอมรับคำอธิบาย

“ถังหนิงมีเบื้องหลังแบบไหน แล้วผู้ชายคนไหนที่เธอมี ความสัมพันธ์ใกล้ชิดด้วย”

“นอกเหนือจากที่เธอเป็นทายาทที่ถูกทอดทิ้งของตระกูล ถังแล้ว เธอจะมีเบื้องหลังแบบไหนได้อีกคะ ถ้าเธอมีเบื้องหลังที่ แข็งแกร่งจริงๆ เธอจะยอมให้พวกคุณมากดขี่แบบนี้งั้นเหรอ หลงเจี่ยตอบด้วยน้ำเสียงขบขัน “ส่วนเรื่องแฟน เธอค่อนข้าง สนิทกับบรรณาธิการของทีคิว พวกเขาไปทานมื้อค่ำกันอยู่สอง สามครั้ง แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์ อย่างว่า หรอกนะ ไม่แน่ว่าถังหนึ่งอาจจะชอบหลินเหว่ยเงินก็ได้ แต่ บรรณาธิการหลินก็ไม่เห็นสนใจเธอ

…

สิ้นประโยคสุดท้าย หลานก็เข้ามาบีบคางหลงเจีย “ถัง หนึ่งพูดชัดเจนว่าเธอมีแฟนแล้ว และพวกเขาอยู่ด้วยกัน

“ถังหนึ่งไม่เคยพูดว่าเธออยู่กับใคร…เธอแค่ยอมรับว่า กำลังอยู่ในความสัมพันธ์ต่างหาก

หลานจ้องหลงเจียก่อนกล่าวเตือน “เธอต้องยืนยันว่าทุก อย่างที่พูดวันนี้เป็นความจริง ไม่งั้นเธอ…เขายิ่งแก่หงำเหงือก สุขภาพไม่ค่อยดีด้วยสิ…”

“ฉันพูดทุกอย่างไปหมดแล้ว ยังต้องการอะไรอีก ถ้าไม่ เชื่อก็ไปตรวจสอบได้เลย…” หลงเจียตอบอย่างหมดหนทาง “ถังหนึ่งพึ่งพาตัวเองมาตลอด เธอไม่เคยคิดที่จะใช้ใครเพื่อ ความก้าวหน้า และไม่คิดว่าตัวเธอจะเป็นภัยต่อคุณเลย

“แย่หน่อยนะเพราะแค่มีถังหนึ่งอยู่ก็ถือว่าเป็นภัยแล้ว” หลานดื่มไวน์รวดเดียวหมดแก้วก่อนพูดกับหลงเจีย “ฉันไม่ได้ จะให้เธอทำอะไรมากหรอกนะ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว ฉันอยากให้ เธอขัดขวางไม่ให้ถังหนึ่งไปออกเฟิงไฉ่ ถ้าเธอทำสำเร็จฉันก็จะ ปล่อยปูเธอไป”

หลงเจียเงียบไปสักพักก่อนยิ้มเยาะ “คุณมั่นใจขนาดนั้น เลยเหรอว่าฉันจะทรยศถึงหนึ่ง

“หลงมั่น ถึงฉันจะไม่คุ้นเคยกับเธอ แต่ฉันก็มั่นใจว่าเธอจะ ไม่เพิกเฉยต่อปู่ที่เลี้ยงดูเธอมามากกว่าคนนอกหรอกใช่ไหม”
“คุณอยากให้ฉันทำอะไร

“ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่…เมื่อถึงเวลานั้น ฉันอยากให้ เธอขัดขวางถังหนึ่ง ก็แค่นั้นแหละ

หลานซีเปิดเผยภารกิจตน ทั้งยังกล่าวอ้างว่ามันง่ายแสน

ง่าย

ทว่าสำหรับหลงเจีย หากเธอเห็นด้วยกับคำแนะนำของ หลาน เธอจะทำลายความตั้งมั่นของตัวเอง เพราะความจริง แล้วไม่ว่าคนเราจะอยู่ในสภาวะลำบากใจเพียงไร ก็จะยังมีทาง เลือกสำหรับการตัดสินใจที่ถูกต้องเสมอ

หากแรงกดดันเพียงเล็กน้อยนี้ทำให้คนเราเปลี่ยนไปจาก เดิมที่เคยเป็น จะยังนับว่าตัวเองมีคุณค่าอยู่ได้อย่างไร

“ฉันรู้ว่าเธอกับถังหนึ่งเป็นเหมือนพี่น้องกัน…แต่หลงมั่น…

จะบอกให้นะว่าฉันทำได้ทุกอย่าง”

หลงเจียเผยรอยยิ้มขมขื่น หากเธอยังไม่รู้ว่าหลานจะ ถลาไปได้ไกลมากแค่ไหน เธอก็จะหัวช้าเกินไป

หลาน! ทำได้! ทุกอย่าง

“ฉันจะไม่ทรยศถังหนึ่งทันทีหรอกนะ

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอจะตอบแบบนี้แล้วงั้นเอาอย่างนี้เป็น ไง ตานนี้มีงานแสดงวันนั้น และผู้ช่วยของเธอก็หยุดพักพอดี ทำไมเธอไม่ไปเป็นผู้ช่วยตานนี้สักหน่อยล่ะ”

เธอเป็นผู้ช่วยทั้งหนึ่ง แต่หลานจะยืมตัวเธอไปช่วยหลี่ตานนี…

เจตนาของเธอชัดเจน หลุตานนี้คงไม่ปฏิบัติกับหลงเจียอ ย่างเป็นมิตรแน่

ถ้าถังหนิงรู้ว่าหลงเจียถูกรังแก เธอจะยังสนใจไปออก ทอล์กโชว์นั่นอยู่อีกไหม “ก็ได้ แต่ฉันมีเรื่องขอร้องหนึ่งอย่าง คืนนั้นฉันต้องได้ไป

ส่งปู่ฉันด้วยตัวเอง”

ว่าแล้วหลานก็หันหลังกลับและพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “รู้หรือเปล่า คำว่าซื่อสัตย์ตลอดไปไม่มีในโลกหรอกนะ ทุกคน ก็มีจุดประสงค์ของตัวเองทั้งนั่ง

คืนนั้น เมื่อหลงเจียออกมาจากบ้านของหลานแล้ว จิตใจ เธอก็พลันว่างเปล่า

แต่เมื่อเธอนึกถึงถึงหนิง หญิงสาวก็ยังคงมีแสงแห่งความ หวังอยู่ ก่อนรุ่งอรุณจะมาเยือน สิ่งต่างๆ ย่อมมองเห็นได้ยาก เย็นเป็นธรรมดา แต่หากเพียงหลับตาลงสักนิด เดี๋ยวก็ผ่านพ้น ไปได้เอง

คืนนั้น ถังหนึ่งกลับจากโรงแรมมาถึงบ้าน เมื่อนึกได้ว่า คุณปู่หลงมาเยี่ยม เธอจึงตัดสินใจโทรศัพท์หาหลงเจีย “ไปรับ คุณปู่มาหรือยัง ดีใจไหม

“ไปรับมาแล้วค่ะ ดีใจที่สุดเลย” หลงเจี่ยตอบพลางปาดน้ำตา “ถังหนึ่ง คุณมีชื่อเช่าอยู่ช่วยแล้ว อีกสองสามวันข้างหน้า ช่วยแกล้งทำเป็นว่าฉันไปพักร้อนหน่อยนะคะ…”

“ขี้บ่นจัง แล้วนี่มีเงินพอไหม

“พอค่ะ” หลงเจียเกือบสะอื้น “คุณกำลังจะไปออกรายการ ในอีกสองวันนี้ ระวังตัวด้วยนะคะ หลานที่ไม่ใช่คนที่จัดการได้ ง่ายๆ”

ครั้นได้ยินชื่อหลานซี รอยยิ้มถังหนึ่งก็มลายหายไป ตลอด เวลาเธอคิดว่าหลงเจียมีความสุขมากที่ได้พบคุณปู่ แต่เสียงขึ้น จมูกที่ชัดเจนจากน้ำเสียงหลงเจียนั้นเป็นผลมาจากการถูก รังแกและเธอไม่ได้มีความสุขอย่างแน่นอน….

[1] เสี่ยวมั่น ชื่อที่เรียกหลงเจีย [2] หลงมั่น ชื่อจริงของหลงเจีย