ตอนที่ 154 เปลี่ยนตัว

ภาย ในการ์ดไม่มีถ้อยคำหวานหรือคำสัญญาจริงจังใดๆ มี เพียงแค่ประโยค ถึง&หนิง ชั่วนิรันดร์

ถังหนิงมองการ์ดใบนั้นซ้ำไปซ้ำมาพร้อมกอดไว้แนบอก เธอมองแหวนด้วยหัวใจอันเปี่ยมล้นด้วยความเต็มตื้น ถือว่า นี่เป็นสัญญาของเรา ตลอดไป…

หลงเจียปรายตามองแหวน ก็ตระหนักได้ทันทีว่าถึงหนึ่ง แต่งงานแล้วจริงๆ ในที่สุด…ตอนนี้เธอก็มีสิ่งที่แสดงถึงสถานะ ของเธอแล้ว หลงเจียอดไม่ได้ที่จะปาดน้ำตาที่ไหลนออกมา จากหางตา แต่ทว่าขณะที่เธอกำลังจะพูดบางอย่าง ร่างสูงโปร่ง ก็ปรากฏขึ้นหน้าประตู

หลงเจียปิดปากลงทันที ก่อนหันมาหาถึงหนึ่งและยิ้มให้

“คุณจะมีแหวน โดยที่ไม่มีนายแบบได้ยังไงกันคะ

ถังหนิงเห็นหลงเจียทำคางพยักพเยิดไปทางประตู ก็หัน

มองตามสายตาเธอไป ไม่ถึงยืนอยู่ตรงทางเข้าประตู สวมใส่ เสื้อสูทย้อนยุคสีน้ำตาล หล่อเหลาและโดดเด่น เขาดูสูงสง่า และสุภาพมากเป็นพิเศษ

หลงเจียกระโจนออกไปจากโต๊ะที่กำลังนั่งอยู่ กุลีกุจอออก ไปจากห้องแต่งตัวเพื่อให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง หลัง จากที่เธอออกไปแล้ว ถึงหนิงก็ลุกจากเก้าอี้ช้าๆ มองโม่ถึงและมองกลับมาที่แหวน “นี่เป็นเซอร์ไพรส์หรือเปล่าคะ

ริมฝีปาก ไม่ถึงโค้งขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาอ่อนโยนเดินเข้า มาหาถึงหนึ่ง เขาหยิบแหวนขึ้นมาจากกล่องก่อนจะคุกเข่าลง ข้างหนึ่ง แล้วเงยหน้ามองถึงหนึ่ง “นี่เป็นแหวนธรรมดาๆ ไม่ได้ เป็นของขวัญที่แสนพิเศษอะไรเลย ไม่สามารถแทนความรักนับ ล้านที่ผมมีให้คุณได้แม้แต่น้อย

“ถึงเราจะแต่งงานกันแล้ว แต่ผมไม่อยากให้คุณพลาด ประสบการณ์โรแมนติกใดๆ ที่คนอื่นได้สัมผัส

ถังหนึ่งไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ดึง ไม่ถึงให้ลุกขึ้นพลาง กลั้นน้ำตาไว้ “คุณไม่จําเป็นต้องทำแบบนี้ ไม่เลย แค่ได้ แต่งงานกับคุณ ฉันก็ดีใจมากแล้วค่ะ”

โม่ถึงวาดแขนโอบรอบถังหนิง ปรารถนาจะดึงเธอมาแนบ

อก ให้เธอได้ฟังเสียงหัวใจของเขาที่เต้นเพื่อเธอ “คุณชอบมัน

ไหม”

ถังหนึ่งพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น ขณะไม่ถึงสวมแหวน เข้าที่นิ้วที่สี่ของมือขวาเธอ “แหวนชุดนี้ไม่ใช่สำหรับถ่ายทำ โฆษณาของคุณ มีคนไม่มากที่รู้ความหมายของมัน ดังนั้นนี่เป็น ความลับระหว่างเรานะครับ…คุณจะสวมมันเมื่อไรก็ได้ที่คุณ ต้องการ…

“ฉันเป็นคนเดียวที่ได้ใส่หรือคะ” ถังหนังสังเกตเห็นแหวน ของผู้ชายที่ไม่ได้ถูกแกะสลักด้วยคลื่นเสียง เป็นวงที่มีเพชรขาว และการออกแบบก็ค่อนข้างเรียบง่าย ทว่าด้านในมีตัวอักษร’NT’ และด้านหลังก็มีตัวเลขเหมือนของถึงหนึ่ง

แหวนสองวงนี้ เมื่อประกบเข้าด้วยกันจะเห็นได้อย่าง ชัดเจนว่าเป็นแหวนคู่ แต่เมื่อมองแยกกันแล้ว ไม่มีทางไหนเลย ที่จะสามารถเชื่อมโยงกันได้ จะเห็นเป็นเพียงเครื่องประดับ อย่างหนึ่งเท่านั้น

ไม่ถึงยื่นมือออกไปหาถึงหนึ่ง และหญิงสาวก็ตอบสนอง ทันทีด้วยการสวมแหวนผู้ชายไว้บนนิ้วที่สี่ของมือซ้ายเขา

ทั้งสองคนมองมือของกันและกัน รู้สึกสุขล้นเต็มปรี่ พวก เขาอิงแอบกัน ถังหนึ่งวางมือขวาของเธอไว้บนมือซ้ายของโม่

ถึง

“สวยงาม…สวยงามเหลือเกินค่ะ”

เนื่องจากแอลเอ็มเป็นหนึ่งในแบรนด์ที่ถังหนิงโปรดปราน มากที่สุด และเธอก็เป็นพรีเซนเตอร์ชุดแหวนแต่งงานของพวก เขาอยู่ จึงไม่แปลกหากเธอจะสวมแหวนสักวงที่เป็นการ ออกแบบของพวกเขา นอกจากนี้แอลเอ็มยังดีใจที่เธอช่วยพวก เขาโฆษณาได้มากขึ้นอีก

“แต่ฉันก็ยังอยากถ่ายรูปแต่งงานกับคุณค่ะ” ถึงหนึ่งเผย ความปรารถนาส่วนลึกที่สุดของเธอ และแน่นอน เธอรู้ว่า โอกาสนั้นคงยังไม่มาถึงเร็วๆ นี้

หญิงสาวต้องไปเข้ากองถ่ายแล้ว โม่ถึงจึงไม่ได้อยู่ที่นี่นาน และออกจากห้องแต่งตัวไป ในเวลานี้หลงเจียกลับมาพร้อมกับ เครื่องประดับที่ถังหนิงจะต้องถ่ายจริงๆ
“นายใหญ่คิดมาอย่างหนักจริงๆ เลยนะคะ เพื่อให้คุณ สวมแหวนแต่งงานได้ ดูสิว่ามันสวยขนาดไหน คุณแต่งงานแล้ว ก็ควรดูเหมือนว่าคุณแต่งงานแล้ว ใช่ไหมคะ…” หลงเจียขยิบ ตาให้ถึงหนึ่งอย่างหยอกล้อ “รู้สึกยังไงบ้างคะ นายใหญ่ที่สวม เหมือนกันใช่ไหม”

“อาฮะ” ถึงหนึ่งพยักหน้า

“น่ารักที่สุด! แหวนนี้มีเพียงแค่คู่เดียวในโลก ไม่มีใคร เข้าใจความหมายของมันยกเว้นพวกคุณทั้งสองคน…แล้วนาย ใหญ่ก็กำลังบอกคนทั้งโลกว่าคุณคือภรรยาของเขา ถึงจะไม่มี ใครรู้ แต่สักวันหนึ่ง ความหมายที่แท้จริงจะทำให้ดวงตาไม่รู้ โหน่อีเหน่ของสาธารณชนได้กระจ่างซะที!

ถังหนิงกลัวว่าเธอจะทำแหวนหายระหว่างการถ่ายทำ จึง รีบถอดเก็บไว้อย่างดี “จะเริ่มถ่ายหรือยัง”

“ใกล้แล้วค่ะ เตรียมการเกือบจะเสร็จแล้ว แต่ว่าหลิงเฟิง ยังมาไม่ถึงเลยค่ะ” หลงเจียส่ายหน้า

ขณะที่พวกเธอขมวดคิ้ว อันจื่อเฮาก็ปรากฏตัวที่ทางเข้า ประตู “หลิงเฟิงยังมาไม่ถึง และผมว่าเขาไม่ได้ตั้งใจมาอยู่ แล้ว…เขากำลังแก้แค้นที่ถูกผิดนัดมื้อค่ำอยู่

“แต่คุณไม่ต้องกังวลหรอก ผู้กำกับเกลียดพวกไม่เป็นงาน เป็นการ ถ้าหลินเฟิงไม่มาปรากฏตัววันนี้ เขาอาจจะถูกเปลี่ยน ตัว”

“แล้วเราจะถ่าย โดยที่ไม่มีนายแบบได้ยังไงล่ะ” ถังหนึ่งข้องใจ

“ผมคิดว่าพวกเขามีตัวสำรอง แต่ปัญหาคือ… เขาไม่ค่อย เหมาะสมเท่าไรนะครับ”

ได้ยินเช่นนั้น ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวถึงหนึ่ง ชื่อ เช่า ฉันอยากทําอะไรบางอย่าง

“ว่ามาเลยครับ…”

ภายในฟิตเนสที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของปักกิ่ง หลินเฟิง ลังอยู่ระหว่างการออกกำลังกายที่เข้มข้น ผู้จัดการของเขาเดิน เข้ามาหาพร้อมกับโทรศัพท์ในมือและคิ้วที่ขมวดมุ่น “หลิงเฟิง ผมคิดว่าเราควรไปที่กองถ่ายนะ ผู้กำกับคนนี้ไม่ใช่คนที่เราจะ ไปยั่วโมโหได้”

“จะยั่วโมโหแล้วจะทำไม แค่พ่อฉันควักเงินออกมา เดี๋ยว มันก็เสนอหน้าโง่ๆ ของมันมาเองแหละ” หลิงเฟิงเย้ยหยัน “ให้ นางแบบตกรุ่นคนนี้รอเก้อไปเถอะ จะได้รู้ว่าผิดนัดฉันแล้วจะ ต้องรับผลยังไง ถ้ายังอยากอยู่รอดในวงการนี้ เธอก็ควรก้มหัว ให้คนที่เขามีอำนาจและเบื้องหลัง คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงมา ทําให้ฉันขายหน้า

“จะไม่ไปจริงๆ เหรอครับ” ผู้จัดการถามยืนยันอีกครั้ง

“บอกว่าไม่ไปก็ไม่ไปสิ! ทำไมนายน่ารำคาญแบบนี้เนี่ย” หลิงเฟิงไล่ผู้จัดการของเขาอย่างไม่สบอารมณ์
ผู้จัดการไม่มีทางเลือกนอกจากโทรศัพท์หาแอลเอ็ม และ แอลเอ็มก็ส่งข้อความของผู้จัดการให้ผู้กำกับหลว

แต่ผู้กำกับมีคิวถ่ายทำภาพยนตร์ และมีเวลาว่างแค่วันนี้ วันเดียวเท่านั้น เขาจึงรอไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงตอบแอลเอ็มไป อย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าคุณไม่เปลี่ยนตัวหลิงเฟิง งั้นก็ เปลี่ยนตัวผม คุณมีทางเลือกแค่สองทางเท่านั้น

“แต่พ่อของหลิงเฟิงคือ…

“ผมไม่สนว่าพ่อเขาเป็นใคร ถ้าเขาไม่มา คุณก็มีตัวเลือก แค่สองทางนี้เท่านั้น

แอลเอ็มส่งต่อข้อความให้แก่ผู้จัดการของหลิงเฟิง แต่ หลิงเฟิงก็ยังคงเย้ยหยัน “นี่เขากำลังข่มขู่ฉันอยู่เหรอ พวกเขา อยากจะทำให้เรื่องมันยากกว่าที่เป็นอยู่หรือไง งั้นก็ไม่ต้องไม่ สนใจตาแก่โง่นั่น ถ้าสถานการณ์เลวร้ายลง นับจากนี้ไปฉันก็ จะไม่มีส่วนร่วมกับหนังของเขาอีก หรือไม่ก็แค่บอกพ่อไป เลย…”

“ก็ได้ ถ้าคุณต้องการแบบนั้น

ดังนี้เองผู้จัดการจึงบอกแอลเอ็มว่าหลิงเฟิงไม่สบาย และ กำลังพักผ่อนอยู่ที่บ้าน ไม่สามารถออกมาได้

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้กำกับก็โกรธจัด…เขาเกือบจะขว้าง โทรศัพท์ลงพื้น “ไร้สาระ หลิงเฟิงคนนี้คิดว่าตัวเองใหญ่เหลือ เป็นเพียงเพราะเคยถ่ายภาพยนตร์สองสามเรื่องหรือไงกัน คิด ว่าตัวเองดังขนาดนั้นเหรอ เปลี่ยนตัวเขาซะ…”