ตอนที่ 126 ไม่ยอมพลาดโอกาส

ดวงตาผู้ช่วยสาวเบิกกว้าง…

“ก่อนจะโดนทําร้าย คุณต้องออกมาพูดอะไรหน่อยสิ ออก มาแสดงตัวหน่อยว่าคุณเป็นผู้บริสุทธิ์

หากก่อนหน้านี้หลานอวี้ไม่ได้พูดแบบนั้น ผู้ช่วยสาวคงไม่ เชื่อคำพูดของอันจื่อเฮาเป็นแน่ แต่เห็นได้ชัดว่าหลานอวมี เจตนาจะยกความผิดให้เธอทั้งหมดจริงๆ

“ฉันนึกว่าถังหนึ่งไม่มีผู้จัดการส่วนเสียอีก

“ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีผู้จัดการส่วนตัวหรอกนะ เธอแค่ไม่ต้อง มีก็ได้ต่างหาก…” อันจื่อเฮ่าหัวเราะ เขาเองก็เคยมีข่าวฉาว เหมือนกันเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้นเขาและอวิ๋นซินทะเลาะกัน จนทำให้มีคนตายหนึ่งคนและบาดเจ็บหนึ่งคน เขาไม่เคยนึก เลยว่าถังหนึ่งจะสามารถโต้กลับข่าวฉาวของตัวเองได้อย่าง ราบรื่นเช่นนี้ เธอพูดออกมาเพียงประโยคเดียวโดยไม่ออกมา ปรากฏตัวด้วยซ้ำ แต่กลับพลิกสถานการณ์ไปอย่างสิ้นเชิงและ ควบคุมหลานอวี่ได้

ผู้หญิงคนนี้มหัศจรรย์จริงๆ สำหรับเขาแล้วสิ่งเดียวที่ อยากทำมากที่สุดตอนนี้ คือชดใช้หนี้ที่ติดค้างถังหนึ่งไว้

“ถ้าฉันออกมาพูดแล้วฉันจะได้อะไรคะ”
“อย่างแรกเลย คุณอยากยอมรับความผิดทุกอย่างแทน หลานอนเหรอ อยากโดนทุกคนรุมด่าไหม อย่างที่สอง ตราบ ใดที่คุณตั้งใจออกมาพูด ผมจะช่วยคุณออกมาจากซิงฉือได้ และหางานที่เฉิงเถียนให้” อันจื่อเช่ายืนนามบัตรให้ผู้ช่วยสาว เพื่อยืนยันว่าเขาเป็นใคร

ความรู้สึกประหลาดใจของผู้ช่วยสาวกลายเป็นความมุ่ง มั่นอย่างรวดเร็ว เธอตอบด้วยน้ำเสียงแข็งขัน “ฉันจะทำค่ะ!”

“ท่านประธานครับ หลานอวีคนนี้ค่อนข้างเป็นเด็กมีปัญหา เธอโดนรังแกที่โรงเรียนมาตลอด โดนไล่ออกตอนอายุสิบสี่ เพราะมีเรื่องตบตีเพื่อนคนหนึ่ง นั่นเป็นตอนที่เธอย้ายมาอยู่ ปักกิ่ง ดูจะเป็นตัวปัญหาจริงๆ ด้วยครับ”

เด็กไม่รู้จักโตคนนี้เองสินะที่พยายามรังแกถึงหนึ่ง

ดวงตาโม่ถึงมีแววล้ำลึกขณะที่เขาก้มหัวลงเล็กน้อยและ เหลือบมองข้อมูลพวกนั้นก่อนจะส่งคืนให้เช่อ “เตรียมปล่อย ข้อมูลนี้ได้เลย…”

“ได้ครับ แต่ท่านประธาน… ดูนี่ก่อนสิครับ” เซ่อยื่น ข้อมูลอีกฉบับให้โม่ถึง ผู้ช่วยของหลานอออกมายอมรับแล้ว ว่าหลานอวี่จงใจสลับของขวัญเพื่อใส่ร้ายถังหนิงจริง หากหลัก ฐานของแบลร์ยังไม่เพียงพอ คำแถลงนี้ก็มากพอที่จะกระชาก หน้ากากของหลานอได้

มีใครบางคนกำลังช่วยถึงหนึ่ง

โม่ถึงประมวลความเป็นไปได้ทุกทางทันที เขาเดาว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คือผู้จัดการที่หลานจัดหามาให้ถึงหนึ่ง ซึ่ง เป็นใครไปไม่ได้นอกจากอันจื่อเช่า

อันจื่อเช่าเคยโด่งดังมากมาก่อนในเฉิงเถียนเพราะความ สามารถของเขา แต่วันเวลาเหล่านั้นจบลงไปแล้ว ดังนั้นไม่ถึง จึงสงสัยในความสามารถตอนนี้ของเขา

“ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้…”

“ท่านประธานไม่กลัวว่าเขาจะกลายเป็นภัยเมื่อได้มาเป็น ผู้จัดการส่วนตัวของคุณผู้หญิงหรือครับ”

ริมฝีปากโม่ถึงโค้งขึ้นเล็กน้อยก่อนเขาจะตอบว่า “เขาจะ เป็นภัยอะไรได้ล่ะ

เมื่อมองกันในเรื่องของสถานะแล้ว ไม่ถึงมีฐานมั่นคงกว่า ไม่มีทางที่เขาจะมากั้นขวางระหว่างเขากับถังหนึ่งได้ ถึงหนึ่ง ไม่ใช่คนแบบนั้น หลังจากที่เขาเซ็นเอกสารบนโต๊ะเสร็จ ไม่ถึง ยืนก็ขึ้นเตรียมกลับบ้าน แต่ในตอนนั้นเองที่เลขาของเขาเคาะ ประตูและเดินเข้ามาในห้อง เลขาหนุ่มพูดกับโม่ถึงด้วยความ ร้อนใจ “ท่านประธานครับ มีข่าวร้ายครับ

ซูเปอร์สตาร์ระดับโลกสองคนที่กำลังถ่ายภาพยนตร์ที่ อเมริกาได้รับบาดเจ็บขณะถ่ายทำฉากระเบิด ข่าวนี้กำลังเป็นที่ สนใจของคนทั่วโลก ฝ่ายผลิตภาพยนตร์โทษนักแสดงของ บริษัทไหร่ยว่าเป็นเพราะพวกเขาไม่ทำตามขั้นตอนที่วางไว้และ ต้องการให้ไห่รุ่ยชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมด

ปกติโม่ถึงไม่จัดการกับปัญหาเหล่านี้ แต่มันเป็นโปรเจกต์หลักของไร่รุ่ยสำหรับครึ่งปีถัดไป นอกจากนี้ คนที่ทำหน้าที่ เป็นสื่อกลางคือเพื่อนของเขา ดังนั้นภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาจึงจำเป็นต้องไปปรากฏตัวด้วยตนเอง

“ท่านประธานครับ ให้ผมจองตั๋วเครื่องบินเลยไหมครับ โม่ถึงส่งสัญญาณให้เขาหยุดพูดก่อนกดโทรศัพท์หาถัง

“หนิง…”

“คะ” ถึงหนึ่งตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลอ่อนโยน “ทำไม คุณยังไม่กลับบ้านอีกคะ ดูเวลา….

“ผมอาจจะกลับบ้านไม่ได้เพราะต้องบินไปอเมริกาตอนนี้ เลย พอดีมีเรื่องด่วนเกิดขึ้น” ไม่ถึงอธิบาย

“เร่งด่วนขนาดนั้นเลยหรือคะ ต้องไปทันทีเลย?” ถึงหนึ่ง

ตื่นตัวลุกขึ้นนั่งบนโซฟา

“แค่ปัญหาเล็กน้อยนะ แต่ผมจำเป็นต้องไป… ผมแค่เป็น ห่วงคุณเท่านั้นเอง”

“เดี๋ยวฉันจะช่วยหาพาสปอร์ตแล้วช่วยเก็บกระเป๋าเสื้อผ้า นะคะ” ถังหนิงลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปในห้องเพื่อจัดกระเป๋าให้ โม่ถึงอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง ถังหนึ่งขับรถมาถึงไม่รุ่ยในครึ่ง ชั่วโมงต่อมา ไม่ถึงจึงลงมาทักทายเธอเองเป็นการส่วนตัว

“ผมไม่มีเวลามากนัก ตอนนี้ต้องไปสนามบินแล้ว เมื่อเห็นว่าไม่ถึงเร่งรีบแค่ไหน ถังหนิงจึงรีบคว้าแขนเขาไว้ทันที “ในเมื่อคุณเป็นห่วงฉัน ทำไมถึงไม่พาฉันไปด้วยล่ะคะ” ถังหนึ่งยกกระเป๋าสัมภาระในมือเธอขึ้นพร้อมพูดว่า “ฉันจะไป กับคุณด้วยค่ะ”

ไม่ถึงมองหน้าถังหนึ่ง เขาถอดเสื้อแจ็กเก็ตของตัวเอง คลุมไหล่ให้เธอก่อนทั้งคู่จะก้าวขึ้นรถ

“แล้วถ้าเกิดคุณมีงานละ

“ไม่ใช่ว่าคุณรู้ดีกว่าฉันเหรอคะว่าฉันมีงานตอนไหนบ้าง ถังหนิงหัวเราะเพราะไม่ถึงยังเป็นคนจัดการอีเมลเธออยู่เหมือน เคย แม้ตอนนี้เธอจะเซ็นสัญญากับเฉิงเถียนแล้ว แต่เพราะยัง ไม่ประกาศออกมาอย่างเป็นทางการ เธอจึงยังมีวันแห่ง อิสรภาพหลงเหลืออยู่บ้าง อีกอย่าง ไม่ใช่ว่าเราตกลงกันแล้ว เหรอคะว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็จะอยู่ด้วยกันเสมอ การไป เป็นเพื่อนคุณครั้งนี้เป็นสิ่งที่ฉันอยากทำตอนนี้ค่ะ

โม่ถึงนิ่งเงียบไปชั่วครู่พลางใช้นิ้วของเขาม้วนผมถึงหนึ่ง เล่น แม้เขาจะไม่ได้กำลังจัดการกับปัญหาใหญ่ๆ อยู่ แต่ยังหน งก็เลือกที่จะอยู่ข้างๆ เขาเสมอ… เมื่อเขาไม่จำเป็นต้องกังวล เรื่องของเธอ เขาก็จะสามารถจดจ่อกับปัญหาและจัดการมันให้ ดีได้

เมื่อเห็นว่าใบหน้าเคร่งเครียดของชายหนุ่มอ่อนลง ถังหน งก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ เธอรู้ว่าเธอตัดสินใจถูกต้อง หญิงสาวไม่ ต้องการละทิ้งโอกาสที่จะได้อยู่เคียงข้างเขาในสถานการณ์ สำคัญ
ขณะที่ทั้งสองกำลังจะขึ้นเครื่องบิน หลานก็โทรหาถัง หนึ่งเสียก่อน เธอกำลังกังวลเรื่องสิ่งที่จะตามมาหลังจาก เหตุการณ์ระหว่างถึงหนึ่งและหลานอวี่ หลานขอร้องให้เธอไป ที่ออฟฟิศวันพรุ่งนี้เพื่อคุยกันว่าพวกเขาจะประกาศการเซ็น สัญญาของเธอกับบริษัทอย่างไรดี แต่ถึงหนึ่งปฏิเสธเธออย่าง โผงผาง “ท่านประธานหลานคะ อีกสองสามวันนี้ฉันจะไม่อยู่ใน ประเทศ ถ้ามีเรื่องอะไร เดี๋ยวไว้เราค่อยคุยกันเมื่อฉันกลับมานะ

ได้ยินเช่นนั้น หลานก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร “ก็ได้ เธอไปพัก ผ่อนสักหน่อยคงจะดีกว่า ตอนแรกฉันมีโชว์ที่อยากให้เธอไป

โม่ถึงได้ยินบทสนทนานั้นก็ก้มหัวลงเล็กน้อยและจ้อง เข้าไปในดวงตาของถังหนึ่ง แต่ถึงหนึ่งตอบอย่างสงบนิ่ง “อ้อ งั้นเหรอคะ ถ้าฉันพลาดโอกาสนี้ ก็ยังมีโอกาสหน้า…

สําหรับคนอื่นอาจจะต่างออกไป เธอนึกในใจ แต่ไม่ถึงมี เพียงคนเดียว หากเธอเสียเขาไป เธอเลือกยอมเสียโอกาสนั้นดี กว่า

“ก็ได้ ฉันจะไม่บังคับเธอ แต่เธอรู้ใช่ไหมว่าชื่อเช่าช่วยเธอ ด้วยน่ะ” หลานรู้สึกดีใจที่ยังมีใครสักคนละลายน้ำแข็งในใจ อันจื่อเฮาได้

“ไม่ค่ะ ฉันไม่รู้เลย” ถังหนึ่งตอบด้วยเสียงแผ่วเบา

“งั้นไว้เรามาคุยกันตอนเธอกลับมาแล้วกัน เที่ยวให้สนุก
ถังหนึ่งกดวางสายหลานด้วยท่าที่เหนื่อยล้า

“คุณนายโม่หุนหันพลันแล่นไปหน่อยนะครับ ไม่ถึง หยอกเธอพลางอมยิ้ม

“คุณโม่คะ ฉันก็แค่ไม่อยากให้คุณรู้สึกว่ามีภรรยาก เหมือนไม่มี ตราบใดที่ฉันอยู่ข้างๆ คุณได้ ฉันก็จะไม่ยอมพลาด โอกาสไปแน่ค่ะ แม้ฉันจะต้องไปขุมนรกก็จะเป็นไรไป