บทที่ 88 คุณฟิวเมาแล้ว

นานาโกรธจนหยิกกล้ามเนื้อหลังของเขา “ปล่อยฉัน

นะ”

“ไม่ปล่อย ถ้าเธอไม่ยอมไปเต้นดีๆ อุ้มไว้เต้นแบบนี้ก็ ไม่เลวนะ” ทิวอัพเวลการเต้นรำขึ้นจนเป็นการหวานแหวว

ฟิวที่อยู่ตรงข้ามก็ได้ดื่มเหล้าที่แรงมากไปแล้ว 3 แก้ว มองดูที่บ่อเต้นรำ ไม่สมกับการเต้นรำเลย อารมณ์ ของเขาไม่ดีเลย

คุณมนต์หัวเราะทีหนึ่ง “นั้นแฟนสาวของคุณ? แล้วก็ไม่เท่าไหร่หนิ ได้เกาะทิวแล้วก็เลยทิ้งคุณ

“เธอหุบปาก”ฟิวตะคอกใส่เสียงต่ำ

คุณมนต์ทำแก้มพองเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

จู่ๆนานาก็ยกเข่าขึ้น ส่วนสูงเธอไม่พอ ถึงแม้ว่าจะไม่ โดนจุดสำคัญของผู้ชาย แต่เขาก็ต้องทรามานแน่

“เธอ……หน้าที่หล่อของทิวทนเงียบไปหลายวิ จาก นั้น ผู้หญิงตรงหน้าเขา ก็ได้หัวเราะชอบใจ จนเห็นฟันแต่ ไม่เห็นตา

“ถ้าเตะเสียแล้ว ฉันจะให้เธออยู่กับฉันตลอดชีวิต
นานาแค่รู้สึกว่าหูร้อน หน้าก็แดงขึ้นมา

“ฉันไม่เอาหรอก เธอตอบเขาไป

ทิวไปจับที่มือน้อยๆของเธอและกระชักมือเธอไปจับ ในที่ตรงนั้นของเขา “ปลอบใจเขาแป๊บหนึ่ง!”

นานาตกใจจนจะกรี๊ดร้องออกมา พระเจ้า!ผู้ชายคนนี้ ไร้ยางอาย!ก้าให้เธอจับในที่ผู้คนมากมาย!

แต่พวกเขายืนอยู่ที่กลางสระคงไม่มีใครเห็นหรอก แต่มุมมองของนานาเปลี่ยนไปแล้ว เมื่อกี้ถึงแม้จะจับแค่ แป๊บเดียวเธอก็รู้สึกถึงอุณหภูมิ ความแข็ง ความยาว…

จะบ้าแล้ว!

ผู้ชายคนนี้เลวจริงๆ

สุดท้ายเพลงหนึ่งเพลงก็จบลง ทิวกอดที่เอวเธอแล้ว เดินออกจากสระเต้น “ต้องไปรับพวกเด็กๆแล้ว

นานาขัดขืนเขาและออกมาจากอ้อมกอดของเขาแล้ว เดินไปทางฟิว บนใบหน้าที่หล่อเหลาของฟิวแดงขึ้นมา นึกหนึ่ง คุณมนต์ที่อยู่ข้างๆอยากจะเอาฟิวที่เมาไม่รู้เรื่อง กลับบ้านตั้งนานแล้ว
“นายเมาแล้ว”นานาพูดกับเขา

“อิ่ม!ฉันไปพร้อมกับพวกเธอพยุงฉันด้วยฟิวยื่นมือ

มาทางนานา

นานาไม่ได้ปฏิเสธและยื่นมือไปพยุ่งเขา ฟิวโฉย โอกาสนี้ไปพิงอยู่ที่ไหล่ของเธอ

นานายืนไม่ค่อยนิ่งก็เลยต้องยื่นมือไปอุ้มเขา “ฟิว นายยืนดีๆได้ไหม

“ฟิว ฉันพยุงคุณด้วย” พูดจบคุณมนต์ก็ไปควงที่แขน อีกข้างของเขาฟิวก็เลยโดนผู้หญิงสองคนพยุงออกมา ด้านนอก

ด้านหลัง ทิวทำหน้าโกรธแค้นแล้วเดินตามหลัง ส่วน ในห้องโถที่จัดงานอยู่ที่รั้วริมชั้นสองมีผู้ชายที่คุยกับฟิว เมื่อกี้ยืนอยู่ ผู้ชายส่ายหัวเหมือนเขาจะทำอะไรไม่ได้เลย

และในใจของวัฒก็ซับซ้อนมากเมื่อกี้เขาเห็นทิวเต้น กับนานาในที่ที่คนเยอะแบบนี้และกอดกันอย่างสนิทสนม ในสระเต้นหรือทิวไม่ได้ตอบลูกคนโตของเขาแต่กลับชอบ ลูกสาวนอกคอกคนนี้?

นานาพยุงฟิวที่เมาแล้วเข้าไปที่ลิฟต์ นอกประตู ทิวเข้ามาด้วยสีหน้าที่เยือกเย็น และฟิวก็ตั้งใจที่จะเอาหัวมุด เข้าไปที่คอของนานา

คุณมนต์ที่อยู่ข้างๆก็อิจฉาไม่ไหวแล้ว แต่ว่า ตอนนี้ เขาได้พยุงฟิว ก็ถือเป็นเกียรติแล้ว

ปกติ ฟิวไม่ชอบให้ใครมาเข้าใกล้ตัวเลย

นานากับคุณมนต์พยุงฟิวออกมา นั่งอยู่ที่ห้องโถงรอ พี่เหมยและผู้ช่วยของพวกเขามา

“คุณฟิวเป็นอะไร

“เขาเหมือนจะเมาแล้ว”นานาพูด

“เมาได้ยังไงกัน”พี่เหมยรีบถาม

“ไม่รู้ พี่รีบส่งเขากลับ้านเถอะนานาพูดเสร็จ จู่ๆก็มี มือที่ใหญ่มาดึงไว้

เสียงที่เยือกเย็นของผู้ชายได้พูดกับพี่เหมย “คน ของพวกคุณ ก็ดูแลกันเอง” พูดจบ นานาก็ถูกลากไป ฟิว ยกหัวขึ้น ตาทั้งสองที่แดงๆจ้องทิวไว้ สายตาแบบนั้น เหมือนอมความโกรธไว้

ทิวหลี่ตา ไม่เข้าใจว่าความแค้นของฟิวมาจากไหนกันแน่ หรือว่าเป็นเพราะนานา

นานามองฟิวแล้วรู้สึกสงสาร “นายรีบให้พี่เหมยพา นายกลับไปพักผ่อนเถอะ”

แขนของนานาถูกทิวล้องไว้ เขาค้องมือเธอไว้แล้ว เดินตรงไปทางประตูใหญ่

นานาเกือบล้ม เธอรีบพูดขึ้นมาว่า “ทิว นายปล่อยฉัน ฉันเดินเองได้”

แต่ว่า ผู้ชายบางคนไม่ปล่อย ดึงเธอไว้ เหมือนมี ความโกรธหน่อยๆ ทำให้เธอต้องวิ่งยองๆถึงจะตามขาที่ ยาวของเขาทัน

รถของทิวเตรียมเสร็จแล้ว พอเขาก้าวออกมาจาก ลิฟต์ คนคุ้มกันของเขาก็ได้ขับรถออกมา

ทิวเปิดประตูแล้วผลักเธอเข้าไป เหมือนกับนักโทษ ไม่มีแม้แต่ความสงสาร หน้าของนานาแทบจะชนกับเบาะ หนังแล้ว เธอลุกขึ้นมานั่งดีๆ

พอผู้ชายเข้ามาอีกทางหนึ่ง หน้าของเธอก็เต็มไป

ด้วยความโกรธ

นาบาก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงฟิว เธอรีบมองไปบอกหน้าต่าง กัดปากไว้ เหมือนจะเป็นห่วงเขามาก

นี้ทำให้ผู้ชายที่นั่งข้างๆเธอสีหน้าไม่น่าดูเข้าไปใหญ่ เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า “รีบไป

คนคุ้มครองเหยีบคันเร่ง รถรีบออกมาจากทาง โรงแรม ตรงไปทางบ้านพาทิศ

นานาคิดไม่ถึงว่า งานเลี้ยงดีๆ กลับเกิดเรื่องมากมาย แบบนี้ ขนาดพ่อของเธอที่ไร้เยื่อยายก็อยู่ตรงนั้น ถึงแม้ว่า หลังจากที่เธอออกมา ก็หาเขาไม่เจอแล้ว แต่ทิวบอกว่าอยู่ งั้นก็ต้องอยู่

นานาทำหน้าบึ้ง มองทิวทัศนอกหน้าต่าง เรื่อง ทั้งหมดตอนเด็กๆก็ได้ผุดขึ้นมา นั้นเป็นความโดดเดี่ยว ความเศร้าได้พุ่งขึ้นมา ตอนเธออายุ 7-8 ขวบ เริ่มรู้เรื่อง เธอมีพ่อ แต่ว่า เป็นพ่อที่ไม่เคยเป็นห่วงเธอและรักเธอเลย

ความรักและการดูแลของแม่ ทำให้เธอเติบโตอย่าง แข็งแรง แต่ว่า สำหรับผู้ชาย เธอกลับรู้สึกว่าเป็นความ

เกลียดชังตั้งแต่เกิด หลังรถ บรรยากาศอึดอัด นานาเริ่มรู้สึกหายใจไม่

ออก เธอหวังว่าการเดินทางครั้งนี้รีบๆจบลง
พอรถค่อยๆช้าลง นานาถึงได้เห็นกำแพงสีขาว ท่ามกลางความมืด อยู่ท่ามกลางความมืดดูอลังกาลมาก

ในใจของเธอก็เกิดตื่นเต้นขึ้นมา ต่อไป เธอจะต้อง แย่งสิทธิ์เลี้ยงลูกกับคนบ้านนี้ ความหมายของทิวคือรอให้ เด็ฎๆโตกว่านี้อีกหน่อย แล้วเลือกว่าจะอยู่กับใคร นานาก็มี ความมั่นใจ แต่ว่า ถ้าทิวพูดแล้วไม่ทำตามละ

“เธอไปรอในรถ”ทิวพูดเสร็จ เขาก็ได้เดินไปในบ้าน พาทิศ นานาถอนหายใจยาว หลังจากกลับมาประเทศ ชีวิต ของเธอก็เหมือนพลิกหน้ามือเป็นหลังมือเลย ความจริง เธอสามารถใช้เป็นช่างแต่งหน้าได้ แต่ว่า ตอนนี้เธอกลับ ถูกผู้ชายสองคนรังควาน