บทที่ 33 เขาโกรธมาก

นานากัดฟันแน่น เธอโกรธจนร่างกายสั่นสะท้านไป หมด มองเห็นคนชั่วอย่างนาราชิงพูดขึ้นมาก่อน แล้วเธอ หันไปมองมือของทิวที่กำลังจูงมือของเธออยู่ เธอนึกขึ้น มาได้ว่า พวกเขามากันเป็นคู่นี่นา! ต่อให้เธอจะโต้ตอบ ไปอย่างไร ผู้ชายคนนี้ก็คงจะป้องป้องว่าที่ภรรยาของเขา อยู่แล้ว เธอแค่นหัวเราะออกมา “ใช่ค่ะ ฉันตบเอง นารา เธอฟังไว้ให้ดีนะ ฉันไม่มีทางเอาลูกของฉันไปให้คน เหี้ยมโหดอำมหิตอย่างเธอเลี้ยงดูหรอก”

นาราโกรธจนชี้หน้าเธอแล้วพูดว่า ตอนนี้นะเป็นเธอ หรือฉันกันแน่ที่โหดเหี้ยมอำมหิต? เธอกล้าทำร้ายคนอื่น แบบนี้ ใครจะไปรู้ล่ะว่าผู้หญิงอย่างเธอจะเป็นแม่ที่ดีของ เด็ก ๆ ได้หรือเปล่า?”

นานานึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะกัดกลับมา ทิวขมวดคิ้ว เข้าหากันแน่น เสียงทุ่มของเขาเอ่ยถามนานาว่า “เธอ ทำร้ายนาราจริง ๆ เหรอ?

นารารีบชิงพูดออกมาก่อนอย่างรวดเร็ว “ทิวคะเธอ ทำร้ายฉันจริง ๆ ค่ะ คุณดูรอยนิ้วมือบนหน้าฉันสิคะ นี่เป็น รอยที่เธอตบฉันค่ะ”

นานาคิดในใจว่า นี่ผู้ชายคนนี้เตรียมจะด่าเธอเพื่อ ปกป้องหล่อนแล้วใช่ไหม?
“ตบแล้วไงคะ? ไม่ตบแล้วไง?” แล้วนานาก็แค่น เสียง เฮอะ ออกมาจากในลำคอ

สีหน้าของทิวเคร่งขรึมมากกว่าเดิม เขาปล่อยมือของ นาราออก เตรียมจะไปคว้ามือเธอ แต่นานารีบก้าวถอย หลังไปด้วยความรังเกียจ “นายอย่ามาแตะต้องตัวฉัน”

สีหน้าของทิวดูแย่ลงไปในทันใด ผู้หญิงคนนี้ลงมือ ทำร้ายคนอื่นก่อนยังไม่ยอมรับผิดอีก แล้วยังทำท่า รังเกียจเขาแบบนี้อีกเหรอ?

“นานา! ทิวส่งเสียงเอ่ยเรียกชื่อเธอออกมาด้วย ความโมโห

ไม่มีใครรู้เลยว่ามีเด็กน้องสองคนกำลังแอบอยู่ใกล้ ๆ บริเวณนั้น เมื่อสักครู่นี้พวกเขาได้ยินเสียงร้องไห้ของ นาราก็เลยตกใจวิ่งออกมาดู อยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกัน แน่ แต่ในตอนนี้เด็กน้อยทั้งสองคนได้ยินแด็ดดีตะคอกใส่ มามีของตัวเองด้วยน้ำเสียงดุดันอย่างนั้น ทำให้พวกเขา รู้สึกตกใจมาก

ลมรีบแสดงตัวออกมาก่อนน้องสาว เขาวิ่งไปตรง หน้าของนานา กางแขนน้อย ๆ ของเขาออกแล้วจ้องไปที่ ชายหนุ่มตาเขม็ง ผมไม่ยอมให้พวกคุณมาทำร้ายมาม ของผมหรอก”
*แด๊ดดื้อย่าดุมามั้นะคะ” ฟ้าก็วิ่งตามออกมาติด ๆ ใบหน้าน่ารัก ๆ ของเด็กน้อยทั้งสองคนเชิดหน้ามองทิว ด้วยความโกรธ

ใจของทิวสั่นสะเทือน แต่ว่าเขาไม่มีทางยอมให้ แม่ของเด็ก ๆ มาทำร้ายคนอื่นแล้วทำเหมือนว่าตัวเองมี เหตุผลแบบนี้ เขาต้องการผู้หญิงที่สามารถสั่งสอนลูกๆ ของเขาให้ดีได้

นาราได้ถือโอกาสนี้มองดูเด็ก ๆ ทั้งสองคนอย่าง ชัดเจน เมื่อได้เห็น เธอก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาในใจ นานามีลูก น่ารักขนาดนี้เลยเหรอ? ถึงว่าล่ะทำไมทิวถึงได้ให้เธอเข้า มาอยู่ด้วย

และในตอนนี้เธอกำลังรอดูฉากเด็ดอยู่! เธอใช้ชีวิต อยู่กับทิวมาห้าปีแล้ว จะไม่รู้นิสัยเขาได้อย่างไรล่ะ? เขา เริ่มโกรธแล้วด้วย

ต่อจากนี้ นานาก็จะต้องรองรับอารมณ์โกรธของเขา แล้ว เธอกำลังรอดูอยู่ว่าเขาจะลงโทษนานาอย่างไร

“พวกหนูสองคนกลับเข้าไปก่อน นี่ไม่ใช่เรื่องที่พวก หนูจะเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยได้” ทิวทำหน้านิ่งแล้วสั่งการ เด็กน้อยทั้งสองคน
ต่อให้ลูก ๆ จะปกป้องเธอ เขาก็ไม่ยอมให้เธอเอาแต่ ใจและไม่มีความรู้สึกผิดอย่างนี้ ต่อไป ถ้าผู้หญิงแบบเธอ ต้องมาดูแลคอยสั่งสอนลูก ๆ เขาก็คงจะต้องมีความกังวล มากพอสมควร

“ไม่เอา ผมไม่ไปลมพูดด้วยความโมโห ไม่ว่ามาม จะทำอะไร พวกเขาก็เชื่อว่ามาไม่ผิด

นี่คือความเชื่อใจและการปกป้องที่ลูก ๆ มีต่อแม่ของ

ตนเอง

(มามี้ของพวกหนูทำร้ายคนอื่นนะ ตอนนี้ยังไม่ ยอมรับผิดด้วย แบบนี้พวกหนูก็ยังจะปกป้องเธออีกเหรอ” ทิวเริ่มกล่าวตักเตือนลูกสาวของเขา

ฟ้ารีบพูดออกมาเสียงดังว่า “มามไม่มีทางทำร้ายคน

อื่นหรอกค่ะ

นารารีบหันไปเอ่ยปากพูดกับพวกเด็ก ๆ ด้วยน้ำเสียง ที่อ่อนโยน เมื่อกี้มาม้ของพวกหนูตบฉันน่ะ แต่ตอนนี้เธอ

ไม่ยอมขอโทษ”

ลมรีบจ้องหน้าเธอเขม็ง มามี้ของผมไม่มีทางไป ทำร้ายคนอื่นก่อนหรอก นอกเสียจากว่าคุณทำความผิด อะไรที่ทำให้มามโกรธ
ใช่ค่ะ มามีไม่ทำร้ายคนอื่นอย่างไม่มีเหตุผลหรaก ฟ้ามีตอกแล้วเท้าเอวอย่างมั่นใจ