บทที่ 118 พลไฟฉลองของฟิว

เห็นพวกเธอเข้ามา เขารีบวางแก้วสุราลงบนโต๊ะ ยิ้ม ให้กับลูกๆ “ ถึงเวลาทานเค้กแล้วใช่ไหมครับ ?

“ อื้อ แด๊ดดี้เรามาตัดเค้กด้วยกันนะคะ !” ฟ้าเองก็ รู้สึกถึงความเปลี่ยนไปของทิวอย่างแปลก ! เธอเดินเขา ไปหาเขาอย่างสนิทสนม กอดแขนของเขาไว้ ดึงเขามายัง โต๊ะอาหาร

สายตาของนานาแอบสำรวจสีหน้าของทิวเงียบๆ เธอ อยากดูว่าเขาโกรธแล้วหรือเปล่า แต่ บนใบหน้าของทิว รอยยิ้มที่ยิ้มให้กับลูกสาวมองไม่ค่อยออก

เมื่อยืนอยู่หน้าเค้ก นานาเปิดกล่องเค้กออก เผยเค้ก ที่สวยงามข้างในออกมา ข้างบนมีผลไม้เต็มไปหมด และ มีกลิ่นครีมหอมลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ เด็กทั้งสองคนกลืน นําลายลงคอไม่ขาด

นานาเสียบเทียนอยู่ข้างบนแค่สองแท่ง เธอหวังว่า ลูกเล็กทั้งสองคนจะเป่าเทียนแทนเธอ

“ มามี้คะ วันนี้มามี้อายุเท่าไหร่แล้วคะ ?

“ วันนี้มามี้อายุยี่สิบสี่แล้วค่ะ ” นานาตอบคำถาม

ของลูกสาว
มามี้ ขอให้มามีอายุน้อยๆอย่างนี้ตลอดไปนะครับ

ลมอวยพร

ดวงตาของนานามีม่านน้ำตามาปกคลุมทันที เธอ พยักหน้า “ ครับ มามี้จะอายุน้อยๆอย่างนี้ตลอดไป !

ทิวถือไม้ขีดไฟไว้ จุดเทียนสองแท่งให้สว่าง ลมรีบ วิ่งออกไปปิดไฟทันที ทั่วทั้งห้องรับแขกมีแต่แสงสว่าง ของเทียนสองแท่ง

ทั่วทั้งห้องสลัวๆแต่มีความสว่างชัดเจน ส่องสว่าง ใบหน้าของทั้งสี่คนที่อยู่ล้อมรอบโต๊ะ

สายตาของทิวหยุดอยู่บนใบหน้าของนานาอย่างลึก ซึ้ง ใต้แสงเทียน ใบหน้าเล็กๆของเธออ่อนโยนมาก ทำให้ หัวใจของเขากระตุกอุ่นวาบ

“ มามี้ครับ มาม็อธิฐานขอพรก่อนนะครับ จากนั้นเรา มาเป่าเทียนด้วยกันดีไหมครับ ? ” ลมเอ่ย

นานายิ้มพร้อมเอ่ยว่า “ ดีครับ มามื้อธิฐานขอพรก่อน นะครับ ” พูดจบ มือทั้งสองข้างของนานาวางประสาน วางไว้บนอก หลับตาลง เริ่มอธิฐานขอพรในใจ ความหวัง ที่เธออยากได้มากที่สุดก็คือ ให้ลูกรักทั้งสองคนของเธอ เติบโตอย่างปลอดภัยและมีความสุข
หลังจากที่นานาอธิฐานขอพรเสร็จเรียบร้อยแล้ว พูด กับลูกทั้งสองคนว่า “ เป่าเทียนกับมาพร้อมกันนะ!

ลูกทั้งสองคนรีบจู๋ปากเป่าเทียนให้ดับพร้อมกับนานา

หลังจากเป่าเทียนดับไปแล้ว ทิวก็เปิดไฟ ใต้แสงไฟ ลูกทั้งสองคนต่างก็มีความสุขมาก นานาดึงเทียนสองแท่ง ออก จากนั้นก็มองลูกทั้งสองคนที่ถือจานไว้อย่างรอคอย นานาเอ่ยพร้อมรอยยิ้มว่า “ เรามาตัดมันออกจากกันก่อน นะ ”

นานาตัดเค้กออกจากกัน แบ่งเป็นสี่ชิ้น เค้กนี้ใหญ่ มากเกินไป คืนนี้พวกเธอทานไม่หมดแน่ แต่สามารถเก็บ ไว้ในตู้เย็นได้ พรุ่งนี้ยังสามารถทานได้อีกวันหนึ่ง

“ แด๊ดดี้คะ นี่เป็นของแด็ดดี้ค่ะ ” ฟ้ามีน้ำใจมาก ยื่น เค้กชิ้นที่ใหญ่ที่สุดให้ทิว

ทิวไม่ชอบทานของหวานอยู่แล้ว แต่คืนนี้ เป็นลูกรัก ของเขาให้เขา เขาต้องทานแน่นอน หลังจากที่นานาตัด เค้กเสร็จแล้ว ทั้งสี่คนเริ่มหมุนไปรอบๆโต๊ะทานเค้กพร้อม กัน

นานาทานครีม หนึ่ง เข้ามาอยู่ในปากก็ละลายทันที นี่ทํามาจากนมสดอร่อยกว่าเค้กทั่วไปมาก
นานากัดริมฝีปาก เงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้า เอ่ยขอบคุณจากใจจริง “ ขอบใจเค้กของนาย

ทิวเงยหน้าขึ้น ดวงตาไม่เห็นลึกมองเธอนิ่ง “ เธอ ชอบก็พอแล้ว ” พูดจบ เขาก็หันไปดูแลลูกสาว มองมุม ปากเล็กๆของเธอมีแต่ครีมเต็มไปหมด เขายิ้มแล้วเอา ผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดเบาๆมุมปากเล็กของเธอเบาๆ

นานากระพริบตา ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เธอรู้สึกว่า วันนี้จู่ๆทิวก็เย็นชากับเธอขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล

แม้ว่าระหว่างพวกเธอก็ไม่มีอะไรกันอยู่แล้ว แต่นานา ก็ยังรู้สึกว่าท่าทางเมื่อครู่นี้ของเขาก็เย็นชาไปเล็กน้อย

หรือว่าเป็นเพราะฟิวที่ปล่อยพลุไฟให้เธอหรือ เปล่า ? เขาทิ้งเธอหรอ ?

เดี๋ยว เขาทิ้งทำไม ? หรือว่าเขา…ชอบเธอ ?

นานาไม่เชื่อความคิดนี้ที่เธอคิด แต่เธอก็คิดเหตุผล อื่นไม่ได้อีกแล้ว

ไม่ว่าจะยังไง งานวันเกิดในวันนี้ เธอมีความสุขมาก เด็กทั้งสองคนทานเค้กในจานหมดแล้ว ทานได้อิ่มมากแล้ว นานาเองก็ไม่อนุญาตให้พวกเขาทานอีก และ เวลาก็มาถึงสามทุ่มครึ่งแล้ว พวกเขาควรจะไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ไม่ใช่วันหยุดสัปดาห์ !

“มามี้ พรุ่งนี้ เรายังจะทานได้อีกไหมคะ ? ” ฟ้ายัง อยากจะทานอีก

นานามองเธอพร้อมกับยิ้ม “ ลูกทานได้อยู่แล้ว ! พรุ่ง นี้ตอนเช้าก่อนจะไปเรียนหนังสือ พวกลูกสามารถทานได้ คนละหนึ่งชิ้นเล็ก

“ อื้ม ! ” ลูกทั้งสองคนดีใจมาก

นานาปิดเค้กลงอีกครั้ง จากนั้นก็ไปเก็บไว้ในตู้เย็น

ทั้งสี่คนขึ้นมาบนชั้นสอง ลูกทั้งสองคนรีบเข้าไปใน ห้องของพวกเขา เอาการ์ดอวยพรที่พวกเขาทำมามอบให้ นานา

“ มามี้ครับ นี่เป็นการ์ดที่เราจะมอบให้มาครับ

นานาเอาขึ้นมาดู แม้ว่าจะง่ายๆแต่เป็นของขวัญที่เธอ ชอบ เธอยิ้มแล้วหอมลงบนแก้มของลูกเล็กทั้งสองคน “ มามีรักลูกๆนะ ”
“ เราก็รักมามี้และแด๊ดดดี้ ” เด็กเล็กทั้งสองคน หัวเราะออกมาพร้อกันทันที

จากนั้น ก็ยิ้มให้กันอย่างรู้ใจกัน “ แด๊ดดี้มามี้คุยกันนะ ครับ ! ลมกับน้องไปนอนแล้ว เราจะนอนอย่างเชื่อฟังแน่ มามี้กับแด๊ดดี้ไม่ต้องเข้ามาในห้องนอนของเรานะครับ

พูดจบ เด็กเล็กทั้งสองคนจับมือกันเข้าไปในห้อง นอนของตัวเอง แล้วยังปิดประตูอีก

นานาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดีทันที แต่เวลา เดียวกันนั้น ก็รู้สึกลำบากใจ เด็กพวกนี้หมายความว่ายังไง กัน ?

นี่กำลังทำโอกาสให้เธอและทิวหรอ ?

นานาอยากจะหัวเราะออกมาทันที เด็กเล็กพวกนี้จะ เข้าใจอะไรกัน

นานาหันไปพูดกับทิวที่ยืนอยู่ข้างๆว่า “ ขอบใจนาย ที่คืนนี้ฉลองวันเกิดกับฉันนะ ราตรีสวัสดิ์ เดินไปยังห้องนอนของเธอทันที พูดจบ เธอก็รีบ

เธอวางมือลงบนตำแหน่งของหัวใจ ทำไมถึงเต้นเร็ว อย่างนี้ ?
นานาสูดหายใจเข้าลึกๆ มองเห็นถุงผ้าในวันนี้ที่เธอ วางอยู่บนโซฟา นี่เป็นสิ่งที่ฟิวให้เธอเอากลับมาวันนี้ และ เมื่อครู่นี้เขาก็ได้พูดในสายแล้วว่า นี่เป็นของขวัญที่เขา มอบให้เธอ

นานากัดริมฝีปาดอย่างไม่ตั้งใจ ยื่นมือออกแกะถุงผ้า ออก เธอสงสัยว่าฟิวเตรียมของขวัญอะไรให้เธอ

เธอหวังว่าจะเป็นของขวัญที่ธรรมดาๆแบบนั้น หาก แพงเกินไป เธอจะไม่รับอย่างแน่นอน ต้องรู้ว่าคืนนี้ที่เขา ปล่อยพลุไฟให้เธอก็ต้องแพงมากแน่เลย ! อย่างน้อย ที่สุดอาจจะประมาณห้าแสนกว่าแน่ ! ได้ยินมาว่าพลุไฟที่ ยิ่งสวยก็จะยิ่งแพง