ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

บทที่ 117 เวลาแห่งความสุข



บทที่ 117 เวลาแห่งความสุข

เวลานี้ ทิวที่อยู่ตรงหน้าก็หยิบแชมเปญขึ้นมาขวด หนึ่งเปิดฝาออก เทลงในแก้วทรงสูงสองใบ

นานามองการกระทำของเขา หลังจากเทเสร็จแล้ว ทิวยกขึ้นมาแก้วหนึ่งแล้วยื่นให้เธอ นานาก็รับมาอย่าง เป็นมารยาท และเวลานี้ตรงหน้าของเด็กทั้งสองคนก็มี แก้วนมคนละแก้ววางอยู่ตรงหน้า

นานาหยิบแก้วแชมเปญขึ้นมาดื่มเข้าไปคำหนึ่ง รสชาติดีมาก เธอชอบรสชาตินี้มาก และเธอก็อยากจะดื่ม เพราะปากแห้งพอดี กลับดื่มไปหมดโดยใช้เวลาไม่นาน

นานาไม่ค่อยเข้าใจของที่หรูหราอยู่ในที่สูงพวกนี้ แค่ นึกว่าเป็นแค่เครื่องดื่ม แต่แชมเปญขวดนี้มีองศา แล้วยัง ไม่ต่ำ มี 12 องศา แต่รสชาติดีมาก

ทิวเห็นว่าเธอดื่มหมดแล้ว ลุกขึ้นยืนอย่างสุภาพบุรุษ เทให้เธออีกมากกว่าครึ่งแก้ว นานามองเขาอย่างซาบซึ้ง “ ขอบใจ ”

“ ชอบดื่มก็ดื่มมากหน่อย เพราะเปิดแล้วขวดหนึ่ง คืนนี้ไม่ดื่มก็ฟุ่มเฟือยอยู่ดี ” ทิวส่งเสริมให้ผู้หญิงคนนี้ดื่ม เยอะหน่อย ในดวงตาของเขามีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา

นานาเริ่มทานอาหารกับลูกๆ นานาทานได้อิ่มมากเวลาเดียวกันนั้น ก็ดื่มแชมเปญไปสองแก้วใหญ่โดยไม่รู้ ตัว เธอที่ดื่มมากเกินไปก็ยังไม่รู้สึกถึงความเมา

ความรู้สึกเมาของเธอจะรู้ช้ากว่า

หลังจากทานอาหารเสร็จ ก็เป็นเวลาสองทุ่มครึ่งแล้ว เมื่อนานากำลังเตรียมจะตัดเค้กพร้อมกับลูกๆมือถือที่นานา วางอยู่ข้างๆก็ดังขึ้นมา

สีหน้าของทิวมองไปยังมือถือของเธออย่างไม่ค่อย พอใจมากนัก เขามีความรู้สึกบางอย่าง ต้องเป็นผู้ชายคน นั้นที่โทรมา

ทันทีที่นานามอง เป็นฟิวที่โทรมาจริงๆด้วย เขาเคย บอกว่าตอนกลางคืนเขาอาจจะโทรมา

นานาเองก็ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร เธอรีบกดรับสาย ทันที “ ฮัลโหลคะ

“ พาเด็กเล็กๆมาที่สนามหญ้าหน้าบ้าน

« คือ ? ทำไมคะ ?”

“ พาออกมาคุณก็รู้แล้ว ” น้ำเสียงของฟิวจากปลาย

สายลึกลับมาก
นานาตกใจเล็กน้อย เธอพูดพร้อมเสียงหัวเราะว่า “ คุณพูดสิคะ ! ”

คุณพาออกมาผมถึงจะบอกคุณ เร็ว ” ฟิวเร่งมา จากปลายสาย

นานาถูกคำพูดของเขาทำให้งุนงงไปหมดแล้ว เธอ จึงได้แต่พูดว่า “ ค่ะ แค่ออกมาที่สนามหญ้าเองใช่ไหม คะ ? ”

“ ดีที่สุดก็หาสถานที่ที่กว้างขวาง

นานาถูกความลึกลับของเขาทำให้เกิดความสงสัย ขึ้นมา เธอหันไปพูดกับลูกเล็กทั้งสองคนว่า “ ไปสนาม หญ้ากับมามี้หน่อยดีไหม ?

ตอนนี้หรอครับ ? ”

“ อืม ตอนนี้ ” นานาหัวเราะออกมา

สีหน้าของทิวจ้องพวกเธออย่างไม่ค่อยน่ามองมาก นัก เห็นเธอคุยโทรศัพท์และยังหัวเราะอย่างมีความสุข มาก แน่นอนว่าฟิวที่อยู่ปลายสายต้องทำอะไรบางอย่างที่ ทำให้เธอมีความสุขมาก
เธอไม่ใช่แค่ร่วมงานวันคล้ายวันเกิดกับพวกเขา ยัง ให้ผู้ชายคนนั้นร่วมงานวันเกิดของเธอด้วยหรอ ?

เด็กเล็กทั้งสองคนรีบออกมาจากห้องรับแขกพร้อม กับนานา จากนั้นก็มายังสนามหญ้า การคุยกันของนานา และฟิวยังไม่จบลง

ฟิวถามอย่างสงสัยมาจากปลายสาย “ ออกมาหรือ ยัง ? »

นานาและเด็กเล็กมาถึงสนามหญ้าเรียบร้อยแล้ว เธอ พูดกับฟิวที่อยู่ปลายสายว่า “ อื้อ เราออกมาแล้ว คุณจะ ทำอะไรกันแน่คะ !

“ มองท้องฟ้า ” เสียงของฟิวดังมาจากปลายสาย

เวลานี้ ห่างจากพวกเธอประมาณหนึ่งกิโลเมตร จู่ๆก็ มีพลุไฟสวยงามพุ่งขึ้นมาเต็มท้องฟ้า จู่ๆก็ปรากฏอยู่บน ท้องฟ้า ทำให้ท้องฟ้าที่มืดมนสว่างขึ้นมาทันที

นานาอ้าปากค้างเบิกตาโพลงมองพลุไฟนี้ที่พุ่งขึ้นมา เรื่อยๆนี้ อึ้งไปเลย และข้างๆเธอเล็กทั้งสองนทั้งกระโดด โลดเต้นไปมาทั้งร้องตะโกนอย่างตื่นเต้น

พลุไฟสวยงามมาก พลุไฟปรากฏขึ้นมาบนท้องฟ้าเรื่อยๆปล่อยแสงสีสันงดงามออกมาสู่ท้องฟ้า

ทิวเองก็เดินมา เขามองพลไฟบนท้องฟ้าด้วยสีหน้า เย็นชา พลุไฟที่น่าหลงไหลพวกนั้น เวลานี้ในใจของเขา กลายเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจไปแล้วสำหรับเขา

ผู้ชายคนนั้นใช้วิธีนี้ฉลองวันคล้ายวันเกิดให้กับเธอ

นานาอึ้งไปเลย เธอมองพลุไฟสีสันสดใสพวกนั้น ใน ใจของเธอซาบซึ้งมากจริงๆ ฟิวกำลังทำอะไรอยู่ ? ทำไม เขาถึงปล่อยพลุไฟเพื่อเธอ ?

และพลุไฟที่สวยแบบนี้ทำให้คนมองลืมหายใจไป เลยและอยากจะชม นานาไม่เคยเห็นพลุไฟที่สีสันงดงาม และเทียบกับพลุไฟอื่นๆไม่ได้แบบนี้มาก่อน คล้ายกับ ลำธารสีเงินบนท้องฟ้า รูปร่างแปลกสวย นอกจากจะทำให้ คนมองชื่นชอบตกตะลึงแล้วก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอะไร

เด็กทั้งสองคนเองก็ตกตะลึงไปแล้ว เป็นพลุไฟที่ สวยงามมาก!

ผลไฟปรากฏสู่ท้องฟ้าเป็นเวลายี่สิบนาทีเต็ม นานา กำมือถือไว้ ไม่รู้ว่าวางสายไปแล้วหรือยัง มองพลุไฟสีสัน สวยงามทั้งอย่างนี้กับลูกๆ
ตอนที่พลุไฟสุดท้ายหายไป ท้องฟ้าทั้งท้องฟ้าก็ เงียบลง แต่ในใจของนานาไม่ได้จะสงบลงง่ายๆแบบนี้ เวลานี้ เธอถึงเพิ่งจะคิดได้ว่ายังไม่ได้วางสาย

เธอยกขึ้นมาดูยังอยู่ในสถานนะคุยกันอยู่ เธอรีบยก ขึ้นมาแนบหูเรียกเสียงเบา “ ฟิว คุณยังอยู่ไหมคะ ?

* ผมอยู่….สุขสันต์วันเกิดครับ ถุงผ้าวันนี้ที่คุณเอา กลับไป มีของขวัญที่ผมมอบให้คุณ คุณกลับไปเปิดออก มาดูสิครับ ! ราตรีสวัสดิ์ ” เมื่อฟิวพูดจบก็วางสายไป

“ ฟิว…” นานาเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างตื่นเต้นอย่าง ควบคุมตัวเองไม่ได้

และชายหนุ่มบางคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอ สีหน้า บูดบึ้งลงทันที งานฉลองครั้งนี้ เขาได้แต่มองผู้ชายคนอื่น ใช้วิธีที่เธอชอบมาฉลองวันเกิดให้เธอ มองเธอที่เรียกชื่อ ผู้ชายคนอื่นอย่าลึกซึ้ง

“ มามี้คะ นี่เป็นของขวัญที่ลุงฟิวเตรียมให้มาหรอ คะ ? สวยมากเลยค่ะ ” ฟ้าเงยหน้าขึ้นมาพูด

ในใจของเด็กน้อย ไม่มีความคิดที่ยุ่งเหยิง สิ่งที่พวก เขาชอบ สวย พวกเขาก็จะพูดออกมา
นานาพยักหน้า “ อั้ม เป็นของขวัญที่เขามอบให้

“ มามี้ เดี๋ยวแด๊ดดี้ก็มีของขวัญจะมอบให้มานะ ครับ ! ” เมื่อลมพูดจบก็หันกลับไปมองแด๊ดดี้ ไม่เห็นแด๊ด ดี้แล้ว แต่เมื่อครู่นี้ แด๊ดดี้ยังอยู่เป็นเพื่อนดูพลุไฟพร้อมกับ เขาด้านหลังเขาอยู่เลย !

นานาเองก็รู้สึกว่าเมื่อครู่นี้ทิวอยู่ด้านหลัง แต่เธอมอง ไปด้านข้างกลับไม่เห็นเขาแล้ว

ในใจของนานามีความซาบซึ้ง และรู้สึกผิดอยู่ด้วย เมื่อตอนบ่าย ฟิวยังถามเธออยู่ว่าทำไมถึงรีบกลับบ้าน และ เธอยังพูดปดต่อหน้าเขาอีก เขารู้อยู่แล้วว่าวันนี้เป็นวัน เกิดของเธอด้วยซ้ำ

แล้วยังซื้อของขวัญวันเกิดให้เธอเรียบร้อยแล้วด้วย แล้วยังใช้วิธีที่น่าตื่นเต้นไม่เหมือนใครฉลองวันคล้ายวัน เกิดให้เธอ เหมือนกับพลุไฟเมื่อครู่นี้ ต้องเป็นแบบที่แพ งมากๆแบบนั้นแน่ !

ตั้งแต่เล็กจนโต นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่เธอได้รับมา โดยไม่เหมือนกับที่เธอได้รับมาและนึกไม่ถึงมากจริงๆ

ในใจของนานายุ่งเหยิงขึ้นมาน้อยๆ เมื่อครู่นี้เธอยัง ไม่ได้เอ่ยขอบคุณเขาด้วยตัวเองเลยสักคำ !
“ มามี้คะ เราควรไปทานเค้กแล้วนะคะ !” ฟ้าดึง แขนเสื้อของเธอ

นานาจึงเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า ยังไม่ได้ร่วมทานเค้กกับ ลูกๆ เธอยกยิ้มน้อยๆ “ ค่ะ ไปกันเถอะ! เราไปทานเค้ก นานาจับมือของลูกเล็กมายังห้องรับแขก เห็นแต่ทิว นั่งอยู่บนโซฟา และในมือของเขาเปลี่ยนมาเป็นสุราที่มี แอลกอฮอล์สูงไม่ใช่แชมเปญแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ