บทที่ 204 คู่แข่งปรากฏตัว

แต่เธอเดินออกจากห้องครัว ขึ้นชั้นบนไปล้างหน้า แปรงฟัน เจ้าเด็กน้อยไม่อยู่บ้าน เธอก็ยังไม่ค่อยชินเท่า ไหร่ !

ตอนเธอลงมา บนโต๊ะมีผักสามจานน้ำซุปหนึ่งถ้วย มันชั่งน่ากินมาก กลิ่มหอมลอยมายั่วยวนแต่ไกล ทิวแกะ ผ้ากันเปื้อนออก เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงขายาวสีดำา เรียบ ง่ายแต่หรูหรา

ใครจะไปคิดว่าเขาจะยอมผูกผ้ากันเปื้อนทำกับข้าว อยู่ในห้องครัว ? แต่ถึงจะเป็นแบบนี้ ก็ยังหล่ออยู่ดี

นานานั่งลง เงยหน้ามองเขาที่เหนื่อยล้า เธอรู้สึก สงสารจึงพูดว่า “กินข้าวเสร็จ นายไปอาบน้ำเลย จะได้ นอนเช้าหน่อย !

“ฉันไม่เป็นไร ทิวยิ้มตาหยี อยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ เหนื่อยแค่ไหนเขาก็ไม่บ่น

และทริปนี้ คนที่เหนื่อยที่สุดก็คงจะเป็นเขา ! เขา ต้องมีพลังเต็มที่ทุกวันเพื่อเล่นกับเจ้าเด็กน้อย ตอนกลาง คืนยังต้องทำงาน อีกอย่างยังมีความกดดันเรื่องที่ทำงาน อีก นานาหิวมาก เธอกินข้าวหมดสองถ้วย จากนั้นเธอ จะไปล้างจาน ทิวกินข้าวเสร็จ ก็นั่งดูเอกสารอยู่บนโซฟา ต่อ นานารู้สึกสงสารเขาจริงๆ เธอชงชาวางไว้ให้ข้างๆเขา แล้วนั่งลงข้างๆเขา เธอยิ้มให้เขาแล้วถามว่า “ขอฉัน ดูเอกสารของนายหน่อยได้ไหม ?

“ดูสิ ! “ทิวไม่ได้มีท่าทีขัดขวางเธอ

นานาหยิบรายงานข้อมูลที่ซับซ้อน ขึ้นมา ดูไปสัก พัก เธอก็วางลง พลางเงยหน้าแล้วพูดกับทีวว่า “ นายบ นอนเช้าหน่อย ! พรุ่งนี้ค่อยดู

“ยังมีอีกอย่าง วันนี้ฉันอยากแช่น้ำ เธอไปเตรียมน้ำ ให้ฉันหน่อยได้ไหม ? ทิวเงยหน้ามองเธอแล้วถาม

นานาพยักหน้า “โอเค ฉันเตรียมให้นายตอนนี้

เลย”

ทิวยิ้มตาหยี ดูเหมือนท่าทางของผู้หญิงคนนี้ยิ่งอยู่ ยิ่งดีขึ้น ความรู้สึกแบบนี้มันดีมาก นานาเตรียมน้ำให้ทิว เสร็จ เธอก็กลับเขาห้องนอน นานาหยิบไอแพดขึ้นมา เปิดดูอย่างเบื่อหน่าย เธอกะจะเขียนนิยายต่อ แต่ก็คิดได้ ว่าจิตใจของเธอยังไม่สงบนิ่งดีนัก คงเขียนออกมาได้ไม่ ดี ! นานาเปิดไปหาข่าวของวงการบันเทิงดู เธอยังอยาก ดูสถานการณ์ช่วงนี้ของฟิว จึงกดเข้าหมวดดาราทั่วไป

ข่าวล่าสุดที่โดนแฉ นานาดูไปดูมา ไม่เห็นฟิวเลย แต่กลับเห็นปั้นหยาคนนั้น คิดไม่ถึงเลยว่า เธอที่เป็นลูกคุณหนู และยังเป็นที่รักของหน้าข่าวบันเทิง แค่มีภาพที่ ปั้นหยาไปซื้อของในร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์เนม ก็ยังโดน เขียนเป็นข่าวหน้าหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีรูปถ่ายที่ชัดเจนของ ป้นหยา ตัวของปั้นหยาเองมีนิสัยเป็นลูกคุณหนูตั้งแต่เล็ก และในเวลาเดียวกันหน้าตาของเธอ ก็ดูเหมือนคนมีความ มั่นใจ

ดูไปได้สักพัก เธอก็ได้ยินเสียงเท้าคนจากด้านนอก ในขณะที่เธอกำลังสงสัย ไม่นาน ทิวผู้สวมใส่ชุดลำลองสี เทาก็เดินเข้ามา เห็นได้ชัดว่าเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ

“นาย…ทําไมนายยังไม่นอน ? “นานาถามเขา

“ฉันอยากนอนกับเธอ ทิวพูดตรงๆ

นานาอึ้งไปสักพัก “ไม่ได้ นายกลับไปนอนห้องของ

ตัวเองไป ”

“ฉันนอนไม่หลับ ต้องกอดเธอนอนถึงจะหลับ ทิว พูดไปพลางนั่งลงบนเตียงของเธอ ขาที่เรียวยาวของเขา ยกขึ้น แล้วเขาก็เอนตัวลงนอนข้างๆเธอ

นานาอยากขยับตัวไปข้างๆ แต่ถูกแขนที่แข็งแรง ของฝ่ายชายกอดไว้ ใบหน้าของเธอแนบหน้าอกของเขา เขาพูดเสียงต่ำว่า“ อย่าดิ้น ให้ฉันนอน”
นานาไม่กล้าดิ้นอีก มันไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผู้ชายคนนี้ ที่ติดนิสัยแบบนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อไปถ้าเขาจะนอน ก็ต้อง กอดเธอถึงจะนอนหลับหรอ ?

ผ่านไปได้ไม่กี่นาที นานาก้มลงมองผู้ชายคนนี้ ก็ได้ ยินเสียงหายใจของเขา เห็นได้ว่าเขาหลับแล้ว

นานาปล่อยให้เขากอดเธอนอนต่อไป เธอลืมตา จนถึงสี่ทุ่ม ก็หาวออกมาหนึ่งครั้ง แล้วหลับไป

เช้าตรู่

เมื่อรู้สึกตัว นานาก็รีบลืมตา ยังดี เสื้อที่อยู่บน ร่างกายยังอยู่ และร่างของเธอยังไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ แค่ผู้ชายข้างๆเมื่อคืน หายไปแล้ว ?

เขาไปไหนแล้ว ?

นานาดูเวลา แปดโมงแล้ว ทำไมช่วงนี้เธอนอน เซาแบบนี้ตลอดเลยเนี่ย ? หรือว่ายังไม่ชินกลับเวลา ? นานารีบลงจากเตียง หลังจากที่ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ แล้วก็ลงมาชั้นล่าง ได้ยินเสียงในห้องครัวดังขึ้นอีกแล้ว นานารีบวิ่งเข้าไปดู เห็นเพียงทิวที่สวมชุดออกกำลังกาย สีเทาทั้งชุด และที่คอยังแขวนผ้าขนหนูที่ใช้ซับเหงื่อ หลังออกกำลังกายเสร็จ เขาใช้ไอแพดกำลังดูบางอย่างอยู่ และข้างๆ ก็มีโจ๊กทะเลในหม้อที่กำลังเดือดปุดๆ กลิ่น หอมหวนชวนกินล่องลอยออกมา

ผ่านไปไม่กี่วินาที นานาก็บ่นขึ้นมาว่า “ทำไมนายไม่ เรียกฉัน ! ”

“ฉันเห็นเธอนอนหลับสบาย ก็เลยไม่อยากเรียก เธอมุมปากของทิวยิ้มขึ้น พลางหยิบซ้อนขึ้นมาลงไป คนในหม้อ จากนั้นเขาก็พูดกับเธออีกว่า “ใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวก็มีของให้กินแล้ว

เมื่อนานาได้ยินคำพูดนี้ หน้าของเธอแดงขึ้นทันที คำนี้ เหมือนคำที่เธอพูดกับเด็กๆประจำ และเห็นได้ชัด ว่าผู้ชายคนนี้ดูแลเธอเหมือนเด็กคนนึง

เธอเดินมาข้างหน้าโต๊ะ เทน้ำหนึ่งแก้วแล้วดื่ม จาก นั้น ก็นั่งคิดถึงเด็กๆสักพัก ด้านหลัง ทิวกำลังใช้ถุงมือยก หม้อออกมาจากเตา ทันใดนั้นนานาก็รีบไปเอาถ้วยสอง ใบออกมาทันที

ตอนกินข้าวเช้า จู่ๆทิวก็มองเธอ “คืนนี้ฉันมีงานเลี้ยง ธุรกิจ เธอยอมไปงานเป็นคู่สาวของฉันไหม ?

กินอยู่ เธอก็เงยหน้ามองเขา “ ฉันไปได้หรอ ? ”
“เธอเป็นคู่ของฉัน ไปได้แน่นอน

“สนุกไหม ? จู่ๆนานาก็คิดขึ้นมา งานเลี้ยงต้องเป็น เรื่องที่น่าเบื่อแน่ๆ

“อยู่ครึ่งชั่วโมงก็กลับทิวพิจารณามาสักพักแล้ว เขารู้ดีว่าเธอไม่ชอบอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

“โอเค ! ฉันไป” นานาก้มหัวกินโจ๊กต่อ ทั้งที่ในใจ ลึกๆเธอรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก

ผู้ชายคนนี้ทำเพื่อเธอหลายครั้งแล้ว เธอจะสามารถ ทำอะไรเพื่อเขาได้บ้าง

ทิวยังมีงานยุ่ง แต่ว่า เขาแค่อยู่บ้าน ผู้ช่วยของเขา

ส่งเอกสารให้เขาจากบริษัทมาที่บ้าน

นานาเลือกหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นไปในห้องรับแขกชั้น สาม เธอนั่งอ่านหนังสือเงียบๆ ให้เวลาผ่านไป รอเวลาที่ จะถึงในคืนนี้ ไปงานเลี้ยงกับทิว

ตอนนี้ ในคฤหาสน์ที่หรูหราอีกหลังหนึ่ง หญิงสาว กำลังนั่งอยู่ในห้องดอกไม้บนชั้นสอง กำลังโทรคุยกับใคร สักคน
“คืนนี้ ทิวจะเข้าร่วมงานแน่นอนใช่ไหม !

“ใช่ เขาอยู่ในรายชื่อ

“โอเค ! ขอบคุณมาก !

ผู้หญิงที่กำลังโทรศัพท์คนนี้ หน้าเหมือนนานา มาก แต่ สายตาของเธอที่ดูมั่นใจและแน่วแน่ บวกกับ ความภาคภูมิใจในตัวเองของเธอ คือข้อแตกต่างที่นานา ไม่มี มุมปากของปั้นหยายิ้มขึ้นทันที หลายวันนี้ เธอคอย สอบถามเกี่ยวกับการไปมาของทิว ไม่เจอเขาเลย กว่าจะ รู้ว่าคืนนี้เขาจะมาร่วมงานเลี้ยงมันไม่ง่ายเลย เพราะงั้น เธอต้องแต่งตัวดีดี ให้เขาตาสว่าง ทิ้งแฟนในตอนนี่ของ เขา แล้วหันมามองเธอ