บทที่ 115 วันเกิดของนานา
ในสายตาของเธอ นานาเป็นแค่ผู้หญิงที่ธรรมดา มากคนหนึ่งเท่านั้นเอง มีที่ไหนที่ไม่เหมือนกับใคร
บ้าง ?
นานาในเวลานี้กำลังเข้าไปในเว็บไซต์ของ โรงเรียนที่ลูกๆเรียนอยู่ เธอสามารถดูวีดิโอบางอย่าง และวิธีที่สอนลูกๆได้ เมื่อเธอมีเวลาก็จะเข้าไปดู
พูดตามตรง นานายังคงไม่เห็นด้านหน้ากล้องที่ ฟิวกำลังกอดลิลลี่ไว้อยู่ !
หลังจากที่ถ่ายภาพนี้เสร็จ ผู้กำกับก็บอกให้ฟิวอุ้ มลิลลี่ขึ้นมาเพื่อถ่ายภาพ
ลิลลี่รีบยื่นมือออกคล้องคอของฟิวไว้ทันที อิงแอบอยู่กับหน้าอกของเขาอย่างยั่วยวน ปล่อย เสียงหัวเราะคิกคักออกมาเป็นบางครั้ง อยากจะดึงดูด ความสนใจจากฟิว
ฟิวในวันนี้ถ่ายทำไม่อยู่ในความตั้งใจ แต่ภา พรวมๆแล้ว ผู้กำกับก็ยังคงพอใจมากเหมือนกัน
นานามองเวลา เกือบจะถึงสี่โมงครึ่งแล้ว หัวใจ ของเธอรัดแน่นเข้าหากัน ฟิวยังทํางานไม่เสร็จเลย ! วันนี้เธอคงไม่ได้ไปรับลูกๆกับทิวแล้วล่ะ
เพื่อไม่รบกวนพวกเขาถ่ายละคร เธอทำให้เสียง ของมือถือเปลี่ยนมาเป็นระบบสั่น
ประมาณสี่โมงครึ่ง สายเข้าจากทิวก็โทรมา นานาไม่ได้รับแต่ตัดสายทิ้งโดยตรงเลย
เธอส่งข้อความหนึ่งไปหาเขา “ วันนี้ฉันยังมีงาน
นายไปรับลูกๆเถอะ ! อีกไม่นานฉันก็กลับไปแล้ว
“ กลับมาเช้าหน่อย อย่าลืมว่าวันนี้เธอจะร่วม งานวันเกิดกับลูกๆ ” ข้อความไม่พอใจถูกส่งเข้ามา
นานาตอบกลับไปข้อความหนึ่ง “ อืม เมื่อทํางาน
เสร็จก็กลับแล้ว
หลังจากส่งเสร็จแล้ว เธอเงยหน้าขึ้นไปมองฟิว เห็นแต่ฟิวกําลังกอดลิลลี่ถ่ายภาพที่ลึกซึ้งอยู่
“ คือ ถ่ายภาพที่จูบกันดีกว่า ! เราคิดว่าจะใช้
ภาพเล็กๆวางใว้ใต้ภาพโฆษณา ” จู่ๆผู้กำกับก็พูดออก มา
ลิลลี่เงยหน้าขึ้นไปมองฟิวอย่างอายๆ “ ฉันไม่มี
ปัญหาค่ะ ”
สายตาของฟิวมองไปยังนานา ครั้งนี้ นานากำลัง มองเขาอยู่ ! ห่างกันระยะหนึ่ง นานาโบกมือให้เขา แล้วยิ้มขึ้นมา
ฟิวกัดริมฝีปาก ในใจมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา เขา ก็พยักหน้า “ ไม่มีปัญหาครับ
“ พวกคุณจูบกันเหมือนแมลงปอที่แตะโดนน้ำ แค่นั้นก็พอแล้วนะครับ ” ผู้กำกับเอ่ย
เห็นแต่มือของลิลลี่ยื่นออกมาคล้องคอของฟิว ไว้ ดวงตามีความลึกซึ้งและความต้องการ สายตาพร่า
ม้ว
“ ครับ เริ่ม ” ผู้กำกับสั่งออกมาคำหนึ่ง
ริมฝีปากของฟิวเข้าไปใกล้ลิลลี่อย่างช้าๆ ช้าๆ จากนั้น ริมฝีปากบางแตะกับริมฝีปากของเธอเบาๆ เวลานี้ ทางช่างภาพนี้ รีบกดชัตเตอร์อย่าง
รวดเร็ว
ถ่ายหมดอย่างรวดเร็ว เมื่อผู้กำกับดูหมดแล้ว พอใจเป็นอย่างมาก ประกาศว่าถ่ายเสร็จแล้ว สามารถ ล้างเครื่องสําอางออกได้
ตอนที่ลิลลี่เดินลงมาจากบันไดอย่างช้าๆ สายตา มองไปยังนานาอย่างสะใจ ประกาศว่าเมื่อครู่นี้เธอกับ ฟิวจูบกัน
นานาเองก็ไม่ได้โง่ เธอเองก็รู้สึกถึงความเป็น ศัตรูจากลิลลี่ที่เธอแสดงออกมา
เธอรู้สึกตลกเล็กน้อย มองก็รู้ว่าลิลลี่เองก็ชอบ ฟิว เธอคงไม่ได้คิดว่าจะแย่งกับเธอหรอกนะ !
นานารู้สึกถึงความจนปัญญา เธอคิด ฟิวรีบหา แฟนตัวจริงสักทีเถอะ !
แกล้งอย่างนี้ ทำให้เธอเริ่มรู้สึกกดดันแล้ว
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฟิวก็ออกมา เปลี่ยน มาเป็นเสื้อผ้าตอนที่เขาสวมมา หล่อเหลาน่าหลงไหล
แตกต่างจากเมื่อครู่นี้ที่อยู่หน้ากล้องเหมือนกับ คนละคน ก็ว่าการแสดงของเขาสามารถทำให้ผู้คน ยอมรับได้ เขาไม่ใช่ดาราที่ทำตัวแค่หล่ออย่างนั้น
นานาลุกขึ้นยืนมองเขาด้วยรอยยิ้ม “ ถ่ายเสร็จ หรือยัง ? ไปกันได้หรือยังคะ ? ”
“ ครับ ! ได้แล้ว” สายตาของฟิวจ้องเธอนิ่ง
นานากระพริบตา “ คุณมองฉันทำไมคะ ?”
เมื่อครู่นี้ คุณหึงหรือเปล่า ? ” ฟิวได้แต่กัดริม ฝีปากเข้าไปถามเธอใกล้ๆ
นานาปล่อยเสียงหัวเราะออกมาทันที ตอบเขา
เสียงเบา “ ฉันหึงอะไรคะ ?
เวลานี้ ลิลลี่เองก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย แล้ว รีบเดินเข้ามา “ ฟิวคะ คืนนี้มีเวลาทานข้าวด้วย กันมือหนึ่งไหมคะ ? ฉันเลี้ยงเอง ” “ ขอโทษครับ คืนนี้ผมไม่มีเวลา ” ฟิวปฏิเสธ
ลิลลี่ยิ้มอย่างผิดหวังเล็กน้อย จากนั้นก็มองไป ยังนานา “ คุณก็คือแฟนที่มีข่าวเสียกับฟิวใช่ไหมคะ ! สวัดดีค่ะ ”
นานาไม่ค่อยเข้าใจเล็กน้อย ดาราแสดงเก่ง ตั้งแต่เกิดเลยหรอ ? เธอไม่ได้ลืมสายตาที่คล้าย ท้าทายเมื่อครู่นี้ที่เธอส่งมา และตอนนี้เมื่ออยู่ต่อหน้า ฟิวเธอก็มาเสแสร้งสนิทสนมกับเธอ
“ สวัดดีค่ะ ” นานาหัวเราะแล้วตอบกลับ
“ ฟิว เราเป็นคู่กันตั้งแต่เกิดแน่เลยนะคะ การร่วม งานกันในครั้งนี้ต้องประสบความสําเร็จมากแน่ ” ลิลลี่ พูดเล่นพร้อมรอยยิ้ม
บนใบหน้าของฟิวไม่มีความรู้สึกอะไร แต่กลับ พูดกับนานาว่า “ เรากลับไปกันเถอะครับ !
นานาเองก็รีบกลับไปเหมือนกัน วันนี้เป็นวัน คล้ายวันเกิดของเธอ ลูกๆกำลังรอเธออยู่ ! “ ค่ะ ” นานาพยักหน้า ลุกขึ้นยืนออกไปพร้อม
กับฟิว
ด้านหลัง สายตาอิจฉาของลิลลี่หยุดอยู่บนแผ่น
หลังของเธอ
เธอนึก หลังจากที่ละครเรื่องนี้ถ่ายทําเสร็จแล้ว เธอต้องแย่งฟิวมาให้ได้แน่ แย่งมาเป็นแฟนของเธอ
หลังจากที่นานาเข้ามานั่งในรถ ฟิวเห็นสีหน้า ของเธอมีความกังวลเล็กน้อย เขาก็ถามอย่างสงสัยว่า * เป็นอะไรครับ ? คุณอยากจะรีบกลับบ้านหรอ ? ”
“ ใช่น่ะสิคะ ! ”
* เพราะอะไรครับ ? ” ฟิวถามพร้อมรอยยิ้ม
นานารีบคิดทันที ตอนนี้เธอต้องไม่พูดว่าวันนี้เป็น วันคล้ายวันเกิดของเธอ ไม่อย่างนั้น เขาต้องมอบของ ขวัญอะไรให้เธอแน่ ! แม้ว่าจะไม่มอบอะไรให้ แต่เมื่อ เธอพูดว่าเป็นวันคล้ายวันเกิดของเธอ แล้วยังไม่เชิญ เขาอีก เขาจะโกรธไหมนะ ! ไม่ว่ายังไง หลังจากความคิดมากมายหมุนไปมา ในสมองแล้ว นานาก็ตัดสินใจโกหก
“ เอ่อ ! ฉันอยากกลับบ้านไปเยี่ยมลูกๆของฉัน
ค่ะ ”
“ ใช่หรอ ? ”
“ ก็ได้ ! เรากลับไปกันตอนนี้ ” ฟิวเองก็ไม่ได้ ถามลึกไปกว่านี้ เพราะคืนนี้ เขาเตรียมเซอร์ไพรส์ อย่างหนึ่งให้เธอเรียบร้อยแล้ว !
และบางครั้ง เซอร์ไพรส์จะให้ความคาดไม่ถึงแก่
คนอยู่เสมอ
เขาจะให้เธอมีวันคล้ายวันเกิดที่ลืมไม่ลง
นานาไม่กล้ามองดวงตาของฟิวอย่างขลาดกลัว เธอแกล้งหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา ฟิวเองก็ขับรถอย่าง ตั้งใจ ไม่ถามลงไปอีก
รถเคลื่อนตัวมายังทางแยกของถนนหน้าวิลล่า นานารีบพูดกับฟิวว่า “ ส่งฉันถึงที่นี่เถอะค่ะ ! คุณอย่า ส่งฉันเข้าไปเลยนะคะ ฉันเดินเข้าไปเอง ”
ก็ได้ครับ ! ” ฟิวเองก็ไม่ขอร้องอะไร แต่เขา เอาสิ่งที่เหมือนกับกล่องที่ห่อเรียบร้อยแล้วยื่นมาให้ เธอ “ อันนี้คุณเอากลับไปด้วย ”
« นี่คืออะไรคะ ?
นี่เป็นของที่พรุ่งนี้ผมจะเอาไปด้วย ผมกลัวว่า จะลืม เก็บไว้ในมือของคุณนั่นแหละ !
“เอ่อ ! พรุ่งนี้ฉันสามารถเตือนคุณได้นิคะ!
“ ไม่ต้องแล้ว คืนนี้ผมอาจจะนอนดึกมาก ผมจะ โทรมาให้คุณเอาไปให้พี่เหมยครับ ” ฟิวพูดคำแก้ต่าง
นานาเองก็ไม่ได้คิดมาก เธอเอามาแล้วเอ่ยว่า “ ค่ะ ! พรุ่งนี้เอาให้พี่เหมยนะคะ ! ฉันจำได้แล้ว
« คืนนี้มือถือของคุณวางอยู่ข้างตัวคุณตลอด เวลานะ รู้ไหมครับ ?
“ เพราะอะไรคะ ? เพราะคืนนี้ผมมีเรื่องอาจจะโทรไปหาคุณ ”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ