ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

บทที่ 26 ความอบอุ่นของครอบครัว



บทที่ 26 ความอบอุ่นของครอบครัว

เวลาอาหารเย็น ฟ้าสวมด้วยชุดกระโปรงสีแดงทั้ง ตัวนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารพร้อมกับนานาก่อนอาหารเย็น มากมายน่าทาน กุ๊กของบ้านทิว มีใบอนุญาตพ่อครัวระดับ ห้าดาวกันหมด วันธรรมดา รับผิดชอบอาหารการกินของ เขาทั้งสามมื้อ

และตั้งแต่ตอนนี้ พวกเขาต้องรับผิดชอบอาหารการ กินสามมื้อในวันหนึ่งของครอบครัวนี้

ตอนที่ลมลงมา สวมด้วยชุดออกกำลังกายสีเทา ด้าน หลัง ทิวสวมด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำ กับกางเกงอยู่บ้านขายาว พ่อลูกทั้งสอง เดินลงมาจากบันไดที่ขาวเหมือนกับงาช้าง หล่อเหลา ตอนที่เดิน เหมือนกับภาพในนิตยสาร

“ แด็ดดี้…* ฟ้าวิ่งไปหา ทิวอุ้มเธอขึ้นมาทันที หอม ลงบนแก้มอ่อนนุ่มของเธอ มาถึงหน้าโต๊ะอาหาร ดึงเก้าอี้ ออกตัวหนึ่ง วางเธอลงอย่างอ่อนโยน แล้วเขาก็ดึงเก้าอี้ ข้างๆออกแล้วนั่งลง

เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาเข้ากับนานาที่นั่งอยู่ตรง หน้าพอดี และเด็กทั้งสองคนก็กำลังมองพวกเขายิ้มกันอยู่

นานาพูดกับเด็กสองคนว่า “ ทาน รีบทานข้าวเร็วๆ !
* แด็ดดีคะ หนูจะทานกุ้งค่ะ แด็ดดีช่วยหนูปอก เปลือกกุ้งได้ไหมคะ ?” ดวงตากลมโตคู่นั้นของฟ้ามอง เขาอย่างขอร้อง

ทิวยิ้มอย่างอ่อนโยน ครับ แด๊ดดี้ปอกให้หนู ”

นานาเห็นว่าลูกสาวมีทิวดูแลแล้ว เธอก็คีบผักที่ ลูกชายชอบให้เขา เด็กเล็กทั้งสองคนทานไปด้วยยิ้มไป ด้วยอย่างมีความสุข

น่าจะตั้งแต่เล็กจนโต นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขานั่งทาน ข้าวด้วยกัน อารมณ์ดีมากๆและที่สำคัญข้าวก็ทานได้เยอะ ด้วย

* แถวนี้มีโรงเรียนไหมคะ ?ฉันรู้สึกว่าถึงเวลาที่จะส่ง พวกเขาสองคนไปเรียนแล้ว ”

* มามี้คะ หนูไม่ไปเรียนค่ะ ” ฟ้ารีบต่อต้านทันที >>

“ หนูไม่เรียน แล้วหนูอยากจะทำอะไรคะ? )

หนูอยากเล่นค่ะ

* ไม่ได้ ฟ้ากับพี่ชายต้องไปเรียน ” นานารู้สึกว่าเด็ก

สองคนนี้ติดพวกเธอมากเกินไปแล้ว ถึงเวลาที่จะให้พวก เขาไปฝึกฝนที่โรงเรียนแล้ว
ฟ้าวางช้อนลงทันที หันศรีษะมือเล็กสั้นจับเสื้อของ ทิวไว้ พูดอย่างน่าสงสารว่า “ แด็ดดี้คะ ฟ้าไม่อยากไป เรียนค่ะ ฟ้าอยากอยู่กับแด๊ดดี้ ได้ไหมคะ ? ขอร้องล่ะแด็ด ดี นะคะ )

* ขอร้องใครก็ไม่มีประโยชน์ พรุ่งนี้มามะหาโรงเรียน ให้พวกลูก ” นานาพูดจบ มองเห็นสายตาของทิวมอง ลูกสาวอย่างอ่อนโยน หัวใจของเธอกระตุกวูบ ไม่ใช่ว่า ผู้ชายคนนี้ถูกลูกสาวขอร้องอย่างนี้ก็ยอมตามใจหรอกนะ !

* เล่นอีกอาทิตย์หนึ่งดีไหม ? ” ฟ้าเอียงศรีษะทุย เล็กพูดพร้อมรอยยิ้มหวาน

ทิวมองไปยังลูกชาย ลม ข้อเสนอของลูกล่ะ ?

* ผมไม่มีข้อเสนอครับ “ลมสายศรีษะ แสดงความ สุขุมแบบผู้ใหญ่ออกมาอย่างไม่เหมาะกับอายุ

“ แด็ดดี้คะมาบอกว่าคืนนี้ฟ้านอนกับแด็ดดี้ได้ค่ะ พี่ชายคะ พี่ชายจะนอนกับเราไหมคะ ? ” ปากเล็กๆของ ฟ้าเอาแต่พูดไม่ทานข้าว เพราะนี่เป็นสิ่งที่เธอชอบทำมา ตั้งแต่เล็ก เมื่อทานข้าวก็จะไม่หยุดพูด แสดงท่าทางต่างๆ ไม่หยุด

ลมคิดสักพักแล้วพูดว่า “ พี่นอนกับมามี้ดีกว่า !
* ทำไมคะ ?”

* พี่กลัวว่าเธอจะฉีใส่เตียง ทำให้ชุดนอนของพี่เปียก

” ลมเอ่ยอย่างจริงจัง

ฟ้าเบิกตากว้างขึ้นมาทันที ที่เสียงหนึ่ง “ ฟ้าฉ่ใส่ เตียงไม่เป็น ! พี่นั่นแหละที่ฉี่ใส่เตียง

“ พี่ไม่เคยฉีใส่เตียงมาก่อน ตอนนี้ฟ้ายังต้องสวม ผ้าอ้อมกางเกงในอยู่เลย ! ” ลมพูดไปด้วยแล้วยังยักคิ้ว อย่างสะใจ

ฟ้าโมโหจนจู่ปาก แล้วยังถลึงตาใส่ลมอีกพูดอย่าง เดือดปุดปุดว่า พี่ชายคนชั่ว )

ทิวทั้งกลั้นเสียงหัวเราะไว้แล้วยังกลั้นอย่างยาก ลำบากใจ นี่เป็นเด็กร่าเริงแบบไหนกัน ? น่ารักมากเกินไป แล้ว

และนานาเองก็ถูกเสียงทะเลาะกันของลูกๆที่ตลก ขบขันทำให้มีเสียงหัวเราะไม่ขาด มาโดยตลอดและตอนนี้ เธอก็เกือบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ เม้มปากแน่น ในดวงตา เต็มไปด้วยความอยากยิ้ม

เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเข้ากับสายตาของชายหนุ่มตรงหน้า

ดวงตาสองคู่มีความอยากจะยิ้ม คู่หนึ่งใสเหมือนกับ น้ำ คู่หนึ่งตำสนิทเหมือนกับยามค่ำ

นานากัมหน้าลงก่อนทันที ไม่ยอมสบตากับเขา


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ