บทที่ 68 ดูอีกหนึ่งคืน

เขารู้เพียงแค่ว่าเด็กสองคนนี้เธอเป็นคนคลอดออก มา แต่พอเห็นในภาพเห็นเด็กสองคนที่พึ่งคลอดออกมา ใหม่ๆ ทิวรู้สึกถึงความยากลำบากที่เธอกว่าจะผ่านมา

ทิวเปิดดูทีละรูป เป็นรูปชีวิตประจำวันของเด็กน้อย ทั้งหมด ทันใดนั้นเขาก็เห็นรูปที่เด็กน้อยกินนมจากเต้า ของนานา รูปภาพนั้นชัดมากและนานาก็ไม่มีการปกปิด ใดๆเลยทำให้เห็นส่วนบนของเธอได้ชัดเจนมาก

ทิวรู้ทันทีว่ารูปพวกนี้ผู้หญิงคนนี้จะเก็บไว้ดูคนเดียว ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่เก็บรูปแบบนี้ไว้

ถึงแม้ตอนนี้จะรู้ว่าเธอหุ่นดีมากแต่ไม่เคยคิดว่าตอนที่ เธอให้ลูกกินนมจะทำให้คนดูคิดมากขนาดนี้

ลมกลับไปเล่นของเล่นที่ห้องนอนของเขาแล้วก็เลย มีแต่ทิวคนเดียวที่ดูภาพอยู่

และต่อมาก็มีรูปที่นานาให้ลูกกินนมและยังมีภาพที่ เธอทำปากจู๋แล้วถ่ายเองเป็นเด็กผู้หญิงที่ไม่โตชัดๆ ทิวดู อย่างเงียบๆ ดูทุกรูปที่เกี่ยวกับเด็กทำให้ใจของเขาอ่อนไป หมดเลย……

บางทีเขาก็ต้องเข้าใจและดูแลผู้หญิงคนนี้บ้างพูดให้ ชัดเจนกว่านั้นก็คือเขาอยากจะชดเชยทุกอย่างให้เธอ
พอนานาเป่าผมให้ฟ้าเสร็จฟ้าก็วิ่งไปเล่นกับพี่ชาย เลย ทันใดนั้นนานาก็นึกได้ว่า ถ้าคืนนี้ตัวเองอยู่กับฟิวจะ เป็นข่าวในโลกออนไลน์ เธออยากจะใช้Ipadดูสักแป๊ป หนึ่ง

แต่Ipadที่เธอวางไว้บนหัวเตียงหายไปไหนไม่รู้แล้ว

เป็นไปได้ไง?หรือเด็กน้อยจะเอาไปดูการ์ตูนแล้ว? นานารีบเปิดประตูออกไป เธอไปเปิดประตูห้องนอนของ เด็กแต่กลับเห็นเด็กสองคนกำลังเล่นของเล่นอยู่

“ใครเห็นIpadของฉันบ้าง? นานาถามไป

“มามี้ ผมเอาIpadของมามี้ไปให้แด๊ดดี้ดูรูปภาพแล้ว

ครับ!”

“รูปอะไร?”หน้าของนานาแดงขึ้นมาในทันที

“รูปตอนที่พวกเราเด็กๆไง!”ลมไม่เข้าใจว่ามานี้จะ

ตื่นเต้นทำไม

ตัวของนานาสั่นไปหมด พระเจ้า!ฉันจะตายแล้ว “เธอเอาไปให้เขาตอนไหน?

“อาบน้ำเสร็จก็เอาให้เลย
พอนานาได้ยินก็รีบพูดไปว่า “พวกเธอเล่นอีกสิก แป๊ป ก็ไปนอนได้แล้วนะ ห้ามเล่นนาน” พูดจบเธอก็ปิด ประตูห้องและรีบวิ่งไปที่หน้าห้องของผู้ชายเธอก็เคาะ ประตูห้องของเขา

“เข้ามา” เสียงที่ทุ่มๆของผู้ชายส่งออกมาจากด้าน

นอก

นานาเปิดประตูเข้ามาก็เห็นผู้ชายนั่งอยู่บนโซฟามือ จับIpadของเธออยู่หน้าของนานาแดงยิ่งกว่ากุหลาบสี แดง นี่เป็นรูปส่วนตัวของเธอนอกจากเธอกับแป้งเธอไม่ คิดจะให้คนที่สามมาดูรูปพวกนี้

ในนั้นนอกจากจะมีรูปการเติบโตของลูกๆแล้วยังมี รูปของเธอด้วย ที่ยิ่งกว่านั้นก็คือยังมีรูปที่เธอให้ลูกกินนม

ด้วย

“เอาIpadคืนมาให้ฉัน” นานาวิ่งไปตรงหน้า เธอยื่น มือมาจะไปแย่งมาจากมือของเขา

ทิวยกแขนขึ้นมาเธอก็เลยแย่งไปไม่ได้

นานาโมโหรีบตะโกนพูดว่า “รีบเอามาคืนให้ฉัน

“ทำไม?ในนี้มีรูปอะไรที่ฉันดูไม่ได้หรอ?” ทิวยิ้มแบบ

เจ้าเลห์ รูปพวกนั้นจะเ และเธอดหมดแล้ว
พอนานาได้ยินแบบนี้ก็ค่อยดีหน่อยแล้วก็ถามไปว่า “เธอยังไม่ได้เปิดดูใช่ไหม?” หลังจากที่ลูกเอาIpadให้ เขาและเขาก็ไปทำธุระพึ่งมาดูตอนนี้แน่ๆเลย

เธออยากให้เป็นแบบที่เธอคิดจริงๆ

“ดูแล้ว ดูหมดแล้ว” คำพูดของทิวไปทำลายสิ่งที่ เธอคิดมาทั้งหมด

นานาจะบ้าแล้ว เธอหน้าแดงและพูดว่า “เอาคืนมา

ให้ฉัน”

“ฉันก็มีสิทธิ์ดูรูปภาพของลูกฉัน” พอทิวพูดจบก็ ยกIpadขึ้นสูง สูงจนนานาเอื้อมไม่ถึง

ส่วนสูงของเขาก็เกินเลยกว่านานาไปมากแล้ว ยิ่งไป กว่านั้นคือตอนนี้เขายกแขนสูงๆอยู่นานๆจะเอื้อมถึงได้ไง นานามองไปทางIpadที่อยู่ในมือของเขา เธอใจร้ายจน ขย้ำเท้าไม่หยุด “ทิว ถ้าเธออยากดูฉันก็จะออกมาให้เธอ ดู แต่ตอนนี้เธอเอามาคืนให้ฉันก่อน”

“ขอร้องฉันสิ” ทิวนึกถึงความดื้อด้านที่เธออยู่ใน ห้องเมื่อกี้ เขาอยากจะสั่งสอนเธอดีๆ

นานาโมโหจนอยากจะฆ่าเขา แต่ตอนนี้Ipadอยู่ในมือของเขา เธอจะไม่ก้มหัวก็ไม่ได้iPad เธอกัดริมฝีปาก แล้วพูดว่า “เอาIpadคืนให้ฉันนะขอร้อง

ทิวหรี่ตาแล้วพูดว่า “ไม่จริงใจพอ เอาใหม่

นานาจะหมดความอดทนอยู่แล้ว แต่พอได้ยินเขาพูด แบบนี้อีกเธอจะบ้าตายอยู่แล้ว เธอรีบไปจับที่แขนของเขา แล้วพูดว่า “เธอจะคืนให้ฉันไหม ถ้าไม่คืนฉันจะกัดเธอ”

ทิวหรี่ตา ความดื้อด้านของเขาก็เริ่มแสดงออกมาแล้ว

“ไม่ให้”

นานารีบจับที่แขนเขาแน่นๆ ทิวก็ไม่ดึงแขนตัวเอง ออกปล่อยให้เธอใช้ปากใบที่เล็กๆของเธอกัดไปทางข้อ มือของเขา นานากัดไปแรงๆ

เหมือนลูกหมาที่กัดข้อมือของเขาและไม่ปล่อย

สายตาของทิวนิ่งมาก แม้กระทั่งคิ้วก็ไม่ขมวดปล่อย ให้ริมฝีปากของเธอไปสัมผัสกับผิวของเขาและรู้สึกถึงฟัน ของเธอที่กัดไปทางข้อมือของเขา

นานากัดไปแรงๆจริงๆ แต่เธอก็ไม่กล้ากัดให้หนังของ

เขาหลุดออกมาหรอก หลังจากที่เธอกัดให้ข้อมือของเขา มีรอยของฟันเป็นซี่ๆ เธอก็ไม่กัดแล้ว จากนั้นเธอเงยหน้าขึ้นมาและพูดแบบโมโหว่า “จะดูก็ตามสบายเลย

ทิวเห็นเธอย่อท้อ เริ่มหรี่ตาแล้วพูดต่อว่า “ฉันจะขอดู อีกหนึ่งคืน พรุ่งนี้ฉันจะคืนให้เธอ

นานาอึ้งไปเลย ถ้าอย่างนั้นรูปที่เธอให้ลูกกินนมจะ ให้เขาดูอีกหนึ่งคืน

“เธอห้ามดูรูปของฉัน อย่าโรคจิตขนาดนั้น นานา

เตือนเขา

ทิวเฮอะเบาๆ “ความคิดของเธอต่างหากที่สกปรก ฉันแค่อยากจะดูรูปภาพของลูกๆ เธอคิดว่าฉันจะทำอะไร? ดูรูปภาพเธอแล้วปลดปล่อยอารมณ์งั้นหรอ?

นานาจะบ้าตายแล้ว เธอหน้าแดงมากๆและพูดไปว่า

“ฉันจะมาเอาพรุ่งนี้เช้า

พูดจบ ตอนที่เธอเดินออกไปเธออยากจะปิดประตู ดังๆ แต่พอนึกได้ว่าพวกเด็กๆจะนอนแล้วเธอก็เลยปิดด้วย ความเบามือ

ทำเกินไปแล้วจริงๆ เธอจะบ้าตายแล้ว

ตอนที่นานาเปิดประตูห้องนอนของลูก เธอเก็บความโมโหทังหมดไว้และยิ้มอ่อนๆว่า “นอนได้แล้วเด็กๆ”

“มามี้ เล่านิทานให้พวกราฟังได้ไหมคะ” ฟ้าดึงเสื้อ

เธอ

“ได้ค่ะ!มามี้เล่านิทานให้ฟัง” นานาอยากจะกล่อม เด็กสองคนนี้ให้นอนเร็วๆ

ประมาณยี่สิบนาฬิกาครึ่งกว่าๆเด็กน้อยสองคนก็นอน หลับไป นานาเหลือบมองไปทางใบหน้าเล็กๆของพวกเขา ก็นึกเรื่องราวความทรงจำสนุกๆตอนเด็กๆของพวกเขา

เด็กน้องสองคนนี้เดินได้ตั้งแต่อายุสิบเดือนแล้ว ลุก แล้วก็ล้มตลอดเวลาที่ฝึกเดินจนถึงตอนนี้ที่ทั้งสองโตแล้ว

ในใจของนานาเต็มไปด้วยความสุข หลังจากที่ออก จากประตู นานาอยากจะไปขโมยIpadที่ห้องของเขา จริงๆ ไม่อยากจะให้ผู้ชายคนนั้นดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในนั้นมี รูปที่เธอ…ด้วยและยังมีรูปที่เธอถ่ายเองรูปที่ใบหน้าขี้เหร่ สกปรก เฮอะ! ให้พูดทั้งวันก็ไม่หมด