บทที่ 55 โดนหลอก

นานาไม่ได้วิ่งแบบนี้มานานแล้ว แต่ตอนนี้ เธอกำลัง วิ่งด้วยความเร็วหนึ่งร้อยเมตร วิ่งไปที่บ้านของฟิว

เมื่อเธอวิ่งถึงหน้าประตูบ้านของฟิว เธอหอบหนัก มากและกดกริ่ง ประตูก็เปิดออก เธอรีบวิ่งเข้าไปในห้อง รับแขก เธอเห็นแต่ผู้ชายคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนโซฟา ผู้ชายที่โทรมาหาบอกว่ามีเรื่องด่วน ปรากฏว่าเขากำลัง นอนอยู่

“ฟิว?” นานาทั้งหอบหนักและปลุกเขาไปด้วย

ฟิวลืมตาขึ้น นัยน์ตาคู่นั้นที่แสดงอาการโกรธกำลัง มองมาเธออยู่ และ บ่นออกมาว่า “ ทําไมถึงช้าอย่างนี้

“นายจะต้องรีบออกบ้านไม่ใช่หรอ?” นานาถามด้วย

ความใจร้อน

แน่นอนว่านานาต้องดูแลและแต่งหน้าให้เขาก่อน

“รีบเซ็นต์เอกสารสัญญาที่อยู่บนโต๊ะ”

นานามองไปบนโต๊ะที่มีเอกสารสัญญาวางอยู่ และ

เธอก็หยิบมันขึ้นมาดู ผู้ชายคนนั้นพูดเร่งด้วยความใจร้อน ว่า “ เร็วหน่อย ฉันรีบอยู่
นานากัดริมฝีปากพูดว่า “ฉันต้องดูก่อน

“ไม่มีเวลาดูแล้ว เซ็นต์เลย” ผู้ชายคนนั้นกัดปาก ของเขา “อีกสิบนาทีฉันก็จะไปแล้วนะ”

นานาโดนเขาเร่งจนสมองวุ่นวายไปหมด เธอหยิบ ปากกาบนโต๊ะ ยื่นมือเซ็นชื่อตัวเองลงในเอกสารสัญญา หลังจากที่เซ็นต์เสร็จ เธอรีบพูดขึ้นมาว่า “ ฉันเอาเครื่อง สําอางของตัวเองมา นายคงไม่ถือสานะ !

“ปั๊มลายนิ้วมือ ”

นานารู้สึกประหลาดใจที่ตราประทับก็เตรียมไว้แล้ว แต่เธอก็ยกนิ้วขึ้นมากดลงตราประทับหนึ่งครั้ง ปั๊มลงบน ชื่อ และพูดกับเขาว่า “เสร็จละ พวกเราสามารถเริ่มได้ ละ

ฟิวกำลังลุกขึ้น และเอาเอกสารสัญญาของเธอเก็บ เรียบร้อย จากนั้น ก็นั่งลงบนโซฟา หัวอิงลงข้างหลังบน โซฟา เขาพูดกับเธอว่า “ ฉันหิวแล้ว ไปทำอาหารเช้าให้ ฉันหน่อยสิ ! ”

นานาจ้องตาเขาด้วยความอึ้งเล็กน้อย จากนั้นถาม ด้วยความแน่นอนว่า “นายโทรมาหาฉัน เพื่อที่จะให้ฉันทำ อาหารเช้าให้นายเนี่ยนะ?”
“นี่ก็เป็นการทํางานส่วนหนึ่งของเธอ” ฟิวพูดด้วย

ความขี้เกียจ

“ฉันเป็นแค่ช่างแต่งหน้าของนาย ! ไม่ใช่แม่บ้าน

ของนาย ! นานาพูดด้วยความประชด

“ฉันจะอธิบายให้เธอฟังว่าการทำงานของเธอต่อไป นี้ นอกจากเธอจะเป็นช่างแต่งหน้าของฉันแล้ว เธอยัง ต้องเป็นผู้ช่วยส่วนตัวและแม่บ้านของฉัน ก็หมายความว่า ชีวิตของฉันต่อไปนี้ อาหารการกิน ไม่ว่าเรื่องอะไร แค่ เธอสามารถทำได้ เธอต้องทำหมด

นานาถึงจะรู้สึกว่าตัวเองเซ็นต์สัญญาที่ไม่ใช่สัญญา การทํางาน แต่เป็นการขายตัว

จากนั้น เธอมีท่าทางที่ไร้สาระทันที เธอวิ่งไปที่ด้าน หน้าของฟิว เอื้อมมือไปคว้าเอกสารสัญญาที่อยู่ในมือ ของเขา ฟิวนึกไม่ถึงเลย เขารีบลุกขึ้นมาจากโซฟา ด้วยความรวดเร็ว เขามีร่างกายที่สูงเลยได้เปรียบ จับ เอกสารสัญญาไว้สูงๆ มองเธอด้วยความได้ใจ “ เอาไม่ ถึง”

“นายต้องเอาคืนให้ฉัน ฉันไม่ทำงานให้นาย แล้วที่จริงนานาไม่อยากทำหรอก
ทำไมวันนี้เธอซวยแบบนี้เนี่ย ? ตอนเช้าทำให้ทิว โกรธ ตอนนี้ ก็โดนฟิวแกล้งอีก

“นานา เธอกดลายนิ้วมือแล้ว ยังอยากจะเปลี่ยนใจ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ” ฟิวก็เหมือนเด็กที่ได้ใจ เขา แลดูมีความสุขมาก

“ฟิว นายแน่ใจหรอว่าจะให้ฉันแต่งหน้าให้นาย ? ฉันก็แต่งหน้าให้หน้าให้นายเหมือนผีทุกวันเลย” นานา พูดด้วยอาการข่มขู่

ฟิวก็ไม่กลัวหรอก ! เขากลับปลอบใจเธอด้วยความ หวังว่า “นานา เธอไม่รู้สึกว่าเธอโชคดีมากเลยหรอ ? ผู้หญิงที่อยากเข้าใกล้ฉันสามารถล้อมทั่วโลกได้เลยนะ เธอเป็นผู้โชคดีเพียงคนเดียว เธอควรรู้สึกเป็นเกียรติถึง จะถูกนะ”

นานาออกเสียงที่เหน็บเหนื่อย เธอเห็นเอกสา รสัญญาแต่เธอแย่งมันกลับมาไม่ได้ เธอโกรธและพูด ว่า “ฉันขอเพิ่มเงินเดือน เดือนละหนึ่งแสน

“แปดหมื่น” ฟิวต่อรอง

“หนึ่งแสน ถ้าไม่ให้เยอะขนาดนี้ ฉันไม่ทำ” นานา

ไม่ยอม
“โอเคร ! หนึ่งแสนก็หนึ่งแสน งั้นเป็นไปตามนี้นะ ฟิวตอบตกลงด้วยความดีใจ เขาไม่ขาดเงิน เขาแค่ออกอี เว้นหนึ่งงาน ค่าตัวก็เป็นสิบล้าน บางครั้งก็ถึงร้อยล้าน

นานาเห็นว่าเป็นเงิน เลยไม่เอะอะโวยวายทันที แต่ แค่โกรธเล็กน้อยและพูดว่า “ไม่เคยเห็นคนใจดำอย่าง นายมาก่อนเลย”

ฟิวไม่รำคาญเขาถามกลับมาว่า “ เธอกำลังชมฉันอยู่ หรอ ? หรือว่าหลงใหลฉัน ? ”

“อย่างแรก ฉันพูดไว้ก่อนนะ ฉันไม่ใช่แฟนคลับ นาย “นานาพูดด้วยความชัดเจน

ฟิวเงยใบหน้าที่มีเสน่ห์และมองเธอ “ฉันจะเอาเธอที่ เป็นคนแบบนี้ ถ้าเป็นแฟนคลับที่บ้าคลั่งของฉัน ฉันจะไม่ เอาเธอ”

นานาจ้องมองเอกสารสัญญาด้วยความไม่พอใจ พึ่ง คิดได้และถามไปว่า “ เอกสารสัญญานี้มีสัญญากี่ปี ? ”

“ห้าปี”

“เห้ย นาย ทำไมนายใจดำอย่างนี้! นายจะให้ฉัน รับใช้นายห้าปีเลยหรอ ” นานาโกรธมาก
“เงินเดือนก็ไม่ได้ให้เธอน้อย

“ฉันจะเพิ่มเงินเดือนทุกปี นานาพยายามเรียกร้อง ผลประโยชน์ให้ตัวเอง

“ดูพฤติกรรมของเธอแล้วพิจารณาดูนะ” ฟิวคิดไม่ ถึงเลยว่า เธอจะเป็นคนที่ได้หนึ่งจะเอาสอง ทิวจะชอบ เธอหรอ ?

นานาได้แต่กัดฟัน “ โอเค ! นอกจากนายจะกินอา หารเช้าแล้ว นายจะทำอะไรอีก ? ”

ฟิวจับที่หน้าท้อง “เอาแค่อาหารเช้า ฉันหิวจะตาย อยู่แล้ว”

นานาหมดคำพูดและไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เขาก็โต เต็มวัยแล้ว อีกอย่างก็ไม่ได้ขาดเงินนี่ ยังจะทำให้ตัวเอง หิวขนาดนี้ ?

“นายโทรสั่งอาหารตามสั่งไม่เป็นไง ! นานาถาม ด้วยความน้ำเสียงที่ไม่ดี

ฟิวเบะปากพูดว่า “ฉันกล้าเรียกหรอ ?

นานาพึ่งจะเข้าใจว่า เขาเป็นถึงดารา จะไปโทรสั่งหาอาหารตามสั่งได้ไงละ ? ตอนนี้เขาอาจจะไม่กล้าไปตาม ท้องถนน ! เดี๋ยวก่อให้เกิดการจราจรติดขัด ต้องลำบาก แน่เลย

แน่นอนว่าถึง เขามีชื่อเสียงโด่งดัง ก็ไม่ใช่เรื่องดีเลย

“แล้วผู้จัดการส่วนตัวกับผู้ช่วยคนอื่นละ ? ” นานา เปิดตู้เย็น เห็นเส้นบะหมีไม่กี่ห่ออยู่ข้างใน น่าสงสาร จริงๆ

ฟิวยักไหล่ “ไม่ได้เรียกพวกเขา”

“งั้นสมน้ำหน้าแล้วแหล่ะที่หิว” นานาหยิบเส้นบะหมี่ หนึ่งห่อเดินเข้าไปในห้องครัว และหยิบเครื่องปรุงเข้า ห้องครัวไปด้วย ตั้งแต่เล็กเธอต้มบะหมี่ให้เด็กกิน ต้ม จนมีประสบการณ์มาเยอะละ

หลังจากสิบนาทีผ่านไป นานายกบะหมี่ออกมา และ พูดกับเขาว่า” ไม่มีเครื่องปรุงเยอะ รสชาติอาจจะจืดไป หน่อย ต่อไปนี้ถ้าอยากให้ฉันมาช่วยนายทำอาหารเช้า ทางที่ดีที่สุดนายซื้อของเข้าตู้เย็นให้เต็มนะ

“โอเค ! รอฉันกินเสร็จก่อน พวกเราออกไปช็อปปิ้ง

ด้วยกัน !
“กับนาย ? ” นานาทำสีหน้าที่หน้ารังเกียจออกมา ทันที จากนั้นพูดด้วยความแน่นอนว่า “ฉันไม่ไปหรอก”

“เพราะอะไร ? ” ฟิวกำลังดื่มน้ำซุป รสชาติทำให้ เขาอึ้งสักพัก คิดไม่ถึงเลยว่าแค่มีเครื่องปรุงไม่กี่อย่าง เธอสามารถปรุงน้ำซุปได้อร่อยขนาดนี้

เพราะมีความกดดัน ! ถ้าเขาโดนคนดูออก นั่นคือ กลุ่มคนวิ่งไล่ตามเลยนะ “นานาคิดได้ทันที ว่า ดาราไป ไหน รูปภาพที่โดนล้อมรอบ

“เธอไว้วางใจได้เลย ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น คนก็ดู ออก เดี๋ยวกินข้าวเสร็จ ฉันจะแต่งตัวให้ปลอม พวกเรา ออกไปซื้อของได้ไง “พูดเสร็จ ฟิวกินบะหมี่ที่เธอต้ม ด้วยความเอร็ดอร่อย นานามองเขา จู่ๆก็รู้สึกว่าดาราคนนี้ น่าสงสารเหมือนกัน