บทที่ 51 อยู่ให้ห่างจากคนของตระกูลพาทิศ

นานากระพริบตาไปมา “ฉันทำอะไรที่มันผิดปกติหรือ

เปล่า?”

“หรือว่าเธอก็อยู่ข้างๆนี้เหรอ?”ฟิวยิ้ม

“ฉัน… นานากัดฟัน ยังไงก็ปิดบังไปตลอดไม่ได้ เธอเลยจำใจต้องพูด: “ใช่! ฉันอยู่ข้างๆนี้เองแหละ!

ฟิวไม่ได้ถามต่อ เขารู้อยู่แล้วว่าเธออยู่ไหน เขาพูด กับนานาต่อว่า “อยู่ใกล้กันก็ดีอย่างหนึ่งนะ จะได้เรียกปุ๊บ มาปั๊บ”

นานากัดปากของตัวเอง นานๆทีจะมีงานแบบนี้ ทำไม เธอถึงไม่คว้าโอกาสไว้นะ? มีช่างแต่งหน้ามืออาชีพหลาย คนอยากจะแต่งหน้าให้ฟิวก็ยังไม่ได้โอกาศนั้นเลย! เธอ ควรที่จะคว้าโอกาสดีๆนี้ไว้

“ได้ ฉันยอมเป็นช่างแต่งหน้าให้นายก็ได้ แต่ เงิน เดือนกับเวลาทำงานคิดยังไง?”

“เงินเดือนห้าหมื่น ตั้งแต่แปดโมงเช้าจนถึงสามทุ่ม เป็นเวลาทำงานของเธอ

“สามทุ่ม?” นานามีข้อขัดแย้ง เวลาทำงานนานเกิน ไป เธอยังต้องดูแลลูกอีก
“เธอวางใจได้ เวลาทำงานของเธอไม่ได้เป็นแบบนี้ ตลอด ถ้าฉันไม่มีเรื่องอะไรแล้ว เธอก็ไปได้ทุกเมื่อ แต่ถ้า ฉันมีเรื่องอีกที เธอก็ต้องมาทันทีเลย ฟิวรู้ดีว่าเธอยังต้อง ดูแลลูก

“ได้ งั้นก็ตกลงกันแล้วนะ ไม่ต้องเซ็นต์สัญญา ทํางานเหรอ!”

“เซ็นต์ พรุ่งนี้มาเซ็นต์” ฟิวนั่งลงบนโซฟาอย่าง เหนื่อยล้า เมื่อคืนเขาถ่ายหนังดึกจนถึงเที่ยงคืน เขาง่วง

มาก

“ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ ฉันไปได้หรือยัง? นานาเห็นว่า เขากำลังจะนอน เธอคิดว่าคงไม่มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับเธอ แล้ว

“อืม พรุ่งนี้เจอกัน”ฟิวก็ไม่ได้รั้งเธอไว้

นานาเดินออกไปจากคฤหาสน์ทันที เมื่อเห็นเธอออก ไปแล้ว พี่เหมยก็รีบเข้ามาในห้องโถงทันที ฟิวขมิบตาแล้ว ถามขึ้น “เธอไปแล้วเหรอ?”

“คุณยังไม่แน่ใจเลยนะว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของทิว หรือเปล่า จะแย่งเลยเหรอ?”
“เธอเป็นแม่ของลูกนายทิว แค่นี้ก็พอแล้ว”

“ความหมายของคุณคือทิวจะรักเธอเพียงแค่เธอมี ลูกให้เขาสองคนงั้นเหรอ?”

“ทิวยกเลิกงานงานหมั้น เลิกกับคู่รักที่รักกันมานาน ตั้งห้าปี เก็บเธอกับลูกไว้ข้างๆ แค่นี้ก็รู้แล้วว่า เธอมีความ สำคัญกับทิวมากเพียงใด หรือไม่ก็เพื่อให้ลูกมีครอบครัวที่ สมบูรณ์แบบ ทิวอาจจะแต่งงานกับเธอก็ได้

“คุณทำขนาดนี้ เพื่ออะไรกันค่ะ?”พี่เหมยทนไม่

ได้ที่จะเอ่ยปากถามไป

“ฉันจะทำให้ตระกูลพาทิศรู้ถึงการมีตัวตนของฉัน ฉันจะทำให้ผู้ชายคนนั้นต้องรับกรรมที่เขาเคยทำไปในปี นั้น นัยน์ตาของทิวสาดส่องความเย็นชาออกมา

“ถ้าคุณอยากให้ตระกูลพาทิศรู้จักคุณ ทำไมไม่ไป หาพวกเขาเลยล่ะ?”

“แม่ฉันไม่ให้ฉันไปหาพวกนั้น และก็ไม่ให้ฉันไป ปรากฏตัวต่อหน้าคนของตระกูลพาทิศด้วย

“เพราะงั้น สองปีก่อน คุณก็เลยไปยั่วนาราใช่ไหม”
มองลงพร้อมกับเสียงอย่างเย็นชา เธอ เกือบจะยาจนสำเร็จ แต่เสียดายที่ฉันไม่สนใจ

“แล้วคนที่ชื่อนานานล่ะ?”

“ถ้าเกิดว่าฉันแต่งงานกับนานาแล้ว ลูกของทิวก็ต้อง เรียกฉันว่าพ่อเลี้ยงน่ะสิ ใช่ไหม? พวพูดและยิ้มออกมา อย่างสะใจเหมือนกับว่าเรื่องนี้คงจะสนุกมาก

“ต้องรอดูว่าเธอมีความสำคัญมากน้อยแค่ไหนกับทิว ถ้าหากว่าชอบเธอ ถ้างั้นฉันก็ต้องแย่งมาให้ได้

ใกล้จะเย็นแล้ว

หกโมงเย็น รถโรงเรียนมาส่งเด็กๆกลับบ้าน นานารอ รับเด็กๆที่หน้าบ้านและจูงมือพวกเขาเดินเข้าบ้าน

เด็กทั้งสองกระโดดไปมาอย่างมีความสุข สักพักก็วิ่ง ไปเล่นกันที่สนามหญ้าข้างๆ

นานาคอดอกของพวกเขา พลางยิ้มออกมา ในตอน เอง คนรับใช้ก็มาเรียกเธอ “คุณนานาค่ะ คุณทิวโทรหา

นานาสึกตกใจเล็กน้อย เธอกลับไปที่ห้องโถงและ รับโทรศัพท์ “มีอะไร”
เสียงเย็นชาของทิวดังขึ้นมา: “คืนนี้พ่อแม่และยาย ฉันจะไปหาน่ะ ถ้าหากว่าเธอยังไม่อยากเจอพวกท่านก็รีบ ออกไปจากบ้านฉัน”

นานาตกใจมาก เธอยังไม่อยากเห็นคนของตระกูลพา

“ได้ งั้นฉันจะออกไปตอนนี้ นายดูแลลูกดีๆล่ะ”

“ได้ คุณหญิงนานา

นานาเดินไปถึงสนามหญ้า เธอยิ้มและบอกกับเด็กๆ ว่าแป้งมีเรื่องจะคุยกับเธอ เธอเลยต้องออกไปสักพัก ฟ้า อยากจะไปกับนานาด้วย แต่ก็ถูกเธอห้ามไว้

นานาก็ไม่มีรถไป เลยต้องเดินไปด้วยโทรหาแป้งไป ด้วย เธอถามแป้งว่าพอจะมีเวลามารับเธอไหม

พอเธอเดินไปถึงหน้าซอย ตรงหน้าถนนใหญ่ ก็มีรถ หรูคันสีดำขับผ่านเธอไป เธอเห็นลางทิวนั่งอยู่บนรถลางๆ

คนของตระกูลพาทิศมาแล้ว

นานาถอดหายใจ แล้วเดินต่อไปได้ประมานครึ่ง ชั่วโมง แป้งก็มารับเธอ ตอนนี้เวลาประมาน6โมงครึ่ง เท่านั้น ทั้งสองคนจึงขับรถไปหาอาหารกินกันก่อน