บทที่ 48 อยู่ด้วยกันอย่างสงบ
ผมที่ดำสนิทดูจะยุ่งเล็กน้อย ต่างหูเพชรที่ใบหูกำลัง สว่างวิบวาบ ทำให้เธอดูหล่ออย่างเห็นได้ชัด
แน่นอน ดาราดังนี่ฟอร์มใหญ่จริงๆ
ชานิเดินมา เธอยังไม่ทันได้จับ ริมฝีปากที่บางของ ผู้ชายคนนี้ก็ขยับขึ้นมา “ฉันยังไม่ได้ล้างหน้า
ชานิตกใจ นี่ขนาดยังไม่ล้างหน้า แต่ว่าผิวเนียนกว่าผู้ หญิงเสียอีก
“คุณฟิวคะ ถ้าคุณรีบ เราจะขอเช็ดหน้าให้คุณก่อน ละกันนะคะ ดีไหมคะ?”
“แล้วแต่”
“นานา ไปหยิบผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่นมาเช็ดหน้าให้คุณ
ฟิวสิ”
นานาคุ้นเคยกับที่นี่แล้ว เธอรีบไปหยิบผ้าขนหนู สะอาดมาหนึ่งผื่น ชุบน้ำอุ่น บิดให้หมาด ให้ผ้าขนหนูยัง คงความอุ่นเล็กน้อย เธอเดินเข้าไป ชานิให้เธอเดินตรงไป เช็ดหน้าฟิวเลย
นานาตื่นเต้นเล็กน้อย เดินไปทางฟิวอย่างไม่มีทาง
เลือก เธอพับผ้าให้เป็นสี่เหลี่ยม จากนั้นเช็ดไปที่หน้าผากของฟิว ผิวของผู้ชายคนนี้ขาวมาก อวัยวะบนใบหน้าดูดี หมด เขามีคิ้วที่เป็นทรงเหมือนกับถูกจุมพิตด้วยเทวดา
นานากำลังเช็ดอยู่นั้น ผู้ชายคนนี้ก็ลืมตาขึ้นมา นานา มองไปที่เขา เห็นเงาตัวเองในดวงตาอีกคู่ที่เยือกเย็นและ คําสนิท
ฟิวมองหน้าเธออย่างมึนงง ถามด้วยความแปลกใจ “คนใหม่หรอ?”
นานารู้สึกไม่ดี พวกเขาแบ่งแยกคนใหม่หรอ? แต่เธอ ก็ตอบอย่างยิ้มแย้ม “ใช่ค่ะ มาวันนี้วันแรก
ฟิวหลับตาลงเหมือนเดิม นานาเก็บรอยยิ้มเล็กน้อย
หันไปทางชานิแล้วพูดว่า “พี่ชานิคะ เสร็จแล้วค่ะ”
20 นาทีต่อมา ฟิวเดินออกไปพร้อมกับโฉมใหม่ที่ หล่อเหลา นานาค้นพบว่า การทำงานที่นี่ ถ้าเจอลูกค้าที่
เร่งรีบ ต้องทํางานด้วยความกดดัน
รถตู้ ฟิวก็ยังคงหลับอยู่ และในเวลานี้ โทรศัพท์ ในกระเป๋าเขาก็ดังขึ้นมา เขาเปิดดู เป็นข้อความ เขากด เข้าไป เป็นรูปภาพสองสามรูป ในรูปมีผู้ชายคนหนึ่งอุ้ม เด็กผู้หญิงไว้ และข้างหลังเขาตามด้วยผู้หญิงคนหนึ่ง จูงมือเด็กผู้ชายคนหนึ่งไว้
ก็คือรูปของทิวที่ไปรั้งนานากับลูกที่สนามบิน สายตา คมกริบของฟิวจ้องดูภาพอย่างละเอียด เห็นผู้หญิงคน หนึ่ง ตาโต นี่คือคนที่เช็ดหน้าให้เขาเมื่อกี้หรือเปล่า?
เธอไปอยู่กับทิวได้ไง?
เขาโทรไปหาคนที่ส่งรูป
“ครับ คุณฟิว พอใจกับรูปไหมครับ”
“รูปนี้ถ่ายตอนไหน?
“วันที่ทิวหมั้นครับ เขายกเลิกงานหมั้ย ตรงไปที่ สนามบินไปหาสามแม่ลูกนี้ และเพื่อนผมที่อยู่ที่สนามบิน บอกว่า เด็กสองคนนั้นอาจเป็นลูกของทิวครับ
“แล้วผู้หญิงในรูปล่ะ?”
“ก็ต้องเป็นแม่ของเด็กสองคนนั้นอยู่แล้วครับ”
ฟิวยิ้มด้วยสายตาที่เจ้าเล่ห์ ลูก ใช่สิ บ้านพาทิศถนัด เรื่องแบบนี้จริงๆ
“สำหรับผู้หญิงคนนี้ได้สืบข้อมูลอะไรมาไหม
“ไม่ครับ ได้ยินมาว่า เหมือนจะอยู่กับทิวและลูกๆที่บ้านทิวครับ”
ฟิวกระพริบตา ไม่ตอบอะไร
“คุณฟิวครับ ผมขอถามได้ไหมครับ ทำไมคุณถึง สนใจเรื่องของบ้านพาทิศครับ? มีความแค้นอะไรกันหรอ ครับ?”
“สิ่งที่ไม่ควรรู้ก็อย่าถาม ทำงานของตัวเองให้ดีเดียว จะจ่ายค่าตอบแทนให้เป็นอย่างดี”
“ครับ เข้าใจแล้วครับ คราวหน้าถ้ามีข่าวเกี่ยวกับบ้าน พาทิศอีก จะมารายงานให้ทันทีเลยครับ
“อืม” ฟิวตัดสายทิ้ง และผู้จัดการพี่เหมยที่นั่งอยู่ ข้างๆขมวดคิ้วแล้วพูด “คุณพิวคะ อย่าบอกนะว่าคุณจะ แย่งผู้หญิงของทิว
“ของของเขา ถ้าแย่งได้ จะแย่งให้หมด” ฟิวตอบ ด้วยความเย็นชา
เลิกงานวันแรกตอนห้าโมงเย็น นานาต่อรถกลับมาถึง บ้าน เด็กทั้งสองก็ถูกรับกลับมาแล้ว วันแรกที่เข้าเรียน น่า สนุกมากเลยสําหรับพวกเธอ
เมื่อก่อนตอนอยู่เมืองนอก เธอให้ลูกไปเรียนแค่ โรงเรียนอนุบาลทั่วไป แต่สำหรับที่นี่แล้ว เหมือนกับเป็น ปราสาท มีดอกไม้สวยงามหลายอย่าง ไม่แปลกที่มีความ สุข
ฟ้าหยิบภาพวาดที่เธอวาดวันนี้ออกจากกระเป๋า “มา มี้ สวยไหมคะ?”
“อืม สวยจังเลย”
“ของพี่ล่ะ?”
“ของพี่โดนคุณครูเอาไปแล้วค่ะ”
“ทำไมล่ะ? วาดไม่สวยหรอ?” นานารีบตกใจ ตาม เหตุผลแล้ว ลูกชายน่าจะวาดได้ดีกว่า!
“ของพี่โดนครูเอาไปติดไว้ที่กำแพง เป็นภาพที่สวย
ที่สุดในห้อง”
นานายิ้มอย่างวางใจ “มามว่าแล้ว มองลูกชายที่นั่ง เล่นของเล่นอยู่ข้างๆด้วยความชื่นชม “ลมเก่งมากลูก
เวลานี้ มีเสียงรถดังออกมาจากข้างนอก ฟ้าเบิกตาก ว้าง “แด๊ดดี้ แด๊ดดี้กลับมาแล้ว
ภายใต้แสงไฟ ทิวสวมสูท เสื้อเชิ้ตสีขาวข้างในปลด กระดุมออกสองสามเม็ด ม้วนแขนเสื้อไว้ ร่างที่สูงหุ่นดีเผย เสน่ห์ที่มีความเป็นผู้ใหญ่ เขาอุ้มลูกขึ้นสูงๆ จูบไปหนึ่ง ครั้ง แล้วกอดเข้าไปในอ้อมกอด
ฟ้าหัวเราะคิกคัก ลมอิจฉาน้องที่โดนแด๊ดดี้อุ้มตลอด เสียดายที่ตนเองเป็นคนเงียบและสงบ ถึงแม้อยากได้กอด จากแด๊ดดี้ แต่ก็วางฟอร์มไม่ลง
แต่ว่า ทิวก็ไม่ละเลยลม นั่งลงบนโซฟา ลูบที่หัวของ ลมเบาๆ ริมฝีปากที่บางจูบไปที่ผมของลมทีหนึ่ง ลมดีใจ และยิ้มที่มุมปาก
กินข้าวเย็นเสร็จ เด็กจอมจุ้นทั้งสองเล่นจนเหนื่อย อาบน้ำเสร็จก็คลานขึ้นเตียงหลับทั้งคู่เลย
นานาหยิบหนังสือนิทานกระต่ายกับเต่าวางไว้ข้าง หมอนของพวกเขา เปิดเพลงเบาๆ เด็กทั้งสองหันหน้า เข้าหากันแล้วหลับไป
นานาเปิดประตูออก เกือบจะชนกับทิวที่กำลังจะ เตรียมเข้าห้อง เธอรีบเก็บความตกใจ ในอากาศ กลิ่นไอ ของผู้ชายหลังอาบน้ำใหม่ๆพุ่งเข้ามาในจมูก เธอรีบหันตัว หนีไปในทันที
ทิวมองไปทางเธอทีหนึ่ง หญิงสาวที่สูงถึงแค่คาง ของเขา ดูตัวเล็กขึ้นมาเลยทันที นานารีบพูดไปว่า “นอน หมดแล้ว อย่ารบกวนลูกล่ะ
ทิวหันไปดูแล้วปิดประตู นานาบขอร้องทิวด้วย
ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม “พรุ่งนี้ฉันขอติดรถไปด้วยได้ไหม? นาย วางใจได้ ฉันไม่รบกวนนายหรอก”
ภายใต้ไฟสลัวๆ ดวงตาคู่โตของนานา น่าดึงดูด ราวกับพระจันทร์เสี้ยว และมุมปากที่โค้ง เผยให้เห็นฟันที่ ขาวสะอาด ดึงดูดคนมาก
ทิวยักคิ้ว ตอบอย่างเบาๆ “ได้”
นานารีบขอบคุณอย่างสุภาพ “ขอบคุณนะ พูดจบเธอ ก็วิ่งเข้าห้องเลย
ทิวทำคิ้วปกติ ในเมื่อเลือกที่จะอยู่ด้วยกันอย่างสงบ สุขกับผู้หญิงคนนี้แล้ว เขาก็ไม่มีอะไรขัดข้อง
ดีกว่าอยู่ด้วยกันด้วยความขัดแย้ง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ