ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

บทที่ 38อดอาหาร



บทที่ 38อดอาหาร

เมื่อนานวางสาย แป้งก็ปลอบว่า “ พอแล้ว เด็กพวก

นั้นต้องเชื่อฟังแน่ ?

* นารากลับไปแล้ว )

“จริงๆแล้ว หากทิวไม่โง่ก็ต้องคิดได้! เด็กสองคน นั้นเป็นลูกเธอและเขาที่มีด้วยกันมา เขาจะต้องไม่ให้นารา ดูแลแน่ ”

นานาไม่รู้สึกดีต่อทิวสักนิด เธอที่เสียงหนึ่ง ” หาก CC เขากล้าให้นาราเข้าใกล้ลูกของฉัน ไม่ว่าช้าหรือเร็วฉัน ต้องพาลูกของฉันกลับมาแน่ ”

ในห้องรับแขกชั้นสองของทิวในวิลล่า เด็กทั้งสอง คนนั่งอยู่บนโซฟา ตากลมโตทั้งสองมองกันและกันไปมา พวกเขาที่เป็นฝาแฝดกัน ความคิดทั้งหมดไม่จำเป็นต้อง พูด ก็แค่มองตากันก็สามารถเข้าใจความคิดของอีกฝ่ายได้

* พี่คะ เราจะไม่ออกไปทานข้าวจริงๆหรอคะ ?” ฟ้า ถามเสียงเบา

4 ไม่ทาน นอกซะจากว่าแด๊ดดี้ไปรับมามีกลับมา ไม่ อย่างนั้นวันนี้ทั้งวันเราจะไม่ทานข้าว ทนหน่อยเถอะ!” ลมมองน้องสาวอย่างจริงจัง
อื้อ! ค่ะ เราไม่ทาน เราต้องการให้มามีกลับมา ”

ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมา เสียงทุ้มต่ำอ่อน โยนดังเข้ามาในห้อง “ ลม ฟ้า ออกมาทานอาหารได้แล้ว ครับ )

เด็กทั้งสองคนไม่ตอบรับไม่ออกเสียงสักนิด ทำเป็น ไม่ได้ยิน

หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที หลังประตูมีเสียงกุญแจ ดังเข้ามา ทันใดนั้น ประตูถูกเปิดออก ร่างสูงใหญ่ของทิว เดินเข้ามา มองเด็กทั้งสองที่นั่งอยู่บนโซฟา ทิวเกือบจะ หัวเราะออกมา แต่เขาก็ยังคงมองพวกเขาอย่างดุๆ เมื่อ ครู่นี้ที่แด๊ดดี้เรียกพวกลูก ทำไมถึงไม่ตอบครับ ? )

ดวงตากลมโตดำอย่างองุ่นดำของลมมีความจริงจัง “ ผมกับฟ้าตัดสินใจว่าไม่ทานอาหาร เมื่อไหร่ที่แด็ดดี้ไป รับมามีกลับมา เราก็จะทานข้าวเมื่อนั้นครับ ”

“ ใช่ค่ะ หากแด็ดดี้ไม่ไปรับมามีกลับมา เราจะอด อาหาร ” ดวงหน้าสวยของฟ้าเห็นด้วย

ทิวมองเด็กทั้งสองที่มีสีหน้าจริงจังอย่างอึ้งๆ ลูกน้อย กลับคิดวิธีนี้ให้นานากลับมา ?
แต่ว่า สำหรับทิวแล้วกับผู้หญิงที่ไม่ยอมรับผิด จากใจ ลึกๆแล้ว เขาไม่อยากให้อภัยเธอเร็วอย่างนี้

* ไม่ทานจริงๆ ? งั้นก็น่าเสียดายมากเลย แด็ดดี้ให้ พ่อครัวทำอาหารที่พวกลูกสองคนชอบทานไว้ แล้วยังเต รียมไอศครีมกับเค้กไว้ด้วย ” ทิวอยากจะใช้อาหารล่อลวง ให้พวกเขา ลงมาชั้นล่าง

ลมหันใบหน้าเล็กๆออกไปอีกทาง “ เราไม่สนใจสัก

นิด )

ตอนที่ฟ้าได้ยินคำว่าไอศครีม ดวงตากลมโตมีแสง วูบผ่านไป แต่ว่า คำพูดของพี่ชาย ก็ทำให้ความคิดของ เธอที่จะถูกอาหารล่อลวงตัดออกไป จปากเหมือนกับพี่ ชายไม่สนใจ

ทิวมองเด็กทั้งสองคนที่ทำอะไรพวกเขาไม่ได้อย่าง หงุดหงิดน้อยๆ ในใจคิดว่า เรื่องนี้ เขาต้องไม่ยอมถอย ไม่ อย่างนั้น ต่อไปเมื่อผู้หญิงคนนั้นทำผิด พวกเขาขู่เขาให้ อภัยเธอแบบนี้ ก็ไม่เป็นผลดีกับพวกเขาน่ะสิ ?

* ก็ได้! ในเมื่อพวกลูกไม่อยากทานงั้นก็ไม่ทาน ! หากอยากทาน ลงมาชั้นล่างมาหาแด็ดดี้โดยตรงนะ
ทิวตัดสินใจไม่ยอม เขาปิดประตูแล้วจากไป

บนโซฟา จมูกของฟ้าแสบร้อน แด๊ดดี้ไม่สนใจพวก เขาจริงๆแล้ว

* พี่คะ แล้วเราจะทำยังไงคะ ? ”

ลมยื่นมือออกลูบเธอเบาๆ อย่าเป็นห่วงเลย ครั้ง ก่อนที่มาซื้อขนมจากสนามบินยังมีอยู่ที่นี่ เราทานได้ แต่ ต้องไม่ให้แอ๊ดตี้รู้เด็ดขาด ”

“ อื้อ! ค่ะ ” ฟ้ายิ้มตาหยีทันที พวกเขาสามารถต่อ ด้านแด๊ดดีจนไปถึงพรุ่งนี้ได้แล้ว

นานาและแป้งหาร้านกาแฟร้านหนึ่งแล้วเข้าไปนั่งลง ตอนนี้ อารมณ์ของนานาก็ดีขึ้นมามากแล้ว เธอคิดไว้ว่า ให้ทิวดูแลลูกเล็กทั้งสองคน ! ไม่ว่ายังไ เขาที่เป็นพ่อ ก็ จะไม่ให้พวกลูกๆต้องหิวโหย

“ แป้ง ตอนนี้ในมือของเธอยังมีงานอะไรอยู่ไหม ? ฉันอยากจะไปหางานอย่างหนึ่งทำหลังจากที่ลูกๆไปเรียน หนังสือแล้ว )

แป้งเห็นด้วยกับเธอ “ ใช่ เธอควรจะทำงาน หากต่อ

ไปเธออยู่บ้านทิวจริงๆ คิดซะว่าบ้านของเขาเป็นโรงแรมฉันอยู่ไหม ? ”

แป้งนึกสักพัก จู่ๆดวงตาก็มีแสงสว่างขึ้นมาทันที “ใช่แล้ว เมื่อสองวันก่อน ลูกพี่ลูกน้องของฉันที่ทำงาน บันเทิงบอกกับฉันว่า พวกเธอกำลังรับสมัครช่างแต่งหน้า อยู่ ฉันว่าเธอน่าจะไปลองสมัครดูนะ เธออาจจะมีโอกาสได้ เข้าไปทำงานในนั้นก็ได้”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ