บทที่ 97 เพิ่มชื่อของเธอลงไป

“โอเค เสร็จเรียบร้อย ดูดีสุดๆไปเลย” นานามองไป ยังเขาด้วยความพึงพอใจ

ถ้าดูดีจริง เธอหลงเสน่ห์ฉันหรือยัง?” ฟิวหัน ใบหน้าที่มีเสน่ห์มองไปยังนานา

นานาเห็นท่าทางของฟิวอย่างนั้นเธอก็หัวเราะออก มาทันที “คุณต้องไปทำให้แฟนคลับของคุณหลงเสน่ห์ ไม่ใช่ฉัน!”

ฟิวได้แต่มองนานาด้วยสีหน้าที่แสดงความเบื่อหน่าย “ทำไมเธอถึงไม่มีความรู้สึกกับผู้ชายที่หล่อๆเลย

“ตั้งแต่เล็กจนโตฉันก็สนใจแต่การเติบโตของ ลูกชายฉันเท่านั้น ฉันมีภูมิคุ้มกันต่อผู้ชายที่หล่ออยู่แล้ว เพราะในใจของฉันน่ะลูกชายของฉันหล่อที่สุดแล้ว นานายิ้มตาหยี เธอตอบกลับฟิวด้วยสีหน้าทะเล้นน่ารัก

ประโยคจากปากนานาทำให้เขาปฏิเสธเธอไม่ได้ จริงๆ มันก็จริงอย่างที่เธอพูด ถ้าลมลูกชายของนานาโต ขึ้น ยังไงเด็กคนนั้นก็จะต้องมีใบหน้าที่หล่อเหลาอย่าง แน่นอน

“โอเค เดี๋ยวเธอไปทานข้าวเช้าเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ แล้วหลังจากนั้นเราค่อยไปบริษัทกัน สักประมาณสิบ โมงกว่าฉันต้องไปเข้าร่วมงานเลี้ยงของแบรนด์ดังแบรนด์ หนึ่ง ซึ่งเธอก็ต้องไปกับฉันด้วย

นานาได้แต่คิดอยู่ภายในใจ งานเลี้ยงของแบรนด์ สินค้ายังไงเหรอ! เธอคิดว่าต้องเป็นแบรนด์ดังต่างประ เทศแน่ๆ ซึ่งงานพวกนี้เธอก็ชอบไปมากเลยล่ะ เพราะว่า เธอชอบของแบรนด์เนม

ณ บ้านพาทิศ

รถยนต์สองคันของบ้านสีธะได้แล่นเข้ามาจอด บริเวณบ้านพาทิศ คันแรกถูกโดยสารมาโดยวัฒ ส่วนอีก คันหนึ่งถูกโดยสารมาโดยนาราและมิโซะ

บุคคลผู้มาเยี่ยมเยียนได้มายืนอยู่บริเวณหน้าประตู ใหญ่ซึ่งเป็นทางเข้า

วัฒหวังเป็นอย่างมากว่าการแต่งงานของลูกสาวของ เขาจะต้องมีการดำเนินการต่อไป

เขาหันหน้ามามองนาราเพียงชั่วครู่ “ลูกต้องพูดจา อย่างสุภาพและระวังคำพูดไว้ให้ดี

“พ่อคะ หนูรู้อยู่แล้วว่าควรทำตัวอย่างไร” นาราพยัก หน้าไปมาอย่างเข้าใจในสิ่งที่พ่อพยายามชี้แนะ ในใจของเธอก็มีอาการตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย เพราะในใจก็ยังมีเรื่อง บางอย่างที่ปิดบังไว้และยังไม่ได้บอกให้พ่อได้รู้

มิโซะหันไปจ้องสามีด้วยสีหน้าฉงน “คุณย่าออกจะ ชอบลูกสาวของเรา คุณจะกังวลไปทำไม?

คนจากบ้านตระกูลสีธะได้โทรเข้ามาในขณะที่คน ของบ้านพาทิศกำลังยุ่งอยู่จึงไม่มีใครออกไปต้อนรับพวก เขา แต่รอเพียงไม่นานคุณนายเกรซก็เดินออกมาต้อนรับ และทักทายคนจากบ้านตระกูลสีธะ

“คุณนายออกมาทำไม เดี๋ยวพวกเราเดินเข้าไปเอง ก็ได้” มิโซะส่งยิ้มทักทายพลางเอื้อมมือไปจับมือของคุณ นายเกรซเป็นการทักทาย

“คุณป้าคะ” นาราก็กล่าวทักทายคุณนายเกรซด้วย ท่าทางนอบน้อม

“เชิญทุกคนเข้ามาข้างในดีกว่า! พวกเราไม่ได้เจอ กันนานมากเลยนะ! มานั่งคุยกันสักหน่อยดีกว่า

“ใช่ พวกเราก็มีเรื่องอยากจะมาคุยด้วยเหมือนกัน” มิโซะส่งยิ้มพริ้มเป็นการตอบกลับ

“ทิวกลับมาหรือยัง?” วัฒเอ่ยถามไปยังคุณนายเกรซ

“นี่ฉันก็พึ่งจะโทรศัพท์ไปหาเขา เขากำลังเดินทาง อยู่ คิดว่าคงใกล้จะถึงแล้วแหละ พวกคุณเข้ามาดื่มชากัน ก่อนเถอะ”

คนจากบ้านสีธะต่างพากันเดินเข้าไปนั่งยังห้อง รับแขกห้องใหญ่ ซึ่งในตัวของห้องโถงใหญ่มีร่างของ หญิงชราแห่งบ้านพาทิศนั่งอยู่บนเก้าอี้นวม หญิงชราส่ง ยิ้มทักทายผู้มาเยี่ยมเยียนด้วยท่าทางเป็นมิตร

“คุณวัฒ! พวกคุณมากันแล้ว

“คุณย่ายังดูสุขภาพแข็งแรงดีอยู่เลยนะครับ

“สุขภาพก็ยังดีอยู่ตามสภาพของคนแก่” ปีนี้คุณย่า อายุก็ร่วมแปดสิบสองปีแล้ว ท่านเปรียบเสมือนหญิงสาว ที่ประสบความสำเร็จมามากมาย เพราะการที่ได้ดำรง ตำแหน่งในการทำงานที่สูงส่งเป็นเวลาหลายปีทำให้ท่าน มีความแข็งแกร่งและดื้อรั้นในบางครั้ง

อำนาจในการบริหารงานในบริษัทของตระกูลพาทิศ ก็อยู่ในมือของท่าน ดังนั้นท่านจึงยังคงเป็นผู้หญิงที่มีพลัง ในการทำเรื่องต่างๆได้อย่างดีมาก
“คุณย่าจะต้องอายุยืนยาวไปถึงหนึ่งร้อยปีแน่ๆค่ะ มิโซะส่งยิ้มหวานไปยังคุณย่า

คุณย่าท่านก็ได้แต่โบกมือปฏิเสธไปมา “จะให้ฉันมี ชีวิตอยู่นานขนาดนั้นเลยเหรอ ฉันคิดว่าปล่อยให้มันเป็น ไปตามธรรมชาติดีกว่า”

ทางด้านวัฒก็นั่งลงข้างๆพ่อของทิว ผู้ชายทั้งสอง คนก็ต่างนั่งคุยกันเกี่ยวกับเรื่องการค้า ส่วนทางด้านของมิ โซะก็นั่งอยู่ข้างๆคุณนายเกรซต่างพูดคุยเรื่องจิปาถะกัน

“น้องมิโซะ ขอโทษที่ทำให้น้องลำบากใจกับเรื่องๆ นั้น คุณนายเกรซพูดถึงเรื่องราวเรื่องนั้นที่เกิดขึ้นด้วยน้ำ เสียงอันเบาหวิว

ทางด้านมิโซะพอได้รู้ว่าคุณนายเกรซกำลังจะเริ่มต้น พูดถึงเรื่องอะไร คงจะเป็นเรื่องที่สามีแอบไปมีผู้หญิงคน อื่นนอกบ้านล่ะสิ เธอจึงถอนหายใจออกมาเฮือกนึงแล้วจึง ตอบกลับไป “แล้วจะทำยังไงได้ละ? ในเมื่อก็ต่างเป็นสามี ภรรยากันแล้ว ตอนนี้ความสุขของฉันก็คือลูกสาวนี่แหละ

“นาราเป็นเด็กที่กตัญญูและนอมน้อมคนหนึ่ง พวก เราล้วนชอบเธอ” คุณนายเกรซยิ้มออกมาทันทีเมื่อพูดถึง เด็กสาวรุ่นคราวลูก
“หากวางานแต่งงานของนานากบทเมดถูกนารา ก่อกวนก็คงจะดี จนถึงกระทั่งตอนนี้พวกเราก็ยังไม่รู้ว่าจะ แก้ปัญหานี้อย่างไร! ญาติๆของฉันพวกเขาก็ล้วนที่จะรอ คอยที่จะให้เกิดเหตุการณ์ดีๆแบบนั้นอีกครั้ง ! “

“ฉันทราบดี เรื่องในงานแต่งงานวันนั้นทิวทำไม่ถูก ดังนั้นฉันยินดีจะไม่ให้พวกเขาทั้งสองคนจัดงานแต่ง แต่ ฉันจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง” คุณนายเกรซพูดออกมา ด้วยความรู้สึกผิดแทนบุตรชาย

ทางด้านนาราเมื่อได้ยินดังนั้น เธอก็ดีใจเป็นอย่าง มาก ตอนนี้คนของบ้านพาทิศต่างก็ยินดีที่จะให้เธอ แต่งงานกับทิว ทิวเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่กตัญญูและเชื่อฟัง พ่อแม่ ดังนั้นเธอจะต้องได้แต่งงานกับเขาแน่นอน!

“อ่า! ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าห้าปีก่อนนาราจะทำเรื่องที่ น่าอับอายแบบนั้นไปได้ เธอเข้าไปอยู่ในห้องของทิวและ ทำเรื่องไม่ดีไว้จนทำให้พวกเราอดที่จะออกมาไม่ได้ จริงๆ”

“เด็กสองคนนั้นเป็นเด็กที่น่ารักมาก พวกเราล้วน ชอบเด็กสองคนนั้น แต่ว่าคนที่เลี้ยงเด็กพวกนั้นมาน่ะสิ พวกเราหวังว่าจะเป็นนาราที่ทำหน้าที่เลี้ยงเด็กๆต่อไป ในตอนนี้ความรู้สึกที่คุณนายเกรซมีต่อนานามันค่อนข้าง ติดลบเป็นอย่างมาก เพราะพฤติกรรมที่น่าละอายของนานาทำให้คุณนายเกรซรู้สึกไม่ค่อยพอใจในตัวผู้หญิงคน นี้ซักเท่าไหร่

นานาก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แต่สิ่งที่ทำให้ คุณนายเกรซไม่สามารถให้อภัยในความคิดของนานาได้ก็ คงจะเป็นสิ่งที่หญิงสาวคนนี้กระทำกับลูกชายของเธอ

“ วางใจได้เลย นาราเป็นคนรักเด็ก ถ้าหากจะให้ นารามาเป็นแม่ของเด็กสองคนนั้นรับรองว่าเธอจะต้องดู แลเด็กๆได้เป็นอย่างดีแน่นอน” มิโซะได้ทีจึงพูดยกยอ ลูกสาวให้ดูดี

แต่คำพูดของมิโซะกลับสวนทางกับความคิดของ นาราโดยสิ้นเชิง เพราะเธอไม่ชอบลูกๆของนานาเอาซะ เลยน่ะสิ

“นานาเคยทำผิดไปในตอนนั้นด้วย ฉันเป็นห่วงว่า เธอจะมาขู่เอาเงินจากตระกูลพาทิศเพื่อแลกกับเด็กๆสอง คนนั่น”

“ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นอยากได้เงิน พวกเราก็จะให้ เธอไป แต่ว่าในตอนนี้เธอไม่ยอมที่จะให้เด็กๆมาอยู่กับ พวกเรา” คุณนายเกรซถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อต้อง นึกถึงปัญหาที่ต้องเจอ เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าเด็กๆก็อยู่กับ แม่มาตั้งแต่ยังเล็ก ถ้าหากว่าต้องห่างจากแม่จริงๆ คนที่จะทุกข์ที่สุดก็คงจะไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากเด็กสองคนนั้น

“นี่มันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีหรอก ทางที่ดีก็ไม่ควรให้ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ในบ้านของทิวอีกต่อไป เพราะห้าปีก่อน เธอยังกล้าที่จะทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้น ฉันกลัวจริงๆว่าเธอ จะเกลี้ยกล่อมหลอกล่อให้ทิวหลงเชื่อ!” มิโซะพูดออกมา ด้วยสีหน้าเป็นกังวลเพราะเธอกลัวว่ายิ่งนานาอยู่ร่วมกับ ทิวไปนานเท่าไหร่ ฝ่ายชายอาจจะใจอ่อนและหลงเสน่ห์ นานาก็ได้

พอพูดถึงเรื่องนี้ คุณนายเกรซก็มีความกังวลขึ้นมา

ทันที

“ฉันล่ะอับอายแทนผู้หญิงคนนี้จริงๆ มิโซะพูดออก มาด้วยสีหน้าอมทุกข์

“ช่างมันเถอะ เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้นอาจจะเป็น เพราะเธอยังเด็ก” คุณนายเกรซถอนหายใจเพื่อพยายาม ปลอบใจในเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอย่างเคร่งเครียดอยู่ นั่นเอง ประตูทางเข้าบานใหญ่ของบ้านพาทิศก็ถูกเปิด ออก ร่างของทิวกำลังเดินเข้ามา

รูปร่างสัดส่วนที่มีเสน่ห์ของทิวทำให้ใจของนาราเต้นระรัว ไม่ว่ากี่ครั้งที่ได้เจอกับผู้ชายคนนี้ ในความคิดของ เธอเขาก็ยังคงมีแรงดึงดูด ท่าให้เธออยากเข้าหาทุกครั้ง

นี่เป็นเหตุผลเดียวที่ทําให้เธอยืนหยัดในการสู้กับ ทุกๆเรื่องเพื่อจะได้มาเคียงข้างเขา

ผู้ชายคนนี้ดูดีมากเหลือเกิน ถ้าเกิดว่าเธอได้ครอบ ครองเขา ชีวิตของเธอก็คงจะสมบูรณ์แบบมากแน่ๆ นารา มองตามร่างของทิวที่เดินเข้ามาด้วยเสน่ห์อันเหลือล้น ใบหน้าที่แสนเย็นชาของเขา สายตาที่ว่างเปล่าราวกับคน ไร้ซึ่งความรู้สึก แต่ทุกๆอย่างที่เป็นเขากลับทำให้นาราไม่ อาจละสายตาไปไหนได้

นารารู้สึกเร่งรีบ เธออยากครอบครองผู้ชายที่สมบูรณ์ แบบตรงหน้านี้ไวๆ ในใจก็เกิดความคิดชั่วร้ายมากมายขึ้น มา “ทิวกลับมาแล้วเหรอลูก? กินข้าวเช้ามาหรือยัง?” คุณนายเกรซลุกขึ้นมาจากที่นั่งพลางตรงลิ่วเข้าไปถาม ลูกชาย