บทที่ 95 แด๊ดดี้จะจีบมามี

“ฉันคืนให้เธอได้ แต่เธอต้องเล่าเรื่องคืนนั้นให้ฉัน ฟังหมด ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”สายตาของทิวบีบ บังคับถามเธอ เพราะเขาเองก็เป็นผู้เสียหายหนึ่งในนั้น

นานาใจร้อน เธออยากได้พลอยเม็ดนั้นกลับคืนมา พลอยเม็ดนั้นมีความหมายต่อเธอมาก เธอได้แต่หายใจ เข้าลึกๆแล้วพูดว่า “นายอยากรู้จริงหรอว่าคืนนั้นเกิดอะไร ขึ้น ? »

“ฉันอยากรู้” สายตาของทิวเผยความจริงจังออกมา “เธอรู้เรื่องอะไรมาบอกฉันให้หมด ห้ามปิดบังแม้แต่นิด เดียว ถ้าฉันรู้สึกว่าที่เธอเล่ามันเป็นความจริง ฉันจะคืนให้ เธอนานากัดริมฝีปาก ถึงแม้จะเป็นเรื่องราวเมื่อห้าปีก่อน แต่ยังไงมันก็ยังพูดออกไปได้ยาก แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่ อยากปิดบังเขาแล้ว “โอเค ฉันจะเล่าให้นายฟัง คืนนั้น พ่อของฉันวางฉันไว้ในห้องของนาย หลักๆที่สำคัญเลย ก็คือให้ไปแทนนารา พวกเขาบอกว่านายรักสะอาด นาย ต้องการเพียงสาวที่บริสุทธิ์ ดังนั้น ฉันก็เลยถูกไปเป็น ตัวแทน”

นัยน์ตาของทิวมืดมนลง ไม่เห็นเหมือนที่เขาคิดไว้ เลย***ทําไมตอนนั้นเธอถึงยอมทําละ ?

“เพราะว่าโรคที่แม่ฉันเป็นมันร้ายแรงมาก ฉันอยาก

ได้ค่ารักษาหนึ่งถ้วย ถึมเม้ว่าสุดท้าย เงินก้อนนั้นจะไม่สามารถช่วยแม่ของฉันได้ แต่ว่า ฉันใช้เงินก้อนนั้นแล้ว เลี้ยงดูเด็กทั้งสองคนนี้ให้เจริญเติบโต” พูดจบ นานาก็ มองไปทางเด็กๆที่ไร้เดียงสา นานาคิดว่าคุณแม่ของเธอ ต้องปลื้มใจแน่ๆที่เธอนำเงินก้อนนั้นมาใช้ทำสิ่งนี้

สีหน้าของทิวบึ้งตึง สุดท้ายคนในบ้านสีธะก็เผยธาตุ แท้ออกมาจนได้ เขากำหมัดไว้แน่นมาก ใบหน้าเต็มไป ด้วยความโมโห ที่แท้เขาก็เป็นแค่หมากตัวนึงในแผนการ ของพวกเขา

“พรุ่งนี้ เธอจะกลับไปบ้านพาทิศกับฉันไหม ? จู่ๆ ทิวถามเธอ

สีหน้าของนานาเหมือนไม่อยากกลับ เธอพูดว่า “ฉัน เคยพูดแล้ว ว่าฉันไม่อยากไปเจอคนในบ้านนาย

“หรือว่าเธอไม่อยากยืนยันกับคนในบ้านสีธะ ? เกี่ยว กับเรื่องราวความจริงของห้าปีก่อน ?”

“เราต่างก็เลือกสิ่งที่อยากได้ นั้นก็เป็นการแลกกัน ไม่ถือว่าบังคับ และที่สำคัญฉันยินยอมเองนานาพูดจบ เธอใช้มือหวีผมหน้าม้าที่หน้าผากของเธอ “อีกอย่าง ไม่ ว่าคนในบ้านพาทิศของนายจะคิดว่าฉันเป็นยังไง ฉันก็ไม่ สน! ไม่ว่า ยังไงฉันก็ไม่แต่งงานกับนาย
นานาพูดคำนี้ เหมือนมันเป็นคำตอบที่เขาถามใน ห้องน้ำตอนช่วงเย็นนี้ เธอย้ำอีกครั้ง

เธอ

ไม่ แต่ง!

สีหน้าของทิวมืดมนทันที แค่แต่งงานกับฉัน จะ

ลําบากเธอนัก ?

นานากัดฟันแล้วพูดว่า “ฉันเคยพูดเอาไว้แล้ว ผู้ชายที่นาราเคยแตะแล้ว ฉันรังเกียจ !

“งั้นฉันก็จะบอกเธอไว้ว่า ห้าปีที่ผ่านมา ฉันไม่เคย เป็นคนเริ่มจับมือของนาราก่อนสักครั้ง เธอยังจะรังเกียจ ฉันอีกหรอ ? “ปกติทิวเป็นคนที่ไม่ชอบอธิบาย แต่ตอนนี้ เพื่อให้ผู้หญิงคนนี้เลิกิดที่ว่าเขากับนารามีความสัมพันธ์ แบบที่เธอคิด สุดท้ายเขาจึงยอมอธิบาย

นานาหรี่ตา มองเขาด้วยสายตาตกตะลึง สีหน้า เธอเต็มไปด้วยความสงสัย “ฉันไม่เชื่อหรอก ! ห้าปีนี้ นายไม่เคยแตะต้องตัวนารา ?

“ฉันบอกแล้วว่าไม่เคยแตะก็คือไม่เคยแตะทิวพูด อย่างแน่ใจ ผู้หญิงคนนี้กล้าสงสัยเขางั้นหรอ ?

นานาไม่เชื่อคำพูดของผู้ชายคนนี้แม้แต่นิดเดียวหน้าตาของนาราไม่ได้ถือว่าแย่ เป็นไปได้ไงว่าใน ระหว่างห้าปีนี้ผู้ชายคนนี้จะไม่เคยแตะต้องตัวเธอ ?

อีกอย่างก็เกือบจะหมั้นกันอยู่แล้ว ถึงเขาพูดมาแบ บนี้แล้วใครจะเชื่อ ?

“เกือบจะหมั้นกันแล้ว นายยังพูดว่าไม่เคยแตะอีก เห็นฉันเป็นเด็กอายุสามขวบหรือไง ! “นานาเบะปาก

ทิวคิดอย่างละเอียด ที่เธอสงสัยก็ไม่ผิด ยังไงเขา กับนารามีความสัมพันธ์ที่จะแต่งงานในห้าปีก่อน ในเวลา ห้าปีนี้ จะให้เธอเชื่อว่าพวกเขายังบริสุทธิ์ นั่นก็คงเป็นไป ไม่ได้

“นานา เธอเลือกที่จะเชื่อใจฉันได้ไหม” สายตาที่ ลึกซึ้งและจริงจังของทิวมองไปทางนานา

นานาไม่หันหน้ากลับไปแต่มีเสียง เหอะ ดังขึ้นจาก นั้นเธอก็พูดว่า “ไม่ได้

“งั้นเธอไม่อยากให้ลูกๆมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ หรอ ? หรือว่าต่อไปนี้จะให้ฉันแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น แล้วให้มาเลี้ยงดูเด็กๆแทน เธอยอมหรอ ? ” ทิวได้แต่ เอาลูกมาเป็นข้ออ้าง เขาคิดว่า ถึงผู้หญิงคนนี้จะไม่รัก เขา แต่เธอต้องรักลูกๆแน่นอน
นานาคิดไปคิดมาแล้วพูดว่า “ต่อไปนี้ถ้านายจะมี ภรรยา ทางที่ดีที่สุดต้องหาผู้หญิงที่ลมกับฟ้าชอบ

“แล้วถ้าฉันแต่งงานกับผู้หญิงที่เลวละ ? ”

“ถ้าเป็นแบบนั้นนายก็แย่มาก” นานาหัวเราะเยาะเย้ย เขา แล้วลุกขึ้นไปหาเด็กๆ

ทิวเห็นว่าเธอกำลังหลีกเลี่ยงประเด็นนี้ เขายิ่งไม่ ยอมปล่อย ถ้าเขาไม่หาแม่เลี้ยงให้กับเด็กๆ แต่ก็ต้อง ยับยั้งและป้องกันไม่ให้เธอหาพ่อเลี้ยงให้กับเด็กๆ

เหมือนฟิวผู้ชายแบบนั้น เขาจะไม่ยอมแน่ๆ

อย่าพึ่งพูดว่าผู้ชายคนนี้เหมือนจะแย่งกับเขา แม้กระ ทั่งเด็กๆยังชอบเขาเลย

เจ้าเด็กน้อยเล่นจนเหงื่อออก นานารีบจับเจ้าเด็ก น้อยทั้งสองกลับมา พูดกับชายที่นั่งอยู่ที่โซฟาในห้อง รับแขกว่า “ไปอาบน้ำให้ลูกชายนายไป

ทิวลุกขึ้น ลูบหัวของลูกชายที่เต็มไปด้วยเหงื่อไป แด๊ดดี้อาบน้ำให้เอง

เจ้าเด็กน้อยทั้งสองอาบน้ำเสร็จ ลงมาทานมื้อค่ำ มื้อ ในบ้านอร่อยมาก บาบาแกะกุ้งให้ลดชายและลูกสาวมองท่าทางของเจ้าเด็กน้อยทั้งสองที่กำลังแข่งกันกินข้าว ภายในใจเธอรู้สึกพอใจมาก

อยู่ดีๆเธอก็สบตากับทิวที่อยู่ตรงหน้า นานาจงใจ หลีกเลี่ยงนัยน์ตาที่ไม่ชัดเจนของเขา

“ลม ฟ้า ถ้าฉันจะแต่งงานกับมามี้ของพวกเธอ พวก เธอโอเครไหม ? ” จู่ๆทิวก็พูดออกมา

นานากำลังดื่มน้ำซุปอยู่ เธอเกือบจะสำลักแล้ว เธอ หยิบทิชชู่มาเช็ดปาก จ้องตาผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า

ลมกับฟ้าพูดพร้อมกัน พวกเขาตอบอย่างตื่นเต้นว่า “ได้ครับ/ค่ะ”

จากนั้นฟ้าก็ยิ้มให้แม่ทันที “ มามี่ มากับแด๊ดดี้จะ แต่งงานกันเมื่อไหร่ ! “นานารู้สึกโกรธเล็กน้อย ผู้ชายคน นี้ปล่อยให้เด็กมีส่วนร่วม แล้วเรื่องแบบนี้ก็จะต้องเป็นสิ่ง ที่ผู้ใหญ่ตัดสินใจ จู่ๆนานาก็จริงจังขึ้นมา “ฉันกับแด๊ดดี้ ของพวกเธอยังรู้จักกันไม่นาน จะแต่งหรือไม่แต่งกับเขา ฉันยังต้องใช้เวลา ถ้าตรงตามข้อตกลงของฉัน ฉันจะ ลองพิจารณาดู”

“มามี้ แด๊ดดี้เป็นคนเก่งที่สุด สำหรับลมแล้วเขา มั่นใจแด๊ดดี้ของเขามาก
“นี่ไม่ใช่พวกเธอเรื่องที่พวกเธอพูดแล้วจะได้ นี่มัน เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เด็กๆห้ามออกความคิดเห็น นานา สั่งสอนอยู่ จากนั้น เธอก็จิกตาใส่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เพื่อ เตือนเขาอย่าพูดแบบนี้อีก

ทิวเพิ่งได้รับการตอบรับอย่างดีจากเด็ก ๆ และใน ใจเขาก็พอใจแล้ว ซึ่งหมายความว่า ในหัวใจของเด็ก ๆ หวังว่าพวกเขาจะแต่งงานกัน

เจ้าเด็กน้อยทั้งสองรีบหุบปากทันที ในใจของพวก เขา มาเป็นคนที่เข้มงวดและดุมาก โดยเฉพาะใบหน้า ของนานาที่จริงจัง ทำให้พวกเขารู้ว่า เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ เด็กๆจะเข้ามาเกี่ยวได้

“แด๊ดดี้ สู้ๆ ผมเชียร์แด๊ดดี้นะ ! “ลมชนกำปั้นเล็ก ๆ ของเขากับทิว

เขาเชียร์แด๊ดดี้ด้วยความฉลาด

“อืม ! พวกเราเชื่อใจแด๊ดดี้ แด๊ดดี้ต้องจีบมาได้ แน่นอน” ฟ้าก็เชียร์ นานาที่อยู่ตรงข้ามรู้สึกว่ากินอิ่มแล้ว เธอลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันขึ้นไปข้างบนก่อนนะ”