บทที่ 231 การตายของปั้นหยา

หลังจากที่ปั้นหยาออกมาจากงาน ก็เหมือนกับว่า หายตัวไป ประมาณสองวันแล้วที่หาเธอไม่เจอ ตำรวจก็ ตรวจสอบการเข้าออกแล้ว แต่ก็ไม่มีร่องรอยว่าเธออกจาก ประเทศ ดังนั้น การหายตัวของปั้นเหยากลายเป็นปริศนา

ตระกูลพลาธรต่างก็ตกใจกันไปหมด นานาเองก็เป็น ห่วงมาก เธอเอาแต่โทษตัวเอง เป็นเพราะว่าเธอ ปั้นหยา ถึงหายตัวไป?

แต่ว่า คุณหญิงบ้านพลาธรไม่โทษเธอแม้แต่น้อย พวกเขาไม่เคยคิดอะไรแบบนี้เลย พวกเขามีแต่ความรัก เท่านั้นนั้นที่มีต่อนานา ไม่มีวันโทษเธอหรอก

ตอนนี้ทิวเองก็รู้สึกว่าการหายตัวไปของปั้นหยาต้อง ไม่ธรรมดาแน่ๆ หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ? ในที่สุด ประมาณวันที่สามหลังจากที่เธอหายตัวไป ตำรวจก็พบ ร่องรอยของรถที่ข้างลำธารแห่งหนึ่ง แต่กล้องวงจรแถว นั้นดันเสีย เลยไม่สามารถรู้สถานการณ์อะไรได้เลย ดังนั้น ตำรวจก็เลยไม่ได้ตรวจสอบลายละเอียดมากนัก จนกระทั่ง ตำรวจได้ตรวจสอบการขับรถออกไปในคืนนั้นของปั้นหยา ถึงได้พบถนนที่ไม่ค่อยชัดเจนในเส้นนี้

ขณะที่กำลังตรวจสอบ ก็พบว่ามือของเธอถือสุราที่มี ฤทธิ์รุนแรงมาตลอดทาง เธอดื่มไปด้วยและขับรถไปด้วย แต่โชคดีที่ตอนที่เธอขับรถข้างทางไม่เยอะ ก็เลยไม่ได้เกิดอุบัติเหตุอะไร แต่ว่าร่องรอยของรถคันนี้กลับทำให้ ตำรวจพบอะไรบางอย่างที่สำคัญ

หลักฐานที่ออกมาจากร่องรอยของรถนั้น เป็นร่อง รอยของรถเฟอร์รารี่ ปั้นหยาขับ แต่รถกลับอยู่ในน้ำ ถ้า ตอนนั้นปั้นหยาอยู่ในรถ งั้นเขาก็คงตกน้ำพร้อมกับรถ หลังจากที่รับข่าวร้ายนี้ บ้านพลาธร นานาและทิวต่างก็รีบ มา นานามองดูหน่วยงานลงน้ำที่ตำรวจหามา เธอก็เริ่มตัว สั่น เธอหวังว่าพี่สาวฝาแฝดของเธอจะไม่เป็นอะไร ถึงแม้ เธอจะไม่ชอบเขา เธอก็ไม่อยากให้เขาเกิดเรื่อง คุณหญิง โรสยืนเศร้าและหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ คนเป็นพ่อก็ตาแดงและ กระวนกระวายไปหมด

แต่ว่า ตำรวจไม่ค่อยมั่นใจกับเรื่องนี้มากนัก และได้ ให้พวกเขาทําใจดีๆ

ทิวไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย แต่ถ้าเรื่องคอขาดบาด ตายแบบนี้ ก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าเกิดขึ้นจริงๆละก็ คงทำได้ แค่ยอมรับมัน

คืนวันนั้น ปั้นหยาอารมณ์แปรปรวนมาก เธอดื่มไป ด้วยขับไปด้วย เป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมอยู่แล้ว

ในที่สุดหลังจากที่หน่วยงานลงน้ำไปประมาณครึ่ง ชั่วโมง แล้วขึ้นมาจากน้ำ ทำสัญญานให้คนข้างบน แปลว่าหารถที่ตกในนํ้าเจอแล้ว กำลังจะเตรียมตัวดึงออกมา

หลังจากที่หน่วยงานเตรียมตัวเสร็จ ยื่นแขนขึ้น จาก นั้นพวกเขาก็เห็นแต่ฟองที่พุดขึ้นมาจากน้ำ จากนั้นหน่วย งานก็ค่อยๆดึงรถออกมา เป็นรถคันสีแดง คุณหญิงโรส เองก็ร้องไห้ขึ้นมากระทันหัน อีกนิดก็จะสลบแล้ว ในส่วน ของรถก็กำลังพยายามจะดึงขึ้นมา นานาไม่กล้าที่จะมอง สถานการณ์ในนี้เลย ทิวดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดอย่าง แน่น ไม่ให้เธอมองแม้แต่น้อย และในส่วนของตำรวจนั้น พวกเขาเปิดประตูรถ ในรถนั้น..เห็นแต่ปั้นหยาที่นั่งเงียบๆ อยู่ และยังสวมใส่เข็มขัดนิรภัยด้วย

ได้เสียชีวิตไปหลายวันแล้ว

คุณผู้หญิงบ้านพลาธรไม่กล้ามองการเสียชีวิตของ ลูกสาวตัวเอง เจ็บปวดมาก พระเจ้าก็ใจร้ายกับพวกเขา มากเลย พวกเขาเพิ่งหาลูกอีกคนเจอ ก็ต้องเสียลูกอีกคน ไปกระทันหัน เรื่องราวร้ายๆแบบนี้ หนักหน่วงมากเกินไป แล้ว

นานาเองก็ร้องไห้แล้วร้องไห้อีก ทิวกดไปที่หัวของ เธออย่างแน่น ไม่ยอมให้เธอไปดูการตายของปั้นหยา ปั้น หยาถูกยกออกมาแล้ววางไว้ข้างๆ จากนั้นก็ถูกปิดด้วยผ้า ขาว
“คุณแม่ คุณพ่อ! หนูขอโทษค่ะ ขอโทษ….” นานา ขอโทษพ่อแม่ที่กำลังเจ็บปวด

คุณหญิงโรส บกอดเธอเข้ามาในอ้อมกอดอย่างแน่น “ไม่ ไม่ใช่ความผิดของเธอ ไม่ใช่ความผิดของเธอ…เธอ อย่าโทษตัวเองสิ!”

นี่ไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น นี่เป็นแค่อุบัติเหตุ ธรรมดาเท่านั้น ปั้นหยาเดินเข้าเส้นแดงนี้เอง เธอควรจะ ต้อนรับการกลับมาของน้องสาวอย่าสงบ แต่ไม่ใช่การกา ระทำแบบนี้ ถึงแม้ว่าวันนั้นเขาไม่ได้ดื่มแล้วขับ ก็คงไม่ เป็นแบบนี้

ปั้นหยาถูกยกไปแล้ว ทั้งหมดแสดงออกแล้วว่า นี่เป็น แค่อุบัติเหตุ และตำรวจก็ได้หาหลักฐานเพิ่มเติม รับรอง ได้ว่า เธอไม่ได้เป็นคนฆ่า

ข่าวที่ปั้นหยาเสียชีวิต ก็ถูกเผยแพร่ออกไป เป็น เหมือนที่คิดไว้เลย มีแหล่งข่าวบางแหล่งได้พูดอีกเรื่อง หนึ่งออกไป ก็คือเรื่องการกลับมาของลูกสาวบ้านพลาธร ที่หายตัวไปนานหลายปี

หลังจากจัดการเรื่องของปั้นหยาเรียบร้อยแล้ว ก็คือ สามวันต่อมานั่นเอง คุณหญิงโรสอยู่ในช่วงซึมเศร้าตลอด เวลา นานาก็อยู่ข้างๆพวกเขาตลอด มองดูนานา พวกเขาถึงรู้ กว่าได้รับการปลอบใจแล้ว

หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์ นานาจูงมือเด็กสองคนที่ เพิ่งสมัครเรียนเสร็จมายังบ้านพลาธร และอยู่ข้างๆบ้า าพลาธลในช่วงเวลาที่แย่ที่สุด การจากไปของปั้นหยา ทําให้พวกเขาเจ็บปวดมากจริงๆ แต่ว่า นิสัยของปั้นหยา เองที่เป็นสาเหตุหลักๆที่เธอเสียชีวิต

เธออวดดีเกินไปแล้ว เธอไม่สามารถยอมรับการอยู่ ของนานาได้ เธอไม่อยากมีน้องสาวที่คอยแย่งของเธออยู่ ข้างๆ คุณหญิงโรสก็เห็นถึงจุดนี้ในแชทสนทนาของปั้นห ยาและเพื่อนของเธอ ถึงแม้ว่าตอนนั้นนานายังไม่ได้กลับ มาที่บ้านพลาธร แต่เพื่อนเธอได้ถามเธอในแชทสนทนาว่า ถ้านานาเป็นน้องสาวฝาแฝดของเธอ จะทำยังไงดีล่ะ? ปั้น หยาตอบกลับด้วยความไม่พอใจและความโกรธ ทำให้คุณ หญิงโรสได้เห็นอีกด้านของลูกสาว เขารู้สึกเสียใจมาก

ในการที่มีสองตัวจุ้นอยู่ข้างๆ คนแก่ทั้งสองก็อารมณ์ ค่อยๆดีขึ้น นานาเข้ามาอยู่ข้างๆพวกเขาแทนที่ของปั้น หยา และต่อจากนี้ นานาก็กลายเป็นลูกสาวคนเดียวของ พวกเขา

นานาได้เดินออกมาจากความรู้สึกผิด ทิวเองก็ คอยดูแลเธออยู่ข้างๆทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นและซึ้งใจ ถึง แม่ว่าการจากไปขปั้นหยาจะทำให้เสียใจและเจ็บปวดนอกจากที่เลือกอยู่ข้างๆของพ่อแม่ต่อแล้ว เธอก็ไม่มีความ คิดอื่นอีกแล้ว

ในช่วงเวลาเหล่านี้ ความสัมพันธ์ของนานาและทิว เพิ่มขึ้นไม่น้อย เหมือนกับสามีภรรยาเลยแหละ ถ้าไม่ใช่ว่า เกิดเรื่องนี้ ทิวเองก็จะขอนานาแต่งานแล้ว

การจากไปของปั้นหยา ผ่านไปสักพัก ก็หนึ่งเดือน แล้ว นานากลับเข้าสู่โหมดปกติที่รับส่งลูกทุกวัน เธอเองก็ กลับไปเยี่ยมพ่อแม่บ่อยๆ เป็นลูกที่กตัญญูจริงๆ

วันนี้ หลังจากที่นานาส่งลูกเสร็จ ก็ได้ยินเสียงรถที่คุ้น เคยดังมาจากข้างหลัง เธอหันหลังไป เห็นเพียงแต่รถสี ฟ้าของฟิว นานาหยุดเดิน รถก็รีบหยุดอยู่ข้างๆเธอเหมือน กัน เขาเปิดหน้าต่างรถลง ฟิวเผยใบหน้าที่หล่อเหลาของ เขาออกมา

ทั้งสองก็ไม่ได้เจอกันสักพักแล้ว นานามองไปทาง เขา และยิ้มทักทาย “ไม่เจอกันนานเลยเนาะ นายไปไหน มา?” ฟิวเดินลงมาจากรถ กับผู้หญิงคนนี้แล้ว เขาคงเป็น ได้แค่เพื่อน เธอยิ้มที่มุมปาก “ยังทำอะไรได้อีกล่ะ ถ่าย ละครไง”